Ελεύθεροι οι 151 Σύριοι πρόσφυγες πολέμου αλλά άστεγοι! – Η ιστορία του Γιουσέφ

Άνδρες, γυναίκες και παιδιά, 151 Σύριοι πρόσφυγες, με τα λίγα υπάρχοντά τους στους ώμους τους, οδηγούνται από την Αγυιά στο Αστυνομικό Μέγαρο Χανίων για μία ακόμα εξακρίβωση στοιχείων προτού αφεθούν ελεύθεροι με το χαρτί που εγγυάται ότι δικαιούνται εξάμηνη αναβολή απομάκρυνσης καθώς προέρχονται από εμπόλεμη ζώνη.

Ελεύθεροι όμως, πού; Με τι εφόδια; Αφού ο προορισμός τους ποτέ δεν ήταν η Ελλάδα αλλά η Ιταλία, πλέον εξαρτώνται απόλυτα για τις πρώτες αυτές δύσκολες ημέρες από την κινητοποίηση αλληλέγγυων στα Χανιά.

Η μεταφορά των Σύριων προσφύγων από την Αγυιά προς το Αστυνομικό Μέγαρο ξεκίνησε χθες το απόγευμα λίγο μετά τις 5 και συνεχιζόταν μέχρι αργά το βράδυ ενώ το ζήτημα πλέον ήταν πού θα διανυκτερεύσουν αυτοί οι άνθρωποι.

Η υπόσχεση Βουλγαράκη για κατάλυμμα για τις γυναίκες και τα παιδιά, για λίγες μόνο ημέρες, φαίνεται ότι δεν προχωρά εφόσον δεν έχει δοθεί ακόμα το κονδύλι κι έτσι, το πιο πιθανό σενάριο έως την ώρα που γραφόταν το κείμενο είναι να φιλοξενηθούν στο χώρο της κατάληψης Rosa Nera στο Λόφο Καστέλι, σε σπίτια αλληλέγγυων και πιθανώς και εντός του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών.

Ήδη γίνεται αγώνας δρόμου για να καλυφθούν οι ανάγκες σίτισης και στέγασης από απλούς ανθρώπους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και Πρόνοιας έχει βρεθεί ένα ξενοδοχείο στην περιοχή της Νέας Χώρας που μπορεί να φιλοξενήσει τουλάχιστον 20 άτομα.

Την ίδια στιγμή οι Αιγύπτιοι παραμένουν στο χώρο της Αγυιάς ενώ από το Σάββατο το πρωί η Ύπατη Αρμοστεία ανά ομάδες των 5 ατόμων, θα καταγράφει τα στοιχεία τους, και θα τους ενημερώνει για τα δικαιώματά τους. Υπάρχει η πληροφορία ότι μπορεί να μεταφερθούν στην μονάδα ανηλίκων στην Αμυγδαλέζα.

UPDATE: Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, αργά τα μεσάνυχτα που ολοκληρώθηκε η διαδικασία, το πρόβλημα είναι λιγότερο έντονο – τουλάχιστον για λίγες ημέρες –  αφού 86 άτομα φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο της Νέας Χώρας και οι υπόλοιποι 55 στον χώρο της κατάληψης Rosa Nera. Οι ανάγκες σίτισης όμως παραμένουν εξίσου έντονες. Επίσης, 4 ανήλικοι κρατούνται στο Α.Τ. Σούδας.

Όσον αφορά τους 190 περίπου Αιγύπτιους, αυτοί παραμένουν στον εκθεσιακό χώρο της Αγυιάς ενώ γυναίκες και παιδιά φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο.

Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Να σημειώσουμε ενημερωτικά ότι από τα 2.500.000 πρόσφυγες από τη Συρία, από την αρχή του πολέμου, μόλις 34.000 έχουν φθάσει στην Ευρώπη με την πλειοψηφία τους να έχει κατευθυνθεί σε χώρες όπως η Σουηδία, η Γερμανία και η Ιταλία. Η Ιταλία ήταν η χώρα προορισμός και των 345 μεταναστών της Αγυιάς.

Αντιθέτως, η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων έχουν κατευθυνθεί προς Λίβανο (πλέον του 1.000.000 σε μία χώρα 4 εκ.) Τουρκία, Ιορδανία αλλά και Αίγυπτο και Ιράκ και σε μικρότερο αλλά σημαντικό βαθμό (περίπου 25.000) στην Αλγερία. Μόλις το 1% των μεταναστών οδεύει προς την Ευρώπη.

Τέλος, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι η Βραζιλία προσφέρει βίζα για ανθρωπιστικούς λόγους σε Σύριους πρόσφυγες πολέμου.

Γιουσέφ: «Τα πράγματα ποτέ δεν είναι καλά με έναν δικτάτορα»

Ο Γιουσέφ, δηλαδή ο Ιωσήφ, είναι γιατρός. Είναι ένας από τους 151 πρόσφυγες από τη Συρία. Μαζί με τη γυναίκα του που είναι φαρμακοποιός και τα 4 παιδιά τους ζούσαν στην περιοχή της Χομς. Η ζωή τους άλλαξε απότομα τα τελευταία 3 χρόνια.

Η Χομς ήταν η περιοχή που ξεκίνησε ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος που έχει κοστίσει τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και έχει οδηγήσει πάνω από 1.000.000 ανθρώπους στην προσφυγιά.

Πρώτα πήγαν στην Αίγυπτο, με την ελπίδα πως κάποια στιγμή η κατάσταση θα εξομαλυνθεί και θα γυρίσουν πίσω. Όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν. Και η κατάσταση στην Αίγυπτο ήταν εξίσου κακή. Πήραν την απόφαση να πουλήσουν ότι είχαν για να ξεκινήσουν το ταξίδι για την Ιταλία. Πλέον αυτός και η οικογένειά του, βρίσκονται στα Χανιά.

Μίλησα με τον Γιουσέφ. Τον ρώτησα: «πώς ήταν η ζωή στη Συρία πριν τον πόλεμο». Μου είπε: «ήταν όλη η ζωή μου».«Ήταν όμως η ζωή καλή;». Ο Γιουσέφ, δεν απάντησε και με κοίταξε στα μάτια. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα μου είπε: «όταν η ζωή σου εξαρτάται από έναν δικτάτορα, η ζωή ποτέ δεν είναι καλή».

«Το πλοίο μας, μέσα σε αυτό το πλοίο ήταν 400 άνθρωποι, αλλά ο καπετάνιος δεν ήξερε που πήγαινε. Μας έσωσαν οι άνθρωποί σας. Τώρα, είμαστε εδώ χωρίς λεφτά. Η ζωή στην Ελλάδα, γνωρίζω, είναι εξίσου πολύ δύσκολη. Έχω 4 παιδιά. Χρειάζονται να πάνε σχολείο, χρειάζονται ρούχα, χρειάζονται τα πάντα που μπορώ να τους προσφέρω.»

Γιατί όμως η Ιταλία; «Η Ιταλία δεν είναι ο τελικός προορισμός. Όμως από την Ιταλία θα μπορούσαμε να ταξιδέψουμε, για την Ελβετία, τη Γερμανία, ίσως τη Νορβηγία». «Στην Ιταλία», μου είπε, «δε σου δημιουργούνε πρόβλημα αν θέλεις να φύγεις, αλλά εδώ στην Ελλάδα, εδώ είσαι εγκλωβισμένος»

«Τώρα, έχουμε χάσει τα πάντα. Έχουμε χάσει τα χρήματά μας. Δεν έχουμε τίποτα. Έχουν πάρει τα λεφτά μας (οι λαθροδιακινητές) και εμείς; Εμείς είμαστε ακόμα εδώ», είπε ο Γιουσέφ.

Στη φωτό ο Γιουσέφ με τα παιδιά του.