κ. Διευθυντά,

Τον Μάη του 2011, πριν ένα χρόνο περίπου, ο ελληνικός λαός, κατά εκατοντάδες χιλιάδες, βγήκε αγανακτισμένος και απηυδισμένος στις πλατείες των μεγάλων πόλεων της χώρας έχοντας κάποια πολύ συγκεκριμένα αιτήματα. Αυτά ξεκινούσαν από την τιμωρία των πρωταίτιων της μεταπολιτευτικής ζούγκλας, την οποία δημιούργησαν τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, που εδραιώνοντας την διαπλοκή απορύθμισαν τον δημοσιονομικό τομέα, τις κοινωνικές δομές και ευρύτερα την οικονομία, αφήνοντας τους πολίτες και την χώρα έρμαια στα χέρια των τοκογλύφων και των σφετεριστών.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

“Μονάχα το ήδη τετελεσμένο γεγονός της εμφάνισης και της διάδοσης του {ελληνικού πολιτισμού} σε ευρωπαϊκό επίπεδο έδωσε στους νεοέλληνες ελληνοκεντρικούς αρχαιολάτρες, τη δυνατότητα να ισχυρισθούν ότι ο τόπος τους είναι η κοιτίδα του πολιτισμού κ.τ.λ και ότι επομένως και η σημερινή Ελλάδα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται “ανάλογα με την πολιτισμένη ανθρωπότητα.”

Όλες αυτές τις μέρες μετά την πρώτη εκλογική αναμέτρηση και καθώς πλησιάζουμε προς την δεύτερη, όλοι οι συμπαρατασσόμενοι με  τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάθε καλοπροαίρετος πολίτης , σίγουρα θα συμφωνεί, ότι ο χαρακτηρισμός ο οποίος θα ταίριαζε σε αυτό το κόμμα- ειδικά αυτές τις ώρες – είναι πολιτικός πολιτισμός.