Οι βιασμοί δεν ειναι προνόμια μιας κάποιας περιοχής. Συμβαίνουν παντού, όμως πάντα υπό συγκεκριμένες συνθήκες και από ανθρώπους με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Συμβαίνουν και στα χωριά της Κρήτης. Απ’ ότι φαίνεται, ακόμη και στα πιο ξακουστά.
Οι λεπτομέρειες του περιστατικού το οποίο καταγγέλθηκε ως βιασμός στα Ανώγεια οπωσδήποτε προκαλούν εντύπωση. Ένα ζευγάρι βρέθηκε στα Ανώγεια κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Χαϊμαλίνια. Εκεί έκατσαν σε ταβέρνα με την παρέα τους. Έκατσαν μαζί τους δύο Ανωγειανοί. Σύμφωνα με την καταγγελία της γυναίκας η οποία σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση βιάστηκε, τους μέθυσαν. Υποσχέθηκαν στον σύντροφο της κοπέλας ότι θα την πάνε στο ιατρικό κέντρο της περιοχής όμως πριν την αφήσουν εκεί για να τις παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, ένας από τους δύο την βίασε.
Ο συγκεκριμένος αρνείται την κατηγορία και λέει ότι υπήρχε συναίνεση. Μάλιστα αφήνει να εννοηθεί ότι “έπαιζε” η γυναίκα από πριν. Αλλά αυτό δε λένε τόσοι και τόσοι βιαστές;
Αν επαληθευτούν οι καταγγελίες το συγκεκριμένο περιστατικό είναι πολλαπλά φρικιάστικο. Βλέπετε, θα εμπερικλύει μέσα του ότι είναι κακό αυτή τη στιγμή στα χωριά μας.
Υπάρχουν χωριά στα οποία κάποιοι άντρες αναγνωρίζουν τη βαρβαρότητα ως το αυθεντικό και χαίρονται να προκαλούν δέος με τις “βάρβαρες” συμπεριφορές τους στους “μαλθακούς” επισκέπτες με τα πολύχρωμα πουκάμισα. Μετρούν τον αντρισμό τους παίζοντας με όπλα τα οποία πολλές φορές βαράνε μεθυσμένοι στον αέρα, υπερκαταναλώνουν αλκόολ και συμμετέχουν σε διαγωνισμούς αντοχής. Έτσι διαχωρίζουν τους εαυτούς τους από τους “φλώρους” πεδινούς. Στην αντοχή στις “κούπες”. Η ήττα του πεδινού αποτυπώνει το πόσο πιο ανώτερος και “άντρας” είναι ο βουνισιος.
Άραγε, μήπως στα πλαίσια αυτού του ανταγωνισμού, το “έπαθλο” γι’ αυτούς τους “λεβέντες” απ’ τ’ Ανώγεια ήταν η γυναίκα του πεδινού που είχαν μεθύσει; Μήπως αφού μέθυσαν το ζευγάρι, ο βιασμός της γυναίκας αποτύπωσε στο άρρωστο μυαλό του βιαστή το πόσο πιο “άντρας” είναι; Μήπως αισθάνθηκε ότι το δικαιούνταν;
Αν επιβεβαιωθούν τα γεγονότα, γιατί ακόμα δεν έχει αποτυπωθεί με βεβαιότητα, ο συγκεκριμένος βιασμός θα αποτελεί αποτύπωμα μιας γενικότερης παρακμής στα χωριά μας που θέλει να παρουσιάζεται ως αυθεντικότητα.
Σε αυτή την παρακμή εντάσσεται η έλλειψη προοπτικής που καμουφλάρεται σε υπερχρήση όπλων, στην επιζήτηση της πρόκλησης τρόμου στους επισκέπτες, στην ταύτιση της παρανομίας με το σεβάσμιο και αυθεντικό, στη μετατροπή γιορτών και πανηγυριών σε ευκαιρίες για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Στους διαγωνισμούς στο αλκόολ. Στο γεγονός ότι ο αντρισμός για κάποιους προσμετράται οχι στο τι προσφέρουν σε αυτή τη γη που ζούνε και στην κοινότητά τους, αλλά στο πώς θα τρομοκρατήσουν τους πιο “αδύναμους” αυτής της κοινότητάς τους, πώς θα επιβάλλουν το θέλω τους πέρα από το νόμο, πώς θα περάσουν τα όρια.
Τα όρια, εφόσον επιβεβαιωθεί ο βιασμός, ξεπεράστηκαν στα Ανώγεια. Για πολλοστή φορά.
Από τα φονικά για ασήμαντες αφορμές, περάσαμε τώρα στον βιασμό μίας ανήμπορης και μεθυσμένης γυναίκας; Η συγκεκριμένη πράξη όμως προσβάλλει κάτι πολύ βαθύτερο που βρίσκεται στον πυρήνα της ταυτότητας του κάθε Κρητικού. Γιατί, δεν ειναι μονο ένας βιασμός αλλά ένας βιασμός που διαπράχθηκε από αυτόν ο οποίος φιλοξενεί στον τόπο του τον επισκέπτη.
Αν επιβεβαιωθούν οι καταγγελίες, ο βιαστής βίασε και την έννοια της φιλοξενίας. Και αυτό αποτελεί προσβολή και ατιμία για κάθε Κρητικό…