Οι απαγωγείς του Μιχάλη Λεμπιδάκη ήταν τόσο αδίστακτοι που δεν τους «καιγόταν» καρφί για τη ζωή του επιχειρηματία, αποφαίνονται οι αστυνομικοί που χειρίστηκαν την υπόθεση, υπογραμμίζοντας ότι δεν είχαν καμία αναστολή να τον αφήσουν να πεθάνει λόγω επιβάρυνσης της υγείας του ή ακόμα και να τον σκοτώσουν εφόσον «στράβωνε» η δουλειά.
Αυτό αποκαλύπτεται, μέσω του επίσημου διαβιβαστικού της Αστυνομίας που δημοσιεύσει σήμερα η εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ.
«Ως εκ τούτου, η στάση των απαγωγέων χαρακτηρίζεται από βαναυσότητα και ουδεμία ένδειξη αντίληψης του κινδύνου που διέτρεχε ο απαχθείς, με τους απαγωγείς στο σύνολό τους να έχουν πλήρως υποτάξει την βούλησή τους στον σκοπό, αποδεχόμενοι την όποια πιθανότητα θανάτου του απαχθέντος, η οποία θα προερχόταν είτε σκόπιμα σε περίπτωση που δεν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις τους, είτε από τυχαίο συμβάν (επιβάρυνση υγείας).
Επιπροσθέτως, οι απαγωγείς από το πρώτο διάστημα είχαν υπερτονίσει ότι δύνανται να κρατήσουν τον απαχθέντα για μεγάλο χρονικό διάστημα, εφόσον η οικογένεια δεν ικανοποιήσει πλήρως τις απαιτήσεις τους, ήτοι οι απαγωγείς έμεναν πιστοί στο πλάνο που είχε τεθεί και τις οικονομικές επιδιώξεις που είχαν προαποφασισθεί, στην επίτευξη των οποίων ήταν διατεθειμένοι να φτάσουν με οιοδήποτε κόστος ως προς την ζωή και την υγεία του Μιχάλη Λεμπιδάκη».
Αυτές είναι ακριβώς οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις πραγματικές διαστάσεις αυτής της υπόθεσης- θρίλερ, η οποία είχε αίσιο τέλος.
Σε αυτό, σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, «δένει» απόλυτα και η δήλωση του ίδιου του απαχθέντος μία ημέρα μετά την απελευθέρωσή του, ότι η λήξη της ομηρείας του ήταν ένα θαύμα.
Παράλληλα, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ sms και επιστολές ήταν κάθε φορά μαχαιριά για την οικογένεια.