21.8 C
Chania
Thursday, October 10, 2024

11 Ιουνίου 1985: Η Κρητικιά μεγάλη Κυρία του γέλιου έφυγε πολύ μόνη και θλιμμένη | Φωτός+Βίντεο

Ημερομηνία:

…Στης μοναξιάς το άβατο θηρίο λαβωμένο,βαρκάρης την περίμενε σε έρημο γιαλό

πρωί πρωί τη βρήκανε με χέρι απλωμένο κι ανάμεσα στα δάκτυλα κρυμμένο οβολό …

( στίχοι Ηλίας Κατσούλης…μουσική Νότης Μαυρουδής … για την Σαπφώ Νοταρά)

H θρυλική Κλημεντίνη στο «Ημερολόγιο ενός θυρωρού» ή η « Κυρία Κυριακή», στο ραδιόφωνο, η αξέχαστη « φωνακλού» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, η πιο αγαπητή μορφή σε κάθε ταινία που εμφανιζόταν, αυτή που σκορπούσε γέλιο μόνο με ένα της νεύμα έφυγε στις 11 Ιουνίου του 1985,  πριν από 29 χρόνια… τελείως μόνη . Οι φράσεις της «μπουρλοοότο» και το «εδώ γίνονται Σόδομα και Γόμορα»  είναι πλέον ιστορικές

Γεννήθηκε το 1907 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου, όπου σπούδασε ρυθμική και μπαλέτο!Ξεκίνησε την καριέρα της συμμετέχοντας στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής: Νέζερ, Κατερίνας, Λαμπέτη – Χορν, Εθνικό κλπ. Οι κινηματογραφικές επιτυχημένες εμφανίσεις της πολλές: «Η λύκαινα» (1951), «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Συνοικία το όνειρο» (1961), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου» (1967) και «Αχ! αυτή η γυναίκα μου» (1967).

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=5RM_SgzqB2o”]

Λέγανε πως στη ζωή αν κι εκείνη δεν μιλούσε ποτέ ήταν πολύ αγαπητή στο ανδρικό φύλο.Απέρριψε πολλές προτάσεις γάμου στη ζωή της και δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Στα νιάτα της η Νοταρά ήταν ένα πλάσμα με χάρη και σπουδές κλασικού χορού. Όπως λένε συνάδελφοί της που τη γνώρισαν τότε, κάτω από τα φαρδιά ρούχα που συνήθιζε να φοράει, έκρυβε ένα καλλίγραμμο σώμα.

Η Νοταρά, ήταν περιζήτητη νύφη. Σε μια περιοδεία της με το θέατρο βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί δέχτηκε πρόταση γάμου από έναν εργοστασιάρχη, που την είχε ερωτευτεί παράφορα. Παρόλο που φίλοι και  γνωστοί μιλούσαν για μεγάλη ευκαιρία, η ίδια τον χαρακτήρισε «Φρανκενστάιν» και απέρριψε την πρόταση. Ο υποψήφιος γαμπρός ήταν ευκατάστατος και θα μπορούσε να βοηθήσει τη Σαπφώ να απογειωθεί επαγγελματικά. Εκείνη όμως δεν τον άντεχε και απέστρεφε το βλέμμα της από το άσχημο πρόσωπό του. Έλεγε πως αν δεχόταν την πρόταση, θα ήταν σαν να πουλάει την ψυχή της για την καριέρα και έτσι ο δεσμός με τον Αλεξανδρινό έληξε πριν καν αρχίσει.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Κυριακάτικο Ξύπνημα», η Σαπφώ Νοταρά γνωρίστηκε με το Γιάννη Τσαρούχη.  Μια μέρα ο Τσαρούχης την πλησίασε και της εξομολογήθηκε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της. Μάλιστα της είπε ότι οι δυο τους θα μπορούσαν να κάνουν ένα παιδί. Εκείνη πίστεψε ότι επρόκειτο για πλάκα με συνένοχους, τους συναδέλφους της Δημήτρη Χορν και Έλλη Λαμπέτη. Η Σαπφώ όχι μόνο απέρριψε τον Τσαρούχη, αλλά τον έβρισε με το γνωστό της ταπεραμέντο. Όταν κάποια χρόνια μετά οι δυο τους θυμήθηκαν το περιστατικό, ο Τσαρούχης επέμεινε ότι η πρότασή του ήταν αληθινή και καθόλου φάρσα. Η Σαπφώ τότε κατάλαβε ότι μιλούσε σοβαρά και κατέρρευσε με την αποκάλυψη. Άλλος ένας έρωτας είχε μείνει ανεκπλήρωτος για την ηθοποιό.

Η Σαπφώ Νοταρά ήταν φειδωλή στις κουβέντες για την προσωπική της ζωή. Μόνο όσοι την ήξεραν καλά, γνώριζαν για τον μοναδικό μεγάλο έρωτα της, έναν νεαρό αντάρτη. Ήταν μια φλογερή σχέση, που τελείωσε νωρίς γιατί ο νεαρός έφυγε για το βουνό και αργότερα συνελήφθη, με αποτέλεσμα η Σαπφώ να χάσει για πάντα τα ίχνη του. Τελικά η αγαπημένη κωμικός δεν παντρεύτηκε ποτέ….

Από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας της ήταν η συμμετοχή της στη «Φιλουμένα Μαρτουράνο», με πρωταγωνίστρια τη θεϊκή Έλλη Λαμπέτη, αλλά και η θρυλική «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι, που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της. Συμμετείχε, στην παράσταση «Τρωάδες» που ανέβασε στο θέατρο της οδού Καπλανών, το 1977, ο Γιάννης Τσαρούχης.

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=Hfec8Myi048″]

 Γραφει ο Νίκος Θωμόπουλος στο cinema.gr:

«…Το άβατο της μοναξιάς της δεν το πάτησε ποτέ κανείς. Στη διάρκεια της ημέρας την έβλεπες συχνά να κάθεται μονάχη της στο τραπεζάκι κάποιου καφενείου, να μηρυκάζει τη θλίψη της, να ηλεκτρίζεται στη θέα των απόμαχων της ζωής και να καπνίζει τα κόκκινα τσιγάρα της. Οι άνθρωποι του θεάματος δεν της φέρθηκαν καλά, δεν εκτίμησαν το ταλέντο της, δεν μπόρεσαν να διακρίνουν τον αρχαίο σπαραγμό της. Εκείνη την πρώτη μεταπολεμική περίοδο των αιωνίως ερωτευμένων νεαρών πλάι στις ακρογιαλιές και μέσα στα σπορ αυτοκίνητα, πίσω από τη βροντερή και βραχνή φωνή της υπηρέτριας και σπιτονοικοκυράς, που της έδιναν να παίζει στον κινηματογράφο υπήρχε ένα άτομο παρατημένο από τις ανθρώπινες φιλοδοξίες των ημερών. Με μια παράξενη ανθρωπιά και αγνότητα, που έκανε τους ρόλους της τόσο πιστευτούς, γιατί έδινε στις λέξεις ύλη, όταν φώναζε «μπουρλότο!». Ο Γιάννης Τσαρούχης συνέλαβε το πραγματικό της ταλέντο και της δίνει το ρόλο της κορυφαίας του χορού αλλά και όλα τα χορικά των «Τρωάδων». Υπέφερε από σοβαρή αρθρίτιδα και σάκχαρο, λόγω των γλυκών που έτρωγε συχνά για να ξεγελά την πείνα της λόγω των πενιχρών εσόδων της. Κανένας πολιτιστικός ή κρατικός φορέας δε νοιάστηκε γι΄ αυτήν. Άλλωστε η πλειοψηφία των συναδέλφων της τη θεωρούσε απλά ένα κωμικό πρόσωπο. Ενώ στεκόταν πεθαμένη στην ψάθινη καρέκλα της, η ανοιχτή τηλεόραση συνέχιζε να παίζει αδιάφορη, πουλώντας ψεύτικα όνειρα και πιπεράτα σκάνδαλα στα θύματα της νέας εποχής…»

Αυτό ήταν το τέλος της ,ολομόναχη στο  διαμέρισμα που διέμενε επί της πλατείας Κουμουνδούρου, σημερινής πλατείας Ελευθερίας, στον αριθμό 22, το ενοίκιο του οποίου πλήρωνε κάποιος νέος επιχειρηματίας θαυμαστής της, που έμεινε όμως άγνωστος. Τη βρήκαν δύο ημέρες αργότερα μετά από αναζήτηση από παρακείμενο εστιατόριο που συνήθιζε να πηγαίνει. Η αστυνομία διέρρηξε την πόρτα και τη βρήκε νεκρή στις 13 Ιουνίου του 1985. Κηδεύτηκε σε στενό κύκλο στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου παρουσία της Αλίκης Γεωργούλη και της Ντίνας Κώνστα. Οι μόνοι της απόγονοι ήταν ανίψια.

…Δεν πήρε μέρος στη ζωή που της `τοιμάσαν άλλοι κατράμι είχε στη φωνή κι αρχαίο σπαραγμό

απότομα τυλίχτηκε σ’ ένα τριμμένο σάλι και έπνιξε στα μάτια της ένα βαθύ λυγμό…

( στίχοι Ηλίας Κατσούλης… μουσική Νότης Μαυρουδής… για την Σαπφώ Νοταρά)

ΠΗΓΕΣ :

Cinema.gr
Wikipedia.gr
Sannshmera.gr
Η μηχανή του χρόνου
Cretalive.gr

"google ad"

Ακολουθήστε το agonaskritis.gr στο Google News, στο facebook και στο twitter και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Αγώνας της Κρήτηςhttp://bit.ly/agonaskritis
Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία. Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.

Τελευταία Νέα

Περισσότερα σαν αυτό
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ