Τα λόγια είναι φτωχά όταν κάποιος καλείται να περιγράψει την προσωπικότητα και την προσφορά ενός επίλεκτου μέλους της κοινωνίας όπως αυτή του Βαγγέλη Λουράκη, η ξαφνική και τόσο πρόωρη απώλεια του οποίου, μας βύθισε όλους στο πένθος.Εξαιρετικός, δάσκαλος, γνήσιος φίλος, ακούραστος αγωνιστής, με κοινωνικές ευαισθησίες και πάντα αρωγός στον συνάνθρωπο που είχε ανάγκη. Λένε πως πεθαίνουν μόνο αυτοί που λησμονιούνται. Όμως εσύ Βαγγέλη θα παραμείνεις αθάνατος γιατί πάντα θα ζεις στις καρδιές μας και θα μας δείχνεις το δρόμο με το παράδειγμά σου.
Προσπαθήσαμε την ώρα του αποχωρισμού να σου τραγουδήσουμε ένα τραγούδι του αγώνα μας.
Δυστυχώς, δεν τα καταφέραμε γιατί ο πόνος στάθηκε κόμπος στο λαιμό μας. Εκείνο που επίσης με συγκλονίζει είναι πως δεν θα είσαι ανάμεσά μας τη μέρα της Λευτεριάς, που δεν θ’ αργήσει
Είναι σίγουρο όμως πως κάπου από τις γειτονιές των αγγέλων θα μας βλέπεις και θα χαίρεσαι και συ μαζί μας.
Και κάτι τελευταίο Βαγγέλη. Μην έχεις έννοια τον Πλίπλη. Θα τον φροντίζομε και θα τον αγαπάμε όπως και συ.
Η φίλη και συναγωνίστριά σου
Αλευράκη Στέλλα