29.8 C
Chania
Saturday, October 12, 2024

Παρέμβαση αναρχικών για τους πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων

 Με αφορμή το 5o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων το οποίο έχει και ειδικό αφιέρωμα στο προσφυγικό ζήτημα με τον τίτλο “Σε Κάθε Τόπο Ξένος”, ομάδα πολιτών ανέρτησε χθες Παρασκευή πανό στην είσοδο του Πνευματικού Κέντρου Χανίων στο οποίο αναφερόταν το εξής:

“Υπουργεία και Περιφέρειες καλωσορίζουν τους πρόσφυγες μόνο μέσα από τις οθόνες”.

Δείτε τη φωτό:

C360_2017-10-28-00-30-23-011

Να σημειώσουμε ότι το αφιέρωμα του 5ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων στο προσφυγικό μεταξύ άλλων περιλαμβάνει :

7 μεσαίου και μεγάλου μήκους ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ που προσεγγίζουν διαφορετικές όψεις του προσφυγικού ζητήματος

Μεταξύ των ταινιών αυτών συμπεριλαμβάνονται :

  • Η υποψήφια πρόταση της Ελλάδας για Oscar ξενόγλωσσης ταινίας  Amerika Square» (πλατεία Αμερικής) σε σκηνοθεσία Γιάννη Σικαρίδης με τους Γιάννης Στάνκογλου, Μάκης Παπαδημητρίου

  • Το υποψήφιο για OSCAR ντοκιμαντέρ «4.1 Miles» της Δάφνης Ματζιαράκη

  • Το  «722ΤΜΧ, Τάγμα Μηχανικού»  του Γιάννη  Κουφονίκο. Μια ωδή στην φιλοξενία των πορσφύγων.

  • Το «Πίσω δεν γυρνάω». – Μία ταινία της Φλώρας Πρησιμιντζή που καταγράφει το αγωνιώδες ταξίδι ανθρώπων με κοινή συνισταμένη τον φόβο του θανάτου και την αγωνία της ύπαρξης και της επιβίωσης.

  • The Way Home. Η σκηνοθέτις Begonia Randhav σε μια συγκλονιστική ταινία για τον χωρισμό των οικογενειών που φέρνει ο πόλεμος και η προσφυγιά.

  • 6 animationπου αποτυπώνουν τηνματιά των σπουδαστών του ΤΕΙ Αθήνας για το προσφυγικό.

8 ταινίες μικρού μήκους για το προσφυγικό από την δράση  Home New Home σε συνεργασία με το StoryDoc

  • Το Home New Home  αποτελεί μια Διεθνής Πολιτιστική Δράση για το Προσφυγικό σε 5 Χώρες.
    Ο σχεδιασμός προέβλεπε ομάδες πολιτών στις πέντε πόλεις να προσεγγίσουν τους πρόσφυγες στις κρατικές δομές φιλοξενίας, αλλά και στις δράσεις υποστήριξης προσφύγων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων με στόχο να κατανοήσουν τους ανθρώπους, να γνωρίσουν το διαφορετικό πολιτιστικό απόθεμά τους, να αναπτύξουν διαύλους αλληλοκατανόησης και αμοιβαίου σεβασμού. Το αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας αποτυπώθηκε σε ντοκιμαντέρ μικρής διάρκειας, τα οποία δημιούργησαν οι ίδιοι οι πρόσφυγες.

  • Ειδικές επισκέψεις σχολείων «ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΠΟ ΞΕΝΟΣ»
    ​Στο πλαίσιο της δράσης οι μαθητές που θα επισκεφτούν το Πνευματικό Κέντρο Χανίων – για το 5ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων και τα cineΜαθήματα –  θα παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα ταινιών περίπου 50 λεπτών και στην συνέχεια θα ξεναγηθούν στην έκθεση σκίτσων με τίτλο «Το Μετέωρο Βήμα»  που έχει στο επίκεντρο της το προσφυγικό.  Εικοσιοκτώ σκιτσογράφοι- ο καθένας μέσα από την ιδιαιτερότητα της ματιάς του- μεταφράζουν σε κριτική εικόνα τον πόνο την οργή, την πίκρα, την υποκρισία, την ενοχή  και υποκλίνονται  στην αλληλεγγύη και τον ανθρωπισμό των απλών ανθρώπων.

  • 11 ταινίες μικρού μήκους σε συνεργασία με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στο πλαίσιο του έργου PRESS για την εκπαίδευση και την υποστήριξη προσφύγων.
    Το έργο PRESS απευθύνεται στο ευρύ κοινό και στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου σε σχέση με το προσφυγικό φαινόμενο, ενώ είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε όσους εργάζονται εκπαιδευτικά με πρόσφυγες ή ενδιαφέρονται να κατανοήσουν καλύτερα τη σύγχρονη κοινωνική κατάσταση σχετικά με το προσφυγικό.

Επίσης το αφιέρωμα περιλαμβάνει: 

  • Ειδικό πρόγραμμα με Ταινίες animation με την προσέγγιση σπουδαστών του ΤΕΙ Αθήνας στο προσφυγικό. Σε συνεργασία με την Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων, θα παρουσιαστεί η μεγάλη έκθεση με σκίτσα για το προσφυγικό και τίτλο «Μετέωρο Βήμα». Εικοσιοκτώ σκιτσογράφοι- ο καθένας μέσα από την ιδιαιτερότητα της ματιάς του- μεταφράζουν σε κριτική εικόνα τον πόνο την οργή, την πίκρα, την υποκρισία, την ενοχή  και υποκλίνονται  στην αλληλεγγύη και τον ανθρωπισμό των απλών ανθρώπων. Μερικά σκίτσα δεν μπορούν να γκρεμίσουν την άδικη τάξη του κόσμου αυτού. Όμως, μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να συνεννοούνται πιο εύκολα και να επισημαίνουν τις πηγές των δεινών τους. Η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του σκιτσογράφου Γιάννη Καλαϊτζή.

  • Στο πλαίσιο του αφιερώματος το φεστιβάλ θα προσφέρει σε μαθητές το «κι αν ήσουν εσύ;: ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων» που υλοποιεί το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες

Με κάθε επισημότητα και χωρίς απρόοπτα ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου στα Χανιά | Φωτός

Γεμάτοι οι κεντρικοί δρόμοι των Χανίων από χιλιάδες Χανιώτες που εκμεταλλευόμενοι τον καλό καιρό παρακολούθησαν την κεντρική παρέλαση στο νομό Χανίων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Oι εκδηλώσεις ξεκίνησαν νωρίς το πρωί στις 8 με έγερση της σημαίας ενώ ακολούθως πραγματοποιήθηκε η επίσημη Δοξολογία στο Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου, χοροστατούντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου, κ.κ. Δαμασκηνού.

DSCF5657 DSCF5712 DSCF5699 DSCF5666

Περίπου στις 11.30 το πρωί τελέσθηκε η επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Πασόντων ενώ ακολούθησε κατάθεση στεφάνου, ενός λεπτού σιγή και ο εθνικός ύμνος.

DSCF5719 DSCF5828 DSCF5822 DSCF5761 DSCF5726

Η παρέλαση ακολούθησε τη συνήθης διαδρομή, από τον κεντρικό δρόμο στην οδό Δημοκρατίας έως την Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.

DSCF5833 DSCF5892 DSCF5881 DSCF5866 DSCF5931 DSCF6001

Παρέλασαν μαθητές σχολείων, μέλη κρητικών συλλόγων και εθελοντικών σωματείων, ενώ ολοκληρώθηκε με στρατιωτική παρέλαση.

DSCF6034 DSCF6183 DSCF6130 DSCF6092 DSCF6089 DSCF6048

Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αναπληρωτής Υπουργός Υγείας κ. Παύλος Πολάκης ενώ το παρών έδωσε και η βουλευτίνα Χανίων κ. Βάλια Βαγιωνάκη και οι αρχές του νομού.

DSCF6193 DSCF6321 DSCF6309 DSCF6299 DSCF6283 DSCF6265 DSCF6264

Δείτε φωτογραφίες:

DSCF6340 DSCF6818 DSCF6807 DSCF6797 DSCF6785 DSCF6765 DSCF6755 DSCF6690 DSCF6641 DSCF6637

DSCF6625_2

 

 

DSCF6613 DSCF6550 DSCF6540 DSCF6514 DSCF6502 DSCF6491 DSCF6466 DSCF6461 DSCF6427 DSCF6414 DSCF6409 DSCF6404 DSCF6344

 

Financial Times: Εμπόδιο στην επέκταση των βάσεων στη Σούδα οι αντιδράσεις των πολιτών στην Κρήτη

Δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Financial Times αναφέρεται εκτενώς στην επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ και την εγκατάλειψη της αντιαμερικανικής ρητορικής εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.

«Ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίστηκε την αμφιλεγόμενη απόφαση της αριστερής κυβέρνησής του να δαπανήσει έως και 2,4 δισ. δολάρια για να αναβαθμίσει τον ηλικιωμένο ελληνικό στόλο των αμερικανικών F-16» γράφει το δημοσίευμα, και συμπληρώνει: «Ο Ελληνας πρωθυπουργός δήλωσε στο κοινοβούλιο την Παρασκευή ότι δεν θα ξοδέψει όλο το ποσό που εγκρίθηκε από πλευράς της Ουάσινγκτον με βάση την αμερικανική νομοθεσία για στρατιωτικές πωλήσεις σε ξένους, επιμένοντας ότι η αναβάθμιση δεν θα ξεπεράσει το μισό αυτού του ποσού -μειώνοντας την προοπτική υπέρβασης των δαπανών».

Την ίδια ώρα, η βρετανική εφημερίδα μεταφέρει τους ισχυρισμούς του Αλέξη Τσίπρα ότι το ποσό αυτό είναι «ταβάνι» και ότι εάν δεν πραγματοποιηθεί τώρα η αναβάθμιση τότε αυτή θα κοστίσει πολύ περισσότερο στο μέλλον.

«Η συμφωνία για τα F-16 ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Τσίπρα στην Ουάσινγκτον αυτό το μήνα. Στεκόμενος δίπλα στον Ελληνα πρωθυπουργό στον Κήπο των Ρόδων, o Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι η συμφωνία θα δημιουργήσει “χιλιάδες θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς”. Η ανακοίνωση αυτή χτύπησε σαν ρεύμα το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ λόγω του υψηλού κόστους αναβάθμισης του εναέριου στόλου σε μια περίοδο περιορισμένων δαπανών για τις κοινωνικές δομές» συμπληρώνουν οι Financial Times.

Η εφημερίδα παραθέτει επίσης τις δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Φίλη: «Ο στόλος των πυροσβεστικών αεροπλάνων μας, για παράδειγμα, είναι παλιά και το ΕΚΑΒ δεν έχει χρήματα να αγοράσει καινούργια λάστιχα». Κυβερνητικός αξιωματούχος φέρεται να δήλωσε ότι παρότι η αναβάθμιση είναι ακριβή για την Ελλάδα, που προσπαθεί να ανακάμψει από την ύφεση, είναι και απαραίτητη για να ενισχυθεί ο στρατηγικός ρόλος της χώρας στην ασταθή περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.

Τονίζεται, επίσης, ότι η στρατηγική σημασία της Ελλάδας για το ΝΑΤΟ αναμένεται να μεγαλώσει, καθώς οι σχέσεις με την Τουρκία γίνονται όλο και πιο δύσκολες λόγω των δεσμών της Αγκυρας με τη Ρωσία και άλλων σημείων προστριβής με τους δυτικούς συμμάχους.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βάλει στην άκρη την παλαιότερη αντιαμερικανική ρητορική της από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2015, υπέρ -αυτού που λένε οι αξιωματούχοι του κόμματος- της δημιουργίας μιας πραγματιστικής σχέσης με την Ουάσινγκτον βασισμένη σε αμοιβαία συμφέροντα».

Οι Financial Times παραθέτουν και τις δηλώσεις εκπροσώπου της ΝΔ, που υπογράμμισε τις περασμένες ημέρες ότι η Νέα Δημοκρατία στηρίζει τη συμφωνία αρκεί η κυβέρνηση να εξασφαλίσει πλήρη διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις.

«Εάν τα δημοσιονομικά στοιχεία δείξουν βελτίωση μέχρι το 2020, η Αθήνα σκοπεύει να αγοράσει 15 έως 20 F-35 -ένα από τα πιο προηγμένα πολεμικά αεροσκάφη του κόσμου- για να θωρακιστεί από την -όπως η ίδια την αντιλαμβάνεται- Τουρκική απειλή. Η Τουρκία, σύμμαχος στο ΝΑΤΟ αλλά αντίπαλος στον έλεγχο του Αιγαίου, αναμένεται να αγοράσει 100 τέτοια μαχητικά από την Lockheed Martin. Ελληνικά και τουρκικά F-16  έρχονται αντιμέτωπα πάνω από τα νησιά του Αιγαίου κάθε εβδομάδα…» γράφει η εφημερίδα, που παράλληλα παραθέτει δηλώσεις δύο ανώτατων Ελλήνων αξιωματούχων που δήλωσαν ότι οι ΗΠΑ αναζητούν τρόπους να αυξήσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα επεκτείνοντας την παρουσία στην αμερικανική βάση της Σούδας.

«Η Αμερικανική πλευρά θέλει να υπογράψει συμφωνία πενταετούς διάρκειας με την Αθήνα για να εκσυγχρονίσει την 12μηνη κυλιόμενη μέχρι στιγμής συμφωνία και να χρησιμοποιήσει και άλλα ελληνικά στρατιωτικά αεροδρόμια για να πετούν τα μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ στις επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή», γράφει η εφημερίδα, και συμπληρώνει: «Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διστάζει λόγω των περασμένων εντάσεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ στην Κρήτη και την παραδοσιακή ιδεολογική αντίθεση στην παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων. Ενας Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε: “Η πρόσβασή μας στην Ελλάδα είναι ζωτική για τις αμερικανικές συνεισφορές στην περιφερειακή ασφάλεια και είμαστε ευγνώμονες για την ελληνική συνεργασία και τη χρήση του κόλπου της Σούδας”».

 

topontiki.gr

Πεθαίνοντας στην Καταλονία ή στις φυλακές της Ισπανίας

Την 1η Οκτώβρη στη Βαρκελώνη, το βράδυ του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία, ρώτησα τον Καταλανό υπουργό των Εξωτερικών Ραούλ Ρομέβα, αν δεν φοβόταν να καταλήξει στις ισπανικές φυλακές. «Αν φοβόμουν δεν θα ήμουν εδώ», απάντησε αμέσως με έναν σύμβουλο του να προσθέτει χαμογελώντας: «άλλωστε οι φυλακές της Ισπανίας είναι καλύτερες από της Λατινικής.

Για το τελευταίο δεν υπάρχει αμφιβολία, αν και οι ισπανικές φυλακές δεν μοιάζουν καθόλου με ξενοδοχείο πέντε αστέρων: η κυβέρνηση της Μαδρίτης δεν ικανοποιεί ούτε το απλό αίτημα των φυλακισμένων της ΕΤΑ, της βασκικής αυτονομιστικής οργάνωσης που έχει καταθέσει τα όπλα, να τους μετακομίσει σε φυλακές κοντά στη χώρα των Βάσκων και τις οικογένειες τους.

Αυτό που κατάλαβα από παρόμοιες συζητήσεις και με άλλους αυτονομιστές ηγέτες, είναι ότι δεν έτρεφαν αυταπάτες ότι θα μπορούσαν υπό τις σημερινές συνθήκες να επιτύχουν το στόχο τους, την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Δεν τους το επιτρέπει ούτε ο συσχετισμός των δυνάμεων στην Ισπανία, ούτε η στάση του διεθνούς παράγοντα και δη της ΕΕ, που δεν θέλουν με κανένα τρόπο να ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου, παρασύροντας το Βέλγιο ή τη Βόρεια Ιταλία. Βλέπουν περισσότερο τους εαυτούς τους σαν μάρτυρες που θα θυσιάσουν τη προσωπική τους ελευθερία, ώστε το αίτημα της ανεξαρτησίας, μειοψηφικό στο σύνολο των Καταλανών, να κερδίσει περισσότερους οπαδούς στο μέλλον.

Το γεγονός ότι είχαν υποσχεθεί στους Καταλανούς την ανεξαρτησία «εδώ και τώρα», γνωρίζοντας ότι ψεύδονται, είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στη Βαρκελώνη και τη Μαδρίτη. Στη τελευταία, ο πρωθυπουργός Ραχόι είχε ακόμη και τη τελευταία εβδομάδα πολλές ευκαιρίες να αποφύγει την κλιμάκωση, αλλά έβαλε και αυτός σε πρώτη μοίρα τα πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη: με την σκληρή στάση απέναντι στον Καταλανό πρόεδρο Πουντζεμόν συσπειρώνει στην υπόλοιπη Ισπανία περισσότερους ψηφοφόρους από την εκλογική βάση του Λαϊκού Κόμματος, αναγκάζει το Σοσιαλιστικό Κόμμα να υιοθετήσει πλήρως την αδιαλλαξία του και φέρνει σε δύσκολη θέση τους Podemos και την ισπανική Αριστερά.

Γιατί είναι δύσκολο να ακουστούν οι μετριοπαθείς φωνές σε συνθήκες που θυμίζουν την δεκαετία του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, όταν ο Τζωρτζ ‘Οργουελ έγραφε το θρυλικό «Πεθαίνοντας στη Καταλονία» : δεν ήταν ο εκπρόσωπος του Λαϊκού Κόμματος που δήλωσε τελευταία ότι ο Πουντζεμόν «θα τελειώσει» όπως ο Λουίς Κομπάνς, ο πρόεδρος της Καταλονίας που εκτελέστηκε από τον δικτάτορα Φράνκο το 1940;

Βέβαια, ένα τέτοιο πολιτικό παιχνίδι είναι πολύ πιο επικίνδυνο από έναν αγώνα Μπαρτσελόνα-Ρεάλ Μαδρίτης. Ο μεν Πουντζεμόν θα μπορούσε, αντί της ανεξαρτησίας, να διεκδικήσει, με πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, μεγαλύτερη αυτονομία, στο πλαίσιο μιας νέας, ομοσπονδιακής Ισπανίας. Ακόμη και τη τελευταία στιγμή θα έπρεπε να προκηρύξει εκλογές, σε μια προσπάθεια να αποφύγει την πλήρη κατάργηση της καταλανικής αυτονομίας, που αποφάσισε χθες η ισπανική Γερουσία. Δεν το έκανε, παρά τις αμφιταλαντεύσεις του, πιεσμένος από τους πιο έξαλλους οπαδούς της ανεξαρτησίας και τα αριστερά γκρουπούσκουλα που τον υποστηρίζουν, βλέποντας σε αυτόν, οπαδό του άγριου νεοφιλελευθερισμού και μπλεγμένο σε σκάνδαλα, τον εξολοθρευτή της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης!

Ο Ραχόι, από τη πλευρά του, μετά την μερική παράδοση του Πουντζεμόν, που απέφυγε αμέσως μετά το δημοψήφισμα να κηρύξει την ανεξαρτησία, θα μπορούσε να υιοθετήσει μια περισσότερο μετριοπαθή στάση, προσφέροντας στον περικυκλωμένο αντίπαλο του, μια οδό διαφυγής. Προτίμησε να βουτήξει σε αχαρτογράφητα νερά, καθώς ούτε η ανάληψη της διακυβέρνησης της Καταλονίας από τη Μαδρίτη- από την αστυνομία μέχρι τη τοπική ραδιοτηλεόραση- θα είναι εύκολη υπόθεση, ούτε οι διώξεις της σημερινής καταλανικής ηγεσίας θα αποτελέσει το καλύτερο παράσημο για τη σύγχρονη Ισπανία.

Δύο ηγέτες που συναγωνίζονται σε ανευθυνότητα, οδηγούν την Καταλονία και ολόκληρη την Ισπανία σε μεγάλες περιπέτειες. Ο πρώτος θα καταλήξει πιθανότατα στις ισπανικές φυλακές. Απομένει να δούμε τι επιφυλάσσουν στον Ραχόι οι επόμενες κάλπες.

 

tvxs.gr

Πέντε σημεία για την αυτοδιάθεση της Καταλωνίας

Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

1) Αρνούμενοι την αυτοδιάθεση των Καταλανών ακυρώνουμε αυτόματα τη δυνατότητα επιλογής των λαών και των εργαζόμενων τάξεων να επιλέγουν να διαχειριστούν το πολιτικό και κοινωνικό παρόν και μέλλον τους, ακόμα κι όταν εμπλέκονται σε αυτό πολλές αντιφάσεις και ιδεολογικά μπερδέματα. Δυστυχώς όμως για όσους ευαγγελίζονται μια ανύπαρκτη ιδεολογική καθαρότητα ως προαπαιτούμενο για να στηρίξουν μια πολιτική, κινηματική ή απελευθερωτική διαδικασία, η ιστορική πραγματικότητα και οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών έρχονται να τους διαψεύσουν. Παράλληλα, με αυτό τον τρόπο, αποδεχόμαστε την δυνατότητα της αντίδρασης να επιβάλλει την θέληση της σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και συμφερόντων.

2) Την ίδια ακριβώς ώρα και στιγμή που τα αστικά επιτελεία στην ΕΕ και στις ΗΠΑ αναγνωρίζουν στην Ισπανία το δικαίωμα να αντιτίθεται στην ανεξαρτησία του Καταλανικού λαού (χρησιμοποιώντας μεθόδους οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και φυσικής καταστολής, φυλακίζοντας ακτιβιστές και προχωρώντας σε συνταγματικά πραξικοπήματα αγνοώντας ακόμα και την ύπαρξη καθαρά αστικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων όπως της δυνατότητας της ψήφου), ο λαός της περιοχής βρίσκεται αντιμέτωπος με την άρνηση αυτών ακριβώς των δυνάμεων στο να έχει τη δυνατότητα για να καθορίζει το ίδιο του το μέλλον. Δυστυχώς, υπάρχει κι ένα τμήμα, όχι ενιαίο, μειοψηφικό, εντός της Αριστεράς (ή της “Αριστεράς”, αν θέλετε) που εκφράζει ενστάσεις κι αντιρρήσεις σχετικά με την ανεξαρτησία. Οι θεωρίες, αντιφατικές μεταξύ τους αλλά και με κοινή βάση την αμφισβήτηση της δυνατότητας της εργαζόμενης πλειοψηφίας να επιλέγει το μέλλον της, μέσα από υπαρκτές αντιφάσεις, διλήμματα και προβλήματα, που βλέπουν ενδοαστικές αντιθέσεις χωρίς να τις κατονομάζουν, που εντοπίζουν ιμπεριαλιστικούς χειρισμούς για την διάλυση της εθνικής ενότητας της Ισπανίας ή που ανησυχούν για την επέκταση του φαινομένου στην ΕΕ, λειτουργούν αρνητικά, αν όχι αντιδραστικά, κι έναντια στην στήριξη που αυτές τις κρίσιμες στιγμές εκδηλώνεται υπέρ του Καταλανικού λαού.

3) Το ζήτημα δεν είναι να υπάρχει μια στείρα αποδοχή της καταλανικής αυτοδιάθεσης ή και μια μονόπλευρη στοχοποίηση και καταγγελία της. Αντίθετα με βάση τις υπαρκτές ανάγκες, δυνατότητες και εξελίξεις χρειάζεται να οικοδομηθεί μια γόνιμη πολιτική παρέμβαση που θα ενισχύει τις εργατικές, κοινωνικές δυνάμεις στην Καταλωνία (κι όπου εκφράζονται τέτοιες τάσεις ή και ευρύτερα) για να μην περιοριστούν οι διεκδικήσεις στο ζήτημα της εθνικής αυτοδιάθεσης αλλά στο να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την προετοιμασία και την οργάνωση του αγώνα για την ταξική και κοινωνική χειραφέτηση. Κι αυτά δεν είναι θεωρητικά ζητήματα ή οι ιδέες κάποιων ουτοπιστών αλλά θέματα που ανοίγουν στο σήμερα και που ζητούν άμεση λύση: για παράδειγμα, απέναντι στην ενεργοποίηση του νόμου 155 που φέρνει τον ολοκληρωτικό έλεγχο της καταλανικής οικονομίας και κοινωνίας στην κεντρική, ισπανική διοίκηση ή απέναντι στην φυγή των μεγάλων καταλανικών εταιρειών και τραπεζών στο εξωτερικό για να αποφύγουν τις συνέπειες της αυτοδιάθεσης, ενώ προκαλούν οικονομική ζημιά στην περιοχή, η μόνη λύση είναι το πέρασμα της κοινωνικής διακυβέρνησης στα χέρια της πλειοψηφίας κάτω από εργατικό έλεγχο.

4) Προβληματική είναι η θέση που εκπορεύεται από νεοφιλελεύθερους κύκλους (ή, το χειρότερο, από αριστερούς) πως το κίνημα της αυτοδιάθεσης είναι βαθειά συντηρητικό. Αυτή είναι μία λανθασμένη αντίληψη που διαβάζει το παρόν με τα δεδομένα του παρελθόντος αγνοώντας πως τα συνθήματα και τα πλακάτ των διαδηλώσεων που ξεκίνησαν με τις διαμαρτυρίες κατά της καταστολής του δημοψηφίσματος αντανακλούν και το χαρακτήρα του κινήματος.

Σε πρώτη γραμμή, όπως μας πληροφορεί ο Νίκος Λούντος από την Βαρκελώνη σε σχετική ανταπόκριση (α), είχαν έρθει οι φωνές και τα τραγούδια για τη δημοκρατία, τα δικαιώματα, ενάντια στη Χωροφυλακή και την αστυνομία. Ξεκινώντας με αιτήματα όπως “Θα ψηφίσουμε”, “Θέλουμε να ψηφίσουμε”, η νεολαία άρχισε να φωνάζει “Έξω οι κατοχικές δυνάμεις” προς την Αστυνομία ενώ δεν υπήρξε το παραμικρό ίχνος μισαλλοδοξίας στις κινητοποιήσεις. Πουθενά οι κινητοποιήσεις δεν απέκτησαν στόχευση των Καταλανών ενάντια σε Ισπανούς, ούτε έχει ακουστεί κανένα παρόμοιο σύνθημα μέχρι σήμερα. Αντίθετα σε όλες τις διαδηλώσεις έχουν περίοπτη θέση τα πανό ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι οι φασίστες, ενάντια στο ρατσισμό και ότι οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι. Το ερώτημα για το πώς συνεχίζουμε άρχισε να απαντιέται αυθόρμητα με πολύ κόσμο που μιλούσε για κήρυξη γενικής απεργίας ώσπου αυτό έγινε πραγματικότητα δύο μέρες μετά την ημέρα του δημοψηφίσματος.  Οι φοιτητές έκαναν γρήγορα ένα βήμα μπροστά και άρχισαν τις καταλήψεις των Πανεπιστημίων, σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης σε συνεργασία με τους εργαζόμενους και τους διδάσκοντες. “Αδειάζουμε τις αίθουσες, γεμίζουμε τους δρόμους” ήταν το σύνθημα και έγινε πράξη παντού με μαζικές καταλήψεις που έγιναν κέντρο οργάνωσης πρωτοβουλιών και επιτροπών για την υπεράσπιση του δημοψηφίσματος, με επιτροπές που πλέον υπάρχουν σε γειτονιές σε πόλεις και χωριά. Στις αγροτικές περιοχές της Καταλωνίας έγιναν μάλιστα τοπικές διαδηλώσεις με τρακτέρ, στα γήπεδα οι αγώνες ξεκινούσαν και τελείωναν με τραγούδια “Μποταρέμ” (Θα ψηφίσουμε). Επίσης, απέναντι στην κατάσχεση του προεκλογικού υλικού, κάθε εκτυπωτής σε σπίτι, γραφείο, και κάθε φωτοτυπικό μηχάνημα έγινε  όπλο ενώ κανείς δεν έβγαινε για αφισοκόλληση μόνος του. Παντού οργανώνονταν τοπικές διαδηλώσεις για ασφαλή αφισοκόλληση: σε πολλές γειτονιές βγήκαν εκατό και διακόσιοι άνθρωποι να αφισοκολλήσουν ταυτόχρονα.

Να υπενθυμίσουμε εδώ αυτό που έχουμε σημειώσει και σε άλλη παρέμβαση μας, πως όλα τα παραπάνω “δεν είναι μία μάχη μόνο για την αυτοδιάθεση αλλά κάτι πολύ ευρύτερο: μια μάχη που εκφράζει τη συνολικότερη οργή ενάντια στη λιτότητα, τη διαφθορά, την καταστολή και την διακυβέρνηση του Παλατιού, που αναπτύσσεται και σε ολόκληρη την Ισπανία, τουλάχιστον από το 2012 μέχρι σήμερα. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι μέσα στο φιλο-ανεξαρτησιακό ρεύμα στην Καταλονία, όσο κι εκτός, έχει αναπτυχθεί μια συνολικότερη αριστερή στροφή. Οι σύμμαχοι του Ποδέμος κέρδισαν τη δημαρχία στην Βαρκελώνη (όσο κι αν η Δήμαρχος της πόλης κρατάει τώρα “ίσες” αποστάσεις σχετικά με το δημοψήφισμα) ενώ και στις ισπανικές εκλογές ήρθαν πρώτοι στην Καταλονία. Εντός του ανεξαρτησιακού ρεύματος η ίδια στροφή εκφράστηκε με άνοδο του αντικαπιταλιστικού CUP και της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς”. (β)

5) Σε όλα τα παραπάνω μπορεί να τεθεί η πολύ θεμιτή ένσταση πως “ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα” και πως θα πρέπει να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για μια διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Πέρα βέβαια ότι εξαρτάται από την φύση του σκοπού η οποία κριτική που πρέπει να κάνουμε, το καλύτερο είναι να δούμε πως έχουν τα πράγματα σήμερα στην Καταλονία, σύμφωνα και με τις σχετικές ανταποκρίσεις από το μέτωπο του αγώνα. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Καρβάλααπό την Βαρκελώνη και για λογαριασμό της εφημερίδας Socialist Worker (γ):

“η κήρυξη της ανεξαρτησίας έρχεται μετά από την συγκλονιστική υπεράσπιση του δημοψηφίσματος από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους τη 1 Οκτώβρη και τη Γενική Απεργία στις 3 Οκτώβρη. Έρχεται επίσης μετά από κάποιες βδομάδες δισταγμού, ακόμα και μέχρι χθες, τη δεξιάς πτέρυγας του Καταλανικού εθνικισμού. Στο τέλος αυτοί οι δισταγμοί ξεπεράστηκαν από την άρνηση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (PP) του Ραχόι να κάνει την παραμικρή παραχώρηση σε συνδυασμό με την εκκωφαντική απάντηση των από τα κάτω. Όταν ο Πουτζντεμόν επιχείρησε την Πέμπτη να τα ακυρώσει όλα και να καλέσει εκλογές, μια μαζική φοιτητική κινητοποίηση κινούνταν ήδη στους δρόμους της Βαρκελώνης. Οι πολιτικοί είχαν κάνει μια συμφωνία που τους φαινόταν ωραία από τα γραφεία τους -αλλά όταν θέλησαν να την παρουσιάσουν στους δρόμους έγινε πολύ φανερό ότι ήταν εντελώς απαράδεκτη. Η μάχη κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει. Μόνο μια πολιτική ανυπακοή μαζικής κλίμακας μπορεί να αντισταθεί στην καταστολή του Ραχόι -και να αποτρέψει τις προδοσίες των Καταλανών πολιτικών. Χρειάστηκαν ήδη απεργίες, καταλήψεις, μαζικές διαδηλώσεις για να φτάσουμε ως εδώ. Θα χρειαστούν περισσότερα, και η αλληλεγγύη θα είναι απαραίτητη. Πολλοί άνθρωποι στο άκουσμα της κήρυξης της ανεξαρτησίας έκλαψαν. Κάποιοι παλεύανε γι’ αυτό δεκαετίες. Άνθρωποι πήγαν φυλακή. Το 1992, πριν του Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης, οι αρχές έβαλαν εκατοντάδες υποστηριχτές της ανεξαρτησίας στη φυλακή χωρίς δίκη για να τους βγάλουν απ’ τη μέση. Ακόμη και τώρα, ο Τζόρντι Σάντσες και ο Τζόρντι Κουσάρτ, οι ηγέτες των δυο βασικών οργανώσεων υπέρ της ανεξαρτησίας είναι τώρα στη φυλακή περιμένοντας να δικαστούν με την κατηγορία της “στάσης”.

Η σημερινή νίκη είναι επίσης αποτέλεσμα δεκαετιών κοινωνικών αγώνων στην Καταλονία. Του αντικαπιταλιστικού κινήματος των αρχών του 2000, των μαζικών διαδηλώσεων ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ το 2003 και της πάλης ενάντια στο φασισμό. Έγινε μια πολύ μαζική διαδήλωση το Φλεβάρη για την υποδοχή των προσφύγων. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Αυγούστου έγινε μια διαδήλωση που ύψωσε τη φωνή ενάντια στο εμπόριο όπλων, ενάντια στο ρατσισμό και την ισλαμοφοβία και για ειρηνική συνύπαρξη σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Είναι η Καταλανική κοινωνία που πέτυχε αυτή τη νίκη ως πολυπολιτισμική κοινωνία, κι αυτός έγινε ένας κρίσιμος παράγοντας στις συζητήσεις στη Βουλή. Ο εκπρόσωπος του PP προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια στενή ερμηνεία του όρου Ισπανός και Καταλανός για να υπερασπιστεί την αντίθεσή του στην ανεξαρτησία. Η αριστερά -από το αντικαπιταλιστικό CUP μέχρι το ρεφορμιστή Καταλανό αντιπρόεδρο Οριόλ Ζουνκέρας υπερασπίστηκαν ξεκάθαρα έναν πιο συμπεριληπτικό ορισμό. Αυτό το όραμα για την Καταλονία συμπεριλαμβάνει τους μετανάστες από άλλες περιοχές του Ισπανικού κράτους και απ’ όλο τον κόσμο, σαν κομμάτι της πολυπολιτισμικής κοινωνίας που θα εργάζεται συλλογικά για την οικοδόμηση της Καταλανικής δημοκρατίας.

Οι ακτιβιστές της Καταλονίας έχουν ακόμα πολλή δουλειά για να χτίσουν αυτή τη δημοκρατία -και να παλέψουν ενάντια στην καταπίεση του Ισπανικού κράτους. Αλλά η κήρυξη της ανεξαρτησίας είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά και θα μπορούσε να γίνει το ξεκίνημα μιας θετικής αλλαγής για τους λαούς όλου του κόσμου.Η κινητοποίηση του λαού της Καταλονίας ανάγκασε σε ήττα την αστυνομική βία και τις προσπάθειες των πολιτικών να τον πουλήσουν, στέλνοντας το μήνυμα ότι αυτή η δύναμη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα μέρη”.

Πηγές αναφοράς

(α) Η μάχη του δημοψηφίσματος: Στην Καταλωνία ζει η ανταρσία, Εργατική Αλληλεγγύη (26/9/2017), 

(β) Αλληλεγγύη στην Καταλωνία, Αγώνας της Κρήτης (2/10/2017),

(γ) Η Καταλονία κηρύσσει την ανεξαρτησία της!,  https://state2parastatescam.blogspot.gr/2017/10/blog-post_24.html και https://socialistworker.co.uk/art/45560/Catalonia+declares+independence+after+people+power+overcomes+state+blackmail

 

Ποιος θυμάται το “ΛΙΣΣΟΣ”; – Τα ιστορικά βαπόρια της ΑΝΕΚ

Λίγο η καταγωγή μου,λίγο το ότι έχω συνδέσει πολλά ταξίδια της ζωής μου με κάποιο απ τα πλοία της εταιρείας ,με οδήγησαν να κάνω μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν της Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας Κρήτης.

Μόλις λίγους μήνες μετά το τραγικό ναυάγιο του πλοίου Ηράκλειον  και συγκεκριμένα στις 10 Απριλίου 1967,με μετόχους απλούς ανθρώπους της Κρήτης και με τη συμβολή του τότε Μητροπολίτη Κισσάμου-Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη ιδρύεται η πρώτη πολυμετοχική,με λαική βάση,ναυτιλιακή εταιρεία με διακριτικό τίτλο ANEK LINES.

Λίγα λόγια για τον στόλο της ANEK με το πέρασμα των χρόνων..

ΚΥΔΩΝ

photo

9 Σεπτεμβρίου 1970 και το πρώτο πλοίο της ΑΝΕΚ καταπλέει στο λιμάνι της Σούδας Χανίων. Το μετασκευασμένο τανκερ έμεινε στην ιδιοκτησία της ΑΝΕΚ  απο το 1968 μέχρι το 1989.

ΚΑΝΤΙΑ-ΡΕΘΥΜΝΟ

Το έτος 1973 η ΑΝΕΚ αποκτά τα ‘αδελφάκια’ Κάντια και Ρέθυμνο  τα οποία για πολλά χρόνια εξυπηρετούσαν την γραμμή Ηράκλειο-Πειραιάς.

ΚΡΗΤΗ

photo

1978 και στο στόλο προστίθεται το πλοίο Κρήτη  το οποίο εξυπηρέτησε αρχικά τη γραμμή Πειραιάς-Χανιά και μετέπειτα τις γραμμές Πειραιάς-Ηράκλειο και Πάτρα-Μπάρι. Το 1996 αγοράστηκε απο την εταιρεία του Αγαπητού και μετονομάστηκε σε Σουπερ Ναιας.

ΑΠΤΕΡΑ

1987 η ΑΝΕΚ προσθέτει στο δυναμικό της ότι πιο συγχρονο υπήρχε εκείνη την εποχή. Το Άπτερα, το οποίο εξυπηρετούσε αρχικά την γραμμή Χανια-Πειραιάς. Στο πλοίο υπήρξαν πολλές αλλαγές μέχρι την πώληση του το 2005.

ΛΙΣΣΟΣ-ΛΑΤΩ

Η είσοδος της ΑΝΕΚ στην γραμμή της Ιταλίας το 1989  έφερε στο στόλο της δύο νέα πλοία. Το Λισσός και το Λατώ. Το Λισσός κατασκευάστηκε το 1972 και αφού συμπλήρωσε περίπου 40 χρόνια ταξιδιών σε ελληνικές και ξένες θάλασσες οδηγήθηκε το 2011 στα διαλυτήρια. Το Λατώ ναυπηγήθηκε το 1975 και θυμάμαι τις θετικές εντυπώσεις που άφησε εξ αιτίας της ταχύτητας και των χώρων του.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Το 1992 κάνει την εμφάνιση του το μεγάλο και πολυτελές ‘ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ’  στην γραμμή της Βορείου Ιταλίας.. Θυμάμαι τα λόγια μου την πρώτη φορά που ταξίδεψα μαζί του για Χανιά  ‘μα πόσο μεγάλο μπορεί να είναι’.

ΚΡΗΤΗ I – ΚΡΗΤΗ II

Δύο παρόμοια πλοία έρχονται στο στόλο τις ΑΝΕΚ LINES το 1997. Τα πλοία ΚΡΗΤΗ I και ΚΡΗΤΗ II με σκοπό να καλύψουν το δρομολόγιο Πάτρα-Αγκώνα.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΠΡΕΒΕΛΗΣ-ΑΡΚΑΔΙ

Τρία καράβια τα οποία προστέθηκαν στο δυναμικό της εταιρείας το 1998. Το Σοφοκλής Βενιζέλος προκειμένου να καλύψει τη γραμμή Βορείου Ιταλίας.

Τα Πρέβελης-Αρκάδι απο την συγχώνευση της ΑΝΕΚ με τη Ρεθυμνιακή.

ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ-OLYMPIC CHAMPION

Έτος 2000 και το Λευκά Όρη δρομολογείται στη γραμμή Βορείου Ιταλίας ενώ το νεότευκτο Olympic Champion στην γραμμή Πάτρα-Αγκώνα.

HELLENIC SPIRIT

Ένα χρόνο μετά την άφιξη του Olympic Champion,το 2001, προστίθεται άλλο ένα νεότευκτο πλοίο, το Hellenic Spirit προκειμένου να εξυπηρετήσει τη γραμμή της Βορείου Ιταλίας.

ΕΛΥΡΟΣ

Το 2008 το υπερσύγχρονο πλοίο Έλυρος  ήρθε για να αναβαθμίσει τη γραμμή Πειραιάς-Χανιά.

Αξίζει να σημειωθεί πως:

Η ANEK εφαρμόζοντας την Διεθνή Σύμβαση STCW του 1995, που αφορά στην ποιότητα των πληρωμάτων (εξειδίκευση, διπλώματα, εμπειρία κλπ), κατά γενική ομολογία έχει καταφέρει να διατηρήσει μια από τις πρώτες θέσεις στο χώρο της διεθνούς και εγχώριας ναυτιλίας.

Το Δεκέμβριο του 2008, στο πλαίσιο της ετήσιας απονομής των΄΄ 5th Greek Shipping Awards΄΄ που διοργάνωσε ηLloyd’s List, η ΑΝΕΚ βραβεύτηκε ως «H Καλύτερη Εταιρεία της Χρονιάς 2008 για την Επιβατηγό Ναυτιλία».

Ακολουθεί και ένα σχετικό βίντεο:

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=DfMrwhCucwo”]

agapimenesdekaeties.blogspot.gr

Δίπλα στους πληγέντες από τη θεομηνία εμπόρους ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων

Ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων με ανακοίνωσή του εκφράζει τη συμπαράστασή του στους εμπόρους αλλά και στους κατοίκους που επλήγησαν από την ξαφνική   καταιγίδα της  Πέμπτης 26 Νοεμβρίου, τόσο στην πόλη αλλά και στον βόρειο τουριστικό άξονα.

Αναφέρει σχετικά:

Οι κάτοικοι αλλά και αρκετές μικρές επιχειρήσεις για άλλη μια φορά έζησαν την έλλειψη αναγκαίων μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας. Δυστυχώς η συζήτηση για άλλη μια φορά γίνεται για την αποκατάσταση των ζημιών και όχι για την αντιμετώπιση των πραγματικώναιτιώναυτών των καταστροφών  που δεν είναι μόνο τα ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά κύρια η έλλειψη πραγματικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού. Συνυπεύθυνες διαχρονικά είναι η περιφερειακές και δημοτικές αρχές που στηρίζουν τις κυβερνητικές πολίτικες .Όλοι αυτοί φέρνουν ακέραια την ευθύνη για την ελλείψεις αντιπλημμυρικού σχεδιασμού αλλά και έργων υποδομής.

Ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων ζητά άμεσα από την κυβέρνηση ,την περιφέρεια και τους δήμους :

α)Την άμεση αποζημίωση για την αποκατάσταση των ζημιών στο 100%

β)Να ληφθούνάμεσα –επείγονταμέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας ιδιαίτερα στις περιοχές με έντονα  προβλήματα γιατί ο χειμώνας είναι μπροστά μας.

γ)Στις  μικρές επιχειρήσεις που πλήγηκαν να γίνει πάγωμα των χρεών σε Εφορία ΟΑΕΕ, Τράπεζες χωρίς προσαυξήσεις και τόκους.

δ)Απαλλαγή από τους πληγέντες των δημοτικών τελών.

Γεννηματά: Η κυβέρνηση έχει δώσει ενέχυρο τον εθνικό πλούτο για 99 χρόνια

Η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Φώφη Γεννηματά, σε συνέντευξή της στην εφ. “Το Καρφί” τόνισε ότι “στόχος μας είναι η αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, της Κεντροαριστεράς που είναι η ταυτότητά μας και η επανασύνδεσή μας με την λαϊκή βάση της παράταξης”.

Ερωτηθείσα αν θα προτείνει θέσεις αντιπροέδρων σε περίπτωση εκλογής της, είπε ότι στην προσπάθεια αυτή δεν περισσεύει κανένας, τονίζοντας ταυτόχρονα, ότι σημασία δεν έχουν οι ατέρμονες οργανωτίστικες συζητήσεις και κατανομές ρόλων, όσο το να θέσει η παράταξη την πολιτική και προγραμματική ατζέντα της για τα προβλήματα της χώρας.

Επίσης, εξέφρασε την πεποίθηση της ότι θα εκλεγεί στη θέση του προέδρου της παράταξης, σημειώνοντας ταυτόχρονα και με δεδομένο ότι οι συνυποψηφιοί της έχουν δηλώσει ότι θα παραμείνουν και την επόμενη μέρα, ότι “η τελευταία υποψηφιότητα που απειλεί την ενότητα είναι η δική μου”.

Σε ό,τι αφορά την μορφή του νέου φορέα για την οποία έχει αναφέρει ότι θα αποφασίσουν τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, επισήμανε ότι το ΠΑΣΟΚ τόλμησε να κάνει τα αναγκαία βήματα μετεξέλιξης και όχι διάλυσής του και σήμερα πρωτοστατεί στην δημιουργία της νέας ενιαίας προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης.

Προσδιόρισε την φυσιογνωμία του νέου πολιτικού φορέα στην βάση των αξιών του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, υπογραμμίζοντας ότι “για μένα Κεντροαριστερά σημαίνει μια αδιάκοπη και ασυμβίβαστη μάχη για την καταπολέμηση των ανισοτήτων”.

Ερωτηθείσα αν θα καταφέρει η κυβέρνηση να βγάλει την χώρα από το μνημόνιο τον ερχόμενο Αύγουστο, είπε “ό,τι και να συμβεί μέχρι τον Αύγουστο του 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει υπογράψει την παραμονή σε μόνιμο μνημόνιο και διαρκή επιτροπεία μέχρι το 2060 και έχει δώσε ενέχυρο τον εθνικό πλούτο για 99 χρόνια”.

Κατηγόρησε την κυβέρνηση “για πολλά λόγια, καθυστέρηση και στο τέλος παράδοση άνευ όρων και ο λογαριασμός για μια ακόμα φορά βαρύς στην οικονομία, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες”.

Ως προς τα “ανοίγματα” του πρωθυπουργού για μια προοδευτική διακυβέρνηση, είπε ότι “σε ένα παράλληλο φανταστικό σύμπαν ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παριστάνουν τους προοδευτικούς ή ό,τι άλλο τους βολεύει. Στον κανονικό και πραγματικό κόσμο συγκυβερνούν εδώ και 2,5 χρόνια με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ”.

Αναφορικά με ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές, καταρχήν επισήμανε ότι προηγείται η λαϊκή ετυμηγορία, ενώ η βάση οποιασδήποτε συζήτησης κυβερνητικής συνεργασίας δεν μπορεί να είναι άλλη από το προοδευτικό προγραμματικό πλαίσιο της Δημοκρατικής Παράταξης.

Είπε ότι την απάντηση θα δώσει πρώτα ο ελληνικός λαός στις εκλογές και μετά από αυτές θα κληθούν να τοποθετηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις αν “αποδέχονται να συμβάλλουν για την πολιτική σταθερότητα με ένα πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης που έχει ανάγκη ο τόπος”.

“Κανένας δεν θα κρυφτεί πίσω από εμάς” είπε χαρακτηριστικά, διερωτώμενη, στη συνέχεια γιατί το ίδιο ερώτημα δεν τίθεται στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ”.

Η κ. Γεννηματά είπε πως η Δημοκρατική Παράταξη δεν μπορεί να προκαλέσει εκλογές, τονίζοντας πως “αυτό που είναι βέβαιο είναι πως η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατόν”, εκτίμησε ότι “μεγαλώνει η πολιτική και κοινωνική απομόνωση της κυβέρνησης και θα επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις” και κατέληξε λέγοντας “η χώρα δεν μπορεί να χάνει άλλο χρόνο, ευκαιρίες και δυνατότητες”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Βαρουφάκης για Σόιμπλε: Σαν αποικιοκράτης που κάνει τον γύρο του θριάμβου

Ως μεγάλη τιμή χαρακτήρισε ο Γιάνης Βαρουφάκης το γεγονός ότι ο διάσημος Έλληνας σκηνοθέτης, Κώστας Γαβράς επέλεξε να κάνει ταινία βασισμένη στο βιβλίο του.

«Δεν χρειάζεται να σας πω περισσότερα για τον Κώστα Γαβρά, είναι πολύ μεγάλη μου τιμή η γνωριμία μας και τη φιλία μας, νιώθω μεγαλύτερη τιμή για το γεγονός ότι επέλεξε αυτό το βιβλίο για να κάνει την επόμενη πολιτική του ταινία», είπε ο κ. Βαρουφάκης και πρόσθεσε: «Ο Κώστας Γαβράς είναι ένας πραγματικός καλλιτέχνης που έχει τον δικό του τρόπο με τον οποίο λειτουργεί και δουλεύει. Η σχέση μας είναι ένας απόλυτος μονόδρομος, εδώ και δύο χρόνια βρισκόμαστε πολύ συχνά».

Ο πρώην υπουργός μιλώντας στον Alpha 98,9 απάντησε και σε ερώτηση για το αν θα αξιοποιηθεί το ηχητικό και οπτικό υλικό, το οποίο έχει καταγράψει από τις συνομιλίες του με τους Ευρωπαίους εταίρους.

«Το σενάριο της ταινίας βρίσκεται στο τέλος του, ολοκληρώνεται. Με ρωτάτε σαν να είμαι ο δημιουργός της ταινίας, δεν είμαι εγώ, είναι ο Κώστας Γαβράς, να ρωτήσετε τον Κώστα Γαβρά; Εγώ έχω γράψει το βιβλίο, ο Κώστας Γαβράς θα κάνει την ταινία, δεν θα σας απαντήσω σε αυτό», είπε χαρακτηριστικά ο Κώστας Βαρουφάκης.

Ο πρώην υπουργός, όμως, αναφέρθηκε και στο περιεχόμενο του βιβλίου του καλώντας τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να πει αν υπάρχει έστω και μία ανακρίβεια στο «Adults in the Room».

«Προκαλώ και προσκαλώ τον κ. Σόιμπλε και όλους να μου πουν αν υπάρχει έστω και μία ανακρίβεια στο βιβλίο μου», είπε χαρακτηριστικά αναφερόμενος και στην ανοικτή επιστολή που έστειλε στον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας μετά την πρόσφατη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ.

«Την 25η Ιουνίου, μία μέρα πριν ο πρωθυπουργός αναγγείλει το δημοψήφισμα, ο Σόιμπλε μου είπε “καλά κάνεις και δεν υπογράφεις το 3ο μνημόνιο. Θα ήσουν υπόλογος στον λαό σου”», είπε ακόμη ο Γιάνης Βαρουφάκης χαρακτηρίζοντας τον Σόιμπλε σαν «αποικιοκράτης που κάνει τον γύρο του θριάμβου και δίνει τα εύσημα στον Τσίπρα που συνθηκολόγησε».

enikos.gr/Alpha Radio

Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Θέλουμε να ζήσουμε δούλοι; Ας καθίσουμε κάτω από το ευρώ»

Συνέντευξη στους Κωνσταντίνο Πουλή και Θάνο Καμήλαλη, στο ραδιόφωνο του ThePressProject.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλήσε στο ραδιόφωνο του ThePressProject, για τις εκδηλώσεις που οργανώνει η Πλεύση Ελευθερίας μαζί με κινήματα το τριήμερο 27-29 Οκτωβρίου, με σύνθημα «Πάρε την ευθύνη», για την πιθανότητα συνεργασιών, το «ευρώ ως εργαλείο εκβιασμού» αλλά και τη μάχη κατά των πλειστηριασμών

Μία από τις βασικές επικοινωνιακές πολιτικές της κυβέρνησης, είναι η εξής: Όσοι δεν ακολουθήσαν τη μνημονιακή της στροφή, είναι πρόσωπα ανυπόληπτα, ακόμα και γραφικά. Η παρουσίαση των πολιτικών προσώπων που δεν έχουν συμφωνήσει με τον μονόδρομο με τρόπο συκοφαντικό, είναι και βασική πολιτική θέση των περισσότερων ΜΜΕ, πάντοτε. Εμείς, στο TPP, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, μέσα σε αυτό το κλίμα σπίλωσης αυτών των προσώπων, είναι να συζητάμε. Και η βασική μας αρχή είναι ότι ενδιαφερόμαστε να ακούσουμε.

Να ξεκινήσουμε ρωτώντας κάτι για την αφορμή της συνάντησης μας, δηλαδή για την εκδήλωση που γίνεται για τη συνάντηση εργασίας, όπως τη λέτε, της «Πλεύσης Ελευθερίας» και κινημάτων. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια γι αυτό;

Βεβαίως, και θέλω και να σας προσκαλέσω. Θα ξεκινήσουμε την Παρασκευή στις έξι το απόγευμα, με τον Ζαν Λικ Μελανσόν που έρχεται ειδικά για εμάς και θα βρεθούμε για 3 μέρες στο Piraeus Academy, είναι στην Πειραιώς 117 στην Αθήνα, στο μετρό Κεραμεικός. Εκεί την Παρασκευή ξεκινάμε μία διαδικασία από αυτές που ποτέ δεν έχουν γίνει σε πολιτικούς οργανισμούς στην Ελλάδα, ίσως και αλλού, ξεκινάμε μία διαδικασία που θα έχει χαρακτηριστικά αμεσοδημοκρατικά, χαρακτηριστικά ανοιχτά και κυρίως έχει ως στίγμα της την ανάληψη ευθύνης.

Το σύνθημα μας είναι «Πάρε την ευθύνη» και καλούμε τους πολίτες να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί σε όλους μας προκειμένου μαζί να σχεδιάσουμε, από τη μία πλευρά, την ανατροπή του καθεστώτος, από την άλλη πλευρά αυτό που θα χτίσουμε μετά. Να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε δηλαδή το μέλλον μας, τις ζωές μας, εκείνο το οποίο αξίζουμε αλλά για να το έχουμε οφείλουμε να το διεκδικήσουμε. Και το λέμε συνάντηση εργασίας, γιατί, για να μην κοροϊδευόμαστε, για να γίνουν αυτά τα οποία αξίζουμε χρειάζεται δουλειά. Δεν γίνονται ούτε με αυτοματισμούς, ούτε με θεωρητικολογία, ούτε με διακηρυχτικές διατυπώσεις, χρειάζονται δουλειά. Πρέπει να ανασκουμπωθούμε κι αυτό ακριβώς κάνουμε.

«Την Παρασκευή ξεκινάμε μία διαδικασία από αυτές που ποτέ δεν έχουν γίνει σε πολιτικούς οργανισμούς στην Ελλάδα, ίσως και αλλού, ξεκινάμε μία διαδικασία που θα έχει χαρακτηριστικά αμεσοδημοκρατικά, χαρακτηριστικά ανοιχτά και κυρίως έχει ως στίγμα της την ανάληψη ευθύνης.»

Λέτε «να πάρουμε την ευθύνη», καλείτε δηλαδή τον κόσμο να πάρει την ευθύνη στα χέρια του. Μπορείτε να το κάνετε πιο συγκεκριμένο, ως προς το τι θα συμβεί στις εκδηλώσεις; Θα βγούνε δηλαδή π.χ. κάποιες θέσεις του κόμματος, θα δημιουργηθούν κάποιες ομάδες που θα συνδιαμορφώσουν αυτές τις θέσεις;

Την Παρασκευή ξεκινάμε μία διαδικασία στην οποία ανακοινώνουμε το σχέδιό μας, ανακοινώνουμε τα βήματα του σχεδίου μας, καλούμε σε συνδιαμόρφωση τους ανθρώπους σε πάρα πολλά πεδία τα οποία πρέπει να διαμορφώσουμε μαζί. Η διαδικασία της Παρασκευής, που είναι το άνοιγμα και θα έχει την ομιλία του Ζαν Λικ Μελανσόν και τη δική μου, θα έχει επίσης μια πλήρη παρουσίαση του διημέρου και του τρόπου λειτουργίας μας. Το Σάββατο έχουμε ειδικά διαδικασία για την ανυπακοή, όπου ξεκινάμε το κομμάτι της ανυπακοής και συνδιοργανώνουμε αυτό το κομμάτι με το κίνημα «Δεν Πληρώνω». Το Σάββατο θα έχουμε προσκεκλημένους από όλον τον κόσμο. Στην ανυπακοή θα έχουμε και εκπροσώπους από την Ισπανία και δικηγόρους από την πλατφόρμα κατά των εξώσεων της Ισπανίας που ήταν πολύ επιτυχημένη.

Το απόγευμα του Σαββάτου θα έχουμε ειδική ενότητα για το χρέος, όπου έχουμε βουλευτή και πρώην υπουργό της Ισλανδίας, η οποία όπως ξέρετε διέγραψε με μεγάλη επιτυχία το παράνομο χρέος της, θα έχουμε χαιρετισμό από τον πρόεδρο του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορέα, θα έχουμε τον βουλευτή της Ανυπότακτης Γαλλίας τον Μπαστιάν Λασό, που θα μας μιλήσει για το κομμάτι των εξοπλιστικών, που είναι ο τομέας του και είναι ένα κομμάτι της υπερχρέωσης της Ελλάδας. Θα έχουμε, ενδιαμέσως, τραπέζια εργασίας στα οποία οι συμμετέχοντες θα συνδιαμορφώνουν τις αποφάσεις με ψηφοφορίες και θα έχουμε την Κυριακή τραπέζια εργασίας για το χρέος, το τραπεζικό σύστημα και τη δημόσια περιουσία,ενώ το απόγευμα θα έχουμε δύο πολύ σημαντικές ενότητες: η μια αφορά τη Δικαιοσύνη και η άλλη αφορά κάτι που θα το ανακοινώσουμε εκεί και πρέπει να είστε γιατί σας ενδιαφέρει. Στις 6 η ώρα το απόγευμα έχουμε εκπροσώπους από κινήματα και πρωτοβουλίες για την ενημέρωση και την ανεξάρτητη πρόσβαση στην πληροφορία. Όπως ξέρετε υπάρχει και στη Γαλλία μια πρωτοβουλία ανάληψης της ενημέρωσης από τους πολίτες.

Συνολικά θα έλεγα ότι είναι ένα τριήμερο στο οποίο αφήνουμε το δικό μας αποτύπωμα στο πώς πρέπει να γίνεται η πολιτική.

Υπάρχει η διάχυτη αίσθηση ότι ένας λόγος για τον οποίον δεν υπήρξε εντονότερη αντίδραση του κόσμου, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την στροφή, είναι ότι υπήρξε μία ουσιαστική αμηχανία στο κομμάτι αυτό που θα χρειαζόταν για να παραχθούν λύσεις σε επίπεδο επεξεργασίας των προτάσεων, οι οποίες να είναι πειστικές Οπότε νομίζω ότι αυτό το κενό δεν είναι μόνο ψυχολογικό αλλά ουσιαστικό, έχει να κάνει με το τι λέτε στους ανθρώπους που είναι στο σπίτι τους κι εσείς τους λέτε όχι, μην είστε. Τι έχει να κομίσει η Πλεύση Ελευθερίας σε αυτή τη συζήτηση;

Η αμηχανία δεν δικαιολογείται. Με την έννοια ότι δεν μπορεί κανείς να νομίζει, και σ εμένα αυτό ήταν ξεκάθαρο από το 2012 ακόμα, ότι οι λύσεις είναι θέμα θεωρητικολογίας, ούτε καν επεξεργασίας απλής θεωρητικής. Εμείς γι αυτή τη λύση θα μιλήσουμε, για τα βήματα που πρέπει να γίνουν, για τα στάδια από τα οποία πρέπει να περάσουμε. Αυτή η λύση είναι άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δουλειά που πρέπει να γίνει ώστε να συγκροτηθούν, όχι οι απαντήσεις, αλλά οι άμυνες και οι πρακτικές λύσεις σε όλα τα θέματα που ανακύπτουν. Είναι λοιπόν σωστό αυτό που λέτε ότι από τη μία πλευρά, κάποιοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική κι από την άλλη κάποιοι που θα έπρεπε να έχουν δουλέψει πάνω στην εναλλακτική, αλλά αντίθετα μπουρδολογούσαν, αισθάνονταν αμηχανία.

Εγώ αυτήν την αμηχανία δεν την αισθάνθηκα ποτέ. Γιατί είχαμε δουλέψει πάρα πολύ στη Βουλή, στα επίπεδα που έπρεπε να γίνουν επεξεργασίες, υπήρχαν επεξεργασίες, ήδη το 2015 και για το χρέος και για τις γερμανικές οφειλές και για τη διαφθορά. Αυτήν τη στιγμή φυσικά δεν είμαστε εκεί, φυσικά απαιτούνται πολύ πιο συγκεκριμένες επεξεργασίες, αλλά απαιτούνται και πολύ πιο συγκεκριμένες επεξεργασίες και πολύ πιο συγκεκριμένες απαιτήσεις και πράξεις. Το σχέδιο πρέπει να υπάρχει, το σχέδιο πρέπει να είναι γνωστό και το σχέδιο πρέπει να μετασχηματιστεί σε κοινή πράξη και δράση.

«Κανένα νόμισμα δεν είναι ιερό»

Έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια ότι ένα πολύ ισχυρό μέσο τρομοκράτησης του κόσμου όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή των επιλογών, είναι η απειλή της εξόδου από το ευρώ. Πώς θα αντιμετωπίζατε αυτήν την απειλή;

Για εμένα τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά, τα έχω πει αρκετές φορές, μου δίνεται την ευκαιρία να τα υπογραμμίσω. Το ευρώ, όπως και κάθε νόμισμα, δεν είναι παρά ένα μέσο. Μέσο για την προώθηση της κοινωνικής, οικονομικής και συνολικής πολιτικής. Η αντίληψη μας και η θέση της Πλεύσης Ελευθερίας είναι ότι κανένα νόμισμα από μόνο του δεν είναι ιερό και ότι τα νομίσματα πρέπει να υπηρετούν τον σκοπό τους. Αυτήν τη στιγμή το νόμισμα που έχει η Ελλάδα, το ευρώ, όχι απλώς δεν υπηρετεί τον σκοπό του, αλλά χρησιμοποιείται ως εργαλείο εκβιασμού και στραγγαλισμού της κοινωνίας. Θα πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι, θα πρέπει να απαντήσουμε αν θέλουμε ένα νόμισμα που λειτουργεί εναντίον μας, ή αν θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο του νομίσματος, της οικονομίας και της ζωής μας.

Πάντως η απειλή αυτή μέχρι τώρα έχει υπάρξει απολύτως αποτελεσματική..

Δεν το πιστεύω αυτό, γιατί είδαμε ότι ακόμα και στην ύψιστη έξαρση αυτών των απειλών, την περίοδο του δημοψηφίσματος, ο ελληνικός λαός έδειξε και γενναιότητα και ετοιμότητα και παλικαριά και είπε Όχι. Και γνώριζε ο κόσμος πολύ καλά ότι αναλαμβάνει και μία διακινδύνευση. Από την άλλη πλευρά, εγώ θα πω και το εξής. Φαίνεται ότι υπάρχει μία συγκροτημένη και οργανωμένη προπαγάνδα ώστε να μην συζητιέται η δυνατότητα να υπάρχουν άλλες νομισματικές επιλογές. Εμείς γι αυτό θα έχουμε και χαιρετισμό από τον Ραφαέλ Κορέα. Στον Ισημερινό αντισταθήκανε και μάλιστα με ένα νόμισμα που δεν ήταν καν «κοινό». Ο Ισημερινός έχει το δολάριο, έχει ξένο νόμισμα. Και παρόλα αυτά, με την κατάλληλη πολιτική και τις κατάλληλες ενέργειες και με μεγάλη αποφασιστικότητα κατάφερε να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους του.

Από την άλλη όμως, αυτό που λέτε τώρα, αν ήταν έτσι θα έπρεπε να αποτυπωθεί και στον εκλογικό χάρτη, κάτι που έχει συμβεί προς το παρόν.

Δεν συμφωνώ, αυτήν τη στιγμή έχουμε μία Βουλή μειοψηφίας, ουσιαστικά πραξικοπηματικά διαμορφωμένη, βασισμένη στην ψήφο του 48% των πολιτών. Όπως ξέρετε, το 52% είτε απείχε είτε ψήφισε άκυρο/λευκό. Η κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή διαμορφώνει μία οικτρή μειοψηφία, ένα 17% , εκείνο όμως το οποίο νομίζω ότι είναι στη συνείδηση του κόσμου είναι ότι δεν μπορεί να ζει σε αυτές τις συνθήκες, σε συνθήκες υποδούλωσης. Και ότι εργαλείο της υποδούλωσης αυτής είναι το νόμισμα και η τραπεζική ρευστότητα.

Εάν αυτά τα δύο τα συνειδητοποιήσουμε, τότε πρέπει να αποφασίσουμε: Θέλουμε να ζήσουμε δούλοι; Ας καθίσουμε κάτω από το ευρώ. Θέλουμε να απελευθερωθούμε; Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να οργανώσουμε μία άλλη λύση για την οικονομία και την οικονομική πολιτική. Αυτή η λύση είναι εφικτή; Είναι απολύτως εφικτή. Από τι εξαρτάται; Από θεωρίες και αναπτύξεις; Όχι, εξαρτάται από μία απόφαση της κοινωνίας, ότι πάμε να παλέψουμε, ότι θα στερηθούμε κάποια πράγματα, αρκετά πράγματα ότι θα δυσκολευτούμε, ότι πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη, αλλά τελικά, ότι αν αυτό οργανώσουμε και παλέψουμε, θα νικήσουμε.

«Δεν θα αναβαπτίσουμε κανέναν προδότη»

Κατανοούμε ότι υπάρχουν ιδιοσυγκρασιακές διαφορές στην πολιτική. Δεχόμαστε όμως πολλές ερωτήσεις, που θέλουμε να μεταφέρουμε, και αφορούν το τι σκέπτεστε για τις πιθανές συνεργασίες. Είτε με τη Λαϊκή Ενότητα, το DiEM, όλα τα κομμάτια αυτά της Αριστεράς που δεν έχουν ακολουθήσει την στροφή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το μείζον αυτήν τη στιγμή για τη χώρα μας δεν είναι ούτε η πολιτική επιβίωση του καθενός και περιλαμβάνω και τον εαυτό μου και την Πλεύση Ελευθερίας σε αυτήν την εκτίμηση, ούτε μία αναμόχλευση πολιτικών μηχανισμών και πολιτικών προσωπικοτήτων. Το ζήτημα είναι να πάρουμε στα χέρια μας, κι εννοώ εμείς οι πολίτες, τη ζωή μας και το μέλλον μας. Αυτό για να γίνει, χρειάζεται απόφαση, χρειάζεται σχέδιο, χρειάζεται δέσμευση και χρειάζεται ι ευθύνη. Αυτά βρίσκονται αυτήν τη στιγμή υπό διαμόρφωση κι αυτή είναι και η δική μας δέσμευση.

Από εκεί και πέρα, επί τη βάση αρχών και συγκεκριμένων δεσμεύσεων, εμείς δεν έχουμε την προσέγγιση ούτε της απομόνωσης ούτε και του αποκλεισμού κανενός, παρά μόνο εκείνων, είτε των πολιτικών μηχανισμών, είτε των προσώπων που έχουν διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην επιβολή κι εφαρμογή των μνημονίων. Εμείς δεν πρόκειται να ξεπλύνουμε κανένα πρόσωπο που συνέβαλε στην υποδούλωση, ούτε θα αναβαπτίσουμε κανέναν προδότη, δε πρόκειται επίσης να δεχθούμε στους κόλπους μας πρόσωπα και οργανισμούς που είναι ξεπουλημένοι. Που είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία, η σε payroll. Εμείς από αύριο καλούμε τους πολίτες σε ανοιχτές διαδικασίες, αλλά είμαστε ανοιχτοί, επί τη βάσει συγκεκριμένων θέσεων και σε πολιτικούς σχηματισμούς και σε συλλογικότητες.

Το λέμε όμως δημόσια, ότι τα πρόσωπα που φύγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του 2015, αφού πρώτα στήριξαν την προδοσία δεν έχουν καμία θέση στην πολιτική και πρέπει να πάνε σπίτι τους. Μπράβο τους που έφυγαν, έστω και αργά, αλλά πρέπει να πάνε σπίτι τους γιατί έχουν ευθύνη ασυγχώρητη. Πρέπει να πάνε σπίτι τους όσοι στάθηκαν τόσο αδύναμοι σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή. Εμένα δεν με ενδιαφέρει να έχουμε ένα ακόμα πρόσωπο στα ψηφοδέλτια ή στις παρατάξεις ή στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, εμένα με ενδιαφέρει, την κρίσιμη στιγμή, εκεί που θα πρέπει να δοθεί η μάχη, την κρίσιμη στιγμή να πρέπει να είμαστε μια γροθιά. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή να μην υπάρξει κανείς που θα τραβήξει το χαλί κι εμείς δεν θα κουβαλήσουμε στην πλάτη μας κανέναν μα κανέναν, που στην προηγούμενη κρίσιμη στιγμή διάλεξαν την πάρτη τους, την εξουσία τα φιλαράκια τους, τη βολή τους, τις δημόσιες σχέσεις τους και άφησαν εκτεθειμένο και ανυπεράσπιστο έναν ολόκληρο λαό. Εγώ αυτό που συνέβη το 2015 δεν θα το αφήσω να ξανασυμβεί. Κι από εκεί και πέρα αναλαμβάνω την ευθύνη και ζητάω από τους πολίτες να αναλάβουν ι αυτοί την ευθύνη.

Το θέμα των συνεργασιών τίθεται, και θα τίθεται μάλλον, σχεδόν καθημερινά. Για να μην λέμε όμως μόνο τα αρνητικά, για προδοσίες κλπ, υπάρχει ακόμα και αυτήν την περίοδο ένας χώρος όπου το κίνημα που αντιτίθεται στην κυρίαρχη πολιτική σημειώνει σημαντικές νίκες. Είναι το Κίνημα κατά των πλειστηριασμών, ένας χώρος που έχετε παρουσία, και προσωπική και ως Πλεύση Ελευθερίας. Θα θέλαμε ένα σχόλιο, γιατί ξέρουμε ότι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι από τα πρώτα προαπαιτούμενα για την τρίτη αξιολόγηση.

Εμείς έχουμε δεσμευθεί ότι δεν θα αφήσουμε να γίνονται πλειστηριασμοί, οι πλειστηριασμοί αυτοί είναι αντισυνταγματικοί. Ναι βεβαίως συμμετέχω και προσωπικά, συμμετέχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι και από το Κίνημα μας και από τα συνδεδεμένα κινήματα. Εμείς δεν πάμε με κομματικές σημαίες σε αυτές τις διαδικασίες, αυτές είναι κινηματικές διαδικασίες. Συνδράμουμε σε εκείνους που δίνουν τη μάχη εδώ και χρόνια στο πεδίο της αποτροπής των πλειστηριασμών και μάλιστα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Είναι ένα πρώτης τάξεως πεδίο πολιτικής ανυπακοής και θα πούμε γι αυτό το Σάββατο στη 1 η ώρα, που έχουμε την κοινή συνδιοργάνωση μαζί με το κίνημα δεν πληρώνω, για την ανυπακοή, που θα είναι μία πολύ ξεχωριστή διαδικασία. Θα είναι μαζί μας και ο Στράτος ο Δασκαρόλης, που έδωσε ένα άλλο μάθημα ανυπακοής και πήγε ακόμα και στη φυλακή, προκειμένου να μην πληρώσει τα διόδια.

Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι άλλο ένα εργαλείο του συστήματος και του καθεστώτος, απέναντι σε αυτό το εργαλείο οφείλουμε να αναπτύξουμε αντιστάσεις και τρόπους ακύρωσης. Εμείς έχουμε επιπλέον την άποψη, ότι εκείνοι οι οποίοι υλοποιούν αυτήν την πολιτική και αυτήν τη σύληση των περιουσιών των πολιτών, πρέπει να εκτεθούν, πρέπει να είναι δακτυλοδεικτούμενοι, πρέπει τα ονόματα των συμβολαιογράφων και οι φωτογραφίες τους να υπάρχουν για να ξέρει ο κόσμος ποιοι είναι οι σύγχρονοι λαδέμποροι και οι σύγχρονοι κουκουλοφόροι και θα πρέπει να μη διστάζουν οι πολίτες και να αντιστέκονται και να καταγγέλλουν

Αν είναι λίγοι ή πολλοί αυτοί που κάνουν τους πλειστηριασμούς θα φανεί, πιστεύω πάντως ότι είναι αδίστακτοι και πιστεύω ότι έχουν και την πλήρη κάλυψη του συμβολαιογραφικού συλλόγου Αθηνών. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι έχουν τεράστια οικονομικά οφέλη όσοι συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία και ειδικά στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες των πλειστηριασμών, υπάρχει μία εμπλοκή βρώμικων ΜΜΕ, όπως ο ΣΚΑΙ, που έχει στήσει ένα γαϊτανάκι, ονειδίζοντας και λοιδορώντας όλους εκείνους που αποτρέπουν τους πλειστηριασμούς κι εμφανίζοντας τους ως υπηρέτες συμφερόντων  και την ίδια ώρα επισπεύδοντας και προωθώντας την εφαρμογή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

thepressproject.gr