Το ξεχασμένο αυτό φυτό έχει κυρίαρχη θέση στις καλλιέργειες της Ρωσίας η οποία διατηρεί το 25% της παγκόσμιας παραγωγής λιναριού
Μετά από περίπου εκατό χρόνια καλλιεργείται ξανά λινάρι στην Κρήτη για κλωστοϋφαντουργική χρήση.
Η σπορά έγινε στον Αΐμονα Ρεθύμνου, στον Μυλοπόταμο και είναι μία από τις τρεις επιλεγμένες περιοχές στην Κρήτη, όπου το Πανεπιστήμιο των Ορέων και συγκεκριμένα η ομάδα γυναικών της Αποστολής Πηνελόπη Gandhi, σε συνεργασία με το ΑΤΕΙ Κρήτης και φοιτητές, ανέλαβαν να δημιουργήσουν και πάλι λησμονημένες καλλιέργειες οι οποίες στο παρελθόν είχαν βοηθήσει την μικροοικονομία της περιφέρειας.
Οι άλλες δύο περιοχές είναι τα χωριά Γέργερη Ηρακλείου και Αΐμονα Ρεθύμνης και Παλαιά Ρούματα Χανίων. Ο Αΐμονας, τοπική Κοινότητα Αΐμονα – Δημοτική Ενότητα Κουλουκώνα δήμου Μυλοποτάμου, θα είναι μία από τις περιοχές όπου το νήμα, παράγωγο του λιναριού, θα βοηθήσει τόσο τις γυναίκες, που θα ενδιαφερθούν να υφάνουν ξανά και να ενδυθούν την ιστορία και το μέλλον τους, αλλά και τα μέλη της αποστολής Πηνελόπη Gandhi, να ενισχύσουν μία καλλιέργεια ναι μεν ξεχασμένη, αλλά με μεγάλες προοπτικές, δεδομένου ότι το λινάρι αποκτά στη διεθνή σκηνή μεγάλο αγοραστικό ενδιαφέρον. Οι διαφορετικές ποικιλίες του λιναριού μπορούν να δώσουν προιόντα στη διατροφή, υφαντουργία, ένδυση, αλλά και για βιομηχανική χρήση, με κύριο την πρώτη ύλη για την κατασκευή οικολογικών χρωμάτων. Επίσης, το λινέλαιο έχει σημαντική προσφορά στη φαρμακολογία, ως εξαιρετικά ωφέλιμο για τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω κυρίως της υγιεινής διατροφής.
Η καλλιέργεια του λιναριού θεωρείται από τους επιστήμονες γεωπόνους ως κερδοφόρα και αποδοτική δεδομένου ότι σύμφωνα με στοιχεία που υπάρχουν, μπορεί να αποδώσει ανά στρέμμα 200 κιλά καρπό και με τιμές στο παράγωγο του να φτάνει για το λιναρέλαιο έως 7 ευρώ το λίτρο, ενώ για βιομηχανική χρήση ακόμα και τα 15 ευρώ το λίτρο.
Με καταγωγή από την Ασία και την Ινδία, το λινάρι είναι ένα από τα αρχαιότερα φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος και τον βοήθησε, κυρίως εκείνα τα χρόνια, στην ένδυση και στην παραγωγή νημάτων. Στοιχεία της αρχαιολογίας φέρνουν το λινάρι στην επιφάνεια με χρόνο από την νεολιθική εποχή, ενώ είναι σχεδόν γνωστό ότι στην Αρχαία Αίγυπτο, οι μούμιες, ήταν τυλιγμένες σε λινό ύφασμα. ‘Αλλωστε, από την Αίγυπτο η καλλιέργεια του λιναριού μεταπήδησε σε Μεσόγειο και Ευρώπη.
Το ξεχασμένο αυτό φυτό έχει κυρίαρχη θέση στις καλλιέργειες της Ρωσίας η οποία διατηρεί το 25% της παγκόσμιας παραγωγής λιναριού. Σήμερα, το Πανεπιστήμιο των Ορέων και η αποστολή γυναικών, Πηνελόπη Gandhi παραλαμβάνουν την ιστορία του νήματος και η ομάδα αυτή των ενεργών γυναικών επιχειρεί να αναστήσει αιώνιους ανθρώπινους δεσμούς με το χώμα, τον καρπό, την ιστορία και την κουλτούρα ακόμα και του Λιναριού.
Στόχος της “εκστρατείας”, τόσο του Πανεπιστημίου των Ορέων, όσο και των γυναικών της Πηνελόπης Gandhi, είναι να θυμίζουν συνεχώς, μέσα από τις δραστηριότητες τους, αφενός ότι ένα σημαντικό αποκούμπι του σύγχρονου ανθρώπου είναι η παράδοση, αφετέρου πως πρέπει να γνωρίσουμε, να διαφυλάξουμε και να μεταδώσουμε, τον εθνικό μας πλούτο.
(ΣΣ:Η Αποστολή Πηνελόπη Gandhi είναι καινοτόμος, εθελοντική, μη επιχορηγούμενη πρωτοβουλία, της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης του Πανεπιστημίου των Ορέων, μέλους του Mountain Partnership – Food Agriculture Organization of the United Nations η οποία έχει ως μέλημά της τη διάσωση της Ιερής τέχνης της Υφαντικής της Κρήτης και στόχο τη διάδοση και την μετάδοσή της στη νεότερη γενιά)
