Ούτε η Κατοχή το 1940 υπήρξε τελεσίδικο γεγονός για τον λαό. Την αποδέχθηκαν μόνο οι εκάστοτε «συνεργάσιμοι». Οι υπόλοιποι, δεν την αποδέχθηκαν ποτέ, γι’ αυτό οι λαοί την ανάτρεψαν.
Το ίδιο θα γίνει και με το ξεπούλημα των Αεροδρομίων.
Ποτέ, δεν θα το δεχθούμε ως τελεσίδικο γεγονός.
Θα χρησιμοποιήσομε όλα τα ένδικα μέσα. Το Σύνταγμα, τους νόμους, τους Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα κινήσομε διαδικασίες για όλες τις μη νόμιμες ενέργειες ξεπουλήματος. Θα κινήσομε διαδικασίες για την κατάλυση της Ανεξαρτησίας της χώρας μας. Για την Εθνική μας Ασφάλεια. Για τον δημόσιο Πλούτο και ποιος τον διαχειρίζεται. Που ανήκει ο Δημόσιος Πλούτος, κάθε χώρας.
Ποιος μπορεί να καταργεί τον Δημόσιο Πλούτο και να τον μετατρέπει σε ιδιωτικό. Πόσο νόμιμο είναι αυτό;
Ακόμα χειρότερα: Ποιος μπορεί να ξεπουλά τον Δημόσιο Πλούτο και την Εθνική Ασφάλεια μας στον Γερμανικό Αδηφάγο επεκτατισμό; Αφού το Γερμανικό Δημόσιο όχι μόνο δεν καταργείται στο όνομα των περιβόητων μεταρρυθμίσεων και του Κρατισμού που λένε για μας, αλλά το Γερμανικό Δημόσιο επεκτείνεται και στην χώρα μας.
Και αυτός ο Βέρνερ Λάνγκεν να μην μιλά ότι γίνεται «αγώνας κατά της Γερμανίας παραγνωρίζοντας τα δεδομένα».
Του απαντούμε λοιπόν ότι κάνομε «Αγώνα υπέρ της Ελλάδας της χώρας μας παραγνωρίζοντας βεβαίως τα δικά τους δεδομένα».
«RAUS» λοιπόν κατακτητές. RAUS.
Α.Ρ.