Ως εργαζόμενοι σε αποκεντρωμένες δομές υγείας και πρόνοιας, διπλά παρόντες στην καθημερινότητα της χρεωκοπίας, δηλώνουμε αλληλέγγυοι στους συναδέλφους μας εργαζομένους σε δομές, που τα «μνημόνια» κομματιάζουν, και τους πολίτες, που με την απώλεια των υπηρεσιών αποστερούνται βιολογικούς, ψυχικούς και κοινωνικούς όρους ύπαρξης.
Συμπαραστεκόμαστε στους συναδέλφους μας εργαζομένους στο Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», που παραμένουν επί πολλούς μήνες απλήρωτοι και από τον Μάρτη του 2013 κινδυνεύουν να χάσουν οριστικά την δουλειά τους. Καθώς το κράτος αποσύρεται, οι Δήμοι αφήνονται να ενδιαφερθούν ή να μπορέσουν να υπογράψουν συμβάσεις με τους δικαιούχους του ΕΟΠΥΥ, μάλιστα ανταγωνιζόμενοι ιδιώτες εργολάβους, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιούν «ελαστικές» συνθήκες εργασίας/δουλείας για να προσφέρουν ένα φαινομενικά «ανταγωνιστικό προϊόν». Η περίπτωση του «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι χαρακτηριστική της μετατροπής των Δικαιωμάτων σε προϊόντα, διακινούμενα στην «ελεύθερη αγορά», πλέον, της Κοινωνικής Πρόνοιας. Δείχνει πώς τα «μνημόνια» είναι τα λιβάνια στο θυμιατό της αρπαχτής και της κερδοσκοπίας, που κραδαίνει η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης, Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συμπαραστεκόμαστε στους συναδέλφους μας εργαζομένους στο Πρόγραμμα «Ψυχαργώς», οι οποίοι έχοντας να αντιμετωπίσουν από την μια τον επιχειρηματικό τυχοδιωκτισμό των εργοδοτών τους, ιδιοκτητών των ΜΚΟ, και από την άλλη τις κεντρικές πολιτικές πλήρους ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, βρίσκονται απλήρωτοι επί μήνες, σε επισχέσεις εργασίας, πολλοί ως υπάλληλοι σε δομές-φαντάσματα και υπό απόλυση.
Συμπαραστεκόμαστε σε όλους τους εργαζομένους, που βγαίνουν αυτήν την βδομάδα σε «διαθεσιμότητα», ίνα πληρωθεί το προεκλογικό ρηθέν «καμιά απόλυση».
Συμπαραστεκόμαστε στους εργαζομένους στην Αυτοδιοίκηση, που έχουν καταλάβει Δημοτικά Καταστήματα, για να μπλοκάρουν την αποστολή των μαύρων λιστών της «διαθεσιμότητας», για να μην πάψει να υφίσταται και λειτουργικά η ήδη κοινωνικά απονευρωμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Συμπαραστεκόμαστε σε όσους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης οργανώνουν και συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις όχι «για τα μάτια του κόσμου», αλλά στοχεύοντας πραγματικά στο μνημονιακό κράτος.
Οι αποφασιστικοί, πεισματικοί Αγώνες για την Ανατροπή των «μνημονίων» και των ιεροφαντών τους είναι η μόνη προοπτική για τον εργαζόμενο, τον άνεργο, τον πολίτη. Οι νέες συλλογικότητες, τα κοινά αιτήματα, οι ενιαίες δράσεις, εγκαινιάζουν διεξόδους σ’ ένα καλύτερο μέλλον. Κι αυτό το μέλλον θέλουμε και διεκδικούμε να το ζήσουμε.
ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ
