Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των ημερών, η διακυβέρνηση της χώρας συνεχίζει να γίνεται μέσω θρασέων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την ίδια ακριβώς ώρα που ο φασουλής ο οποίος παριστάνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, προτρέπει την κουστωδία του να αρχίσει να εισβάλλει στα καφενεία και να ρίχνει χειροβομβίδες κατά του εχθρού που απειλεί να του πάρει την καρέκλα.
Θα προκαλούσε τον γέλωτα η παραίνεση του πρωθυπουργεύοντα σφουγγοκωλάριου, αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο δραματικά για όλους εμάς που συνεχίζομε να ανεχόμαστε αυτά τα πολιτικά σαπρόφυτα να νομοθετούν τον θάνατο της κοινωνίας μας, προκειμένου να συνεχίσουν να τρέφονται από τα πτώματα που αφήνει πίσω της η ανάλγητη πολιτική που εκτελούν κατά παράβαση της στοιχειώδους λογικής και ενάντια σε θεμελιώδεις κανόνες δικαίου.
Το τελευταίο μήνυμα των συνδίκων της ελληνικής πτώχευσης, λοιπόν, ανεβάζει το χρηματοδοτικό κενό για την διετία 2014-15 στα 14 δισεκατομμύρια ευρώ.
Προκειμένου δε να βρεθεί μια δικαιολογία γι’ αυτό το τερατώδες έλλειμμα, προτάσσεται το επιχείρημα των αστοχιών στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Λες και δεν ήταν προφανές από την αρχή ότι το αντί πινακίου φακής ξεπούλημα των τελευταίων ασημικών της χώρας στους λαθρέμπορους καυσίμων, στους κρατικοδίαιτους απατεώνες και στα αρπακτικά των διεθνών αγορών, καθόλου δεν θα επαρκούσε για την κάλυψη αυτού του περίφημου χρηματοδοτικού κενού.
Έτσι, η εμμονή των δανειστών στην εφαρμογή νέων απεχθών μέτρων, έρχεται να ανατρέψει το κλίμα επίπλαστης ευφορίας που καλλιεργούν οι πολιτικά και ηθικά χρεοκοπημένοι καρναβαλιστές της κυβέρνησης των Ολετήρων.
Εμείς τι κάνουμε, είναι το μοναδικό κρίσιμο ερώτημα, εν αναμονή του σχεδίου που κατά πάσα βεβαιότητα έχει ήδη εξυφανθεί για την κάλυψη αυτού του χρηματοδοτικού κενού.
Υπό το βάρος των τεκμηρίων που αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια και να επιπλέουν πάνω στα βρωμιάρικα νερά μέσα στα οποία βουλιάζει το σαπιοκάραβο του πολιτικού μας συστήματος, όσο κάθε μέρα ξεσκεπάζονται οι ανομίες των χθεσινών και των σημερινών “εθνοσωτήρων” στον χειρισμό των δημοσίων πραγμάτων, όσο κάθε μέρα αποκαλύπτεται και στους αφελέστερους το μέγεθος της φαυλοκρατίας και της σύγχρονης ληστοκρατίας τους, τόσο το αίτημα για τον λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους ως προς τη μεθόδευση επισύναψής τους και τις χρήσεις αυτών των δανειακών κεφαλαίων, γίνεται επιτακτικότερο από ποτέ.
Alexandros Raskolnick