Σε μια εκτενή παρέμβαση σχετικά με τις τρέχουσες αγροτικές κινητοποιήσεις προχώρησε η πρώην βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ, Ευαγγελία Ξηρουχάκη. Με κείμενό της, τοποθετείται στο πλευρό του αγροτικού κόσμου, χαρακτηρίζοντας τα αιτήματα των παραγωγών ως «υπαρξιακό ζήτημα» που αφορά το σύνολο της κοινωνίας και συνδέεται άμεσα με το μέλλον της ελληνικής υπαίθρου.

Η κ. Ξηρουχάκη εστιάζει στην ουσία της διαμαρτυρίας, πέρα από την εικόνα των μπλόκων και την ταλαιπωρία των μετακινήσεων. Περιγράφει την κατάσταση που βιώνουν οι αγρότες ως μια προσπάθεια επιβίωσης «με νύχια και με δόντια», προκειμένου να διατηρηθεί η παραγωγική δραστηριότητα και η ζωή στα χωριά.

Η «άνευ προηγουμένου αδικία» και το σκάνδαλο των επιδοτήσεων

Κεντρικό σημείο της κριτικής που ασκείται αφορά τη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων. Η πρώην βουλευτής κάνει λόγο για «άνευ προηγουμένου αδικία», επισημαίνοντας ότι οι έντιμοι παραγωγοί βλέπουν τις ενισχύσεις τους να καθυστερούν ή να χάνονται, ως απόρροια παράνομων πρακτικών του παρελθόντος.

«Καταλαβαίνει ο αγρότης ότι όσοι ευθύνονται για το πάρτι των παράνομων επιδοτήσεων, είτε ως φυσικοί αυτουργοί είτε ως πολιτικά υπεύθυνοι, προστατεύονται», αναφέρει χαρακτηριστικά. Καταγγέλλει δε την κυβερνητική τακτική των περικοπών στις ενισχύσεις που δικαιούνται οι παραγωγοί, ως μια προσπάθεια διόρθωσης σφαλμάτων που προέκυψαν από την εκμετάλλευση των νόμων από «φίλα προσκείμενους» και υψηλόβαθμα στελέχη.

Πιο αναλυτικά η πρώην βουλευτίνα στο κείμενό της αναφέρει τα εξής:

Τούτες τις μέρες όπου κάποιος βλέπει τα τρακτέρ και τα μπλόκα των αγροτών στους δρόμους της Ελλάδας,δεν σκέφτεται μόνο την ταλαιπωρία. Σκέφτεται κυρίως την απελπισία των ανθρώπων αυτών που παλεύουν με νύχια και με δόντια, να κρατήσουν ζωντανά τα χωριά και παραγωγική τη γη τους .

Οι αγρότες αγωνίζονται για την ποιότητα στη ζωή τους, για το θεμελιώδες δικαίωμα να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους.

Ο Έλληνας αγρότης βιώνει μια άνευ προηγουμένου αδικία:

Βλέπει τα χρήματα απο τις ενισχύσεις του μόχθου του να καθυστερούν ή να χάνονται, γιατί κάποιοι άλλοι τα έχουν πάρει πριν παράνομα. Καταλαβαίνει ότι όσοι ευθύνονται για το πάρτυ των παράνομων επιδοτήσεων, είτε ως φυσικοί αυτουργοί είτε ως πολιτικά υπεύθυνοι, προστατεύονται. Μόνος απροστάτευτος μένει ο ίδιος.

Μόνος απέναντι στην αύξηση του κόστους παραγωγής, στα καρτέλ, στους μεσάζοντες, στις θεομηνίες.

Ο Έλληνας αγρότης βιώνει καθημερινά την ερήμωση: κλείνουν τα σχολεία, κλείνουν τα ΕΛΤΑ, καταρρέει το ΕΣΥ,υποβαθμίζονταιοι βασικές υποδομές.

Αντί για στήριξη,βιώνει εγκατάλειψη.

Αναδεικνύεται λοιπόν σήμερα ένα τεράστιο πρόβλημα και αυτό  δεν είναι αν και για πόσο θα μείνουν κλειστοί οι δρόμοι.

Το ζήτημα είναι υπαρξιακό και μας αφορά εξίσου όλους. Είναι μια συλλογική κραυγή αγωνίας, που πρέπει να μας ενώνει με τους αγρότες και το δίκιο τους.

Δεν μπορεί αυτή η πατρίδα, η δική μας πατρίδα, να έχει μέλλον χωρίς παραγωγή, χωρίς συνεκτικότητα,χωρίς συνοχή και συνάφεια στην διατροφική αλυσίδα, χωρίς ζωή στα χωριά μας.

Οφείλουμε να σταθούμε όλοι μαζί δίπλα στους αγρότες και στους κτηνοτρόφους.

Χρειάζεται να διεκδικήσουμε ΤΩΡΑ μέτρα στήριξης και ουσιαστικής ανακούφισης των παραγωγών αλλά και ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης του πρωτογενούς τομέα και αναζωογόνησης της υπαίθρου.

Χρειάζεται τώρα να σταθούμε απέναντι στο δεύτερο λάθος της Κυβέρνησης που προσπαθεί με αυτό να διορθώσει το πρώτο:κάνει περικοπές στις οικονομικές ενισχύσεις που έντιμοι αγρότες περιμένουν( όπως τις δικαιούνται),επειδή τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι φίλα προσκείμενοι σε αυτήν εκμεταλλεύτηκαν και ερμήνευσαν νόμους κατά το δοκούν και απο κοινού με υψηλόβαθμα στελέχη της παρούσας κυβέρνησης θησαύριζαν εις βάρος των έντιμων αγροτών πολιτών της χώρας.

Χρειάζεται να διεκδικήσουμε την παραδοχή ότι τα βοσκοτόπια στην Κρήτη δεν είναι δάση και γιαυτό μη “επιλέξιμα”.

Χρειάζεται να ενώσουμε την ψυχή μας με την ψυχή της ελληνικής γης.

Χρειάζεται να θυμηθούμε και να θυμίσουμε ότι” αυτό το χώμα ειναι δικό τους και δικό μας”!