Περί φοροδοτικής ακράτειας ο λόγος! | Η ειρωνική αυτή φράση ακούγεται συχνά και αναφέρεται σε άτομα γενικώς επιλήψιμα, σε περιπτώσεις δόλιας χρεωκοπίας και σε εξόφθαλμα αντιδημοκρατικές ενέργειες της κεντρική διοίκησης που όζουν δυσάρεστα. Μου ‘ρθε στο μυαλό, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της έκθεσης της «Διεθνούς Διαφάνειας», με την οποία κατατάσσεται η χώρα μας πρώτη στη λίστα για την διαφθορά στο Δημόσιο, μεταξύ των 27 της ΕΕ και στην 94η θέση παγκοσμίως, ξεπερνώντας της Βολιβία – Βουλγαρία! Μπράβο… διάκριση!
Πώς να μην αισθανόμαστε μεγάλοι ανεξαρτήτως «εθνικών» στρεμμάτων; Όμως ας σοβαρευτούμε.. Όλοι οι νοήμονες αυτής της χώρας το γνωρίζουμε από ετών, ασχέτως αν τα διάφορα ΜΜΕ ηλεκτρονικά – έντυπα, και οι … λευκότεροι χιώνος πολιτικοί των αστικών (μας) κομμάτων, το ‘χουν «κρυφό καμάρι»… Βοηθούσης προς τούτο και της ιεραρχίας, που ορκίζοντας την εκάστοτε Βουλή, δείχνει να ραίνει με αγίασμα τους «πατέρες του έθνους» και τις «μητέρες» του φυσικά. Έτσι σαν στάχτη στα μάτια του πόπολου που καθένας καμαρώνει σαν χάνος τον «δικό του», που όλους τους «δικούς» του έστειλε ο λαός εκεί μέσα, για να εισπράττουν οι φουκαράδες το μισθουλάκο τους και φυσικά για να μας … προκόψουν!!!
Λέγεται πως πρώτο στη διαφθορά είναι το Δημόσιο και δεν έχω λόγους να διαφωνήσω, όμως έχω κάποιες απορίες: 1η Δημόσιο είναι ο ύπατος φορέας που λειτουργεί προς όφελος όλων μας, νομοθετεί για όλους μας επιβαρύνει… εξ ίσου όλους μας; 2η Όταν λέμε Δημόσιο, εννοούμε μόνο το Δημόσιο, χωρίς ν ‘χουμε κατά νου τη σύμπραξή του με τον ιδιωτικό τομέα, που όταν συμπράττουν αυτό λέγεται ΣΔΙΤ (δηλ. σύμπραξη δημοσίου & ιδιωτικού τομέα); Πάνω ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, αρχίζουν οι … αβαρίες.
Γιατί όταν μιλάμε πχ για φορολογική δικαιοσύνη, μόνο περί τέτοιας δεν πρόκειται! Η εν λόγω επιβάρυνση υπέρμετρα, έως εξοντωτικά, τα συνήθη υποζύγια δηλ. μισθωτούς, συνταξιούχους, μικρομεσαίους, αγροτικά νοικοκυριά. Υπάρχει η εντύπωση – πλανερή φυσικά – πως στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν γίνεται διαφορετικά ή αφήνεται να γίνεται έτσι.
Γιατί απλώς λειτουργούν άτυπα, οι «εκλεκτικέ συγγένειες». Πιστεύει κανείς εχέφρων πολίτης, όταν συντάσσονται τα φορολογικά νομοσχέδια, που αφορούν πιστωτικά ιδρύματα, ανώνυμες – ομόρρυθμες εταιρείες και την εκκλησία, υφίσταται αυτή η περίφημη «φορολογική δικαιοσύνη»; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ουδείς σχεδόν πιστεύει ,πως τουλάχιστον όσον αφορά την εκκλησία, πληρώνει! Ενώ είναι ο μεγαλύτερος φεουδάρχης της χώρας και κάτοχος στεγασμένων χώρων! Είναι όμως ένα από τα σκέλη του συστήματος και πέραν τούτου προσφέρει (λέει) «φιλόπτωχα» συσσίτια… και άλλο «κοινωνικόν έργον».
Ας δούμε όμως κι άλλα στοιχεία της τεράστιας διαφθοράς, στην οποία εμπλέκονται Δημόσιο – Ιδιωτική πρωτοβουλία: υπερτιμολογήσεις προμηθειών κάθε είδους, μέχρι και στρατιωτικών. Χαριστικές παροχές προς τρίτους εκτός Δημοσίου. «Πολιτιστικά» αγύριστα, προς ημετέρους, που αναπαράγουν την επίσημη πολιτιστική άποψη.
Πόσα προς ενίσχυση ημετέρων στο συνδικαλιστικό τομέα. «Μαύρα» δις, που αφήνεται να μεταναστεύουν προς φορολογικούς παραδείσους κα ων ουκ εστί αριθμός. Και ως να μην έφταναν αυτά, η πολιτική φαυλότης κραυγάζει: «Μαζί τα φάγαμε»! Ένα τελευταίο ερώτημα: Η διαφθορά είναι στον πυρήνα της εξουσίας, ή καθαγιάζεται από τις μηδαμινές έως ανύπαρκτες λαϊκές αντιδράσεις; Την απάντηση τη δίνουν οι απανωτές εκλογικές επιτυχίες κάποιων κομμάτων που μετά τα κατηγορούν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι των !!! Μαζοχισμός; Πείτε το όπως θέλετε, αν και υπάρχουν κι άλλοι χαρακτηρισμοί για την περίσταση. Μ’ εννοείτε ….
