Ο Ζελένσκι βλέπει έναν καλά εξοπλισμένο στρατό ως ισχυρότερο αποτρεπτικό παράγοντα απέναντι στη Μόσχα από οποιαδήποτε δέσμευση της Δύσης για υπεράσπιση του Κιέβου και προσπαθεί να πείσει τους συμμάχους του να του δώσουν δισεκατομμύρια προκειμένου να αγοράσει περισσότερα όπλα. Το πλάνο βέβαια του Ζελένσκι και των Ευρωπαίων «απρόθυμων» για τον τερματισμό του πολέμου, είναι να δοθεί χρόνος στα Ουκρανικά στρατεύματα μέσω μιας κατάπαυσης πυρός, ώστε να αναδιοργανωθούν, ωστόσο Πούτιν και Τραμπ δεν … «τσιμπάνε».
Η Ουκρανία επιδιώκει ένα μαζικό εξοπλιστικό πρόγραμμα δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί από την Ευρώπη, θεωρώντας την ως την καλύτερη ευκαιρία για να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη επιβίωση της χώρας, καθώς η αμερικανική βοήθεια στερεύει και οι εγγυήσεις ασφάλειας της Δύσης παραμένουν αβέβαιες.
Το Κίεβο θέλει όχι μόνο να διατηρήσει τον στρατό του κατά τη διάρκεια του τρέχοντος πολέμου, αλλά και να τον καταστήσει τη ραχοκοκαλιά οποιασδήποτε μεταπολεμικής διευθέτησης, με στόχο, όπως λέει, την αποτροπή της Ρωσίας από το να εισβάλει ξανά, αν και το σχέδιό του είναι να επιχειρήσει σε δεύτερο χρόνο να διεκδικήσει ρωσικά (πλέον) εδάφη. Όπως το έθεσε πρόσφατα η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: «Η Ουκρανία πρέπει να γίνει ένας ατσάλινος σκαντζόχοιρος, άπεπτος για πιθανούς εισβολείς».
Στο επίκεντρο αυτών των προσπαθειών βρίσκεται ένα νέο σύστημα προμηθειών που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ και θα διοχετεύει ευρωπαϊκά κεφάλαια στην αγορά αμερικανικών όπλων για την Ουκρανία. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ελπίζει ότι το σύστημα θα επιτρέψει αγορές ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων κάθε μήνα, με ιδιαίτερη έμφαση στην απόκτηση αμερικανικών συστημάτων αεράμυνας Patriot για την επέκταση του περιορισμένου οπλοστασίου του Κιέβου.
Το νέο σύστημα θα βοηθήσει τόσο στην αντικατάσταση των αμερικανικών δωρεών σε όπλα που έχει τερματίσει ο Τραμπ όσο και στην αύξηση και επιτάχυνση των παραδόσεων όπλων στην Ουκρανία με την πάροδο του χρόνου. Μια πρώτη πώληση πυραύλων κρουζ και κιτ πλοήγησης GPS, αξίας 825 εκατομμυρίων δολαρίων, ανακοινώθηκε την Πέμπτη.
Το Κίεβο στοιχηματίζει επίσης στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία του η οποία αναπτύσσεται ραγδαίως, η οποία έχει ήδη παραδώσει drones που κυριαρχούν στο πεδίο της μάχης και τώρα εργάζεται για την παραγωγή πιο ισχυρών όπλων. Αυτόν τον μήνα, η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι ολοκλήρωσε την ανάπτυξη και ξεκίνησε την παραγωγή του πρώτου εγχώριας κατασκευής πυραύλου κρουζ μεγάλου βεληνεκούς.
Σύμφωνα με τους New York Times, το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η στρατιωτική ενίσχυση παραμένει αβέβαιο. Τα ευρωπαϊκά έθνη που ήδη αντιμετωπίζουν δημοσιονομικές πιέσεις μπορεί να δυσκολευτούν να διατηρήσουν το επίπεδο χρηματοδότησης που η Ουκρανία λέει ότι χρειάζεται και ο στρατός του Κιέβου πρέπει να αντιμετωπίσει τις χρόνιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό για να γίνει μια πραγματικά αποτρεπτική δύναμη.
Ωστόσο, η Ουκρανία δεν έχει πολλές επιλογές εκτός από την ενίσχυση της δικής της άμυνας. Οι αόριστες δυτικές δεσμεύσεις για μεταπολεμικές εγγυήσεις ασφάλειας δεν έχουν ακόμη μετατραπεί σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και η ώθηση για έναν πιο ισχυρό στρατό αντανακλά ανησυχίες ότι τέτοιες υποσχέσεις μπορεί να μην υλοποιηθούν ποτέ.
«Η κύρια εγγύηση για την ασφάλεια της Ουκρανίας είναι ένας πλήρως ικανός, άρτια εκπαιδευμένος στρατός που θα παραμένει σε διαρκή ετοιμότητα μάχης», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα σε συνέντευξή του ο Ιχόρ Κλιμένκο, υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας.
Καθώς η κυβέρνηση Τραμπ πιέζει για μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία, οι δυτικοί σύμμαχοι του Κιέβου συζητούν τις εγγυήσεις ασφαλείας για να διασφαλίσουν, όπως ισχυρίζονται δημοσίως, ότι ο τερματισμός του πολέμου δεν θα ακολουθηθεί από μια νέα ρωσική εισβολή. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν δηλώσει ότι είναι έτοιμες να αναπτύξουν στρατεύματα στην Ουκρανία, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δηλώσει ότι ενδέχεται να στείλουν αεροπορική υποστήριξη. Η Γαλλία θα φιλοξενήσει Ευρωπαίους ηγέτες και τον Ζελένσκι στο Παρίσι την Πέμπτη για να συνεχίσουν τις συνομιλίες.
Ωστόσο, αυτές οι συζητήσεις έχουν αποφέρει ελάχιστα αποτελέσματα μέχρι στιγμής, καθώς οι Ευρωπαίοι και ο Ζελένσκι λογαριάζουν χωρίς τον… ξενοδόχο. Η Μόσχα όπως είναι προφανές, απαιτεί να έχει λόγο στους όρους, ενώ αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία που θα περιλαμβάνει την ανάπτυξη δυτικών στρατευμάτων στο ουκρανικό έδαφος.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζει να διαφωνεί με την ύπαρξη ενός ισχυρού ουκρανικού στρατού μετά το τέλος του πολέμου, ενώ προσπαθεί να δείξει ότι είναι ανοιχτός στις προσπάθειες του Τραμπ για να φτάσουν σε μια ειρηνευτική συμφωνία. Την Τρίτη, ο Πούτιν δήλωσε ότι το πώς θα διασφαλιστεί η ασφάλεια της Ουκρανίας θα είναι «απόφαση της ίδιας της Ουκρανίας», αλλά ότι η ασφάλειά της δεν θα μπορούσε να είναι «σε βάρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας» – μια αναφορά στην απαίτηση της Μόσχας να δεσμευτεί το Κίεβο να μην ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ και να περιορίσει το μελλοντικό μέγεθος του στρατού της.
Έτσι, η Ουκρανία επικεντρώνεται στην εγχώρια παραγωγή όπλων και την απόκτηση δυτικών όπλων σε τομείς στους οποίους η Μόσχα, όπως λένε οι NYT, έχει μικρή επιρροή.
«Αυτό δεν είναι κάτι που οι Ρώσοι μπορούν πραγματικά να συζητήσουν», δήλωσε η Alyona Getmanchuk, η νέα πρέσβειρα της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. «Αυτό είναι το πλεονέκτημά μας».
Η Ουκρανία ελπίζει ότι σύντομα θα μπορεί να βασιστεί στον νέο της πύραυλο, ο οποίος ονομάζεται Flamingo. Στα χαρτιά, μπορεί να πετάξει πάνω από 1.800 μίλια με ωφέλιμο φορτίο 2.500 λιβρών, σύμφωνα με τους ειδικούς, πράγμα που σημαίνει ότι ο πύραυλος θα μπορούσε να χτυπήσει τη Μόσχα και ρωσικές πόλεις πολύ πιο μακριά. Η αποτελεσματικότητά του στο πεδίο της μάχης, ωστόσο, δεν έχει δοκιμαστεί.
Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι ένα τέτοιο όπλο θα μπορούσε να αποτελέσει πιο ισχυρό αποτρεπτικό μέσο απέναντι στο Κρεμλίνο από οποιαδήποτε δυτική υπόσχεση προστασίας. «Ένα μαζικής παραγωγής όπλο βαθιάς κρούσης όπως το Flamingo είναι αναμφισβήτητα η ισχυρότερη εγγύηση ασφάλειας της Ουκρανίας σε μια μεταπολεμική ευρωπαϊκή τάξη», έγραψε σε πρόσφατη ανάλυσή του ο Fabian Hoffmann, ειδικός σε θέματα οπλισμού στο Πανεπιστήμιο του Όσλο.
Ακόμα κι αν ο στρατός της Ουκρανίας μεγαλώσει, δεν θα μπορέσει ποτέ να φτάσει τον ρωσικό σε μέγεθος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κίεβο θεωρεί την απόκτηση και την παραγωγή πιο προηγμένων όπλων ως απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή του.
Η πεποίθηση της Ουκρανίας ότι πρέπει να φροντίζει για την άμυνά της έχει τις ρίζες της στην σκληρή εμπειρία της κατάρρευσης των προηγούμενων εγγυήσεων ασφαλείας όταν τέθηκαν σε ισχύ. Ουκρανοί αξιωματούχοι υπενθυμίζουν το Μνημόνιο της Βουδαπέστης, μια δέσμευση που υπογράφηκε το 1994 και είχε ως στόχο να προστατεύσει τη χώρα μετά την ανεξαρτησία της.
Σύμφωνα με αυτή τη συμφωνία, η Ουκρανία επέστρεψε παλιά σοβιετικά πυρηνικά όπλα στη Ρωσία σε αντάλλαγμα για εγγυήσεις ασφαλείας από τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία. Αλλά η συμφωνία δεν περιέγραφε λεπτομερώς αυτές τις εγγυήσεις και δεν προσέφερε καμία υπόσχεση στρατιωτικής υποστήριξης σε περίπτωση επίθεσης. Η Ουκρανία λέει ότι η έλλειψη σαφήνειας έδωσε στη Ρωσία ελευθερία κινήσεων για να επιτεθεί.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας το 2022, η Ουκρανία αρχικά στήριξε τις ελπίδες της στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, θεωρώντας το Άρθρο 5 της συμμαχίας ως την ισχυρότερη εγγύηση ασφαλείας που θα μπορούσε να επιδιώξει.
Αυτές οι ελπίδες διαψεύστηκαν όταν ο Τραμπ δήλωσε ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ δεν είναι πλέον εφικτή. Ως εναλλακτική λύση, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Ουκρανίας πρότειναν πρόσφατα ένα πλαίσιο ασφαλείας που θα προσέφερε εγγυήσεις «τύπου Άρθρου 5» χωρίς να επιτρέπει την ένταξη του Κιέβου στη συμμαχία. Ωστόσο, οι Ουκρανοί έχουν υποδεχτεί την ιδέα με επιφύλαξη, προειδοποιώντας ότι η ασάφειά της ενέχει τον κίνδυνο επανάληψης των ασαφειών του Μνημονίου της Βουδαπέστης.
«Οποιαδήποτε ιδέα «τύπου Άρθρου 5» θα πρέπει να είναι νομικά δεσμευτική και να υποστηρίζεται από μια πραγματική αποτρεπτική δύναμη», δήλωσε ο κ. Γκέτμαντσουκ, ο πρέσβης της Ουκρανίας.
Ωστόσο, Ουκρανοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι η δημιουργία ενός αξιόπιστου αποτρεπτικού συστήματος εξαρτάται από ξένα κεφάλαια για να εξοπλιστεί με ισχυρά όπλα που δεν έρχονται πλέον δωρεάν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η απόκτηση τέτοιων όπλων ήταν ο κύριος στόχος της πρότασης του Ζελένσκι προς τον Τραμπ τον περασμένο μήνα στον Λευκό Οίκο, όπου προσφέρθηκε να αγοράσει αμερικανικά όπλα αξίας 90 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το πακέτο θα περιλάμβανε συστήματα αεράμυνας Patriot, τα μόνα ικανά να αναχαιτίσουν ρωσικούς βαλλιστικούς πυραύλους, οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν καταστροφικές ζημιές, όπως φαίνεται από τις πρόσφατες θανατηφόρες επιθέσεις στο Κίεβο.
Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι του Κιέβου θα χρηματοδοτήσουν το μεγαλύτερο μέρος του πακέτου, πιθανότατα μέσω του συστήματος προμηθειών που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ, το οποίο μέχρι στιγμής έχει εξασφαλίσει περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε δεσμευμένα κονδύλια από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες. Ο μηχανισμός δημιουργήθηκε αφού η κυβέρνηση Τραμπ ξεκαθάρισε ότι δεν θα δίνει δωρεάν πλέον όπλα στην Ουκρανία, αλλά θα συμφωνούσε να τα πουλά σε Ευρωπαίους εταίρους.
Αυτό επιβαρύνει το βάρος της χρηματοδότησης της στρατιωτικής ενίσχυσης της Ουκρανίας τα ευρωπαϊκά έθνη, την ώρα που αυτά ξεκινούν τα δικά τους εκτεταμένα εγχώρια προγράμματα επανεξοπλισμού. Ωστόσο, η Ευρώπη έχει ήδη ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε στρατιωτική βοήθεια, παρέχοντας περίπου 95 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι 75 δισεκατομμυρίων δολάρια της Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου.
Οι πρόσφατες δεσμεύσεις από τη Γερμανία και τη Νορβηγία να παρέχουν έως και 10 δισεκατομμύρια δολάρια η καθεμία σε στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη τον επόμενο χρόνο δείχνουν ότι η Ευρώπη μπορεί να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την πρόκληση.
Τα μεγάλα ποσά που πέφτουν στο τραπέζι σηματοδοτούν μια αλλαγή. Προηγουμένως, οι Δυτικοί εταίροι παρείχαν μικρότερες, βραχυπρόθεσμες χρηματοδοτήσει, συχνά ως απάντηση σε επείγουσες ανάγκες στο πεδίο της μάχης.
Με μεγαλύτερα οικονομικά πακέτα που έχουν δεσμευτεί για αρκετά χρόνια, η Ουκρανία μπορεί να σχεδιάσει καλύτερα το μακροπρόθεσμο έργο του εξοπλισμού του στρατού της, λένε οι αναλυτές.
«Το μοντέλο είναι ότι λαμβάνουμε συμβόλαια, γραπτές συμφωνίες, που αναφέρουν ότι θα έχουμε αυτόν τον αριθμό όπλων που θα παρασχεθεί στην Ουκρανία μέχρι φέτος, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από τους Ευρωπαίους», δήλωσε ο Μαξίμ Σκριπτσένκο, πρόεδρος του Κέντρου Διατλαντικού Διαλόγου, μιας ερευνητικής ομάδας στο Κίεβο.
Ο κ. Σκριπτσένκο δήλωσε ότι η Ουκρανία εργάζεται για να διοχετεύσει χρήματα από τη Δύση όχι μόνο για την αγορά ξένων όπλων αλλά και για τη δική της αμυντική βιομηχανία, η οποία έχει αναπτυχθεί ραγδαία κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά εξακολουθεί να μην διαθέτει τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την παραγωγή σε μεγάλη κλίμακα.
Αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ουκρανία να παράγει τους ίδιους πυραύλους που οι Δυτικοί εταίροι διστάζουν να προμηθεύσουν – ή έχουν παραδώσει υπό αυστηρά όρια χρήσης – φοβούμενοι την κλιμάκωση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία έχουν δώσει μικρές παρτίδες βαλλιστικών και πυραύλων κρουζ, αλλά η χρήση τους είναι περιορισμένη, έτσι ώστε να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επίθεση σε μεγάλες ρωσικές πόλεις όπως η Μόσχα. Η Γερμανία αρνείται εδώ και καιρό να μεταφέρει τους πυραύλους κρουζ Taurus μεγάλου βεληνεκούς.
Η Fire Point, η ουκρανική αμυντική εταιρεία πίσω από τον πύραυλο Flamingo, δήλωσε ότι θα καλωσόριζε τη δυτική χρηματοδότηση για την επιτάχυνση της παραγωγής. Η εταιρεία λέει ότι αυτή τη στιγμή κατασκευάζει έναν πύραυλο την ημέρα, αλλά σχεδιάζει να αυξήσει την παραγωγή επταπλασιάζοντάς την μέχρι το φθινόπωρο. Η Ουκρανία έχει επίσης αναπτύξει έναν βαλλιστικό πύραυλο μικρής εμβέλειας με το όνομα Sapsan, ο οποίος πρόσφατα μπήκε στην παραγωγή.
«Ο καλύτερος εγγυητής της ουκρανικής ανεξαρτησίας είναι το δικό μας πρόγραμμα πυραύλων», δήλωσε ο κ. Σκριπτσένκο. «Όταν θα έχουμε αρκετές εκατοντάδες βαλλιστικούς πυραύλους με βεληνεκές ικανό να χτυπήσει στόχους στη Μόσχα, θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι».
topontiki.gr
