Οδός Χάους: ο Σαμουήλ Χάου ήταν μεγάλος φιλέλληνας Αμερικανός γιατρός. Είχε ανοίξει σχολή στην Αθήνα όπου παρακολουθούσαν μαθήματα ‘’προσφυγόπουλα’’ Κρήτες. Πριν την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα θεωρούσαν τους Κρήτες που πήγαιναν στην πάνω Ελλάδα πρόσφυγες. Η Κρήτη ήταν βέβαια Ελλάδα αλλά οι ‘’καλές’’ όπως πάντα Μεγάλες Δυνάμεις ενώ ελευθερώθηκε μετά από πολλούς αγώνες και ποταμούς αιμάτων συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης, την άφησαν απ’ έξω την Κρήτη.

Δηλαδή δεν υπέγραψαν την απελευθέρωση της απ’ τους Τούρκους. Και έτσι συνεχίσθηκαν οι επαναστάσεις και το αίμα των Κρητών να ρέει ποτάμι κόκκινο μέχρι που έδιωξαν και τον τελευταίο Τούρκο στρατιώτη. Και ακόμα, πέρα. Μέχρι τον Δεκέμβρη του 1913 που έγινε η Ένωση, συνέχισαν ν’ αγωνίζονται οι Κρήτες.

Δυστυχώς ξέπεσαν οι Κρήτες και οι απόγονοι των αγωνιστών. Τώρα είναι μόνο για την μάσα. Για τις λαμογιές και τις κομπίνες. Αυτό, λέγεται παρακμή. Πότε θα ξανασηκωθούμε όρθιοι και περήφανοι.

Οδός Αναγνώστου Γογονή: Ο Αναγνώστης Γογονής υπήρξε μεγάλος αγωνιστής. Οπλαρχηγός. Κατά την τουρκοκρατία πολέμησε ηρωικά για την λευτεριά μας.

Οδός Βαλέστρας: Ιταλός αξιωματικός φιλέλληνας, πολέμησε ως εθελοντής στο πλευρό των Κρητικών εναντίον των Τούρκων, όπου νεότατος σκοτώθηκε σε μια από τις μάχες που πήρε μέρος.

Οδός Δασκαλογιάννη: Ιωάννης Βλάχος – Δασκαλογιάννης (ήταν εγγράμματος, μιλούσε Ιταλικά όπου εκεί σπούδασε και Ρώσικα και τον αποκαλούσαν Δάσκαλο. Ο Δάσκαλος ο Γιάννης εξ’ ου Δασκαλογιάννης που επικράτησε και όχι Βλάχος). Πρωτεργάτης του ξεσηκωμού στην πρώιμη Τουρκοκρατία ξεσήκωσε τους Σφακιανούς οι οποίοι αν σκέφτονταν συμφεροντολογικά όπως σκέφτονται οι περισσότεροι Κρήτες τώρα (αλλά πάντα είμαστε απρόβλεπτοι ιδιοσυγκρασιακά και ξυπνάμε και τότε φέρνομε τα πάνω, κάτω) δεν είχαν λόγο για επανάσταση γιατί είχαν απόλυτη ελευθερία. Τούρκος δεν πάτανε στα Σφακιά και δεν πλήρωναν και κανένα φόρο. Όμως ξεσηκώθηκαν για όλη την Κρήτη. Επίσης είχε επαφές με την Ρωσία όπου κατέβαινε ο στόλος με τον Ορλώφ και είχε φτάσει στον Πειραιά για να ενωθεί με τους επαναστάτες του Δασκαλογιάννη που ετοιμάστηκαν μόλις έμαθαν ότι πλησίαζε ο Ρώσικος στόλος. Όμως, δυστυχώς, η Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας άλλαξε ξαφνικά εραστή (ο φιλέλληνας Ορλώφ ήταν μέχρι τότε η μεγάλη της αγάπη) και ο νέος εραστής που διορίστηκε στην θέση του Ορλώφ διέταξε τον Ορλώφ και τον στόλο του να γυρίσουν πίσω. Έτσι έμειναν μόνοι ο Δασκαλογιάννης με τους επαναστάτες του που αφού πολέμησαν ηρωικά έπεσαν ενδόξως. Τι άλλο να πούμε αφού έμειναν αβοήθητοι. Πόσο ν’ αντέξουν απέναντι σε μια αυτοκρατορία μόνοι;

Το 1770 έγινε η επανάσταση το 1771 εγδάρει ζωντανός από τον Μουσταφά Ναϊλή πασά ο Δασκαλογιάννης. Άρπαξαν τις κόρες του. Την πεντάμορφη Μαρία την πήρε Τούρκος αξιωματούχος υπεύθυνος Οικονομικών ο οποίος όμως της φέρθηκε καλά (παράδοξο, ήταν τρυφεροί με τις γυναίκες τους) πήγαν στην Κων/πολη, της έφτιαξε παλάτι, εκκλησία Χριστιανική μέσα στο παλάτι με Έλληνα παπά και Έλληνα σωματοφύλακα τον ήρωα Ζερβονικόλα. Μετά από 12 χρόνια πέθανε ο άντρας της, τον επόμενο χρόνο στα 13 ή 14 του πέθανε και ο μοναδικός γυιός της. Πούλησε την τεράστια περιουσία του και χρηματοδοτούσε τον Γεώργιο Δασκαλάκη ή Τσελεπή τον ανηψιό της για τις επαναστάσεις των Κρητών εναντίον των Τούρκων. Έστειλε τον Ζερβονικόλα να πολεμά στην Κρήτη λαμβάνοντας μέρος σ’ όλες τις μάχες μέχρι που σκοτώθηκε. Κι αυτή έμεινε για πάντα ανύπαντρη.

Αγάπησε άραγε τον Τούρκο άντρα της; Ίσως! Ίσως ήταν αγάπη και μίσος μαζί. Για τον φοβερό θάνατο του πατέρα της. Ενοχή για τα συναισθήματά της και ντροπή μαζί. Ήταν 18 χρόνων όταν την παντρεύτηκε. Άλλον άντρα δεν έβαλε ποτέ στο κρεββάτι της. Όμως, ίσως μισούσε και τον εαυτό της που τον αγκάλιαζε και ένοιωθε συναισθήματα γι’ αυτόν. Και το παιδί της. Τουρκάκι, σκέψου! Πως η Μαρία ένοιωθε! Αναρωτιέμαι πολλές φορές! Μπορεί να μην αγαπούσε το παιδί της; Όχι, το αγαπούσε αλλά ‘’ξερίζωσε’’ την μήτρα της. Έγινε καλόγρια στην Τήνο και έκτισε την Μονή.
Την άλλη της αδελφή την πήγε ο Τούρκος άνδρας της στην Σμύρνη όπου αυτή όμως αφομοιώθηκε. Και χάθηκε! Δεν μάθαμε γι’ αυτήν.