Σήμερα, 5 Απριλίου 2012, βρισκόμαστε ακριβώς 5 χρόνια μετά το ναυάγιο του SEA DIAMOND στην Σαντορίνη.
Για ακόμη μια φορά άρθρα θα γραφτούν, ρεπορτάζ θα γίνουν, περιβαλλοντικές συνέπειες θα αναζητηθούν, πολίτες θα εκφράσουν τις ανησυχίες τους, οργανώσεις θα κάνουν καταγγελίες, αρμόδιοι και υπεύθυνοι θα ισχυριστούν ότι ουδέν πρόβλημα υπάρχει και από αύριο το θέμα θα μπει πάλι στο συρτάρι, περιμένοντας την επόμενη επέτειο ή κάποιο νέο ναυάγιο ή ακόμη χειρότερα κάποια δυσμενή εξέλιξη, ώστε να επανέλθει στην επικαιρότητα.
Ποια είναι η σημερινή πραγματικότητα; Υπάρχει όντως περιβαλλοντικός κίνδυνος; Τι έχει γίνει μέσα στα τελευταία 5 χρόνια; Επιτρέψτε μου να εκφράσω τη δική μου άποψη, η οποία έχει διαμορφωθεί από αποτελέσματα πολλαπλών δειγματοληψιών, αναλύσεων και επιστημονικής έρευνας, που διεξήχθησαν στο Πολυτεχνείο Κρήτης σε συνεργασία με ιθύνοντες του εξωτερικού, χωρίς ίχνος συμφερόντων και με έντονο ύφος, το οποίο «επιτρέπει» η απάθεια και η αδράνεια, που περιβάλει το όλο θέμα εκ μέρους των αρμοδίων και υπευθύνων.
- Διαρροές πετρελαιοειδών συνεχίζονται έως και σήμερα και «αντιμετωπίζονται» από ένα πλωτό φράγμα, του οποίου η παρουσία φαντάζει εν μέρει αστεία, δεδομένων των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που επικράτησαν τουλάχιστον φέτος για αρκετούς μήνες στην περιοχή, περιορίζοντας στο ελάχιστο την όποια αποτελεσματικότητα αυτού.
- Η διάβρωση του κουφαριού του SEA DIAMOND συνεχίζει ακάθεκτη, προκαλώντας αναπόφευκτη έκλυση και εξάπλωση επικίνδυνων ουσιών στο θαλάσσιο περιβάλλον, με τις όποιες επιπτώσεις αυτές επιφέρουν στο οικοσύστημα και την τροφική αλυσίδα.
- Ο υφιστάμενος περιβαλλοντικός κίνδυνος αντιμετωπίζεται με στρουθοκαμηλισμό, καθώς, κατά πολλούς ,η όποια αναφορά σε αυτόν μπορεί να επιφέρει σημαντικότατο πλήγμα στον τουρισμό του νησιού και της χώρας μας γενικότερα. Λες και η άγνοια ή η εθελοτυφλία προσφέρει ασφάλεια ή λύσεις!
- Επιστημονικές μελέτες ανεξάρτητων φορέων, που δεν παρουσιάζουν την ρόδινη κατάσταση, την οποία αρμόδιοι και υπεύθυνοι επιθυμούν, αποκρύπτονται, δυσφημούνται και απαξιώνονται. Αντιθέτως, βολικά αποτελέσματα, που προέρχονται από μη ανεξάρτητα εργαστήρια και φορείς, προωθούνται και υποστηρίζονται.
- Αδιαφορία, αδράνεια, συγκάλυψη και ημίμετρα είναι οι λέξεις που μπορούν να περιγράψουν τις δράσεις των αρμοδίων τα τελευταία πέντε έτη.
Δεν θέλω για ακόμη μια φορά να αναφέρω τεχνικές ή επιστημονικές λεπτομέρειες, ούτε να παρουσιάσω τους γνωστούς λίγο πολύ πλέον υφιστάμενους κινδύνους, ούτε να προσπαθήσω να εξηγήσω ότι ο κίνδυνος δεν φεύγει απλά αγνοώντας τον, ούτε καν να πω ότι οι ενδεικνυόμενες πραγματικά αποτελεσματικές λύσεις είναι δεδομένες και αυτονόητες για άλλες τουλάχιστον χώρες. Θέλω απλά να ζητήσω ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ!
Κι αν στην εποχή της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, η επίλυση του προβλήματος του SEA DIAMOND σε κάποιους φαντάζει περιττή ή μη πρωτεύουσας σημασίας ή οικονομικά δυσβάσταχτη, ας τους θυμίσω ότι το πλέον πολύτιμο αγαθό μας, στο οποίο βασίζεται σημαντικότατο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μας, είναι το περιβάλλον μας και ιδιαίτερα το θαλάσσιο. Για την προστασία του απαιτείται πρόληψη και καταστολή, όχι εκούσια αδιαφορία.
Χρειάζεται άραγε ο περιβαλλοντικός κίνδυνος να μεταφραστεί σε οικονομικό – αναπτυξιακό κίνδυνο για να μπορέσουν να βγουν από την αδράνεια οι αρμόδιοι; Η φύση πάντως συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της μέσω των διαφόρων διεργασιών της, είτε προς όφελός της, είτε αυτοκαταστροφικά. Εμείς μπορούμε και οφείλουμε να την βοηθήσουμε.
Ευάγγελος Γιδαράκος
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης