Η πρόεδρος της Βουλής χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά των δύο υπουργών «ονειδιστικό φαινόμενο για την Δημοκρατία» και καλεί τον πρωθυπουργό να τους βάλει στη θέση τους

Επιστολή προς τον πρωθυπουργό απέστειλε η Ζωή Κωνσταντοπούλου με την οποία του ζητά την προσωπική του παρέμβαση προκειμένου να συνετίσει όσους υπουργούς εκφράζονται εναντίον της.

Η πρόεδρος της Βουλής μιλά συγκεκριμένα για τους Δημήτρη Μάρδα και Γιάννη Πανούση, χαρακτηρίζοντας την συμπεριφορά τους και τις δηλώσεις που έχουν κάνει εναντίον της ως «ονειδιστικό φαινόμενο για την Δημοκρατία».

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Μάρδας αμφισβήτησε πρόσφατα τον σκοπό και το έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο χρέος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να εγκαλέσει την κυρία Κωνσταντοπούλου ώστε να είναι πιο προσεχτική με την διαχείριση των κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ ο κ. Πανούσης ουκ ολίγες φόρες έχει επικρίνει τη στάση της Προέδρου.

Η επιστολή της κ. Κωνσταντοπούλου εστάλη την 31η Ιουλίου και φέρεται να είναι απάντηση στο αίτημα του πρωθυπουργού να διακοπούν οι εργασίες της Βουλής από τις 3 ως τις 16 Αυγούστου προκειμένου να ξεκουραστούν οι υπουργοί.

Η κυρία Κωνσταντοπούλου εξηγεί στον κ. Τσίπρα τις εκκρεμότητες που έχουν να κάνουν με άρση της βουλευτικής ασυλίας, ότι θα καθυστερήσουν την διακοπή λειτουργίας της Βουλής και αντί για 3 θα ξεκινήσει στις 6.

Τέλος, του υπενθυμίζει πως η Επιτροπής Αλήθειας έχει εκδώσει το προκαταρκτικό πόρισμά της και του ζητά να ορίσει μια ημερομηνία ώστε αυτό να συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής.

Δείτε εδώ όλη την επιστολή της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Αλέξη Τσίπρα:

protothema.gr

Ύστερα από την φραστική επίθεση που δέχθηκε η Ευα Καϊλή στην Αντίπαρο αρκετά μέσα ενημέρωσης αποφάσισαν να παρουσιάσουν μόνο τη δική της εκδοχή για τα γεγονότα.

Η Εύα Καϊλή στον λογαριασμό της στο facebook περιέγραψε τα γεγονότα όπως τα έζησε αυτή κάνοντας λόγο για «συμπαθητικά 15χρονα παιδάκια”.

Πιο αναλυτικά είπε:

Διαβάζω τα εξής παράλογα σήμερα:

1.Αυτοαποκαλούμενος “Άνανδρος” ισχυρίζεται πως μου επιτέθηκαν!.. Χωρίς να έχω καταγγείλει καμία επίθεση.

2.Πως με εκδίωξαν από το νησί, στο οποίο παρέμεινα παραδόξως!..

3.Πως έπρεπε να έχω “μπράβους” μαζί μου..κι ενώ δεν είχα, μετά τους συναντήσανε..

4.Πως μου επισήμανε πως οι κυβερνήσεις κλέβουν & ο κόσμος δεν έχει λεφτά για φαγητό, ενα παιδάκι 15ετών μασώντας ένα σάντουιτς!.. Όντως εκνευρισμένο γιατί άθελα μου χαμογέλασα, με την χαριτωμένη εικόνα να έχω ξαφνιάσει 4-5 παιδάκια..κ ένα συμπαθέστατο κορίτσι στην ίδια παρέα.

5.Διάλογος ελάχιστων λεπτών ήταν και όχι επίθεση..μου προκάλεσε μόνο θλίψη, γιατί είναι πραγματικά μεγάλες οι ευθύνες των πολιτικών και της εκπαίδευσης στην χώρα μας..

Ίσως φταίει η ζέστη.

Συγνώμη παιδιά..και Άνανδρε

Το παρακάτω όμως κείμενο, αυτόπτη μάρτυρα, που δημοσιεύτηκε αρχικά στο Indymedia διαψεύδει τη συγκεκριμένη αφήγηση.

Κειμενο μαρτυρία του Παυλού Χρυσαφίδη:

” Επειδή τα γραπτά και η λάσπη μένουν, καλό θα είναι όταν αυτά τα δύο συνδυάζονται να αναιρούνται επί τόπου.

Ονομάζομαι Παύλος Χρυσαφίδης και ήμουν παρών σαν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας στο συμβάν που διαψεύδει ως προς την εξέλιξή του η κυρία Καϊλη. Η οποία, εν παρόδω, διαθέτει τεράστιους μηχανισμούς προπαγάνδας με το μέρος της σε σχέση με τα “15χρονα παιδάκια” που είδαν τα πράσινα ματάκια της.

Να τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και να δούμε όχι μόνο πόσο μη ρόδινα για το ατσαλάκωτο προφίλ της νεαρής ευρωβουλευτού εξελίχτηκαν τα πράγματα αλλά και τους λόγους που έχει για να τα διαψεύδει.

Μετά τα μεσάνυχτα, έξω από ένα ζαχαροπλαστείο της Αντιπάρου η Εύα Καϊλη με την παρέα της έτρωγε ανέμελα ένα παγωτακι. Ανέμελα έτρωγε ένα σουβλάκι και ένας νεαρός άντρας πάνω από 30 (μάλλον είναι το παιδάκι με το σάντουιτς που είδε η Κυρία Καϊλη και απορρησε πού είναι το παντεσπανι του). Από το ντύσιμό του θα έκρινε κάποιος πως σίγουρα δεν ζει με την άνεση του μισθού του Ευρωκοινοβουλίου. Βέβαια δεν είχα την οικειότητα να τον ρωτήσω με τί θράσος αποφάσισε να πατήσει το πόδι του στην κοσμική Αντίπαρο αλλά εν προκειμένω πόσο μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο;

Όταν λοιπόν ο νεαρός αντιλήφθηκε την Ευρωβουλευτή της απευθύνθηκε καταλογίζοντάς της συναυτουργία στην επέλαση της φτώχειας στον τόπο τα τελευταία μνημονιακά χρόνια. Κάποιοι νεαροί/ές γυρω στα 20-22 (ουτε εκείνους θα τους ελεγε κάποιος χαριτωμενα 15χρονα παιδακια εκτός αν είχε σοβαρό λόγο να υποτιμήσει το συμβάν) που βρισκόντουσαν μπροστά, αντιλαμβανόμενοι τον οργισμένο μονόλογο του νεαρού άντρα που έτρωγε παραδόξως το σουβλάκιβ (και Αντίπαρος και σουβλάκι είναι ένας συνδυασμός που λίγοι μπορούν να πετύχουν στα χρόνια του μνημονίου) συνέδραμαν στο εποικοδομητικό “κράξιμο” προς το πρόσωπο της ευρωβουλευτού και την αλαζονεία με την οποία θεωρεί ότι τέτοιες καταστάσεις δεν έχουν λόγο να την βρίσκουν σαν την τυφλή μοίρα.

Στην φραστική αυτή επίθεση της ζητήθηκε να “σηκωθεί και να φύγει” κάτι το οποίο και έκανε μην αντέχοντας άλλο αυτό το αισθητικό τσαλάκωμα της όμορφης βραδιάς που σίγουρα έπαιρνε την κατηφόρα για εκείνη και τους φίλους της.

Σημασία δεν έχει να διαψεύσει το ότι έφυγε από το νησί αλλά να παραδεχτεί με ειλικρίνεια ότι αυτή η αυθόρμητη αντίδραση του κόσμου που βρισκόταν εκεί και μοιραζόταν τον ίδιο αυτονόητο θυμό την έκανε να αποχωρήσει ενώ σίγουρα κάτι τέτοιο δεν ήταν η επιθυμία της.

Κάποια στιγμή και ενώ ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται χωρίς ωστόσο να κινείται με απειλητικές διαθέσεις (πέρα από την σίγουρη πρόθεση να πάρει η κατάσταση δημόσιο χαρακτήρα κ να μη μείνει σε κλειστό κύκλο) κάποια μέλη της παρέας της ευρωβουλευτού παρενέβησαν με απίθανες ατάκες του τύπου “παιδιά, ηρεμήστε, όλοι Έλληνες είμαστε” προκειμένου να πετύχουν την εύνοια του κόσμου.

Δηλαδή είναι σα να λέμε: Ο Χριστοφοράκος και ο ψαράς της Αντιπάρου είναι το ίδιο και το αυτό μιας και είναι και οι δύο Έλληνες.

Επαγωγικός συλλογισμός που δεν θα τον έκανε το μυαλο παιδιού του δημοτικού. Πόσω μάλλον τα ενήμερα αντανακλαστικά των “15 χρονων” που είδε η ευρωβουλευτής με τα ίδια μάτια που κοίταζαν τον “Αλέξη” στο Ευρωκοινοβούλιο και του επεσήμαιναν πως οι Ευρωπαίοι είναι φίλοι μας και θέλουν να μας βοηθήσουν (Ναι, το είδαμε!!).

Το τι συνέβη στην συνέχεια με την υποτιθέμενη ατάκα σχετικά με τους “δεξιούς” δεν το γνωρίζω μιας και δεν ήμουν πλέον παρών.

Εν κατακλείδι: Όχι κύρια Καϊλή, δεν έφταιγε η ζέστη, σας βρήκαν και σας διαπόμπευσαν και αυτό το νιώσατε και εσείς και η παρέα σας.

Το νιώσαμε κι εμείς, τυχαιοι περαστικοί που δεν είχαμε την όρεξη να εμπλακούμε σε έναν λεκτικό καβγά μαζί σας επειδή ίσως βαθειά μέσα μας ξέρουμε πως θα το αρνηθείτε πανικόβλητη προφυλάσσοντας την εικόνα σας με κάθε τρόπο.

Εγώ δεν σας είδα να γελατε με τα “15 χρονα”, αντίθετα σας είδα σαστισμενη κ την ξανθιά σας φίλη να ρωτάει στο πλήθος “πού είναι η αστυνομία;”

Και για να τελειώνει η ιστορία με την παραποίηση του ύφους του συμβάντος προκειμένου να το παρουσιάσετε όπως θέλετε εσείς ώστε να το υποβιβάσετε και να πείσετε τους ομογάλακτούς σας πως οι κοσμικές διακοπές είναι μια πολυτέλεια που ακόμη μπορείτε να απολαμβάνετε ανέμελα, επιτρέψτε μου να σας δώσω μια συμβουλή για να βελτιώσετε την στρατηγική σας.

Με το να αποκαλείτε νοήμονες νέους “χαριτωμένα παιδάκια που σαστίσαν’ στην παρουσία μου” εξοργίζετε περισσότερο κόσμο με αποτέλεσμα να έρθει σύντομα η μέρα που μαζί με όσους σας αναγνωρίζουν και σας γιουχάρουν δημόσια θα προστεθούν και τα 15χρονα παιδάκια που μέχρι τώρα, ακριβώς ελλείψει παιδείας όπως ορθά παρατηρήσατε στο τέλος της ανάρτησής σας, τρώγανε τα κουτόχορτα που αφειδώς η κουλτούρα που σας έθρεψε τάϊσε κι αυτά.

Προσυπογράφω, ΠΑΣΟΚ και μπουζούκια τέλος !”

Μειώσεις σε πρόστιμα ορισμένων τροχαίων παραβάσεων ακόμα και κατά 50% καθώς και ευκολίες πληρωμής στην εξόφληση τους με δόσεις περιλαμβάνει η πρόταση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προς το υπουργείο Μεταφορών.

Τα υψηλά πρόστιμα καθώς και η αδυναμία πληρωμής τους λόγω της οικονομικής κρίσης ήταν το βασικό σκεπτικό για τις προτάσεις του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προς τα αρμόδια υπουργεία.

Σε σχετικές εισηγήσεις που βρίσκονται στο στάδιο της επεξεργασίας περιλαμβάνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, και η σκέψη για την αντικατάσταση της ποινής της αφαίρεσης των πινακίδων με κοινωφελή εργασία.

Όλες αυτές οι προτάσεις της ελαστικοποίησης των προστίμων αφορούν τις λεγόμενες απλές παραβάσεις, όπως η παράνομη στάθμευση.

Αντίθετα δεν προβλέπεται να υπάρξει καμία αλλαγή στις παραβάσεις που έχουν χαρακτηρισθεί επικίνδυνες και βασικές αιτίες πρόκλησης ατυχημάτων. Παραβάσεις δηλαδή, όπως η παραβίαση ταχύτητας, του ερυθρού σηματοδότη, του STOP καθώς και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.

Όλα αυτά αποτελούν προτάσεις καθώς αρμόδιο για τη σύνταξη του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας,των ποινών και του ύψους των προστίμων είναι το Υπουργείο Μεταφορών.

Newsroom ΔΟΛ

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Ελληνοαυστραλό σκηνοθέτη, Χρήστο Τσιόλκα, που δημοσιεύεται στο μηνιαίο περιοδικό Monthly και αναδημοσιεύει ο ίδιος στο προσωπικό του ιστολόγιο, αναφέρθηκε στα γεγονότα που οδήγησαν στην παραίτησή του, στο παρασκήνιο των συνεδριάσεων του Eurogroup, αλλά και στις συζητήσεις που είχε με τους εκπροσώπους των Θεσμών.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Βαρουφάκη:

Για το παρασκήνιο της νύχτας του δημοψηφίσματος: “Έκανα μία δήλωση στο υπουργείο Οικονομικών και έπειτα πήγα στο Μέγαρο Μαξίμου για να συναντήσω τον Πρωθυπουργό και το υπόλοιπο επιτελείο του υπουργείου μου. Το ηχηρό “όχι”, μη αναμενόμενο (αποτέλεσμα), ήταν σαν μία ακτίδα φωτός που διαπερνούσε το πολύ βαθύ, πηχτό σκοτάδι. Περπατούσα στα γραφεία μεταφέροντας μαζί μου την απίστευτη ενέργεια του κόσμου έξω. Υπερνίκησαν τον φόβο. Αλλά από τη στιγμή που εισήλθα στο Μέγαρο Μαξίμου, όλο αυτή η αίσθηση απλώς εξαφανίστηκε. Και εκεί επικρατούσε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, αλλά αρνητικά φορτισμένη. Ήταν σαν η ηγεσία να έχει ξεπεραστεί από τον κόσμο. Και η αίσθηση που έλαβα ήταν αυτή του τρόμου. “Τί κάνουμε τώρα;”.

Για την αντίδραση του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα: “Μπορώ να πω πως ήταν αποθαρρυμένος. Ήταν μεγάλη νίκη την οποία γεύτηκε κατά βάθος, αλλά που δεν μπορούσε να τη διαχειριστεί. Ήξερε πως το υπουργικό του συμβούλιο δεν μπορούσε να τη διαχειριστεί. Ήταν ξεκάθαρο πως στοιχεία μέσα στην κυβέρνηση ήδη άρχισαν να τον πιέζουν. Ήδη μέσα σε ώρες, πιέστηκε από υψηλόβαθμους αξιωματούχους μέσα στην κυβέρνηση να μετατρέψει το “όχι” σε “ναι”, να παραδοθεί”.

Ωστόσο, ο Βαρουφάκης δεν κατονομάζει τα άτομα στα οποία αναφέρεται, αλλά αναφέρει πως υπουργοί μέσα στην κυβέρνηση εκλάμβαναν το δημοψήφισμα ως “στρατηγική εξόδου” και όχι “μάχης”:

“Όταν το αντιλήφθηκα αυτό, του επεσήμανα πως έχει μία ξεκάθαρη επιλογή: Να χρησιμοποιήσει αυτό το 61,5% ως μία αναζωογονητική δύναμη, ή να παραδοθεί. Και του είπα πριν απαντήσει, ότι εάν κάνει το δεύτερο, “εγώ θα παραιτηθώ””.

Στην συνέχεια, Ξεκαθάρισε πως η έξοδος από την ευρωζώνη ήταν κάτι που ο Τσίπρας και οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση δεν θα ανεχόταν:

“Πάντα πιστεύαμε στο ευρωπαϊκό σχέδιο, παρά τις αδυναμίες του θα ήταν μία ευκαιρία για την Ευρώπη να ενωθεί και να μετατραπεί σε ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης”.

Για το πως τελείωσε η θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών: “Ο Τσίπρας με κοίταξε και μου είπε: “Το αντιλαμβάνεσαι ότι δεν πρόκειται να μας δώσουν συμφωνία. Θέλουν να απαλλαχθούν από μένα και σένα”. Και στη συνέχεια μου είπε την αλήθεια, ότι υπήρχαν δηλαδή μέλη της κυβέρνησης που πίεζαν προς την κατεύθυνση της παράδοσης. Ήταν πραγματικά στεναχωρημένος. Του απάντησα: Κάνε το καλύτερο στα πλαίσια της απόφασης που έλαβες, μία απόφαση που διαφωνώ από καρδιάς, αλλά δεν είμαι εδώ για να σε υπονομεύσω.

Έτσι πήγα στο σπίτι. Έπρεπε να κάτσω από τις 4:30 έως τις 9 το πρωί για να γράψω ακριβώς τις λέξεις της παραίτησής μου, γιατί ήθελα από τη μία να εκφράσω τη στήριξή μου στον Τσίπρα και από την άλλη να κάνω ξεκάθαρο γιατί αποχωρούσα, ότι δεν εγκατέλειπα το σκάφος. Το ίδιο το πλοίο είχε πάρει λάθος κατεύθυνση”.

Στην συνέχεια, τονίζει πως δεν είχε εκπονήσει το Eurogroup σχέδια εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά ο ίδιος ο Σόιμπλε: “Δεν ήταν κακή πίστη. Ήταν ένα ξεκάθαρο σχέδιο. Εντασσόταν στον σχεδιασμό του (Σόιμπλε) για την αναδόμηση της ευρωζώνης. Δεν ήταν θεωρία. Και ο λόγος που το λέω είναι επειδή μου το είπε”.

Για τη λιτότητα που έχει επιβληθεί στα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης: “Είναι ο τρόπος του Σόιμπλε για να επιβάλει παραχωρήσεις από τη Γαλλία και την Ιταλία. Έτσι ήταν πάντα το παιχνίδι. Το παιχνίδι ήταν ανάμεσα στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία και η Ελλάδα ήταν σαν τον αποδιοπομπαίο τράγο”.

Για το πως αντιμετώπιζαν οι συνομιλητές του κατά τις διαπραγματεύσεις το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και εάν αυτό έπαιξε κάποιον ρόλο: “Ήταν ένας συνδυασμός αδιαφορίας και προσωπικού συμφέροντος. Πρέπει να αντιληφθούμε πως για κάποιους από αυτούς, πως το Ελληνικό πρόγραμμα ήταν η εργασία μίας ζωής, ήταν το “παιδί” τους. Ήταν κάτι πάνω στο οποίο δόμησαν την καριέρα τους. Για παράδειγμα, ο Πουλ Τόμσεν που “έτρεξε” το πρόγραμμα από το 2010 έως το 2014, προήχθη βάση της δουλειάς του σε επικεφαλής του Ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ. Όταν οι άνθρωποι αυτοί αντικρίζουν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους τίθεται σε λειτουργία μέσα τους η λογική το εξορθολογισμού: Είτε λένε πως έπρεπε να γίνει, είτε κατηγορούν τις κυβερνήσεις που δεν εφάρμοσαν όπως πρέπει τις μεταρρυθμίσεις.

Είναι μία κυνική, ωφελιμιστική οπτική σύμφωνα με την οποία, για να δημιουργήσεις το μέλλον θα πρέπει να θυσιάσεις τους μη παραγωγικούς ανθρώπους. Οι έξυπνοι άνθρωποι – και υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι ανάμεσά τους (τεχνοκράτες), αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά είναι ανοησίες.

Είναι αρκετά ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είναι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα. Σε ένα διάλειμμα μίας συνάντησης τον ρώτησα. “Εσύ θα υπέγραφες μία τέτοια συμφωνία;” και απάντησε “Όχι, δεν είναι καλή για τον λαό σας”. Μία πολιτική αντιπαράθεση, είναι δομημένη έτσι ώστε ο ανθρωπισμός να μένει έξω από το δωμάτιο”.

Για τον συσχετισμό δυνάμεων που αντιμετώπισε μέσα στο Eurogroup: “Δεν είναι αλήθεια πως ήμουν μόνος μου απέναντι σε 18 άλλους. Μία πολύ μικρή μειοψηφία καθοδηγούμενη από τη Γερμανία πίστευε ή προσποιούνταν ότι πιστεύει πως η λιτότητα που επιβλήθηκε στους Έλληνες ήταν ο μόνος δρόμος για έξοδο από την κρίση, ήταν το καλύτερο για τους πολίτες, και ότι εάν μεταρρυθμιζόμασταν με βάση αυτό το πλαίσιο θα ήμασταν καλά.

Υπήρχαν όμως ακόμη δύο ομάδες που ήταν πολύ πιο ξεκάθαρες. Η μία αποτελούνταν από υπουργούς που δεν πίστευαν σε αυτές τις πολιτικές και αναγκάστηκαν στο παρελθόν να τις εφαρμόσουν στους πολίτες τους με πολύ επιζήμιες συνέπειες. Αυτή η ομάδα, ήταν τρομοκρατημένη με την προοπτική ότι θα πετυχαίναμε καθώς θα έπρεπε να απολογηθούν στους πολίτες τους.

Η τρίτη ομάδα αποτελούνταν από την Ιταλία και τη Γαλλία. Είναι σημαντικές, πρώτης γραμμής χώρες της Ευρώπης και υπουργοί της των οικονομικών ούτε πίστευαν στη λιτότητα, ούτε την εφάρμοζαν στα σοβαρά. Αλλά φοβόταν πως εάν συντασσόταν με εμάς θα αντιμετώπιζαν την οργή της “Τευτονικής ομάδας” και ίσως η λιτότητα εφαρμοζόταν και σε αυτούς”.

Για τη διαφθορά στην Ελλάδα και τα εμπόδια που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στην πάταξή της: “Πρέπει να αντιμετωπίσουμε μία συμμαχία κεκτημένων συμφερόντων και ολιγαρχικών λογικών, αυτό που εγώ αποκαλώ τρίγωνο της αμαρτίας. Πρώτα οι τράπεζες, οι χρεοκοπημένες τράπεζες που κρατάνε ζωντανές οι Έλληνες φορολογούμενοι. Δεύτερον τα ΜΜΕ, ειδικά τα ηλεκτρονικά και ο Τύπος, που ελέγχονται από τις τράπεζες, οι οποίες χρησιμοποίησαν τα χρήματα των διασώσεων για να ενισχύσουν διάφορα Μέσα ώστε να διασφαλίσουν ότι κάνουν τη δουλειά τους με τη μορφή προπαγάνδας. Και τρίτον οι προμήθειες του δημοσίου τομέα. Στην Ελλάδα η κατασκευή αυτοκινητοδρόμων κόστιζε το χιλιόμετρο τρεις φορές παραπάνω σε σχέση με τη Γαλλία ή τη Γερμανία”.

ysterografa.gr

Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ελληνική Αστυνομία όσον αφορά στους θανάτους και τους σοβαρούς τραυματισμούς από τροχαίες συγκρούσεις το Α΄εξάμηνο του 2015.

Αυξημένοι σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2014 καταγράφονται τόσο οι θάνατοι (357- αύξηση 2.6%) όσο και οι σοβαροί τραυματισμοί (493- αύξηση 7%).

Ακόμα χειρότερα: οι αυξήσεις αυτές καταγράφονται ενώ παρατηρείται μια μείωση  του αριθμού των τροχαίων συγκρούσεων κατά 7% (από 5.687 σε  5.284).

Σε δελτίο τύπου του ο Πανελλαδικός Σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα» σημειώνει ότι “ο περιορισμός των μετακινήσεων των αυτοκινήτων λόγω της οικονομικής κρίσης επέτρεψε την ανάπτυξη μεγαλύτερης μέσης ταχύτητας στο οδικό δίκτυο. Τα απαράδεκτα υψηλά όρια ταχύτητας (ιδιαίτερα μέσα στις πόλεις) σε συνδυασμό με την ουσιαστική έλλειψη επιτήρηαης φέρνουν αποτελέσματα. Είναι προφανής η σχέση αιτίου – αποτελέσματος η οποία καθιστά γραφική την προσπάθεια να χαρακτηρίζονται αυτά τα εγκλήματα ως «ατυχήματα».”

Να θυμίσουμε εδώ πώς ο ελληνικός Κ.Ο.Κ. προβλέπει για την παραβίαση του ορίου ταχύτητας έως 20 km/h ποινή 40 ευρώ, η οποία αν πληρωθεί έγκαιρα έχει έκπτωση 50%. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μια αύξηση της ταχύτητας κατά 20 km/h οκταπλασιάζει την πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρας τροχαίας σύγκρουσης.

Σημειώνει σχετικά ο Σύλλογος: Είναι εντυπωσιακή η διαπίστωση πως διαχέεται η εικόνα μείωσης των τροχαίων κάθε μήνα. Πως επιλέγεται κάθε φορά η αναφορά στις συγκρούσεις και όχι στα θύματα λες και μας ενδιαφέρουν οι βλάβες στα αυτοκίνητα και όχι οι θάνατοι και οι αναπηρίες των ανθρώπων. Ή μήπως πράγματι αυτό μας ενδιαφέρει;”