Κάθετα αντίθετο στην προοπτική εγκατάστασης 56 αιολικών παρκών στην Κρήτη είναι το ΤΕΕ τμήμα Ανατολικής Κρήτης. Με σημερινή του ανακοίνωση καλεί τόσο την Επιτροπή Περιβάλλοντος όσο και το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης να απορρίψουν τις μελέτες που έχουν κατατεθεί για να διασώσουν “το φυσικό και πολιτισμικό απόθεμα της Κρήτης”.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Η Δ.Ε. του ΤΕΕ-ΤΑΚ, έλαβε γνώση του συνολικού σχεδιασμού και της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την κατασκευή και εγκατάσταση αιολικών πάρκων (α/π) και ανεμογεννητριών (α/γ) στην Κρήτη, των εταιριών ΤΕΡΝΑ και ΕΛΙΚΑ, μέσω των στοιχείων που έχουν αναρτηθεί στον διαδικτυακό τόπο της Περιφέρειας Κρήτης με καταληκτική ημερομηνία την 15.09.2015. Σε μια περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη η διαβούλευση για την αναθεώρηση του Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου Κρήτης, για τις προβλέψεις του οποίου έχουν ήδη διατυπωθεί σοβαρές ενστάσεις από όλους σχεδόν τους οργανισμούς και τους φορείς της Περιφέρειας, η συζήτηση της συγκεκριμένης πρότασης, αποτελεί γεγονός που εμφανίζεται να αγνοεί επιδεικτικά τόσο την ουσία των προτάσεων του όποιου θεσμικού σχεδιασμού είναι σε εξέλιξη όσο και την πολιτική και κοινωνική συγκυρία της περιόδου.
Η Δ.Ε. του ΤΕΕ-ΤΑΚ συζήτησε το θέμα αυτό κατά τη συνεδρίαση της 03/09/2015 και με την υπ’ αρ. 175/03.09.2015 απόφαση της, αποφάσισε να εκφράσει την πλήρη και ριζική της αντίθεση και ενίσταται ΚΑΤΑ των προτεινόμενων εγκαταστάσεων α/π και α/γ των ΤΕΡΝΑ ΑΕ και ΕΛΙΚΑ ΑΕ, επειδή θεωρεί πως θα δοκιμάσουν με απόλυτο, βίαιο και κυρίως μη αναστρέψιμο τρόπο τις αντοχές του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της Κρήτης. Οι σοβαρότεροι λόγοι που στοιχειοθετούν και ενισχύουν την άποψή μας είναι, μαζί με όσους προκύπτουν από την εξειδικευμένη και συστηματική επιστημονική και τεχνική αξιολόγηση – οι παρακάτω:
- «ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ» & «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ; Η «ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ» ΤΩΝ ΑΠΕ.
Το πολιτικό και παραγωγικό περιβάλλον της χώρας και της Κρήτης, με όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια, έχουν αποτελέσει ευνοϊκά πεδία για την υλοποίηση μετασχηματισμών και την ανάδυση δραστηριοτήτων που συντελούν ολοένα και περισσότερο στην παγίωση ενός νέου τοπίου απορρύθμισης και εμφανούς συντονισμού της τοπικής ιδιαιτερότητας με τις κεντρικές επιλογές ενός κυρίαρχου και επιθετικού οικονομικού και αναπτυξιακού προτύπου. Οι κεντρικές επιλογές της σύγχρονης παραγωγικής και πολιτικής ελίτ στον τόπο μας είναι απόλυτα συμβατές με τις καινοφανείς και αφανείς διαδικασίες «επιτήρησης και ελέγχου» που επιβάλλουν σε περιφερειακό ευρωπαϊκό επίπεδο οι αντιδημοκρατικοί υπερεθνικοί σχηματισμοί σε στενή συνεργασία πάντα με τους κατά τόπους εκφραστές και εκπροσώπους τους, διαμορφώνοντας ουσιαστικά χωρίς διάλογο με την κοινωνία το νέο κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον ενός δήθεν ανεκτικού και ανοικτού συστήματος, που στην πράξη εκπροσωπεί την πιο ακραία εκδοχή του αποτυχημένου μοντέλου που συνοδεύτηκε από την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση. Σημασία δεν έχει πλέον η παραγωγική ανασυγκρότηση προς όφελος των πολλών, η διεύρυνση της συμμετοχής σε ένα αποτελεσματικό και παραγωγικό περιβάλλον που ευνοεί τα πλατιά στρώματα του εργαζόμενου πληθυσμού και η αύξηση της ανθεκτικότητας και ο εκδημοκρατισμός του επενδυτικού περιβάλλοντος για παραγωγή δημόσιος οφέλους, αλλά η ασύδοτη απελευθέρωση των αγορών και η διευκόλυνση των κάθε λογής επενδυτών για την απρόσκοπτη αποκόμιση του μέγιστου δυνατού κέρδους, χωρίς καμιά διάθεση κοινωνικής αναδιανεμητικής λογικής και πραγματικής διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης, που θα επέτρεπε την επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων και την άνοδο της κοινωνικής ευημερίας προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού.
Η περίπτωση της χωροθέτησης και της λειτουργίας των ΑΠΕ στο γεωγραφικό χώρο της Κρήτης, όπως εξελίχθηκε μέσα σε μια δεκαετία(2005-2015) με αρνητικά κατά κανόνα περιβαλλοντικά αποτυπώματα, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση της απουσίας οράματος που χαρακτηρίζει ακόμη και αυτό τον τομέα, των κατά τεκμήριο καινοτομικών και φιλικών εφαρμογών (όπως θα έπρεπε να είναι) που έχουν σχέση με τις ΑΠΕ. Οι ΑΠΕ ξεκίνησαν για να υπηρετήσουν την ανάγκη αναπροσανατολισμού ενός Κόσμου, που έπρεπε να στραφεί από την ενεργειακή κατασπατάληση του παρελθόντος στις λογικές της αειφορίας και της βιωσιμότητας και κατέληξαν να συμβάλλουν με αρνητικό τρόπο στην εγκατάσταση μιας νοοτροπίας υποτίμησης και καταστροφής των φυσικών πόρων και του φυσικού περιβάλλοντος της Κρήτης.
- ΤΟΠΟΙ & ΤΟΠΙΑ : ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ και ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ
Ολόκληρη η Κρήτη και ειδικότερα τόποι φυσικού κάλλους και προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000, ανέγγιχτα μοναδικά Τοπία και περιοχές με σπάνια οικοσυστήματα και άγρια ζωή, γεωγραφικά σημεία εξαιρετικής ποιότητας και χώροι όπου έχουν ιστορικά αναπτυχθεί παραδοσιακές γεωργικές δραστηριότητες που έχουν στηρίξει τις παραγωγικές προτεραιότητες και τις αντοχές των τόπων μας, ιστορικοί μικροί και μεγαλύτεροι οικισμοί και γεωπολιτιστικές ενότητες και διαδρομές που καθόρισαν τη φυσιογνωμία και την ταυτότητα του νησιού, ζώνες ήπιων δραστηριοτήτων που γλύτωσαν από την άμετρη επέλαση μεγάλων «επενδύσεων» και τη μαζική αξιοποίηση προς όφελος ενός μονότροπου οικονομικού και «αναπτυξιακού» μοντέλου, αναδεικνύονται σε Κέντρα παραγωγής ενέργειας και όλοι ανεξαιρέτως οι ορεινοί όγκοι – τα περισσότερο ανέγγιχτα και παρθένα μέρη του τόπου μας που απαιτούν τη διαρκή μας έγνοια για την ενεργή προστασία τους, κινδυνεύουν να υποστούν μόνιμες και παντοτινές αλλοιώσεις και τερατώδεις μετασχηματισμούς που υπερβαίνουν κάθε πρόβλεψη. Μόνο η διατύπωση HORORVACUI («Ο τρόμος του κενού»), όρος δανεισμένος από την καλλιτεχνική γλώσσα, μπορεί να περιγράψει τις προθέσεις και τις προτάσεις εκείνων που εμπνεύστηκαν και σχεδίασαν επί χάρτου, το μεγαλύτερο εγχείρημα άλωσης και καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, του τοπίου και των κοινών πόρων που έχει επιχειρηθεί μέχρι σήμερα στο γεωγραφικό χώρο της Κρήτης. Με τέτοια επίμονη και βουλιμική διάθεση για υπερκάλυψη των πάντων με α/π και α/γ, οι μελλοντικές εικόνες του νησιού θα απέχουν ελάχιστα από τις θλιβερές φωτογραφίες της καταστροφής που τεκμηρίωσαν τη μεταχείριση που επιφύλαξαν σε δεκάδες οικισμούς οι ναζί και οι συνεργάτες τους στη διάρκεια της κατοχικής περιόδου.
- Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΤΕΡΜΟΝΗΣ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗΣ. Ο ΓΙΓΑΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ «Ο ΥΠΝΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΤΕΡΑΤΑ».
Η ΤΕΡΝΑΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ και η ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΚΡΗΤΗΣ ΕΛΙΚΑ Α.Ε.-ΑΙΟΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΡΗΤΗΣ ΑΕ προγραμματίζουν την εγκατάσταση 56 (25+31) αιολικών πάρκων και 646 (285+361) ανεμογεννητριών αντίστοιχα, συνολικής ισχύος 1685,3 MW (855+830,3) με ύψος πυλώνων από 64-80 μέτρα και διάμετρο ρότορα από 71-90 μέτρα, σε προστατευμένες και ανέγγιχτες μέχρι σήμερα λόγω της ιδιαίτερης φυσικής, τοπιογραφικής και πολιτιστικής τους ποιότητας, περιοχές. Οι Μαδάρες στα Χανιά, ο Ψηλορείτης στο Ρέθυμνο, τα Αστερούσια στο Ηράκλειο, το Καθαρό και η Θρυπτή στο Λασίθι, είναι μόνο μερικές από τις εξαιρετικές και ιδιαίτερες περιοχές που διασώζουν μέχρι σήμερα την ισορροπία ενός ξεχωριστού φυσικού, γεωπολιτιστικού και ανθρωπογενούς αποθέματος με πολλά στοιχεία μιας σπάνιας άϋλης κληρονομιάς που δεν κατάφερε να ρευστοποιήσει η εξέλιξη. Ο παραγωγικός τους ιστός εξακολουθεί να διατηρεί δομές σε στενή σχέση με παραδοσιακά πρότυπα οικιακής αγροτικής οικονομίας και διατηρείται αλώβητος από την άμετρη επέκταση του μαζικού τουρισμού και τις αρνητικές συνέπειες που έχουν υποστεί οι περισσότερες από τις αναπτυγμένες παράκτιες ζώνες της βόρειας (και όχι μόνο) πλευράς της Κρήτης.
Αρχαιολογικές ζώνες και μνημεία, ενδιαιτήματα άγριας ζωής και περιοχές ήπιων κτηνοτροφικών και γεωργικών παραδοσιακών δραστηριοτήτων, τόποι μοναδικοί και απροσπέλαστοι από τις διαθέσεις της αξιοποίησης και της καταναλωτικής ενσωμάτωσης, αγνοούνται επιδεικτικά και μετατρέπονται σε χώρους υποδοχής στοιχείων εξοπλισμού τεραστίου μεγέθους, δικτύων μεταφοράς και καλωδίων, πυλώνων και βοηθητικών εγκαταστάσεων, δρόμων θηριώδους πλάτους που σαρώνουν το τοπίο και το καθιστούν στέρφα γη, σε μια άνευ προηγουμένου εκτεταμένη και αχαλίνωτη εξάπλωση, που υπονομεύει οριστικά και αμετάκλητα κάθε ηρεμία του βλέμματος, κάθε επίκληση χωρικής μνήμης, μεταμορφώνοντας τα πάντα σε χώρα ενός αδηφάγου Γαργαντούα, «γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού». Μόνο που εκείνος βέβαια δεν είχε τη μοχθηρία της «αξιοποίησης και του κέρδους» στο περιορισμένο του μυαλό.
Η κατασκευή των ανεμογεννητριών που προτείνονται απαιτεί αρχικά τη δημιουργία μεγάλων βάσεων έδρασης από τσιμέντο(επιφάνειας μέχρι και 350 μ2!) και θα συνοδεύεται από τη διάνοιξη ή επέκταση πολλών χιλιομέτρων αγροτικών και δασικών δρόμων μεγάλου πλάτους στις κορυφογραμμές για την μεταφορά των μηχανημάτων και τη σύνδεση των ανεμογεννητριών. Πρέπει να τονιστεί πως η διάνοιξη δρόμων στο 5% της συνολικής επιφάνειας ενός ορεινού όγκου προκαλεί κατά 50% διάβρωση και καταστροφή του τοπίου από τα χιλιόμετρα γραμμών και πυλώνων μεταφοράς ρεύματος που απαιτούνται για το δίκτυο σύνδεσης των ανεμογεννητριών και των αιολικών πάρκων μεταξύ τους και βέβαια για τα δίκτυα μέσης και υψηλής τάσης, τους υποσταθμούς και τους σταθμούς μετατροπής ενέργειας. Μια εκτεταμένη και σαρωτική μεταμόρφωση, στο βωμό της επιχειρηματικής μεγέθυνσης και της υποδοχής «μεγάλων επενδύσεων», που ξεπερνούν τα όποια μέτρα φυσικής και παραγωγικής αξιοποίησης των κοινών πόρων.
Είναι προφανές πως η φυσιογνωμία των ορεινών όγκων της Κρήτης θα αλλάξει για πάντα και οποιαδήποτε προσπάθεια για την ήπια διαχείριση και ανάδειξή τους θα ματαιωθεί. Αλήθεια πόσοι επισκέπτες θα διασχίσουν το εξαιρετικό περιπατητικό μονοπάτι Ε4, που διατρέχει ολόκληρη την Κρήτη ξεναγώντας τους κατοίκους και τους επισκέπτες της στους μοναδικούς φυσικούς και πολιτιστικούς της θησαυρούς, όταν είναι περιτριγυρισμένοι από ογκώδη στοιχεία εξοπλισμού α/γ και εγκαταστάσεις κάθε είδους και τερατώδους μεγέθους; Η εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών σε κάθε ευαίσθητο περιβάλλον με σπάνια οικοσυστήματα και βιοποικιλότητα μοναδικής αξίας θα επιφέρει ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην άγρια ζωή και τη φυσιογνωμία του τοπίου και θα υπονομεύσει ΟΛΑ τα στοιχεία που συγκροτούν την ταυτότητα της Κρήτης ως μοναδικού Τόπου. Η αυθύπαρκτη αξία ενός ανέγγιχτου περιβάλλοντος, ελεύθερου από επιβαρύνσεις και οπτική όχληση, που διατηρήθηκε για χιλιάδες χρόνια και είχε γλυτώσει από τις πρόσφατες και ανορθολογικές επιβαρύνσεις μιας ανέλεγκτης και μονοδιάστατης «ανάπτυξης» θα καταλυθεί οριστικά με βίαιο τρόπο.
Διερωτάται εύλογα κανείς αν χρειάζεται περιφερειακός χωροταξικός σχεδιασμός, τι εξυπηρετούν τα υποκείμενα επίπεδα πολεοδομικής οργάνωσης και μια σειρά από νομοθετήματα και κυρώσεις ευρωπαϊκών οδηγιών και ρυθμίσεων για το περιβάλλον και ποιους τελικά εξυπηρετεί ο προσχηματικός διάλογος που γίνεται (έστω και ελλειμματικά μέχρι τώρα); Aαποτελούν όλα τα παραπάνω ουσιώδεις διαδικασίες ή γίνονται για τους «αδαείς και τους ρομαντικούς», μιας και οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί σε επίπεδα που δεν απαιτείται καν διάλογος και διαβουλεύσεις; Ο Ν.3827/2010 (κύρωση της Ευρωπαϊκής σύμβασης της Φλωρεντίας του 2000 για την προστασία του Τοπίου), ουσιαστικά θα παραμείνει ανενεργός ακόμη και στις περιπτώσεις για τις οποίες θεσμοθετήθηκε; Πότε επιτέλους θα προχωρήσουν τα εκκρεμή διαδικαστικά ζητήματα που δεν επιτρέπουν επί 5 χρόνια την ύπαρξη μιας επίσημης πολιτικής για το Τοπίο και την ενεργοποίηση των απαιτούμενων θεσμικών και πρακτικών μηχανισμών για την προστασία του; Ποιοι θεωρούν πως μπορούν να εξασφαλίζουν συναινέσεις εμφανιζόμενοι ως ουδέτεροι και πραγματοποιώντας κενές περιεχομένου συζητήσεις;
- ΤΑ ΕΩΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ και ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ.
Ποια είναι αλήθεια τα πλεονεκτήματα της εγκατάστασης 646 νέων α/γ στην Κρήτη κατά τους μελετητές της συγκεκριμένης πρότασης;
α. Τα (αφανή) «ανταποδοτικά οφέλη» για τις τοπικές κοινωνίες.
Γενικός όρος, που έχει σκοπό να προσδώσει σε οποιοδήποτε εγχείρημα το χαρακτήρα μιας διαδικασίας παραγωγής κοινού οφέλους (και κέρδους) και να προδιαθέσει θετικά την όποια ή την άλλη πλευρά. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κανένα υλικό όφελος, που να αξίζει να συζητηθεί με σοβαρό τρόπο και μπορούν να ερωτηθούν όλοι οι Δήμοι της Κρήτης που έχουν ήδη τέτοιες εγκαταστάσεις. Ούτε βέβαια έχει συζητηθεί ποτέ η έννοια του αντισταθμιστικού οφέλους, που θα μπορούσε να έχει ένα ολοκληρωμένο χαρακτήρα. Είναι προφανές πως στη λογική των κατασκευαστών το όφελος έχει σχέση με την περιορισμένη υλική πρόσοδο από τις εγκαταστάσεις που εκ των πραγμάτων είναι ελάχιστη για τους τόπους που υφίστανται σε τέτοια έκταση την καταστροφή. Αντίθετα, η ζημιά που έχει προκληθεί από όλες τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι και παραμένει ανυπολόγιστη.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που παρουσιάστηκε προ διετίας το σχετικό θέμα στη Σκωτία. Όταν η κυβέρνηση της Σκωτίας απαγόρευσε την εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε συνολικά 3,7 εκ. στρέμματα «άγριας γης» ο κυβερνητικός της εκπρόσωπος είχε δηλώσει:
«Πάντα ήταν στόχος μας η προστασία του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή. Για αυτό και η Σκωτία είναι από τις πρώτες χώρες στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αυτό δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί. Θέλουμε όμως να σώσουμε τον πλανήτη και μαζί του να σώσουμε και το φυσικό περιβάλλον της χώρας μας! Η κυβερνητική πολιτική σχεδιασμού για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει ως στόχο να προστατεύσει τα τοπία μας από την στρεβλή, επιβλαβή και κακώς εννοούμενη «πράσινη ανάπτυξη». Έχουμε διευκρινίσει και έχουμε καταστήσει απολύτως σαφές, πως η κυβέρνηση της Σκωτίας δεν επιθυμεί να δει να εγκαθίστανται αιολικά πάρκα στα πιο ιδιαίτερα τοπία που χαρακτηρίζουν την Σκωτία. Αν τα χάσουμε αυτά θα έχουμε χάσει την Σκωτία!…»
β. Οι (ανύπαρκτες)«Θέσεις εργασίας».
Ελάχιστες μόνιμες θέσεις εργασίας , μάλλον φύλακες των εγκαταστάσεων , προβλέπει η μελέτη ΤΕΡΝΑ και ΕΛΙΚΑ για τις ανεμογεννήτριες της Κρήτης. Η μέχρι τώρα εμπειρία των εγκατεστημένων α/π και α/γ το αποδεικνύει περίτρανα με πλήθος από στατιστικά στοιχεία. Η παρακολούθηση όλων των δεδομένων λειτουργίας των α/γ γίνεται μέσω ΗΥ και είναι προφανές πως ο ρόλος του ελάχιστου προσωπικού που απασχολείται περιορίζεται σε θέματα επίβλεψης της ασφάλειας των ακριβών στοιχείων εξοπλισμού των εγκαταστάσεων. Η εγκατάσταση α/π είναι μια δραστηριότητα έντασης εξοπλισμού και κεφαλαίου και όχι έντασης εργασίας και αυτό πρέπει να γίνεται σαφές χωρίς υπεκφυγές και διαστρεβλώσεις. Το επιχείρημα, δημιουργίας θέσεων εργασίας, είναι επιεικώς ανακριβές.
γ. Τα (υπεκαλυφθέντα ήδη) «Ενεργειακά οφέλη»:
Σημειώνουμε ότι η Κρήτη παράγει ήδη το 23% της απαιτούμενης ηλεκτρικής της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές , πολύ πάνω από το μέσο όρο και τα όρια των στόχων που θέτει η Ε.Ε.Συνεπώς η αναφορά σε δήθεν «ενεργειακά οφέλη», ακούγεται ως διατύπωση κενή αντικρίσματος. Η ουσία είναι τελικά ότι το έργο αυτό αν υλοποιηθεί θα έχει ως μοναδικό σκοπό την αποκλειστική πώληση ηλεκτρικού ρεύματος και την εξασφάλιση κερδών για τις εταιρείες και τους μεσάζοντες, με τεράστιο περιβαλλοντικό – και επομένως οικονομικό-κόστος για τον τόπο μας και τις όποιες μελλοντικές προοπτικές βιωσιμότητας και αειφορίας διαθέτει. Τα περίφημα λοιπόν «ενεργειακά οφέλη» θα ήταν προτιμότερο να ονομάζονται ευθέως «επιχειρηματικά οφέλη», όρος που περιγράφει με σαφήνεια και ακρίβεια το ποιοι τελικά ευνοούνται από αυτή τη γιγαντιαία επιχείρηση σάρωσης και υπερκάλυψης της γης και του τοπίου με τα -τεραστίου μεγέθους- στοιχεία εξοπλισμού. Είναι σαφές βέβαια πως η επιχειρηματική αυτή δράση δεν είναι θεμιτή, όχι επειδή παράγει κέρδος, αλλά επειδή καταστρέφει επιδεικτικά το περιβάλλον που αποτελεί κοινό μας πόρο.
Σε αντιδιαστολή με όσα προαναφέρθηκαν, μόνο ο προγραμματισμός έργων μικρής κλίμακας (π.χ. φωτοβολταϊκά στα δημόσια κτίρια και τις μεγάλες παραγωγικές εγκαταστάσεις, χρήση ανανεώσιμων πηγών για το δημοτικό και δημόσιο φωτισμό κ.α.) θα δημιουργούσε επαρκές προστιθέμενο όφελος για τον τόπο μας και θα δημιουργούσε χιλιάδες θέσεις εργασίας για μεσαία τοπικά εταιρικά σχήματα και συνέργειες. Ο συνδυασμός τους μάλιστα με θεσμικές ρυθμίσεις που ευνοούν το σωστό ενεργειακό σχεδιασμό και τις λογικές εξοικονόμησης και προωθούν στην πράξη τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική, την αξιοποίηση των παραδοσιακών προτύπων διαχείρισης των κοινών πόρων, τη χρήση φιλικών υλικών και την επανάχρηση υλικών από δεύτερο χέρι, θα συνέβαλε στη δημιουργία μιας άλλης συνείδησης, ικανής να προάγει στρατηγικά μια εναλλακτική οπτική και καινοτόμες πρακτικές που κινούνται στον αντίποδα της σημερινής παραγωγικής και κοινωνικής συνθήκης της Κρίσης.
Θα ήταν πραγματικές επενδύσεις για το μέλλον του Τόπου μας που θα παρήγαγαν σταδιακά τα στοιχεία μιας νέας κουλτούρας σχέσεων και θα διαμόρφωναν ένα παραγωγικό καταμερισμό ικανό να αναδιανέμειτα κέρδη του όχι προς όφελος των μεγαλοεπενδυτών αλλά των τοπικών ανθρώπινων κοινοτήτων.
Το ΤΕΕ-ΤΑΚ, καλεί τα Επιμελητήρια, τους παραγωγικούς και κοινωνικούς εταίρους, τους Συλλόγους, τους Φορείς, τις τοπικές Κοινότητες, τα πρόσωπα, τις Οργανώσεις και τις Συλλογικότητες να κινητοποιηθούν, να ενημερώσουν τους κατοίκους, και να συστρατευθούν με τους Δήμους και την Περιφέρεια για να ασκήσουν πίεση την κεντρική εξουσία. Να αφυπνίσουν τις τοπικές κοινωνίες και να ματαιώσουν τα σχέδια καταστροφής που προτείνονται με τη συγκεκριμένη θηριώδη και καταστροφική πρόταση.
Καλούμε την Επιτροπή Περιβάλλοντος και το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης να απορρίψουν ομόφωνα αυτή την απαράδεκτη μελέτη και να διασώσουν το φυσικό και πολιτισμικό απόθεμα της Κρήτης, διατηρώντας αλώβητη τη φυσιογνωμία και την ιστορική της ταυτότητα!