Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Καβάλας οι δυο άντρες, ηλικίας 35 και 29 ετών, τα «καλά παιδιά» σύμφωνα με την τοπική κοινωνία, που σύμφωνα με το κατηγορητήριο τον Φεβρουάριο του 2015 βίασαν μια 21χρονη φοιτήτρια από την Ξάνθη.
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε με βάση όσα ακούστηκαν στην δικαστική αίθουσα στις 5/4/2017 στην Καβάλα, και κάνουν φανερό πως «στους βιασμούς συναινούν ολόκληρες κοινωνίες». Το ερώτημα είναι πόσες Αμαρύνθους θα αντέξουμε ακόμα;
Με αφορμή αυτή τη χυδαιότητα αναδημοσιεύουμε το κείμενο της Ιωάννας Εξάρχου από την ομάδα Φύλο Συκής.
*Το πρόσωπο που μιλάει μπορεί να είναι πραγματικό ή φανταστικό
Σήμερα που εξετάστηκε η δίκη του βιασμού μου έμαθα πολλά που δεν ήξερα.
Έμαθα πολλά που ούτε καν μου είχαν περάσει από το μυαλό.
Δεν τα είχα ζήσει ούτε στους πιο τρομακτικούς μου εφιάλτες.
Έμαθα καταρχήν πως δεν βιάστηκα.
Έμαθα πως όλα όσα συνέβησαν ήταν με τη συναίνεσή μου.
Έμαθα πως δεν έπρεπε να είχα βγει εκείνο το βράδυ, αλλά έπρεπε να είχα καθίσει σπίτι να διαβάσω, όπως κάνουν οι άλλες συμφοιτήτριές μου.
Έμαθα πως το να λέω σέναν άντρα «θα τα πούμε αργότερα» σημαίνει πως θέλω να κάνω σεξ μαζί του.
Έμαθα πως τα κορίτσια δεν πρέπει να πίνουν αλκοόλ μαζί με άντρες γιατί έτσι τους δίνουν δικαιώματα.
Έμαθα πως έπρεπε να φοράω πιο σεμνά ρούχα για να μην προκαλέσω τους βιαστές μου.
Έμαθα πως έπρεπε να φροντίσω να πηδήξω από το αμάξι του βιαστή μου, να ανοίξω την πόρτα ακόμα και όταν αυτό ήταν εν κινήσει και να το σκάσω από το παράθυρο για να γλιτώσω το βιασμό μου.
Έμαθα πως κατήγγειλα το βιασμό μου για να δικαιολογήσω στο αγόρι μου το κλειστό κινητό μου.
Έμαθα πως ο ομαδικός βιασμός μου δεν ήταν ομαδικός, γιατί δεν διείσδυσαν και οι δυο μέσα μου ταυτόχρονα, αλλά με βίαζαν εναλλάξ.
Έμαθα πως έπρεπε να αντισταθώ, να γεμίσω εκδορές και να τραυματιστούν τα γεννητικά μου όργανα για να αποδείξω το βιασμό μου.
Έμαθα πως οι σφαλιάρες στο πρόσωπο και το τράβηγμα των μαλλιών μου χωρίς τη θέλησή μου δεν αποτελούν χρήση βίας εναντίον μου γιατί δεν μου είχαν αφήσει σημάδια.
Έμαθα πως δεν είχα πιει αρκετά ώστε να μπορούν να με βιάσουν.
Έμαθα πως σαν αθλήτρια που ήμουν θα έπρεπε να μπορώ να παλέψω μαζί τους.
Έμαθα πως δεν με πλένανε για να εξαφανίσουν τα ίχνη του βιασμού μου, αλλά για να με καθαρίσουν.
Έμαθα πως έπρεπε να καταγγείλω το βιασμό μου απευθείας μόλις έφυγα από το σπίτι των βιαστών μου και όχι λίγες ώρες μετά αφού προσπαθούσα να βάλω σε μια τάξη τα κομμάτια μου.
Έμαθα πως μπήκα σε μια δικαστική διαμάχη βιασμού για να φύγω από μια πόλη που δεν μου άρεσε έτσι κι αλλιώς.
Έμαθα πως είπα ψέματα στους γονείς μου και στις κολλητές μου για το βιασμό μου.
Έμαθα πως κατήγγειλα το βιασμό μου γιατί μου αρέσει να εκδικούμαι τους πρώην μου.
Έμαθα πως οι επισκέψεις μου στην ψυχολόγο, οι αϋπνίες μου, οι εφιάλτες μου, το ότι δεν μιλάω δεν ήταν μετατραυματικό σοκ βιασμού.
Έμαθα πως κατήγγειλα το βιασμό μου γιατί είχα βαρεθεί να είμαι πρώτη σε όλα, πρώτη μαθήτρια, πρώτη φοιτήτρια, πρώτη αθλήτρια και έκανα μια επανάσταση ενάντια στην πρωτιά μου για την οποία μετάνιωσα.
Έμαθα πως «το θέλω» μου που ήταν να πάω με δυο άντρες αναιρέθηκε από το «πρέπει» με το οποίο είχα μεγαλώσει και για αυτό μετάνιωσα και κατήγγειλα το βιασμό μου.
Έμαθα πως είμαι υπαίτια για το βιασμό μου, πως ευθύνομαι που μπήκα σε ένα αμάξι με έναν άντρα, πως ευθύνομαι που δεν πάλεψα να σωθώ, πως ευθύνομαι που ήπια, πως ευθύνομαι για αυτά που φορούσα.
Έμαθα πως βιαστές είναι μόνο οι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου άνθρωποι.
Έμαθα πως οι βιαστές μου είναι καλά παιδιά.
Εκτός όμως από αυτά που έμαθα για εμένα υπήρχαν και κάποια που ΓΝΩΡΙΖΑ
Γνωρίζω πως βιάστηκα.
Γνωρίζω πως για να καταγγείλω το βιασμό μου έπρεπε να έχω πολύ γερό στομάχι, να αντέξω τη διαδικασία, να τους ξαναδώ μπροστά μου, να ακούσω όλα τα παραπάνω.
Γνωρίζω πως είμαι γενναία και περήφανη που μπόρεσα να καταγγείλω το βιασμό μου.
Γνωρίζω πως αποτελώ παράδειγμα και για άλλες γυναίκες που θα καταγγείλουν το βιασμό τους.
Γνωρίζω πως καταγγέλλοντας το βιασμό μου προστατεύω και άλλες γυναίκες από τους βιαστές.
Γνωρίζω πως τα δικαστήρια αναπαράγουν την κουλτούρα του βιασμού και με ξαναβιάσαν μπροστά σε κοινό και στην οικογένειά μου.
Γνωρίζω πως το ότι έφτασα ως εδώ είναι ήδη μια νίκη.
Έμαθα πολλά δεν μπορώ να πω, και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας.
*Όλα τα «Έμαθα» αποτελούν τη σεξιστική επιχειρηματολογία των συνηγόρων υπεράσπισης των κατηγορούμενων για βιασμό στη δίκη που διεξήχθη στις 5/4/2017 στην Καβάλα και είναι συνήθως τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται σε όλες τις δίκες βιασμών. Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν «ομόφωνα αθώοι».
Αφιερωμένο στην Δ. και σε όλες τις γυναίκες που καταγγέλλουν το βιασμό τους.
Είμαστε δίπλα σας.
