Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος Ι.J.F.
Το φάντασμα της τρομοκρατίας επιστρέφει στην Ευρώπη, μέσα στην καρδιά του Παρισιού, θυμίζοντας επώδυνα στη μνήμη μας τις πολύνεκρες οργανωμένες επιθέ¬σεις στη Μαδρίτη και το Λονδίνο. Η Γαλ¬λία έχει τεθεί σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού. Δεκάδες νεκροί, σε κατάσταση πολιορ¬¬κίας η γαλλική πρωτεύ¬ουσα, τον έλεγχο ανέλαβε ο στρατός, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το σύνολο της επικρα¬τείας, αυτή η σημερινή πραγματικό¬τητα στο κέντρο της Ευρώπης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δράστες είναι Τζιχαντιστές, μέλη του ISIS (Ισλαμικού κράτους), οι οποίοι μπορούν να θυσιάζουν δολοφονώντας νεα¬νικές ψυχές, αθώους πολίτες, αδυνατώντας να πλήξουν κάποιους από τους ενό¬χους της εγκληματικής πολιτικής που ασκούν οι Ε.Ε. και οι ΗΠΑ, εναντίον της χώρας προέλευσής τους.
Σύμφωνα με ανώνυμο υψηλόβαθμο αξιωματούχο, υπήρξαν τουλά¬χιστον 7 σχεδόν ταυτόχρονες τρομοκρατικές επιθέσεις, οι οποίες απεδεί¬χθηκαν συντονισμένες.
Οι αρχές έχουν ενημερωθεί για πιθανές απειλές την προηγούμενη μέρα. Μια απειλή για βόμβα σε τηλεφώνημα στο ξενοδοχείο “MOLITOR” όπου έμενε η Γερμανική Ομάδα Ποδοσφαίρου, ανάγκασε σε εκκένωση του ξενοδοχείου, όταν από έλεγχο κηρύχθηκε ασφαλές 2 ώρες αργότερα.
Η τεράστια συμπάθεια για τα θύματα και τις οικογένειές τους, δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη για αξιολόγηση των πραγματικών αιτιών αυτής της τραγωδίας.
Όπως φαίνεται, οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από τον ISIS, και τα εκατοντάδες θύματα στους δρόμους του Παρισιού, και είναι αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων στη μέση ανατολή που πραγματοποιείτε μια κυνική γεωπολιτική ανατροπή.
Πριν δώδεκα χρόνια, όταν η κυβέρνηση Μπους (ΗΠΑ) ξεκίνησε την παράνομη εισβολή στο Ιράκ, η Γαλλική κυβέρνηση που προέβλεπε την καταστροφή που θα προκύψει από τον αδικαιολόγητο πόλεμο, αρνήθηκαν να συμετάσχουν. Η επανένταξη της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 2009 και η απόφασή της, να συμμετάσχει με άλλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, στους πολέμους στη Μέση Ανατολή το 2011, απεδείχθει ότι έχει καταστρο¬φικές συνέπειες.
Το Γαλλικό πολιτικό κατεστημένο υποστηρίζοντας ισλαμικές παραστρα¬τιωτικές ομάδες, για αλλαγή καθεστώτος στη Λιβύη και Συρία, ακόμη και προτροπή των πολιτών της να ενταχθούν σε αυτές τις πολιτοφυλακές (μέσω των ΜΜΕ). Τώρα αυτές οι δυνάμεις επέστρεψαν στην πατρίδα τους (Γαλλία), αυτό έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό περιβάλλον στο οποίο η τρομοκρατία μπορεί να ανθίσει και να εξαπλωθεί ταχύτατα, με αποτέλεσμα ο πόλεμος να έχει έρθει στο σπίτι τους την Γαλλία. Μετά την ανακοίνωση του Προέδρου Ολάντ, ότι η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο και ότι πρέπει να ληφθούν αυστηρά μέτρα, με βάση τον Νόμο περί έκτακτης ανάγκης του 1955. Ο Νόμος επιτρέπει στις Γαλλικές Αρχές να επιβάλλουν απαγόρευση κυκλοφορίας, έρευνες σε κατοικίες, λογοκρισία στα ΜΜΕ, επιβολή στρατιω¬τικών δικαστη¬ρίων, περιορισμό ατόμων χωρίς δίκη και συλλογή όπλων από ιδιωτικές συλλογές.
Η τελευταία φορά που επιβλήθηκε η κατάσταση έκτακτης ανάγκης ήταν το 2005, κατά την διάρκεια των αιματηρών επεισοδίων στα Γαλλικά Προάστια. Ωστόσο, η τελευταία φορά που όλες αυτές οι εξουσίες επιβλήθηκαν, ήταν στα χρόνια που προσπάθησαν να συντρίψουν την εξέγερση, εναντίον της γαλλικής αποικιοκρατίας.
Παράπλευρα κέρδη και παράπλευρες απώλειες εξαιτίας αυτών των δολοφονιών αθώων Γάλλων πολιτών θα υπάρξουν πολλές. Η Μαρίν Λεπέν είναι η μεγάλη κερδισμένη, αν φυσικά διατηρήσει το σύνθημα «έξω η Γαλλία από το Ευρώ», και δεν επιστρέψει σε ρατσιστική αντιαραβική γραμμή.
Η Γαλλία είναι η πρώτη που δοκιμάζει την οργή των φανατικών Ισλαμιστών. Δυστυχώς τα τραγικά γεγονότα δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία» αλλά αποτέλεσμα των έργων και πράξεων των πολιτικών επιλογών και λανθασμένων εκτιμήσεων των πολιτικών ηγεσιών ορισμένων χωρών.
Ο τρομακτικός πόλεμος στην Συρία και η διάλυσή της, όπως διαφαίνεται έχει τους ενόχους και τους συντελεστές της.
Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς, αφότου δημοσιοποιήθηκαν στα διεθνή ΜΜΕ, στοιχεία που εμφάνιζαν τον αριθμό στρατολογημένων στο ISIS, Γάλλων, Γερμανών και Βρετανών πολιτών και ήταν θέμα χρόνου αυτοί οι μηχανισμοί να ενεργοποιηθούν μέσα στις δυτικές κοινωνίες.
Μια δεύτερη παράμετρος των απωλειών από τις τραγικές συνέπειες των επιθέσεων στη Γαλλία, θα είναι ο περιορισμός και η καταστολή των ανθρώπινων δικαιωμάτων, σε πολλές χώρες, που θα εκμεταλλευθούν τα τραγικά γεγονότα.
Δεν απομένει οι πολιτικές ηγεσίες των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Ε.Ε. να θεωρήσουν την τραγωδία σαν μια ευκαιρία απεμπλοκής από το επικίνδυνο αδιέξοδο στο οποίο έχουν παγιδευτεί και να αφήσουν τους λαούς των χωρών που επιβουλεύονται, να αποφασίζουν αυτοί για τις τύχες τους.
Δύο φρικτές νύχτες βίας. Στη Βηρυτό στοίχισε τη ζωή σε 40 ανθρώπους, στο Παρίσι 140 ανθρώπους εάν δεν αλλάξουν οι πολιτικές που επηρεάζουν αμέτρητες ζωές προσφύγων, θα περιμένουμε νέες τρομοκρατικές επιθέσεις, και το λέω αυτό χωρίς την παραμικρή δυσαρέσκεια και μόνο θλίψη.
