Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί και τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης, μετά το τέλος του τρέχοντος στα μέσα του 2018 εκφράζει ο γνωστός δημοσιογράφος Χιούγκο Ντίξον.
Σε άρθρο του, ο Ντίξον σημειώνει ότι «παρά το γεγονός ότι υπήρξε πρόβλημα της εντεκάτης ώρας με τις συντάξεις, οι δανειστές της Ελλάδας πιθανόν σύντομα θα εγκρίνουν την επόμενη δόση από το πρόγραμμα των 86 δις. ευρώ. Όμως αυτό απλώς θα δώσει στην Αθήνα λίγο χρόνο ως τα μέσα του 2018. Μετά, ένα νέο πρόγραμμα, το τέταρτο της χώρας από την αρχή της κρίσης, πιθανότατα θα απαιτηθεί».
Ο Ντίξον τονίζει ότι «ο Αλέξης Τσίπρας χρειάζεται οι δανειστές από την ευρωζώνη να του δώσουν αρκετό ρευστό για να πληρώσει τα 7,5 δις. ευρώ χρέους που λήγει τον Ιούλιο. Όμως για να συμβεί αυτό, οι δανειστές πρέπει να συμφωνήσουν ότι το πρόγραμμα είναι σε καλό δρόμο. Η συνήθεια του αριστερού πρωθυπουργού να καθυστερεί τη διαπραγμάτευση αντί να αποδέχεται τα δεδομένα, έχει ήδη βλάψει την οικονομία της χώρας, η οποία συρρικνώθηκε στο τέλος του 2016 και μάλλον θα υποστεί κι άλλη μείωση κατά το α’ τρίμηνο του 2017.
»Φαίνεται ότι ο Τσίπρας τελικά θα πιεί την τελευταία δόση του πικρού φάρμακου, η οποία περιλαμβάνει αντιδημοφιλείς περικοπές συντάξεων και του αφορολόγητου, το 2019 και το 2020, ώστε τα δημοσιονομικά να περικοπούν κατά 2% του ΑΕΠ. Το μόνο θετικό είναι ότι αν η Ελλάδα συνεχίσει να ξεπερνά τους στόχους του προγράμματος, όπως πέρσι, θα της επιτραπεί να εξισορροπήσει τα άσχημα μέτρα με άλλα θετικά».
Ο Ντίξον υποστηρίζει ότι ο Τσίπρας θα μπορούσε να μαζέψει τα χρήματα για να πληρώσει τον Ιούλιο χωρίς τη δόση, όμως, θα υποχρεωνόταν να δημιουργήσει νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τους ιδιώτες προμηθευτές του Δημοσίου, κάτι που θα τσάκιζε την οικονομία, προσθέτοντας, μάλιστα, ότι το μέγα πρόβλημα της κυβέρνησης αφορά στις τράπεζες, όπου παρατηρείται φυγή καταθέσεων, προκαλώντας νέα προβλήματα στο σύστημα και ανησυχία για νέα ανάγκη στήριξης, η οποία, με βάση τους κανόνες της ευρωζώνης θα απαιτούσε «κούρεμα» καταθέσεων.
Όσον αφορά, δε, την ελάφρυνση του χρέους, τονίζει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ θα πρέπει να καταλήξουν σε μια διατύπωση, η οποία θα διατηρήσει το Ταμείο στο πρόγραμμα αλλά δεν θα προκαλέσει προβλήματα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Το πιθανότερο, λέει ο Ντίξον, είναι ότι αυτή η νέα διατύπωση θα διαμορφωθεί τον Μάιο και θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να συμπεριλάβει και τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, κάτι που θα αύξανε την εμπιστοσύνη, αν και τονίζει ότι πριν το 2018 δεν θα υπάρξουν οι λεπτομέρειες σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους, δεδομένης και της αδύναμης διαπραγματευτικής θέσης του Τσίπρα.
Ο Ντίξον εκτιμά ότι η Ελλάδα, μετά το τέλος του προγράμματος δεν θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές, οπότε θα χρειαστεί και τέταρτο πρόγραμμα, ενδεχομένως στη μορφή μιας ειδικής πιστωτικής γραμμής, αλλά και μετρητών, σημειώνοντας ότι το βάρος θα πέσει στην ελάφρυνση της αποπληρωμής του χρέους που αρχίζει από το 2022.
Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι οι δανειστές δεν θα κάνουν κάτι τέτοιο χωρίς προϋποθέσεις για την Αθήνα: πιθανώς, η ελάφρυνση του χρέους θα γίνεται σε δόσεις, καθώς η Ελλάδα θα επιτυγχάνει νέους δημοσιονομικούς στόχους, αλλά και επιπλέον διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αν συμμετέχει και το ΔΝΤ.
Κλείνοντας, ο Ντίξον εκτιμά ότι όλα αυτά «ίσως είναι πάρα πολλά για να τα αποδεχθεί ο Τσίπρας, η δημοτικότητα του οποίου έχει καταρρεύσει μετά από τόσες υποσχέσεις που δεν έχουν τηρηθεί. Αν συμβεί αυτό, τότε η Ελλάδα ίσως πάει σε εκλογές το 2018, με φαβορί για τη νίκη την κεντροδεξιά ΝΔ. Ωστόσο, ένα πράγμα δεν πρόκειται να αλλάξει: η Ελλάδα θα παραμείνει στην “φυλακή οφειλετών” για πολλά χρόνια ακόμα».