Του Μιχάλη Γ. Κελαϊδή
Οπως στο ανάγλυφο της γης υπάρχουν όρη μικρά και μεγάλα, πεδιάδες κλπ έτσι και στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος υπάρχουν τα ίδια στο ανάγλυφο το δικό τους.
Έτσι κατά σειράν ανάλογα με το ύψος τους έχουμε. Στη γη τα ψηλότερα όρη βρίσκονται στην οροσειρά των Ιμαλαϊων, στη κεντρική Ασία, στο Νεπάλ και Θιβέτ. Τα όρη αυτά δημιουργήθηκαν από την συμπίεση που εξάσκησε η τεκτονική πλάκα της Ινδο-Αυστραλιανής στην Ευρασιατική. Ακόμα και σήμερα συνεχίζουν από την ίδια πίεση να ανυψώνονται μερικά χιλιοστά (περίπου 5) το χρόνο. ‘Ετσι έχουμε σε αυτή την οροσειρά το όρος Τσο Ογιού με ύψος 8.201 μ., το Lhotse Shan με 8.383 μ., το Λότσε με 8.414 μ., το Κανγκτσενγιούνγκα με 8.586 μ., το Κ2 με 8.611 μ. που είναι το ψηλότερο της οροσειράς Καρακορούμ και το Έβερεστ το ψηλότερο απ’ όλα με 8.848 μ.
Στον πλανήτη Αφροδίτη έχουμε την οροσειρά Maxwell με ψηλότερη κορυφή την Skadi Mons με ύψος 11 km (χιλιόμετρα).
Στον δορυφόρο του πλανήτη Δία την Ιώ, έχουμε το όρος Boosaule Montes με ύψος 17,5 χιλιόμετρα.
Στον δορυφόρο του Κρόνου Ιαπετό, το ψηλότερο σημείο στην κορυφογραμμή Εquatorial Ridge είναι στα 20 χιλιόμετρα.
Πλανήτης Άρης, στο υψίπεδο Θαρσίς, βρίσκεται το ανενεργό σήμερα ηφαίστειο Όλυμπος με ύψος 27 χιλιόμετρα πάνω από το μέσο επίπεδο της επιφάνειας τον πλανήτη. Το όρος περιβάλλεται από μια καθίζηση, λόγω του βάρους του, βάθους 2 χιλιομέτρων που το ονόμασαν φωτοστέφανο (Mons Aureole) αυτό είναι το ψηλότερο όρος του ηλιακού μας συστήματος.
Η κορυφή του βρίσκεται έξω από τα όρια της Αρειανής ατμόσφαιρας.
