Στο τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη της Οδησσού, που ανήκει σήμερα στην Ουκρανία ανακηρύχθηκε «Ηρωική Πόλη» από τη Σοβιετική Ένωση για την αποφασιστική αντίσταση των κατοίκων της στην ναζιστική κατοχή.
Είναι ένας τίτλος τιμής που εξακολουθεί να αποδίδεται σε αυτή την πολυπολιτισμική μητρόπολη του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στη δυτική ακτή της Μαύρης Θάλασσας.
Στις 2 Μαΐου του 2014, οι παραστρατιωτικές δυνάμεις που υποστήριζαν το πραξικόπημα του 2014 είχαν συγκρουστεί με αντίθετους σε αυτό ακτιβιστές στους δρόμους της Οδησσού.
Εκείνη την μέρα, η αιχμή του «δόρατος» του τμήματος της ουκρανικής αστικής τάξης που κυριάρχησε μέσω του «Μαϊντάν», δηλαδή οι φασιστικές – νεοναζιστικές συμμορίες, οι οποίες λίγο αργότερα θα έπαιρναν την μορφή συγκροτημένων ένοπλων ταγμάτων και θα ματοκυλούσαν το Ντονμπάς, εισβάλλουν στην Οδησσό μασκαρεμένες ως «φανατικοί οπαδοί» ποδοσφαιρικής ομάδας και κατευθύνονται προς το Σπίτι των Συνδικάτων το οποίο αποτελούσε την άτυπη «έδρα» των αντιφασιστικών κινημάτων, του κινήματος ενάντια στο «Μαϊντάν» και άλλων αριστερών και προοδευτικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, αλλά και ανθρώπων που απλά διέβλεπαν τον άμεσο κίνδυνο για τον λαό.
Στο διάβα τους, οι φασίστες, οι οποίοι από ένα σημείο και μετά δεν έβλεπαν κανέναν λόγο να κρύψουν ότι ήταν μέλη του ναζιστικού «Δεξιού Τομέα» και της λεγόμενης «Αυτοάμυνας του Μαϊντάν» – ουσιαστικά η «ομπρέλα» των μικρότερων φασιστικών ομάδων – έσπασαν κιόσκια οργανώσεων που μάζευαν υπογραφές υπέρ του να γίνει δημοψήφισμα για την ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας και κατά του «Μαϊντάν» και κυνήγησαν τον κόσμο προς την πλατεία του Σπιτιού των Συνδικάτων.
Αυτό που ακολούθησε έχει καταγραφεί και τεκμηριωθεί πλήρως από το οπτικό υλικό που έκανε τον γύρο του κόσμου: Οι φασίστες πυρπόλησαν το κτίριο και σκότωναν όποιος προσπαθούσε να γλιτώσει πηδώντας από τα παράθυρα. Ο επίσημος απολογισμός ήταν 48 νεκροί – ανάμεσά τους επτά γυναίκες και ένα παιδί – και 247 τραυματίες.
Οι αρχές προχώρησαν σε «έρευνα» της τραγωδίας, η οποία τυπικά δεν έχει κλείσει. Ουσιαστικά, όμως, τα μέχρι τώρα «ευρήματά» της είναι ότι… οι άνθρωποι στο Σπίτι των Συνδικάτων κάηκαν μόνοι τους! Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι μισοί από τους συλληφθέντες για την τραγωδία ήταν μέλη του κινήματος του «αντι-Μαϊντάν», δηλαδή οι στόχοι των φασιστών!
Μολονότι αυτή η σφαγή καταγράφηκε από πολλές κάμερες κινητών τηλεφώνων και βίντεο, με μερικά βίντεο να δείχνουν ξεκάθαρα τα πρόσωπα των δραστών, μέχρι σήμερα ούτε ένα πρόσωπο από αυτά που ήταν υπεύθυνα για το φρικιαστικό έγκλημα, δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπήρξαν οποιεσδήποτε έρευνες – υπήρξαν αρκετές. Η τελευταία, από μια ειδική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που κυκλοφόρησε την έκθεσή της τον Νοέμβριο του 2015, και επέκρινε βαρύτατα αυτό που αποκαλούσε αποτυχία των ουκρανικών αρχών να διερευνήσουν τη σφαγή, γεγονός που ισοδυναμούσε με προσπάθεια συγκάλυψης.
Το μακελειό της 2ας Μαΐου του 2014, έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα χειρότερα εγκλήματα πολιτικής βίας στην Ευρώπη από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως σήμερα.
Ακόμη και χρόνια μετά την σφαγή, οι παραστρατιωτικοί του «Δεξιού τομέα» την παραμονή της επετείου της τραγωδίας, απειλούσαν τους κατοίκους της Οδησσού ότι αν κάποιος τολμήσει να δείξει συμπάθεια για τα θύματα, τότε θα χρησιμοποιήσουν …άλλες μεθόδους!
Σήμερα, 8 χρόνια μετά, το Κίεβο έχει αναστείλει και τυπικά τη διερεύνηση των τραγικών γεγονότων της 2 Μάη του 2014 στην Οδησσό, παρά τις εκκλήσεις διεθνών οργανισμών.
Οπως είχε σχολιάσει και το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών οι Δυτικοί επιτηρητές του Κιέβου παραμένουν επίσης σιωπηλοί, καθώς είναι «ασύμφορη η παραδοχή ότι κάτω από την κηδεμονία τους υπάρχουν δυνάμεις στο τιμόνι της χώρας που έχουν αίμα στα χέρια τους».
Ας μην ξεχνάμε, ότι ο Τζέφρι Πάιατ, ο νυν πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα – του οποίου η γλώσσα στάζει μέλι για το υψηλό επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ήταν πρέσβης των ΗΠΑ στο Κίεβο λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του Μαϊντάν. Εθεάθη μάλιστα να μοιράζει και κουλουράκια στους «εξεγερμένους» ναζί…
