Γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Ξηρουχάκης
Το άρθρο αυτό γράφτηκε με αφορμή την τραγική αυτοκτονία ενός 46χρονού βιολόγου στο Βόλο.Ο ίδιος υποστήριξε σε επιστολή του που βρέθηκε μέτα το τραγικό τέλος του, ότι ο λόγος που τον οδήγησε εκεί ήταν η μακροχρόνια ανεργία.
Και ας κάνουμε τώρα ένα μικρό ταξίδι στο χρόνο.
Σίγουρα θα θυμάστε όταν ο Σύριζα (σχετικα πρόσφατα, όταν ήταν δηλαδή αντιπολίτευση) με μανία κατακευράνωνε τους πολιτικούς αντιπάλους σαν υπεύθυνους για τις αυτοκτονίες.
«Η οικονομική κρίση σκοτώνει» φώναζαν «και εσείς είστε οικονομικοί δολοφόνοι».
Ευτυχώς τα γραπτά μένουν αλλά και οι ζωντανές εμφανίσεις στα πάνελ όπου οι πρώην αντιμνομονιακοί διατείνονταν μεταξύ και άλλων “ηρωισμών” ότι θα σκίσουν τα μνημόνια.
Τώρα σιωπή από τους ίδιους ανθρώπους.
Τώρα πια εκείνοι δε συνδέουν τις οικονομικές αυτοκτονίες με τα μνημόνια. Γιατί βέβαια αν παραδεχτούν αυτή τη σύνδεση, οι εφαρμοστές του αριστερού μνημονίου είναι σαν να παραδέχονται ότι είναι και οι ίδιοι οικονομικοί δολοφόνοι. Και άποψη του γράφοντος είναι ότι πράγματι είναι. Όπως ήταν και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Προσοχή δεν υποστηρίζω το λαικίστικο επιχείρημα ότι όλες οι αυτοκτονίες οφείλονται στην οικονομική κρίση.Υποστηρίζω όμως ότι πράγματι πολλές οφείλονται σε οικονομικά αίτια. Γιατί είναι πλέον παντού παραδεκτό ότι όπου υπάρχουν κρίσεις και νεοφιλελεύθερα ολοκληρωτικά μοντέλα οι αυτοκτονίες αυξάνονται ραγδαία.
Επίσης είτε το μνημόνιο είναι αριστερό, είτε δεξιό η απελπισία και η ανέχεια θα κυριαρχήσουν.Τώρα όσο αφορά το Σύριζα αυτός έχει τρεις επιλογές με βάση την πολιτική που μέχρι τώρα ακολούθησε στο θέμα των αυτοκτονιών:
1) να σφυρίζει αδιάφορα και να κάνει ότι δεν άκουσε τίποτα.Αλλά τα γραπτά μένουν και απ’ότι δείχνουν ήταν πολύ καλά ενημερωμένος επτά μήνες πριν σαν αντιπολίτευση.
2) να υποστηρίξει ότι η αύξηση των αυτοκτονιών δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση.Δηλαδή να παραδεχτεί ότι το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο αντιεπιχείρημα των μέχρι και χθες «αντιπάλων» του ήταν σωστό (δηλαδή ότι οικονομική κρίση δεν έχει να κάνει με την άνοδο των αυτοκτονιών).Έτσι όμως θα πρέπει να παραδεχτεί ότι τα μέλη του ήταν συκοφαντες (που αποκαλούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους σαν οικονομικούς δολοφόνους).
3) τη γενναία στάση αυτοκριτικής. Να πουν δηλαδή «Ναι έχουμε ευθύνες για τις αυτοκτονίες». Αλλά όλοι ξέρουμε ότι δε θα το πούνε.Πιο πιθανό σενάριο παραμένει το πρώτο (δηλαδή να το πω λαικά «να κάνουν τις πάπιες»)