Και κάπως έτσι η Μυτιλήνη έγινε Βιετνάμ!

Κατά κυριολεξίαν δηλαδή, μιας και οι κάτοικοι έχουν υιοθετήσει τακτικές ανταρτοπόλεμου τύπου Βιτεκόνγκ για να αντιμετωπίσουν την εισβολή των ΜΑΤ στο νησί. Ένα γεγονός που έχει προκαλέσει αδιανόητο εκνευρισμό στις τάξεις των ενστόλων, μιας και δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοια κόλπα.

Από συγκρούσεις σε αστικό περιβάλλον γνωρίζουν πολύ καλά, εδώ εμείς παραταγμένοι, απέναντι οι φοιτητές, οι απεργοί, οι συνταξιούχοι, ένα κι ένα κάνουν δύο, του πετάς του αλλουνού ντουγρού το δακρυγόνο, τον στρώνεις στο κυνηγητό με το γκλομπ, του περνάς τα βραχιολάκια και τον μπουζουριάζεις στην κλούβα, κουκιά μετρημένα είναι η υπόθεση. Τα καθορίζουν όλα τα ντουβάρια και η οδοποιία.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που οι πολυκατοικίες και οι λεωφόροι αντικαθίστανται από πλαγιές, λιθάρια και πουρνάρια; Και πώς αντιμετωπίζεις έναν εχθρό που αρνείται να κινηθεί συντεταγμένα εναντίον σου αλλά προτιμά τη διασπορά των δυνάμεών του και τις αναπάντεχες επιθέσεις;

Σου ‘ρχεται μια πέτρα από δεξιά, μια μπουκάλα από αριστερά, ένας ντενεκές από πίσω και μία με τη μαγκούρα από μπροστά. Και ύστερα εξαφανίζονται οι επιτιθέμενοι κουτρουβαλώντας στα ρουμάνια και άντε εσύ να τους πάρεις στο κοντό με τριάντα κιλά εξοπλισμό. Άσε που είσαι και νηστικός, γιατί την έχει βγάλει όλη μέρα με κρουασάν και χυμούς…

Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Φιλόξενοι είναι οι Μυτιληνιοί κι από κουζίνα φημίζονται. Ούτε ένα φαγάδικο ωστόσο δεν θα κάτσει να μαγειρέψει για τους ΜΑΤατζήδες, ούτε πιτόγυρο ρε φίλε, ούτε πίτσα και για σαρδέλα μην το συζητάτε καν. Κοντεύουν να λιμοκτονήσουν οι δόλιοι και είναι και ξεβολεμένοι από ύπνο, στο Θεό τα νεύρα τους.

Ούτε ένα ξενοδοχείο δεν τους δέχθηκε και τους τρέχουν τώρα σε κάτι στρατόπεδα για να κονομήσουν μερικές ώρες ύπνο. Και άντε πάλι στον ανταρτοπόλεμο να μην ξέρουν από πού τους ήρθε. Ίσως έτσι εξηγούνται και οι καταγγελίες των Μαναταμαδιωτών, ότι τους φωνάζουν «τουρκόσπορους» και «γκαζμάδες» οι ένστολοι. Δεν ήμουν μπροστά για να ξέρω αν είναι αλήθεια, αλλά το σημειώνω μιας και τα ΜΑΤ δεν φημίζονται για τις ευαισθησίες τους.

Όπως θα σημειώσω και μια άκρως εμπρηστική δήλωση του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Κώστα Μουτζούρη, που μπορεί να είναι πιο γαλάζιος κι απ’ τον ουρανό, αλλά εμφανίσθηκε άκρως δηλητηριώδης μετά απ’ την εισβολή των ΜΑΤ και τα επεισόδια. Λέξη προς λέξη:

«Είναι ημέρα ντροπής σήμερα για όλους μας και κυρίως για αυτούς που διέταξαν αυτά τα έκτροπα, να δαρεί ο κόσμος, οι ακρίτες του Αιγαίου εδώ που φυλάνε τα νησιά μας! Είναι ντροπή να δέρνονται και να υποφέρουν από τα καπνογόνα. Ούτε η Χούντα δεν τα έκανε αυτά»!

Χοντρό, πολύ χοντρό και αναρωτιέμαι αν τα είχε πει αυτά κάνα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πως ακριβώς θα αντιμετωπιζόταν τόσο από την κυβέρνηση όσο και από κάποιους τηλεοπτικούς άνκορμεν. Για να μην μιλήσω για ορισμένους βουλευτές που θα το στέλνανε το στέλεχος ολοσούμπητο στη δικαιοσύνη, απαιτώντας αποζημιώσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ για προσβολή του πολιτεύματος.

Συμβαίνουν όμως αυτά όταν μεταμορφώνεται σε Βιετνάμ το πιο όμορφο νησί του Αιγαίου. Και όταν βγαίνει η ψείρα στο γιακά, που θα λέγανε οι παλιότεροι…

Newpost.gr