Συμφωνώ με το φίλο που λέει ότι Χωρίς μια «σταθερή παραγωγική βάση», δεν μπορεί να αξιοποιηθούν οι ανθρώπινοι πόροι ιδιαίτερα μεταξύ των νέων και να δημιουργηθούν μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας.Γι’ αυτό μείζων ρόλο για την χώρα μας έχει, να ανοίξει ο διάλογος για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης. Εκεί να κατατεθούν οι απόψεις, προτάσεις των κομμάτων, φορέων και θεσμών για να μπορεί να τις κρίνουν και να τις αξιολογήσουν και η κοινωνία των πολιτών. ”
Ναι στη σταθερή παραγωγική βάση” Αλλά και ανασυγκρότηση μένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης.Όσο για τις απολύσεις στο δημόσιο; Είμαι εναντίων των απολύσεων και των οριζόντιων μέτρων εφόσον φεύγουν με συνταξιοδοτήσεις.Φυσικά χρειάζεται αναδιάρθρωση των υπηρεσιών και λουκέτο στους μη ωφέλιμους και ρουσφετολογικά διατηρημένους δημόσιους οργανισμούς. Αλλά και και πλήρη μηχανοργάνωση του δημοσίου. Προσωπικά θα έλεγα ναι , με πόρους του ΕΣΠΑ στις 600.000 θέσεις εργασίας σε τρία χρόνια που προτείνουν οι δύο καθηγητές Γ. Σταθάκης, και Γ. Βαρουφάκης στην συνέντευξη στην “Εφημερίδα Των Συντακτών” καθώς και η καθηγήτρια Λ. Κατσέλη όχι σαν λύση του προβλήματος της ανεργίας , αλλά σαν προσωρινή ανακούφιση νέων που χειμάζονται από την ανεργία και σαν τροφοδότηση της αγοράς με ρευστό για να κινηθεί η οικονομία. Και αυτό το μέτρο να ισχύσει μέχρι να αρχίσει η διαδικασία του σχεδιασμού και της εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης του παραγωγικού μας μοντέλου.
Μανούσος Γ. Δασκαλάκης