Με ανακοίνωση η Δημοτική Κίνηση Πολιτών ΟΙ Α-ΓΝΩΣΤΟΙ (Δεν μας ξέρει ούτε η μάνα μας) αναφέρεται στην απόρριψη της πρότασης της μετονομασίας της οδού Πειραιώς σε οδό Γιώργη Μανουσάκη σημειώνοντας ότι τη στιγμή που απορρίπτεται η μετονομασία σε οδό Γιώργη Μανουσάκη μετονομάζεται τμήμα της οδού Ακρωτηρίου σε Κ. Μητσοτάκη.
Πιο αναλυτικά αναφέρονται τα εξής:
Για άλλη μια φορά το δημοτικό συμβούλιο Χανίων κατάφερε με ομόφωνη απόφαση να αυτοδιασυρθεί, με την απόρριψη της πρότασης της μετονομασίας της οδού Πειραιώς σε οδό Γιώργη Μανουσάκη. Αξίζει ωστόσο να επισημανθεί ότι η πρόταση είχε κατατεθεί και υποστηριχθεί στο δημοτικό συμβούλιο, για πρώτη φορά, από την ίδια την αντιδήμαρχο Πολιτισμού Βαρβάρα Περράκη, κατά τον παρελθόντα χρόνο.
Πόσο σοβαρό είναι άραγε το επιχείρημα ότι ο δρόμος αυτός για ιστορικούς ή εμπορικούς λόγους πρέπει να παραμείνει ώς έχει;
Πρόσφατα παρακολουθήσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις συζητήσεις στο ίδιο δημοτικό συμβούλιο για την μετονομασία τμήματος της ιστορικής και εμπορικής οδού Ακρωτηρίου, με τα δεκάδες εμπορικά καταστήματα και τα χιλιάδες ιστορικά μηνύματα, σε οδό Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ο μόνος που διαφοροποιήθηκε από τους δημοτικούς συμβούλους ήταν ο Σεραφείμ Ρίζος, ο οποίος διαμαρτύρηθηκε εντόνως υποστηρίζοντας ότι ο εν λόγω πολιτικός είναι μια αμφιλεγόμενη πολιτική προσωπικότητα. Τι ήθελε να το πεί; ΄Οσοι έχουν βαπτισθεί από τον Μητσοτάκη, τιμώντας το λαδάκι που τους έβαλε, έπεσαν να τον φάνε. Ομοίως και όσοι ευεργετήθηκαν από τον Χανιώτη πολιτικό.
Μετά από πολλές αντεγκλήσεις, και αφού ο Σεραφείμ, υπό την πίεση των αρχιστράτηγων του μητσοτακισμού, Μιχαήλ και Γαβριήλ, αναγκάστηκε να ανακαλέσει τους χαρακτηρισμούς του, εδέησε το διαβόητο δημοτικό συμβούλιο Χανίων να μετονομάσει, το εντός της πόλης κυρίως, τμήμα της ιστορικής και εμπορικής οδού Ακρωτηρίου σε οδό Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Εξαιρέσανε το τμήμα με τη χαμηλή βλάστηση, τις βραχονησίδες και τα δένδρα, τα οποία στην Ελλάδα, μαζί με τα τούβλα και τα κούτσουρα έχουν δικαίωμα ψήφου. Τα ίδια πάνω κάτω είχαν συμβεί και με την μετονομασία της κεντρικής οδού των Χανίων, Στέφανου Δραγούμη, την πρώην οδό Δημοκρατίας και εσχάτως Ανδρέα Παπανδρέου, αυτός κι αν είναι εμπορικός και ιστορικός δρόμος, αλλά και με την μετονομασία της οδού πρίγκηπος Γεωργίου, τη σημερινή 8ης Δεκεμβρίου.
Το όνομα του διοικητή Κρήτης, Στέφανου Δραγούμη, πρωθυπουργού της Ελλάδας, μετριοπαθή πολιτικού και Μακεδονομάχου είναι σήμερα άγνωστο στους περισσότερους Χανιώτες. Το ότι σύζυγός της κόρης του Στέφανου Δραγούμη, Ναταλίας ήταν ο Παύλος Μελάς, είναι κι αυτό άγνωστο. Το ότι ο Ίων Δραγούμης, δημοτικιστής, λόγιος, συγγραφέας, και διπλωμάτης, πρωταγωνιστής με τον Μελά και τον Κορομηλά του Μακεδονικού αγώνα και αγρίως δολοφονηθείς από το τάγμα ασφαλείας του Παύλου Γύπαρη, ήταν γιός του είναι άγνωστο στους νεώτερους.
Σε όλες τις άλλες πόλεις της Κρήτης υπάρχει οδός πρίγκηπος Γεωργίου. Μόνο στα Χανιά ξηλώθηκε το όνομα του αρμοστή, και ο ανδριάντας του στη Σούδα, που συμβολίζει και ανακαλεί στη μνήμη των υποψιασμένων τον αρραβώνα της Κρήτης με την Ελλάδα και την Άνοιξη της Κρητικής Πολιτείας επί των ημερών του.
Τι ανακαλεί στην ιστορική μας μνήμη το όνομα Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Για πολλούς Χανιώτες ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χαίρει ιδιαίτερης εκτιμήσεως, λόγω της πολιτικής του δράσης κατά την κατοχική και την μετακατοχική περίοδο. Συνέβαλε κι αυτός, στο μέτρο του εφικτού, στην ανοικοδόμηση και στην ανασυγκρότηση της οικονομίας του νομού Χανίων. Για κάποιους άλλους Χανιώτες και μη, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, παραμένει στη μνήμη τους ως ο αρχιερέας της Αποστασίας του 1965, που μας οδήγησε στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών το 1967. Το όνομα Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν καλλιεργεί, σε πολλούς, την κουλτούρα της πολιτικής ανιδιοτέλειας, της ιδεολογικής αυταπάρνησης και της πολιτικής αξιοπρέπειας. Μάλλον ανακαλεί στη μνήμη τους την περίοδο της πολιτικής οικογενειοκρατίας, της πολιτικής παρακμής και του εκφυλισμού των δημοκρατικών θεσμών και της αξιοκρατίας.
Γιώργης Μανουσάκης. Ένας από τους κορυφαίους νεοέλληνες ποιητές και διανοούμενους της εποχής μας, με συνεχή παρουσία και συμμετοχή στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας. Ο Γιώργης Μανουσάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1933. Τελειώνοντας το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων στα Χανιά, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής επί 26 χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Παραιτήθηκε το 1986 με το βαθμό του γυμνασιάρχη. Συμμετείχε ενεργά για πολλά χρόνια, άλλοτε ως γραμματέας κι άλλοτε ως αντιπρόεδρος, στο διοικητικό συμβούλιο του Φιλολογικού Συλλόγου Χανίων «Ο Χρυσόστομος». Ήταν επίσης εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993. Συμμετείχε ως εισηγητής σε δεκάδες εκδηλώσεις, σε παρουσιάσεις βιβλίων, σε συνέδρια και σεμινάρια φιλολογικού, λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου στην Κρήτη, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Επέλεξε να ζήσει για όλη τη ζωή του στα Χανιά, όπου και πέθανε το 2008.
Ο Γιώργης Μανουσάκης πρωτοδημοσίευσε κείμενά του στο μαθητικό περιοδικό του Α΄ Γυμνασίου Αρρένων Χανίων «Κλασσική Πνοή» το 1950, αλλά επίσημα πρωτοπαρουσιάστηκε στη λογοτεχνία το 1952, μ’ ένα διήγημά του στο αθηναϊκό περιοδικό «Πνευματική Ζωή». Από τότε εκδόθηκαν πολλά βιβλία του και μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οκτώ ποιητικές συλλογές. Δημοσίευσε διηγήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, μελετήματα και δοκίμια σε περιοδικά κι εφημερίδες των Χανίων και των Αθηνών. Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου γράφει χαρακτηριστικά στην εισαγωγή της Ανθολογίας της Β΄ Μεταπολεμικής ποιητικής γενιάς: Ο Γιώργης Μανουσάκης «είναι, πρωτίστως, ένας υπαρξιακός ποιητής, ο οποίος όμως, παρακολουθώντας παράλληλα και τα ιστορικά δρώμενα του καιρού του, εντάσσεται στο χώρο του ανυστερόβουλου—με την έννοια του ιδεολογικά ανένταχτου—κοινωνικού προβληματισμού». Για το έργο του τιμήθηκε μεταξύ άλλων και με το Βραβείο Καζαντζάκη.
Δεν θα έπρεπε να τιμηθεί και από την πόλη των Χανίων ο κορυφαίος ποιητής της νεώτερης λογοτεχνικής της ιστορίας; Αυτή η πόλη και η ενδοχώρα της, στις μέρες μας, παράγει μόνο πολιτικούς κλώνους, καρύδια, κάστανα, αμνοερίφια, μαλάκα, γραβιέρα, πορτοκάλια και ντομάτες; Ο Γιώργης Μανουσάκης έζησε για χρόνια στην οδό Πειραιώς και εδώ δημιούργησε το αναγνωρισμένο ποιητικό και λογοτεχνικό του έργο. Και μόνο από σεβασμό προς την μνήμη του και το έργο του αυτός ο δρόμος πρέπει να μετονομαστεί άμεσα και να πάρει το όνομά του, πριν την είσοδό μας στο δημοτικό συμβούλιο Χανίων, γιατί τότε θα γελάσει με την καρδιά του ο κάθε πικραμένος.
Επιπλέον κρίνουμε σκόπιμο να τοποθετηθεί η προτομή του στον Δημοτικό Κήπο Χανίων, εννοείται με την απομάκρυνση άλλης προτομής, του κεντρικού επιθετικού (σέντερ φόρ) της ομάδας της μισαλλοδοξίας του εμφυλίου πολέμου στο νομό μας, που καλλιεργεί την κουλτούρα, του διχασμού και του θανάτου. Ας καλλιεργήσουμε επιτέλους, και στην πόλη μας, την κουλτούρα του πολιτισμού και της ειρήνης. Ας δώσουμε τη δυνατότητα στις νεώτερες γενιές να βυθιστούν στο χρόνο του Γιώργη Μανουσάκη και να κοινωνήσουν από το κύπελλο της αιωνιότητας, μέσα από το όνομά του, την αστράτευτη ποίησή του και μέσα από την μνήμη του.
Δημοτική Κίνηση Πολιτών
"google ad"
ΟΙ Α-ΓΝΩΣΤΟΙ
(Δεν μας ξέρει ούτε η μάνα μας)
Χανιά, Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018
(Του Αγίου Γιάννη του τρυγητή)
………………………………
*Ο Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (πραγματικό όνομα Αριστοκλής) τιμούσε τον φιλόσοφο Διογένη τον Κυνικό, ο οποίος καταγόταν από την Σινώπη του Πόντου, και τον ονόμαζε «Σωκράτη μαινόμενο», εκείνος όμως δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τον ιδρυτή της Ακαδημίας. Όταν ο Πλάτων διατύπωσε τον γνωστό ορισμό για τον άνθρωπο: «Ζώον δίπουν, άπτερον» (ζώο με δύο πόδια και χωρίς φτερά) ο Διογένης τον ειρωνεύτηκε μαδώντας ένα πετεινό, και παρουσιάζοντάς τον στην αγορά είπε στους κατάπληκτους Αθηναίους «Ιδού ο άνθρωπος του Πλάτωνος» κι αυτός τότε συμπλήρωσε τον ορισμό του «Ζώον δίπουν, άπτερον και πλατώνυχον».