Του Γιάννη Αλμπάνη
Για να είμαι ειλικρινής, στην αρχή νόμιζα ότι επρόκειτο για μια ακόμα από τις τρολιές του διαδικτύου. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος είχε όντως δηλώσει: «δεν υπάρχει κάποια μελέτη που να δείχνει ότι οι εργαζόμενοι στην αστυνομία μεταδίδουν τον ιό». Η δήλωση Σκέρτσου ξεπερνάει κάθε λογικό όριο, ακόμα και για τα δεδομένα του ελληνικού πολιτικού κόσμου, τον οποίο δύσκολα θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς για υπερβάλλουσα σοβαρότητα.
Μου φαίνεται εξωφρενικό να πρέπει να εξηγήσουμε ότι η ανοσία απέναντι στον κορονοϊό δεν σχετίζεται με την… επαγγελματική δραστηριότητα. Επίσης, μου φαίνεται παράλογο να αρνείται κανείς ότι οι αστυνομικοί οι οποίο συγχρωτίζονται καθημερινά με μεγάλο αριθμό ανθρώπων, δεν ανήκουν στις κοινωνικές ομάδες οι οποίες έχουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης.
Τα εξωφρενικά και παράλογα
Είναι προφανές γιατί ο κ. Σκέρτσος κάνει δηλώσεις που προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη των πολιτών. Ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού καλείται να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δηλαδή να εξηγήσει την προφανή αντίφαση της κυβερνητικής πολιτικής για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Η ίδια κυβέρνηση που επέβαλε με πυγμή τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους υγειονομικούς, τον αρνείται κατηγορηματικά στους αστυνομικούς. Η αρχική δικαιολογία του κ. Σκέρτσου ήταν ότι δεν μπορεί να αντέξει το κράτος να βγουν στη διαθεσιμότητα κάποιες χιλιάδες αρνητές αστυνομικοί. Στην εύλογη ερώτηση του Νίκου Ευαγγελάτου γιατί τότε το κράτος αντέχει να βγαίνουν στη διαθεσιμότητα χιλιάδες υγειονομικοί, ο υπουργός Επικρατείας απάντησε εκστομίζοντας το αμίμητο περί της μη μετάδοσης από τους αστυνομικούς -που του ανοίγει το δρόμο για το… Νόμπελ Ιατρικής.
Κυβερνητικός λαϊκισμός
Υπάρχει μια λογική γραμμή στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η οποία υπαγορεύει την αποφυγή της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού. Υπάρχει μια άλλη αντίθετη γραμμή (αλλά εξίσου λογική) που υπαγορεύει τη μερική υποχρεωτικότητα σε κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων όπως οι υγειονομικοί, οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί. Δεν υπάρχει λογική γραμμή που να υπαγορεύει υποχρεωτικό εμβολιασμό στους υγειονομικούς, αλλά όχι στους αστυνομικούς. Είναι καταφανώς παράλογο να εξετάζει πιστοποιητικά εμβολιασμού ένας μη εμβολιασμένος αστυνομικούς. Είναι επίσης παράλογο να επιβάλλεις υποχρεωτικότητα με κυρώσεις στους υγειονομικούς που είναι τυπικοί δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά όχι στους αστυνομικούς που από τη φύση της δουλειάς τους υπόκεινται σε «στρατιωτικού» τύπου πειθαρχεία, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για την αυτοδιάθεση του σώματος.
Ο παραλογισμός της κυβερνητικής πολιτικής έχει βέβαια εκλογικίστικη εξήγηση. Στα σώματα ασφαλείας κυριαρχεί η (ακρο)Δεξιά του Κυρίου, η οποία ενώ δεν τα πάει καλά με τα εμβόλια, τα πάει καλά με τη Νέα Δημοκρατία. Οπότε, ενδεχόμενη υποχρεωτικότητα συνεπάγεται πολιτικό κόστος το οποίο η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει. Πρόκειται δηλαδή για ακραίο δείγμα λαϊκισμού και πολιτικής ανευθυνότητας απέναντι στο κρίσιμο ζήτημα της πανδημίας.
Η κυβέρνηση διαχειρίζεται την πανδημία με βάση τα ευρήματα των focus group, κάτι που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το τραγικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.
Η ανάρτηση Πολάκη
Η δήλωση Σκέρτσου προκάλεσε τη γενική κατακραυγή στα social media, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Εξίσου αναμενόμενο ήταν ότι στην πολύ δύσκολη στιγμή της κυβέρνησης εμφανίστηκε ο από Μηχανής Πολάκης για να της δώσει την ευκαιρία της επικοινωνιακής αντεπίθεσης. Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας για πολλοστή φορά έκλεισε το μάτι στους αρνητές, γράφοντας ότι «τις μεταλλάξεις δεν τις πιάνουν τα εμβόλια». Στη συνέχεια και αφού είχε γίνει πολιτικό θέμα, προσέθεσε ένα «πλήρως» στο «δεν τις πιάνουν». Στη κυβέρνηση είχε όμως δοθεί το επιχείρημα.
Μια παλιά κινέζικη παροιμία λέει ότι ακόμα και τα πιο αδύναμα κάστρα αντέχουν στις πολιορκίες όταν οι πολιορκητές τους είναι σκορποχώρι.