Όλο και πιο ξεκάθαρα, στο ζήτημα των κτιρίων στο Λόφο Καστέλι, με τη στάση της η κυβέρνηση αποκαλύπτεται ως εκπρόσωπος μίας κλειστής κάστας ισχυρών ανθρώπων, αυτών που εκφράζουν τα ξενοδοχειακά συμφέροντα.
Όμως η κυβέρνηση εκλέχθηκε με την ψήφο των πολιτών και θα έπρεπε στις όποιες αποφάσεις λαμβάνει, στη στάση της, να σέβεται τη λαϊκή βούληση. Δεν το κάνει.
Φάνηκε και από την πρόσφατη απάντηση της Υπουργού Πολιτισμού κ. Μενδώνη σε ερώτηση που έθεσε στη βουλή ο βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ Μ. Συντυχάκης. Είπε η κ. Μενδώνη ότι το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Χανίων δεν είναι δεσμευτικό, ανοίγοντας έτσι και με σφραγίδα… πολιτισμού, την πόρτα στα ξενοδοχειακά συμφέροντα που ορέγονται να μετατρέψουν το ιστορικό κέντρο της πόλης των Χανίων σε boutique hotel.
Πρόκειται για πολιτικό ξεπεσμό και κατάντια ότι η Υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης της χώρας φέρεται σα οι κάτοικοι των Χανίων να είναι τίποτα απολιτιστοι ιθαγενείς των οποίων η γνώμη, οι συλλογικές αποφάσεις των οργάνων τους, οι θέσεις των φορέων τους δε μετράνε. Είναι ξεπεσμός ότι με προφάσεις και απίστευτα τερτίπια η κυβέρνηση κάνει ότι περνά από το χέρι της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ξενοδόχων εις βάρος των συμφερόντων των πολιτών.
Και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επενδύσει τόσο βαριά στην “αξιοποίηση” της περιουσίας των δημόσιων πανεπιστημιών θέλοντας το Πολυτεχνείο Κρήτης να αποτελέσει ένα παράδειγμα.
Υπενθυμίζουμε ότι σε άρθρο του από τις 9 Ιουλίου του 2017 σημειώνε ότι:
H ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει τρία «οφθαλμοφανή προβλήματα… Πρόβλημα πρώτο, η περιορισμένη χρηματοδότηση, κάτι που δεν συναρτάται μόνο με την κρατική επιχορήγηση, αλλά και με τη δυνατότητα των πανεπιστημίων να βρίσκουν οικονομικούς πόρους” και εκφράζει την πεποίθησή του ότι για το πρώτο πρόβλημα η λύση είναι «να ψάξουμε πόρους από την αγορά, αλλά και από την αξιοποίηση της περιουσίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων».
Και μετά πιο συγκεκριμένα:
“Τα πανεπιστήμια έχουν μεγάλη ακίνητη περιουσία την όποια πρέπει να εκμεταλλευτούν. Το παράδειγμα του Πολυτεχνείου Κρήτης δείχνει τον δρόμο αλλά αναδεικνύει ταυτόχρονα και τις απίστευτες αγκυλώσεις που τέτοιες προσπάθειες πρέπει να ξεπεράσουν.”
Ποιος είναι οι “απίστευτες αγκυλώσεις”;
Προφανώς οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, η εναντίωση στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων κτιρίων, το γεγονός ότι οι Χανιώτες δε θέλουν ένα τέτοιας ιστορικής αξίας κτίριο να μετατραπεί σε άλλο ένα ξενοδοχείο στο οποίο πρόσβαση θα έχουν μόνο οι εκλεκτοί…
Αγκυλώσεις για τον κ. Μητσοτάκη είναι οι αντιστάσεις. Είναι η ίδια η δημοκρατική βούληση όπως εκφράζεται μέσα από τις εκλεγμένες αρχές του νομού. Είναι όλοι αυτοί που αντιστέκονται στο αδηφάγο ξενοδοχειακό κεφάλαιο το οποίο τόσο πιστά προστατεύει τα συμφέροντά του η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ως εδώ.