Σύμφωνα με «Τα Νέα» το υπουργείο λίγους μήνες αφού κατάργησε τη «διαγωγή κοσμία» φέρνει πλέον στα σχολεία ένα νέο σχέδιο για τη διαγωγή των μαθητών που περιλαμβάνει την διαγωγή «εξαιρετική», την διαγωγή «καλή» και την διαγωγή «μεμπτή», οι οποίες όμως δεν θα αναγράφονται στους τίτλους σπουδών.
Απουσίες: Με e-mail θα ενημερώνονται οι γονείς
Αλλαγές όμως έρχονται και στις απουσίες, καθώς αν και παραμένει το όριο των 114, καταργείται πλέον ο διαχωρισμός των δικαιολογημένων και των αδικαιολόγητων «καθώς όλες πρέπει να είναι σε γνώση του κηδεμόνα και ορίζονται όλες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί ένας μαθητής να απουσιάσει χωρίς να προσμετρώνται οι απουσίες του». Παράλληλα, πλέον οι γονείς θα ενημερώνονται για τις απουσίες των παιδιών τους με e-mail καθώς το υπουργείο θεσμοθετεί το ηλεκτρονικό απουσιολόγιο.
Σχολικό έτος: Η έναρξη, η λήξη και οι εξετάσεις
Σύμφωνα με το σχέδιο το υπουργείου Παιδείας, το διδακτικό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους και λήγει την 30ή Ιουνίου του επόμενου έτους. Όσον αφορά συγκεκριμένα στα Γυμνάσια, τα μαθήματα θα λήγουν την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου.
Επιπλέον, κάθε έτος με απόφαση του υπουργού Παιδείας που θα εκδίδεται μέχρι την 30η Απριλίου, θα καθορίζεται η λήξη των μαθημάτων του Γυμνασίου, του Γενικού Λυκείου και του Επαγγελματικού Λυκείου.
Γενικό Λύκειο, Επαγγελματικό Λύκειο αλλά και Γυμνάσιο θα έχουν δύο τετράμηνα με το πρώτο να ξεκινά στις 11 Σεπτεμβρίου και να λήγει στις 20 Ιανουαρίου και το δεύτερο να ξεκινά από τις 21 Ιανουαρίου έως και το τέλος των μαθημάτων.
Τέλος, όσον αφορά στις γραπτές εξετάσεις προαγωγικές και απολυτήριες, διεξάγονται μετά τη λήξη των μαθημάτων του β΄ τετραμήνου, στις εξεταστικές περιόδους Μαΐου – Ιουνίου, αλλά και από την 1η Σεπτεμβρίου έως την έναρξη των μαθημάτων.
Παγκόσμιοι δευτεραθλητές όσον αφορά το κάπνισμα και πρωταθλητές στη συνταγογράφηση και κατανάλωση αντιβιοτικών είναι οι Ελληνες, σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του Ο.Ο.Σ.Α που αφορά στην Υγεία.
Ξεκινώντας από τα αντιβιοτικά, γι’ αυτά που συνταγογραφούνται – υπάρχουν κι αυτά που δεν συνταγογραφούνται- είμαστε οι πρώτοι στην κατανάλωση τους διεθνώς. Σύμφωνα με τα νεωτέρα στοιχεία που δημοσιεύονται στην έκθεση για το 2017, πάνω άπο 35 συνταγές ανα 1.000 άτομα του πληθυσμού στη χώρα μας παίρνει αντιβιοτικά με συνταγή γιατρού. Ενώ ο μέσος όρος συνταγογράφησης αντιβιοτικών στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α είναι 20.6 ανα 1.000 άτομα, στην Ελλάδα ο αριθμός αυτός είναι 36.1 ανά 1.000 άτομα. Η Γαλλία ακολουθεί στη δεύτερη θέση, με αναλογία 29.9 άτομα ανά 1.000. Τελευταίοι στην κατανάλωση αντιβιοτικών είναι οι Ολλανδοί, καθώς μόλις 10 στους 1.000 λαμβάνουν αντιβιοτικά.
Από την ίδια έκθεση προκύπτει ότι το 20% των γυναικών και σχεδόν το 35% των ανδρών, εξακολουθούν να καπνίζουν σε καθημερινή βάση στη χώρα μας, η οποία με ποσοστό 27,3% μαζί με την Τουρκία, είναι η δεύτερη χώρα μετά την Ινδονησία- ανάμεσα σε 43 χώρες όπου υπάρχουν στοιχεία- στην καθημερινή κατανάλωση καπνού, όταν ο μέσος όρος των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α είναι 18,4%. Μετά την Ελλάδα και την Τουρκία, οι περισσότεροι καπνιστές καταγράφονται στην Ουγγαρία, την Κίνα και την Αυστρία, ενώ οι λιγότεροι στην Ιρλανδία, το Μεξικό και τη Βραζιλία, με ποσοστά καθημερινών καπνιστών που δεν ξεπερνούν το 8%.
Όσον αφορά το προσδόκιμο επιβίωσης στη χώρα μας, αυτό βρίσκεται σε σχετικά καλά επίπεδα. Για τους άνδρες είναι τα 78.5 έτη με μέσο όρο του Ο.Ο.Σ.Α τα 77.9 έτη και για τις γυναίκες είναι τα 83.7 έτη , με μέσο όρο τα 83.1 έτη. Οι άνδρες ζουν περισσότερο στην Ιρλανδία , 81.2 χρόνια και λιγότερο στη Λετονία , 69.7 χρόνια, ενώ η πιο μακρόβιες γυναίκες ζουν κατά μέσο όρο 87.1 έτη στην Ιαπωνία και οι λιγότερο μακρόβιες 77.7 έτη στο Μεξικό.
Η ασφαλιστική κάλυψη των Ελλήνων είναι η χαμηλότερη από τις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α . Ασφαλιστική κάλυψη έχει το 86% του πληθυσμού, όταν ο μέσος όρων των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α έχει ασφαλιστική κάλυψη σε ποσοστό που αγγίζει το 98%. H χώρα με καθολική ασφαλιστική κάλυψη 100% , είναι η Βρετανία.
Οι Έλληνες πληρώνουν αρκετά χρήματα , ποσοστό 4.4% από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό για ιατρικές δαπάνες, όταν ο μέσος όρος του Ο.Ο.Σ.Α είναι 3%. Τα λιγότερα χρήματα από την τσέπη τους για δαπάνες υγείας πληρώνουν όσοι ζουν στο Λουξεμβούργο, μόλις 1,4% και τα περισσότερα οι Ελβετοί, ποσοστό 5,3% του οικογενειακού τους προυπολογισμού.
Η θέση της Ελλάδας, αναφορικά με το επιπλέον σωματικό βάρος του πληθυσμού, είναι πάνω από τον μέσο όρο του 34,5% που καταγράφεται στο σύνολο των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α. Βρίσκεται στο 39,2%. Οι λιγότερο υπέρβαροι -παχύσαρκοι άνθρωποι, οριακά στο 20%, είναι οι Ιάπωνες, ένω οι άνθρωποι με τα περισσότερα επιπλέον κιλά συναντώνται στην ΗΠΑ και το Μεξικό. Όμως το πιο ανησυχητικό είναι ότι τα παιδιά με παραπάνω κιλά, στη χώρα μας παραμένουν ψηλά στη λίστα του Ο.Ο.Σ.Α. Περίπου 3 στα 10 παραμένουν υπέρβαρα και παχύσαρκα και συναγωνίζονται στο επιπλέον βάρος, παιδιά από τις ΗΠΑ το Μεξικό την Ισπανία και τη ΧΙλή.
Τέλος, στην κατανάλωση φρούτων, η Ελλάδα βρίσκεται λίγο κάτω από το μέσο όρο του Ο.Ο.Σ.Α που είναι 56,8%. Στη χώρα μας 55% των πολιτών τρώνε έστω και ένα φρούτο καθημερινά, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Αυστραλία είναι 95%! Τα λιγότερα φρούτα καταναλώνουν- σε ποσοστό που κυμαίνεται γύρω στο 30%- οι Λετονοί και οι Φινλανδοί. Στην κατανάλωση λαχανικών τα πάμε καλύτερα και είμαστε στο 62,2%, όταν ο μέσος όρος των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α είναι στο 59%. Κoντ;a στο μέσο όρο βρισκόμαστε και όσον αφορά την εβδομαδίαια άσκηση, καθώς 6 στους 10 ενήλικες κάνουν κάποια μορφή γυμναστικής.
Μέσω του λογαριασμού του στο facebook ο γιος του δολοφονημένου Δημοκράτη καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, Διονύσης, έδωσε – αυτο που λέμε – “πληρωμένη απάντηση” στην σπουδή του Περιφερειάρχη Στ Ελλαδας Κώστα Μπακογιάννη, να προσθέσει και αυτός τη δική του συμμετοχή στις δραματοποιημένες αντιδράσεις της οικογένειάς του και της ΝΔ, από την εφαρμογή της πρόνοιας της νομοθεσίας και στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα ( 48ωρη άδεια με αυστηρούς περιοριστικούς όρους … )!
Είχε δηλώσει ο Περιφερειάρχης Στ Ελλάδας « φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να πάω και σε μια άλλη κηδεία θύματος», αντιδρώντας σχετικά με την 48ωρη άδεια από τον Κορυδαλλό που δόθηκε από το Συμβούλιο των Φυλακών, στον Κουφοντίνα!
Η απάντηση του Διονύση Τεμπονερα:
«Φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να πάω και σε μια άλλη κηδεία θύματος» δήλωσε ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης με αφορμή την 48ωρη άδεια του Δ. Κουφοντίνα.
Ξεχνά προφανώς ότι και εμείς πήγαμε σε κηδείες. Και είδαμε μάλιστα τους πολιτικούς του συνοδοιπόρους, ως ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα και τόσων άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, να φροντίζουν οι φονιάδες – οι κάθε λογής Καλαμπόκες, Ρουπακιάδες, Παττακοί – να αποκαθίστανται σε θέσεις Τραπεζών, να παρελαύνουν αμετανόητοι στα κανάλια και στη βουλή και να απολαμβάνουν την θαλπωρή της κατοικίας τους, κόντρα στο κοινό αίσθημα της κοινωνίας.
Δεν έδειξε ο ίδιος και η οικογένεια του την ίδια ενόχληση ούτε για την αποφυλάκιση Καλαμπόκα μόλις 7 χρόνια μετά τη δολοφονία, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση Ρουπακιά, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση των λοιπών μελών της Χρυσής Αυγής, ούτε όμως και παλιότερα για την αποφυλάκιση Παττακού. Δεν βρήκαν μια λέξη να αρθρώσουν οι δήθεν υπερασπιστές της νομιμότητας, αλλά δύο μέρες τώρα εκμεταλλεύονται πολιτικά τους νεκρούς τους, για να ξεπλύνουν τα ανομήματα της εμπλοκής τους στο σκάνδαλο της Siemens που είναι σε εξέλιξη και στα Paradise Papers, στρέφοντας άλλου την προσοχή της κοινής γνώμης.
Ο ίδιος στην τοξική και νεοφιλελέυθερη σκέψη του προφανώς δεν έχει βρει ούτε τη στοιχειώδη ισορροπία που εμπεριέχει η αστική δημοκρατία. Εκείνης που επιβάλλει η συμπεριφορά μιας οργανωμένης κοινωνίας σε ανθρώπους που χρεώνονται την ευθύνη των πράξεων τους, να μην είναι εκδικητική, αλλά να προτάσσει τον ανθρωπισμό. Εκείνης που δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως αιώνιο εγκληματία και του παρέχει στοιχειώδη δικαιώματα που παρέχονται από το νόμο.
Δεν είμαστε ίδιοι κ. Περιφερειάρχη. Δεν θα είμαστε ποτέ…
Μαχητικό ήταν το συλλαλητήριο που διοργάνωσαν σωματεία και φορείς μετά από κάλεσμα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου ενάντια στο νέο γύρω αντιλαικών μέτρων και της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) με αφορμή τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για τη Βάση της Σούδας.
Ο κεντρικός ομιλητής, Τσουπάκης Νίκος, μέλος της γραμματείας Χανίων του ΠΑΜΕ και του Δ.Σ. ανέφερε μεταξύ άλλων πως «το εργατικό κίνημα δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια, δεν θα δείξει καμία ανοχή στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης, στα νέα μέτρα που ετοιμάζουν. Στους εκβιασμούς και τα διλήμματα που προβάλλουν για να κλείσουν τη συμφωνία της 3ης αξιολόγησης.» Παράλληλα κάλεσε σε οργάνωση της πάλης για τις ΣΣΕ, για αυξήσεις στους μισθούς, κανένας εργαζόμενος να μην αμείβεται με λιγότερα από 751 ευρώ ενώ έγινε τονίστηκε και η ανάγκη για οργάνωση της πάλης στα σχέδια της κυβέρνησης να χτυπήσει το δικαίωμα της συλλογικής δράσης των εργαζομένων, το δικαίωμα στη συνδικαλιστική οργάνωση, στη διεκδίκηση και την απεργία.
Στη συνέχεια από την πλευρά της ΕΕΔΥΕ διαβάστηκε ψήφισμα που ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη σχεδιαζόμενη επέκταση της βάσης της Σούδας με βασικά αιτήματα
-Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους
– Καμιά αλλαγή συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
– Να κλείσει η Βάση της Σούδας και όλες οι Ευρωατλαντικές Βάσεις και στρατηγεία που υπάρχουν στην Ελλάδα.
– Να επιστρέψουν όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο εξωτερικό.
– Να καταργηθούν όλα τα πυρηνικά όπλα – Να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές.
– Αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.
Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης των Χανίων η οποία κατέληξε στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς. Οι εργαζόμενοι ανανέωσαν το αγωνιστικό ραντεβού στις 15/11 στα Δικαστήρια οπού δικάζονται η πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Ιδιωτικών Υπαλλήλων για τη συνδικαλιστική της δράση και στις 17/11 στην πορεία για την 44η επέτειο του λαϊκού ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων παρουσιάζει τη Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου 2017, στις 20:00, την έκθεση φωτογραφίας «Τοπία Αρχιτεκτονικής Εντροπίας» που περιλαμβάνει το έργο τριών σύγχρονων φωτογράφων, του Αλέξανδρου Βούτσα, του Χριστόφορου Δουλγέρη και του Μιχάλη Πολυχρονάκη που καταγράφουν άλλοτε με αντικειμενικό, ποιητικό ή εννοιολογικό τρόπο κτίρια και χώρους των οποίων η λειτουργία έχει εκλείψει και υπόκεινται στη φθορά του χρόνου και της αχρησίας.
Ο Αλέξανδρος Βούτσας παρουσιάζει τη φωτογραφική του ενότητα «Κρατικός Αερολιμήν Αθηνών», ο Χριστόφορος Δουλγέρης την ενότητα «Τhe Schools Project» και ο Μιχάλης Πολυχρονάκης την ενότητα «Το Σαπουναριό».
Επιμέλεια: Ιωάννης Ν. Αρχοντάκης και Δρ Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος.
Επιστημονικός συνεργάτης: Δρ Μεγακλής Ρογκάκος.
«Τι άλλο μένει να αγαπάμε παρά ερείπια;» αναρωτιέται ο Ζακ Ντεριντά απηχώντας το δίχως άλλο μία μακρά Ευρωπαϊκή παράδοση ρομαντικής εξιδανίκευσης του ερειπίου αλλά και εννοώντας τη θνητότητα που είναι η συνθήκη της ζωής μας και την οποία συχνά ξεχνάμε ή ακόμα χειρότερα απωθούμε. Μέσα από ένα φακό που είναι άλλοτε αντικειμενικός και καταγραφικός, άλλοτε εννοιολογικός και φορτισμένος, άλλοτε ποιητικός και μελαγχολικός, οι τρεις φωτογράφοι επεξεργάζονται την αισθητική των ερειπίων και όλα τα σύγχρονα προβλήματα που συνάδουν με αυτήν, όπως τη φτώχια, τη καταστροφή και την εντροπία στην τέχνη και άλλα.
Η έκθεση θα συνοδεύεται από έγχρωμο κατάλογο που εικονογραφεί πλήρως όλα τα εκθέματα και περιέχει εκτενή κείμενα των επιμελητών και του επιστημονικού συνεργάτη με αναφορές και σχόλια για τα συμμετέχοντα έργα.
Η έκθεση κατά τη διάρκειά της θα συνοδεύεται από μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα για όλες τις ηλικίες καθώς και από σειρά προσκεκλημένων διαλέξεων και ξεναγήσεων για τη φωτογραφία και την αρχιτεκτονική.
Εγκαίνια: Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου 2017, στις 20:00
Διάρκεια Έκθεσης: 14.11.2017 – 20.01.2018
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Σάββατο 10:00-14:00 και 18:00-21:00
Γενική Είσοδος: 2,00 ευρώ
Μειωμένο εισιτήριο: 1,00 ευρώ
Στα τέλη του Σεπτέμβρη 1943 οι Γερμανοί βομβάρδισαν και πυρπόλησαν τα Τρία Χωριά του Ανατολικού Σελίνου (Κουστογέρακο, Λειβαδά και Μονή), που ήταν κέντρα της Αντίστασης. όσα γυναικόπαιδα του Λειβαδά μπόρεσαν να συλλάβουν, τα μετέφεραν στις φυλακές της Αγιάς. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Αλέξανδρος Κ. Παπαδερός, γεννημένος το 1933 (σήμερα Γεν. Διευθυντής της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης). Σε μια τελετή προς τιμήν του, στο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Χανίων (πρώην Ορφανοτροφείο) εξήντα χρόνια μετά, περιέγραψε σκηνές από τις συνθήκες κράτησης στις φοβερές φυλακές.
Το ξεροκόμματο
«… Η πείνα, η φοβέρα και οι ψείρες ήταν το μεγάλο βάσανο των κρατουμένων στην Αγιά… Είχαμε από ένα κονσερβοκούτι ο καθένας και βάζαμε εκεί ό,τι μας έδιδαν για φαγητό. Μια μέρα μας μοίρασαν κάτι που έμοιαζε με σούπα από φασολάδα. Το πιο πολύ ήταν σκέτο ζουμί. Είχε όμως πολλούς μίσχους από τα φασόλια, που έμοιαζαν με σκουληκάκια. Δουλειά δεν είχα, ρώτησα τη θεία μου τη Γιώργαινα, αν είναι σκουλήκια. Εκείνη σιχάθηκε. Σταμάτησε να τρώει. Δυο γερά της χαστούκια ήταν αρκετά, για να καταλάβω πόση αγανάχτηση της είχα προκαλέσει. Συγκράτησα το κλάμα. Πήρα όμως με τρόπο και το δικό της ντενεκάκι, πήγα πιο πέρα… χόρτασα ζουμί την ημέρα εκείνη!
Λειβαδάς Σελίνου
* * * *
Κοντά στο δικό μας κελλί υπήρχε ένα άλλο με άνδρες, ανάμεσα στους οποίους και γνωστοί μας. Η στέγη του κελλιού εκείνου είχε ανοίγματα με τζάμια, που ήταν σπασμένα. Κάθε απόγευμα οι φρουροί επέτρεπαν στα παιδιά να βγαίνουμε από το κελλί και να κινούμαστε για λίγη ώρα στην εσωτερική αυλή των φυλακών. Μου είχαν κάμει εντύπωση οι πολλές γόπες από τσιγάρα, μερικά μισοκαπνισμένα, που ήταν πεταμένα στο έδαφος. Μια μέρα οι Γερμανοί μας μοίρασαν από ένα παξιμάδι. Ήταν σκληρό σαν πέτρα. Καθώς έψαχνα νερό για να το μουσκέψω, θυμήθηκα τις γόπες… μια περίεργη ιδέα ήρθε στο νου μου. Παρά την τρομερή πείνα, σκέφθηκα να μη φάω το ψωμί. Προτίμησα να χρησιμοποιήσω το ξεροκόμματο, για να αξιοποιήσω εκείνο τον «θησαυρό», τις γόπες!
29.9.1943: Ολοκαύτωμα
Κατέστρωσα γρήγορα το παράτολμο σχέδιο. Φορούσα τότε μόνο ένα σωβρακάκι. Κάπου βρήκα σπάγκο. Πριν βγω για περίπατο λοιπόν, έδενα τις κάτω άκρες του ρούχου σφιχτά στους μηρούς μου. Κρατούσα και το ξεροκόμματο στο χέρι και έκανα πως το δάγκωνα. Η σχεδόν ακαταμάχητη πείνα δεν κατάφερνε να υπερνικήσει τον «ιερό» σκοπό: Όπου έβλεπα γόπες, άφηνα το ξεροκόμματο να πέσει. Γονάτιζα και, παίρνοντας το, μάζευα γρήγορα από το έδαφος όσες γόπες μπορούσα και τις έβαζα στο σωβρακάκι μου. Είχα αναμαζώξει και διάφορα χαρτιά και πανιά. Τύλιγα τις γόπες, έβαζα και μια πέτρα μαζί για να βαρύνει κάπως το δεματάκι και με τρόμο μη με δει κανένας Γερμανός το πετούσα τα βράδυα στο διπλανό κελλί από τα ανοίγματα της στέγης. Οι άντρες άφηναν με κραυγές να ακουστεί η ευχαριστία τους για το… «ουρανοκατέβατο» δώρο.
* * * *
Αγιάς φυλακή
«… Τα γυναικόπαιδα δουλεύαμε όλη μέρα, ξένοντας σωρούς από μαλλιά στην αίθουσα με τα τραπέζια από τσιμέντο – μωσαϊκό, που υπάρχουν ακόμη. Τα μαλλιά ήταν ίσως και από τα δικά μας πρόβατα, που τα είχαν αρπάξει και σφάξει. Μας έλεγαν: Μόλις τελειώσετε τα μαλλιά θα πάτε στα σπίτια σας. Όμως κάθε τόσο έφερναν καινούργια τσουβάλια γεμάτα μαλλιά. Μια μέρα δόθηκε η διαταγή: Θα πάτε όλοι στα λουτρά να πλυθείτε. Γδυθείτε! Η σκληρότητα της διαταγής δεν άφηνε περιθώρια για ντροπαλότητες. Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς την εικόνα των ολόγυμνων γυναικών και παιδιών… Όταν βγήκαμε από το μπάνιο, τα ρούχα μας είχαν εξαφανισθεί. Στη θέση τους υπήρχαν στρατιωτικές στολές, καλοκαιρινές, αν θυμούμαι καλά. Αυτές δόθηκε η διαταγή να φορέσουμε. Το θέαμα των γυναικών του Λειβαδά με γερμανική στρατιωτική στολή ήταν μοναδικό στην παραδοξότητα και την τραγικότητά του! Για μας τα παιδιά αρκούσε και περίσσευε το πουκάμισο…
Εσωτερική αυλή
Η μεταμφίεσή μας αυτή, όπως αποκαλύφθηκε μετά απέβλεπε στην προώθησή μας σε στρατόπεδα της Γερμανίας. Ματαιώθηκε όμως την τελευταία στιγμή με σθεναρή παρέμβαση του τότε Επισκόπου Χανίων Αγαθάγγελου Ξηρουχάκη. Τώρα όμως μεγάλωνε η υποψία, ότι θα μας εκτελούσαν…
* * * *
Γραφείο Γερμανού Διευθυντή
Η κράτησή μας συνεχίσθηκε. Τέσσερα από τα παιδιά του Λειβαδά, άλλα μέλη της οικογένειας των οποίων δεν είχαν συλληφθεί, τολμήσαμε να ζητήσουμε ακρόαση από τον Διοικητή της φυλακής. Το αίτημά μας: Είμαστε μόνα εδώ. Δεν ξέρουμε αν σκοτώθηκαν οι δικοί μας ή αν ζουν.
Θέλουμε να μας αφήσετε να φύγουμε, να ψάξουμε, να μάθουμε… Κράτησαν τα ονόματα. Δεν είπαν τίποτε…
Βράδυ της 25ης Οκτωβρίου 1943. Ώρα για ύπνο, κατάχαμα στο κελλί. Δεν ήταν τόσο η πείνα και το ψιλοτρέμουλο του ημίγυμνου, σκελετωμένου κορμιού που με κρατούσε άγρυπνο ώρα πολλή. Ήταν οι αναμνήσεις και οι σκέψεις. Ξημερώνει του Άη Δημήτρη αύριο… Πού να βρίσκεται ο αδερφός μου ο Δημήτρης; Να ζει άραγε; Αν δεν είχε γίνει η καταστροφή των χωριών θα πηγαίναμε στο πανηγύρι, στον Άη Δημήτρη, εκεί στην έξοδο του Φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης. Και όταν θα γυρίζαμε στο σπίτι, θα τρώγαμε τα πρώτα σύκα από τη χειμωνιάτικη συκιά στην αυλή του σπιτιού μας, όπως κάναμε κάθε χρόνο.
Η σιδερόπορτα του κελιού μας
Οι σκέψεις έγιναν παράπονο και το παράπονο προσευχή. Άγιε Δημήτριε…, άρχισα να ψελίζω, δεν ήξερα όμως τι να πω, την να ζητήσω. Ήταν μάλλον η πείνα η φοβερή, ου έφερε πάλι στο νου μου το ξεροκόμματο. Μπέρδεψα τώρα την παράκληση: Άγιε Δημήτριε, μη με αφήσεις να αποφάω το ψωμί στη φυλακή!….
* * * *
Χαράματα την άλλη μέρα, εορτή του Άη Δημήτρη, άνοιξε απότομα η σιδερόπορτα του κελλιού. Πρώτη φορά συνέβαινε αυτό τέτοια ώρα.
Άλλο κελί
Ταραχή μεγάλη και ύστερα θανατερή σιωπή. Ένας από τους στρατιώτες διάβασε τα ονόματα των παιδιών, που είχαμε πάει στον Διοικητή. Διέταξε να μαζευτούμε στην πόρτα. Αστραπιαία συναντήθηκε η σκέψη όλων μας στην ίδια κατεύθυνση: Αρχίζουν τις εκτελέσεις. Και ξεκινούν με παιδιά! Οι γυναίκες βάζουν τα κλάματα… Με τα «ράους… ράους» (έξω, έξω!) οι στρατιώτες έδειχναν πως δεν είχαν καιρό. Την τελευταία στιγμή θυμήθηκα και άρπαξα το ξεροκόμματο. Σίγουρα όχι για να πάω στην εκτέλεση χορτάτος! Το πήρα. Δεν ξέρω γιατί…
Τραπέζια όπου ξαίναμε μαλλιά
Έξω από την κύρια είσοδο της φυλακής περίμενε ένα μαύρο αυτοκίνητο. Μας έσπρωξαν στο πίσω κάθισμα. Και με μεγάλη έκπληξη αναγνωρίσαμε στη θέση του συνοδηγού τον ίδιο τον Διοικητή των Φυλακών. Γύρισε, μας κύταξε με γελασό πρόσωπο και άφησε να καταλάβουμε, πως θα μας άφηναν ελεύθερους. Φτάσαμε στα Χανιά, στο Ορφανοτροφείο. Φάνηκε ένας αγουροξυπνημένος άνθρωπος. Μάθαμε αργότερα πως ήταν ο Διευθυντής Λάμπρος Λαμπρινίδης. Κράτησε μόνον εμένα. Τα άλλα παιδιά (Ιωάννα Δ., Παπαδερού, Γεωργία και Στέλιο Τζατζιμάκη) τα έστειλε σε συγγενείς τους στην πόλη. Στην τραπεζαρία το μεσημέρι έφαγα και πάλι κανονικό φαγητό. Ήταν μελιτζάνες γιαχνί με πατάτες και μπόλικη σάλτσα. Μούσκεψα το πολυταλαιπωρημένο ξεροκόμματο και το έφαγα. Επιτέλους!
Τι είναι αυτές οι «αγάπες»; Κοινές Συνελεύσεις με τον Δήμαρχο Χανίων, Σύλλογος Φιλίας Ελληνογερμανικής και τα λοιπά και τα λοιπά γνωστά; Κατά τα άλλα μας άρπαξαν τα κερδοφόρα μας αεροδρόμια, μας ξεζουμίζουν στους φόρους και γενικά μας κυβερνούν σαν να είναι αυτοί κυβερνήτες μας και οι δικοί μας απλά θλιβερές μαριονέτες τους.
Τύφλα να ‘χει η Κατοχή. Και μη μου πείτε πως τώρα δεν έχομε νεκρούς; Γιατί έχομε χιλιάδες νεκρούς που αυτοκτονούν απ’ την πολιτική που εφαρμόζει αποκλειστικά η Γερμανία εις βάρος μας. Γιατί έχομε εκατομμύρια ζωές λεηλατημένες, γιατί καταδικάζουν τον Ελληνικό Λαό να ζει μ’ έναν μόνιμο εφιάλτη. Χωρίς όνειρα πλέον!
Γιατί εκμεταλλεύονται υπέρ αυτών και μόνο την Ευρωπαϊκή – Οικονομική Ένωση και εξαπλώνουν πάνω μας την κατοχή τους σαν δίχτυ.
Τι πάει να πει: «Ελληνογερμανική Συνέλευση»; Θα μπουν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Και αλήθεια γιατί έχομε Ελληνογερμανική Συνέλευση και δεν έχομε, ας πούμε για παράδειγμα, Ελληνοϊταλική Συνέλευση, Ελληνογαλλική Συνέλευση; Και γιατί ας πούμε οι Γερμανοί δεν κάνουν Γερμανοϊταλική Συνέλευση, Γερμανογαλλική Συνέλευση; Τι είναι αυτή η εμμονή με την Ελλάδα; Είναι Κατοχή!
Η Γερμανία εκμεταλλευόμενη την Ευρωπαϊκή – Οικονομική Ένωση επεκτείνεται πάνω μας καταργώντας την ανεξαρτησία μας. Κάτι που είναι ρητά αντίθετο με τις ιδρυτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και οι ντόπιο θλιβεροί νενέκοι παραδίδουν την χώρα, την μετατρέπουν σε επαρχία της Γερμανίας για μια ζεστή καρέκλα ελεγχόμενης, ψεύτικης εξουσίας. Γιατί την πραγματική εξουσία την έχουν οι Γερμανοί.
Θλιβερό! Αυτή η υποταγή!
Και η μανία των Γερμανών για στρατόπεδα συγκέντρωσης και για προγράμματα. Απ’ την εποχή του Χίτλερ μέχρι σήμερα. Το ίδιο, προσαρμοσμένη απλά στο τώρα.
Το συμπέρασμα γι’ αυτές τις φιλίες και τις κοινές Συνελεύσεις είναι η μεθόδευση για να μην πληρώσουν μία για τις Πολεμικές Γερμανικές Αποζημιώσεις. Οι δικοί μας πρέπει να ντρέπονται!
Με γνώμονα την επιβολή περαιτέρω λιτότητας και ασφυκτικού διοικητικού ελέγχου στη δημόσια εκπαίδευση δείχνει να πορεύεται η κυβέρνηση με βάση το σχέδιο διάλυσης – συγχώνευσης των υποστηρικτικών δομών της εκπαίδευσης (ανάμεσά τους και των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, από τα οποία αφαιρεί ακόμη και τη λέξη «περιβάλλον» και την αντικαθιστά με την αοριστολογία της «αειφορίας») που παρουσίασε για διαβούλευση.
Πιο συγκεκριμένα, η «Πρόταση για τις Νέες Δομές Υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου» προβλέπει, μεταξύ άλλων:
1. Συγχώνευση όλων των υφιστάμενων δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου σε επίπεδο νομού σε έναν (ΚΕΣΥ). Συγχωνεύονται οι εξής δομές:
• ΚΕΔΔΥ- Κέντρο Διάγνωσης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες,
• Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων, με αντικείμενο την αγωγή για θέματα εξαρτήσεων, σχολικού εκφοβισμού, αγωγή υγείας κ.ά.
• ΚΕΣΥΠ (Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού) με αντικείμενο τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό των μαθητών Δευτεροβάθμιας.
• ΚΕΠΛΗΝΕΤ (Κέντρο Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών), με αντικείμενο την υποστήριξη εκπαιδευτικών και σχολείων για τις εφαρμογές νέων τεχνολογιών.
• ΕΚΦΕ (Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστημών) – αυτό συγχωνεύεται με τα Εργαστηριακά Κέντρα των σχολείων Δευτεροβάθμιας, ενώ μέχρι τώρα είχε δράση και προσφορά και για τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
2. Συγχώνευση των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και των Υπευθύνων Σχολικών Δραστηριοτήτων, Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Αγωγής Υγείας των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης.
3. Αφαίρεση του «περιβάλλοντος» από την ονομασία των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με τη μετονομασία τους σε «Κέντρα Εκπαίδευσης για την Αειφορία».
4. Υποβιβασμό των νέων Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με την υπαγωγή τους στην τοπική Διεύθυνση Εκπαίδευσης, ενώ μέχρι τώρα υπάγονταν στην Περιφέρεια.
5. Υποβιβασμό του Υπεύθυνου του νέου ΚΕΑ (θεσμού που αντικαθιστά τα ΚΠΕ) με το να ορίζει ως διοικητικό του προϊστάμενο τον Υπεύθυνο του ΚΕΣΥ του Νομού (μέχρι τώρα υπάγονταν στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης).
6. Περιορισμό της δράσης των νέων Κέντρων (πρώην Περιβαλλοντικής) σε επίπεδο Νομού και μόνο, ενώ μέχρι τώρα είχαν εμβέλεια αρκετούς νομούς και δέχονταν σχολεία από διάφορες περιοχές της χώρας.
7. Περιορισμό του έργου των νέων Κέντρων (πρώην Περιβαλλοντικής), καθώς θα πρέπει πλέον να κάνουν και τη δουλειά που έκαναν οι Υπεύθυνοι Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας και Πολιτιστικών των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, δηλαδή την υποστήριξη των προγραμμάτων αυτού του είδους των σχολείων. Δηλαδή, με άλλα λόγια, οι 5 άνθρωποι που σχεδίαζαν και υλοποιούσαν εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και για σχολικές ομάδες είτε στο χώρο του ΚΠΕ είτε αλλού, θα καλούνται να ασχολούνται επιπλέον και με το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, τις θεατρικές παραστάσεις των σχολείων και να υποστηρίζουν τις σχετικές δράσεις των σχολείων!
Συνεπώς, θα μπορούν πλέον να κάνουν πολύ λιγότερα εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια για το περιβάλλον, άλλος ένας τρόπος που πλήττεται η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, πέρα από την αφαίρεση και της λέξης «περιβάλλον» από την ονομασία των Κέντρων. Εννοείται ότι και τα μειωμένα κατά 35% κονδύλια των ΚΠΕ θα πρέπει τώρα να μειωθούν ακόμη περισσότερο, καθώς τα ίδια μειωμένα θα πρέπει πλέον να διατίθενται και για Αγωγή Υγείας, Πολιτιστικά κλπ. Αφαιρούνται συνεπώς και άλλα κονδύλια από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, παρά το ότι θα μπορούσαν, εάν υπήρχε πολιτική βούληση να βρεθούν επιπλέον κονδύλια, είτε από τον προϋπολογισμό είτε από ευρωπαϊκά κονδύλια.
8. Καταργούνται οι Σχολικοί Σύμβουλοι κι ενσωματώνονται κι αυτών οι αρμοδιότητες στο ΚΕΣΥ σε επίπεδο Νομού και σε επίπεδο Περιφέρειας στο ΠΕΚΕΣ (Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού).
9. Και μετά τη συγχώνευση – κατάργηση όλων σχεδόν των υποστηρικτικών θεσμών, καλούνται οι εκπαιδευτικοί των σχολείων να υποβάλλουν προγραμματισμούς και απολογισμούς στην Περιφέρεια (!) στο Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού! Προς δόξαν της …αποκέντρωσης (!) θα συγκεντρώνονται μερικές χιλιάδες προγραμματισμοί και απολογισμοί σχολείων στην έδρα κάθε Περιφέρειας και θα πρέπει το Κέντρο αυτό να ελέγχει και να κρίνει όλα αυτά και να υποστηρίζει και μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικούς των σχολείων – μόνο στα Χανιά είναι 3.000 οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν και καμιά 300αριά οι σχολικές μονάδες!.
Κατόπιν όλων των παραπάνω, είναι προφανές ότι στόχος του σχεδιασμού του Υπουργείου είναι απλά η μείωση των χρημάτων και των εκπαιδευτικών που διατίθενται για δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου. Στην πράξη, αυτό που θα γίνει, «για μια χούφτα ευρώ», είναι να μείνουν οι εκπαιδευτικοί της τάξης εντελώς αβοήθητοι, καθώς θα υπάρχουν μόλις 2 δομές σε επίπεδο νομού και μία (1) σε επίπεδο Περιφέρειας για να τους βοηθήσουν. Όποιος πρόλαβε τον κύριο οίδε… Το συγχωνευμένο ΚΕΣΥ θα είναι έξι (6) σε ένα (1) και θα εποπτεύει κι άλλο ένα (το πρώην Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του νομού).
Αυτό είναι το «δια ταύτα» του προτεινόμενου σχεδίου συγχωνεύσεων, η μείωση των ατόμων που υποστηρίζουν τους εκπαιδευτικούς της τάξης, η μείωση κονδυλίων για υποστηρικτικές δομές των σχολείων και ο ασφυκτικός πολιτικός – διοικητικός έλεγχος ακόμη και των πρώην Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, πλήττοντας έτσι και την παιδαγωγική αυτονομία των Κέντρων, κάτι που δεν είχε αποτολμήσει καμία από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
* Υπεύθυνος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βάμου
Αυτό που συμβαίνει με τα ονόματα των οδών στο Δήμο Χανίων, όπως και σε άλλους νομούς, δεν έχει ταίρι. Πριν την ενοποίηση των Δήμων σε ένα, με τη μορφή που έχει σήμερα, υπήρχαν οι τέως Δήμοι όπως: Ελ.Βενιζέλου, Νέας Κυδωνίας, Ακρωτηρίου, Σούδας, οι οποίοι Δήμοι έιχαν φροντίσει (όπου είχαν) να δώσουν ονόματα σε οδούς και παρόδους τους.
Με την ενοποίηση όμως σε ένα Δήμο (το Δήμο Χανίων) το θέμα με τα ονόματα έχει περιπλεχθεί πάρα πολύ. Ονομασίες οδών, όπως για παράδειγμα: 25ηςΜαρτίου ή Οδυσσέα Ελύτη κλπ. τις συναντάμε αρκετές φορές στον ενιαίο πλέον Δήμο Χανίων. Οι περισσότερες υπηρεσίες δεν έχουν έστω τους κωδικούς περιοχών και ονομάτων. Στο google επίσης δεν υπάρχει ταύτιση ονοματοθεσίων με την πραγματικότητα.
Σαν ιστορικός ερευνητής, διάβαζα ονόματα σε οδούς που δεν τα έχω γνωρίσει ως ιστορικά πρόσωπα.
Εκ των υστέρων έμαθα οτι με πρωτοβουλία ιδιωτών έδιναν ονόματα συγγενών τους, όπως πατεράδων ή παππούδων τους, παραγγέλνοντας πινακίδες όπου τοποθετούσαν οι ίδιοι, χωρίς να λάβουν υπόψιν ούτε τα τοπικά συμβούλια. Μέχρι και σηματοδότες τροχαίας όπως “stop” ή “απαγόρευση στάθμευσης”, έχουν τοποθετηθεί αυθαίρετα.
Παρακαλώ τον κ.Δήμαρχο Χανίων να δώσει μια λύση στο θέμα. Σίγουρα θέλει αρκετό χρόνο, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
Την κατηγορία της ληστείας αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι τοξικομανών που συνελήφθη μετά από καταγγελία Ηρακλειώτη για κλοπή.
Το ζευγάρι των τοξικομανών – που πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι οροθετικοί – βρίσκεται αυτή την ώρα στο δικαστικό μέγαρο Ηρακλείου προκειμένου να απολογηθεί.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες όλα ξεκίνησαν από μια αγγελία που έβαλε η γυναίκα σε εφημερίδα για αναζήτηση συντροφιάς. Στην αγγελία αυτή απάντησε ο Ηρακλειώτης. Την ώρα της συνεύρεσης ωστόσο στο χώρο εισέβαλε ο σύντροφος της γυναίκας ο οποίος επιτέθηκε στον Ηρακλειώτη και τον χτύπησε καθώς όπως ισχυρίστηκε δεν του είχε καταβάλει το ποσό των 50 ευρώ που είχαν συμφωνήσει.
Σύμφωνα με την καταγγελία το ζευγάρι με την απειλή μαχαιριού τον ανάγκασε να βγάλει από ΑΤΜ το ποσό των 500 ευρώ και να τους το δώσει.
