19.4 C
Chania
Thursday, December 25, 2025

Καναδάς, Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης – Οργή από το Ισραήλ

Μέσα από ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης o Καναδός πρωθυπουργός Μαρκ Κάρνι σημείωσε ότι ο Καναδάς προχώρησε στην αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης.

Ο Καναδάς έγινε η πρώτη χώρα της G7 που αναγνωρίζει το κράτος της Παλαιστίνης.

Σε δήλωση που δημοσίευσε στον λογαριασμό του στο X, ο Κάρνι αναφέρει:

«Ο Καναδάς αναγνωρίζει το κράτος της Παλαιστίνης και προσφέρει τη συνεργασία του για την οικοδόμηση ενός ειρηνικού μέλλοντος τόσο για το κράτος της Παλαιστίνης όσο και για το κράτος του Ισραήλ».

Λίγη ώρα αργότερα, η Αυστραλία ακολούθησε το παράδειγμα του Καναδά, αναγνωρίζοντας επίσημα το «ανεξάρτητο και κυρίαρχο» κράτος της Παλαιστίνης.

«Με αυτή την πράξη, η Αυστραλία αναγνωρίζει τις νόμιμες και μακροχρόνιες προσδοκίες του παλαιστινιακού λαού για ένα δικό του κράτος», δήλωσαν ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας Άντονι Αλμπανέζι και η Υπουργός Εξωτερικών Πένι Γουόνγκ σε κοινή ανακοίνωση.

Η αναγνώριση της Παλαιστίνης από την Αυστραλία αποτελεί μέρος μιας «συντονισμένης διεθνούς προσπάθειας για την οικοδόμηση νέας δυναμικής προς τη λύση των δύο κρατών, ξεκινώντας με κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και την απελευθέρωση των ομήρων που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια των φρικαλεοτήτων της 7ης Οκτωβρίου 2023», προστίθεται στην ανακοίνωση.

Στάρμερ: Ενωνόμαστε με περισσότερες από 150 χώρες που αναγνωρίζουν το παλαιστινιακό κράτος

Ο Κιρ Στάρμερ ανακοίνωσε κι εκείνος με τη σειρά του, το μεσημέρι της Κυριακής (ώρα Ελλάδας) την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η απόφαση έχει συμβολικό βάρος, καθώς η Βρετανία διαδραμάτισε μείζονα ρόλο στη δημιουργία του Ισραήλ ως σύγχρονου κράτους μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι σύμμαχός του.

Ο Καναδάς και η Αυστραλία αναγνώρισαν επίσης σήμερα ένα παλαιστινιακό κράτος και άλλες χώρες αναμένεται να πράξουν το ίδιο αυτή την εβδομάδα στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

«Σήμερα, για να αναζωογονήσουμε την ελπίδα για ειρήνη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, και για μια λύση δύο κρατών, το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζει επίσημα το Κράτος της Παλαιστίνης», έγραψε ο Βρετανός πρωθυπουργός στη λεζάντα βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στην αρχή του βίντεο ο Στάρμερ λέει: «Αντιμέτωποι με τη διαρκώς αυξανόμενη φρίκη στη Μέση Ανατολή, ενεργούμε για να διατηρήσουμε ζωντανή τη δυνατότητα για ειρήνη και για μια λύση δύο κρατών. Αυτό σημαίνει ένα ασφαλές και προστατευμένο Ισραήλ δίπλα σε ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος — και προς το παρόν δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο».

Στη συνέχεια, δηλώνει ότι η στιγμή για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους «έχει πλέον φτάσει».

«Έτσι λοιπόν, σήμερα, για να αναζωογονήσουμε την ελπίδα για ειρήνη και μια λύση δύο κρατών, δηλώνω ξεκάθαρα, ως πρωθυπουργός αυτής της σπουδαίας χώρας, ότι το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζει επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης».

Ο Στάρμερ αναφέρει  ακόμα ότι έχει συναντήσει Βρετανικές οικογένειες ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς στη Γάζα και βλέπει «τα βασανιστήρια που υφίστανται κάθε μέρα».

Οι όμηροι πρέπει να απελευθερωθούν άμεσα, δηλώνει ο Στάρμερ, προσθέτοντας ότι «θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να τους φέρουμε πίσω».

«Το αίτημά μας για μια αυθεντική λύση δύο κρατών είναι το ακριβώς αντίθετο από το μίσος που πρεσβεύει η Χαμάς», προσθέτει.

«Αυτή η λύση δεν αποτελεί ανταμοιβή για τη Χαμάς», λέει επίσης, «διότι σημαίνει ότι η Χαμάς δεν μπορεί να έχει κανένα μέλλον, κανέναν ρόλο στην κυβέρνηση και κανέναν ρόλο στην ασφάλεια».

Κατά την ανακοίνωση της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους ο Βρετανός πρωθυπουργός δήλωσε ακόμα ότι η ανθρωπογενής κρίση στη Γάζα βαθαίνει όλο και περισσότερο. «Η πείνα και η καταστροφή είναι ανυπόφορες», είπε χαρακτηριστικά.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, συμπλήρωσε, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προσπαθούσαν να συλλέξουν τρόφιμα και νερό.

«Αυτός ο θάνατος και η καταστροφή μας συγκλονίζουν όλους», τόνισε.

Επισήμανε, μάλιστα, ότι ορισμένα άρρωστα και τραυματισμένα παιδιά έχουν απομακρυνθεί από την περιοχή, και ότι η ανθρωπιστική βοήθεια έχει ενισχυθεί — όμως «δεν φτάνει πουθενά κοντά αρκετή βοήθεια». 

Ο Στάρμερ κάλεσε επίσης την ισραηλινή κυβέρνηση να άρει τους περιορισμούς στα σύνορα. «Σταματήστε αυτές τις σκληρές τακτικές και αφήστε τη βοήθεια να φτάσει», δήλωσε.

«Σήμερα ενωνόμαστε με πάνω από 150 χώρες που αναγνωρίζουν το παλαιστινιακό κράτος», συνέχισε ο Στάρμερ, λέγοντας ότι αυτή η κίνηση είναι «μια υπόσχεση προς τον παλαιστινιακό και ισραηλινό λαό ότι μπορεί να υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον».

«Γνωρίζω πόσο έντονα συναισθήματα προκαλεί αυτή η σύγκρουση», πρόσθεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός.

«Το έχουμε δει στους δρόμους μας, στα σχολεία μας και στις συζητήσεις που έχουμε με φίλους και οικογένεια. Έχει προκαλέσει διχασμό, και κάποιοι το έχουν εκμεταλλευτεί για να καλλιεργήσουν το μίσος και τον φόβο — αλλά αυτό δεν λύνει τίποτα».

«Δεν αρκεί μόνο να απορρίψουμε το μίσος — πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να καταπολεμήσουμε το μίσος σε όλες του τις μορφές».

Κατά την ολοκλήρωση της ομιλίας του ο Κιρ Στάρμερ κάλεσε τις χώρες να «κατευθύνουν τις προσπάθειές μας» για να επιτευχθεί «το ειρηνικό μέλλον που θέλουμε να δούμε».

Επανέλαβε ότι αυτό σημαίνει την απελευθέρωση των υπολοίπων ομήρων που κρατούνται στη Γάζα από τη Χαμάς, τον τερματισμό της βίας και της οδύνης, και την επιστροφή στην πορεία προς λύση δύο κρατών.

Αυτό είναι «η καλύτερη ελπίδα για ειρήνη και ασφάλεια για όλες τις πλευρές», δήλωσε.

Αμπάς: Η αναγνώριση του παλαιστινιακου κράτους είναι ένα βήμα προς “μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη”

Ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς δήλωσε σήμερα ότι η αναγνώριση από τη Βρετανία ενός παλαιστινιακου κράτους είναι ένα βήμα προς «μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη», αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από την παλαιστινιακή προεδρία.

«Ο Πρόεδρος του Παλαιστινιακού Κράτους Μαχμούντ Αμπάς χαιρετίζει την ανακοίνωση της αναγνώρισης από το Ηνωμένο Βασίλειο του ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους, δηλώνοντας ότι πρόκειται για ένα σημαντικό και απαραίτητο βήμα προς τη συγκεκριμενοποίηση μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης», αναφέρει η προεδρία.

Ισραηλινοί πολιτικοί καταδικάζουν την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης

Ισραηλινοί πολιτικοί καταδίκασαν την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου, της Αυστραλίας και του Καναδά να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος — μια κίνηση που εντείνει την απομόνωση του Ισραήλ στη διεθνή σκηνή.

Ο πρόεδρος της Κνέσετ (της ισραηλινής βουλής), Αμίρ Οχάνα, υποτίμησε τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ χαρακτηρίζοντάς τον ως «σύγχρονο πολιτικό του κατευνασμού, που επέλεξε την ατιμία».

Ο Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, ακροδεξιός Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ, δήλωσε ότι η αναγνώριση αποτελεί ανταμοιβή για δολοφόνους και «απαιτεί άμεσα αντίμετρα: την άμεση εφαρμογή της ισραηλινής κυριαρχίας στη Ιουδαία και Σαμάρεια και τη συνολική διάλυση της ‘Παλαιστινιακής’ Αρχής». Ο όρος «Ιουδαία και Σαμάρεια» χρησιμοποιείται συνήθως στο Ισραήλ για να αναφέρεται στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Ο Υπουργός Οικονομικών Μπετσάλελ Σμότριτς απάντησε λέγοντας ότι η εποχή που η Βρετανία και άλλες χώρες καθόριζαν το μέλλον του Ισραήλ έχει τελειώσει.

«Η μόνη απάντηση σε αυτή την αντιανεξαρτησιακή και αντιασφαλιστική ενέργεια είναι η εφαρμογή της κυριαρχίας στην προγονική πατρίδα του εβραϊκού λαού, στην Ιουδαία και Σαμάρεια, και η πλήρης απόρριψη της ανόητης ιδέας ενός παλαιστινιακού κράτους μια για πάντα.»

Ο Γιαΐρ Γκολάν, Ισραηλινός πολιτικός και επικεφαλής του αριστερού κόμματος “Δημοκρατικοί”, δήλωσε ότι η «μονομερής αναγνώριση» ενός παλαιστινιακού κράτους αποτελεί «βαρύ διπλωματικό φιάσκο του Νετανιάχου και του Σμότριτς — μια καταστροφική ενέργεια για την ασφάλεια του Ισραήλ».

Το Φόρουμ Οικογενειών Ομήρων και Αγνοουμένων, το οποίο εκπροσωπεί τις οικογένειες των απαχθέντων στις 7 Οκτωβρίου, δήλωσε ότι «καταδικάζει την άνευ όρων αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους από διάφορα κράτη, την ώρα που κάνουν τα στραβά μάτια στο γεγονός ότι 48 όμηροι παραμένουν αιχμάλωτοι της Χαμάς μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου».

Δεν έχει υπάρξει ακόμα επίσημη δήλωση από το γραφείο του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Οι φωτογραφίες των παιδιών και η σιωπή των μεγάλων: Μια κραυγή από τα Χανιά μέχρι τη Γάζα

Η γενοκτονία στη Γάζα συνεχίζεται αμείωτη. Κάθε μέρα, κάθε νύχτα, παιδιά πεθαίνουν κάτω από τα συντρίμμια, από πυραυλικές επιθέσεις, από την πείνα, από την απουσία φαρμάκων, από τον φόβο. Και καθώς ο κόσμος παρακολουθεί παγωμένος, οι φωτογράφοι —εκείνοι οι αθόρυβοι πολεμιστές της αλήθειας— καταγράφουν το ανείπωτο.

Φωτογραφίες με άψυχα κορμιά μικρών παιδιών. Με μανάδες να τα σφίγγουν στην αγκαλιά. Με πατεράδες να κραυγάζουν σιωπηλά. Με παιδιά που μέσα στην κόλαση βρίσκουν το κουράγιο να γελούν — όχι γιατί δεν καταλαβαίνουν, αλλά γιατί το γέλιο τους είναι όπλο ενάντια στο σκοτάδι. Και αυτό το γέλιο γίνεται δύναμη για όσους τα φροντίζουν, για όσους ακόμη επιμένουν να πιστεύουν στην επιβίωση.

Αυτές οι φωτογραφίες δεν είναι απλώς στιγμές. Είναι τεκμήρια εγκλήματος. Είναι αποδείξεις ενοχής. Είναι η ματωμένη συνείδηση της εποχής μας.

Όταν το παιδί είναι ο στόχος: Το Ισραήλ σκοτώνει το μέλλον

Η ισραηλινή πολεμική μηχανή δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Στοχεύει τα παιδιά, με τη λογική ότι αποτελούν “μελλοντικούς εχθρούς”. Κάθε παιδί στη Γάζα θεωρείται δυνητικό μέλος της Χαμάς. Το μέλλον αντιμετωπίζεται ως απειλή. Και γι’ αυτό εξολοθρεύεται.

Δεν πρόκειται για “παράπλευρες απώλειες”. Πρόκειται για στοχευμένη πολιτική εξόντωσης του άμαχου πληθυσμού, για δολοφονία της παιδικής ηλικίας, για οργανωμένο έγκλημα πολέμου που παραβιάζει κάθε έννοια ανθρωπίνου δικαίου.

Από τη Γάζα στα Χανιά: Οι φωτογραφίες της αλληλεγγύης

Κι όμως, μέσα στον εφιάλτη, κάτι φωτίζει. Είναι οι εικόνες των παιδιών που δεν σιωπούν, αλλά βγαίνουν στους δρόμους. Στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο, στην Αθήνα. Και στα Χανιά. Νήπια, μαθητές, έφηβοι — με πλακάτ στα χέρια, σημαίες της Παλαιστίνης, φωνές σπασμένες αλλά καθαρές, διαδηλώνουν για τους συνομήλικούς τους που δεν έχουν πια φωνή.

Οι φωτογραφίες αυτών των παιδιών που διαδηλώνουν δεν είναι απλώς συγκινητικές. Είναι ριζοσπαστικές. Είναι πολιτικές. Είναι απαίτηση δικαιοσύνης. Το βλέμμα ενός παιδιού στον δρόμο, που φωνάζει “Ελεύθερη Παλαιστίνη”, διαπερνά τον φακό και διαπερνά τη σιωπή μας.

Ο φακός που καταγράφει την ενοχή μας

Οι εικόνες από τη Γάζα και οι φωτογραφίες των παιδιών στους δρόμους είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος: το πρώτο αποτυπώνει τον πόνο, το δεύτερο την ελπίδα. Και ανάμεσά τους είμαστε εμείς. Οι ενήλικες. Οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι πολίτες, οι ακαδημαϊκοί, οι καλλιτέχνες, οι “ουδέτεροι παρατηρητές”.

Είμαστε οι ενήλικες που επιλέγουμε αν θα γίνουμε φωνή ή αν θα παραμείνουμε βουβοί συνεργοί. Γιατί η σιωπή μπροστά στο κακό είναι συνενοχή.

Αν υπάρχει ακόμα χρόνος για να αλλάξουμε κάτι, είναι τώρα. Οι φωτογραφίες που σήμερα κυκλοφορούν είναι τα ντοκουμέντα του αύριο. Οι μαρτυρίες που θα εξετάσουν οι ιστορικοί, οι δικαστές, τα παιδιά μας. Και τότε, το ερώτημα θα είναι αμείλικτο:

“Τι κάνατε όταν σκότωναν παιδιά μπροστά στα μάτια σας;”

 

Χανιά: 10 χρόνια Rock Under the Clock με ροκ ήχους, κοινωνικά μηνύματα και αλληλεγγύη στη Γάζα | Φωτός

Με ένα εκρηκτικό μουσικό πρόγραμμα και πλήθος κόσμου που κατέκλυσε τον Δημοτικό Κινηματογράφο του Κήπου, ολοκληρώθηκε με επιτυχία η τρίτη και τελευταία ημέρα του Rock Under The Clock Festival 2025, το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου.

Το φεστιβάλ γιόρτασε δέκα χρόνια ζωής, σταθερής παρουσίας και έμπνευσης για την τοπική πολιτιστική σκηνή, δίνοντας βήμα σε τοπικά σχήματα, αλλά και φιλοξενώντας θρυλικά συγκροτήματα του ελληνικού ροκ, όπως τα Υπόγεια Ρεύματα και οι Panx Romana.

Την τρίτη μέρα, η καρδιά των Χανίων χτύπησε στους ρυθμούς των Ποντικιών, των The Bad Reveries, των Hummings, των Druid και φυσικά των Panx Romana, οι οποίοι παρέσυραν το κοινό με τον χαρακτηριστικό πολιτικοποιημένο ήχο και τους στίχους τους.

Στη σκιά της γενοκτονίας στη Γάζα: από τη σκηνή στους δρόμους

Πέρα όμως από τις μουσικές, το φεστιβάλ είχε και ισχυρό πολιτικό και ανθρωπιστικό αποτύπωμα. Από σκηνής, διοργανωτές και καλλιτέχνες καταδίκασαν τη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καλώντας τους παρευρισκόμενους να δώσουν το “παρών” στη μεγάλη κινητοποίηση στη Σούδα στις 18 Οκτωβρίου.

Σε μια εποχή όπου η πρόσβαση στην τέχνη γίνεται ολοένα και πιο ταξική, το Rock Under The Clock υπενθύμισε ότι η μουσική και ο πολιτισμός είναι δικαίωμα όλων. Με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου ή οικονομικής κατάστασης, το φεστιβάλ ενσάρκωσε την αντίληψη της τέχνης ως δημόσιου αγαθού, ανοικτού στην κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.

Στο ίδιο πνεύμα, αντί εισιτηρίου, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να προσφέρουν τρόφιμα μακράς διαρκείας και είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία θα διατεθούν σε κοινωνικές δομές των Χανίων.

Από το 2016, το Rock Under The Clock έχει μετατραπεί σε σταθερό θεσμό για τη μουσική σκηνή της Κρήτης και όχι μόνο. Η διοργάνωση στηρίζεται στην αυτοοργάνωση, τη συλλογικότητα και τη συνειδητή αποχή από τις εμπορευματοποιημένες μορφές πολιτισμού, αποτελώντας ένα αντιπαράδειγμα σε μια εποχή υπερπροσφοράς πληρωμένης “διασκέδασης”.

Δίνοντας βήμα σε νεανικά μαθητικά συγκροτήματα που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, αλλά και φιλοξενώντας καταξιωμένα επαγγελματικά σχήματα, το φεστιβάλ διαμορφώνει ένα πολιτιστικό οικοσύστημα που ανθίζει έξω από τα στερεότυπα και τις αγορές.

 

Πάνος Ρούτσι: “Έχω δώσει υπόσχεση στο παιδί μου”

Ντροπή προκαλεί η ενοχική σιωπή που κρατά η εξουσία στο αίτημα του Πάνου Ρούτσι, του πατέρα που έχασε το παιδί του στο έγκλημα των Τεμπών, να γίνει η εκταφή του παιδιού του προκειμένου να μάθει την αλήθεια για τα αίτια θανάτου του.

Ο Πάνος Ρούτσι βρίσκεται για έβδομη ημέρα στην Πλατεία Συντάγματος κάνοντας απεργία πείνας, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πέσει άπλετο φως για τις συνθήκες θανάτου του παιδιού του, με εκατοντάδες αλληλέγγυους να τον επισκέπτονται σε καθημερινή βάση και να τού δείχνουν τη συμπαράστασή τους.

Το απόγευμα της Κυριακής (21/9), στις 18:30δεκάδες σωματεία του Πολιτισμού καλούν σε συγκέντρωση συμπαράστασης στην πλατεία Συντάγματος.

Συνολικά, 55 σωματεία, μεταξύ των οποίων η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, το Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προσωπικού ΕΡΤ, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και μουσικά σωματεία από όλη τη χώρα, στηρίζουν δημόσια τον αγώνα του Πάνου Ρούτσι και καταγγέλλουν το βιαστικό κλείσιμο της ανάκρισης για το πολύνεκρο δυστύχημα, τονίζοντας ότι κρίσιμα στοιχεία δεν ενσωματώθηκαν στη δικογραφία, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση στους σιδηροδρόμους μένουν στο απυρόβλητο.

«Στηρίζουμε τις οικογένειες των 57 θυμάτων της κρατικής αναλγησίας και των ιδιωτικοποιήσεων στα Τέμπη. Δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστούν οι εγκληματικές ευθύνες όσων οδήγησαν δεκάδες ανθρώπους στον θάνατο και εκατοντάδες άλλους με βαριές βλάβες και αναπηρίες» αναφέρουν χαρακτηριστικά.

αρχές, παρά τις εκκλήσεις των γονέων. «Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον Πάνο Ρούτσι και στεκόμαστε στο πλευρό του. Είμαστε με τους γονείς των θυμάτων των Τεμπών μέχρι τέλους. Δεν θα ζήσουμε σε μια χώρα χωρίς Δικαιοσύνη» καταλήγουν στην ανακοίνωσή τους τα σωματεία.

Παράλληλα, κοινή δήλωση στήριξης υπογράφουν συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος στα Τέμπη. Οι συγγενείς καταγγέλλουν πως «ακόμα δεν έχει δοθεί καμία απάντηση στο δίκαιο αίτημά του. Τι άλλο περιμένουν η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη για να προχωρήσει η εκταφή του Ντένις;». Ενώ, καλούν στη σημερινή συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σύνταγμα στις 6:30 το απόγευμα.

Ολόκληρη η δήλωση:

«Συμπληρώνονται επτά ημέρες απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι και ακόμα δεν έχει δοθεί καμία απάντηση στο δίκαιο αίτημά του.

Τι άλλο περιμένουν η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη για να προχωρήσει η εκταφή του Ντένις;

Να μετρήσουμε άλλο ένα θύμα, αυτή τη φορά έναν γονιό που ζητάει την εκταφή του παιδιού του;

Δεν πρέπει να περάσει άλλος χρόνος!

Τι άλλο περιμένουν για να συνεχιστεί η ανάκριση μετά τις τεράστιες ελλείψεις και τα κενά του κατηγορητηρίου του Εισαγγελέα κ. Τσόγκα, που αναδείξαμε με το πρόσφατο υπόμνημά μας;

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε:

  • το προκλητικά χαμηλό επίπεδο, πλημμεληματικού χαρακτήρα, κατηγοριών στη Hellenic Train. Είναι η εταιρεία που κέρδιζε χρήματα αναλαμβάνοντας την μετακίνηση των ανυποψίαστων επιβατών γνωρίζοντας την άθλια κατάσταση στην ασφάλεια του σιδηροδρόμου
    την μη απόδοση κατηγοριών στους Γραμματείς του Υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών που επίσης ήταν απολύτως ενήμεροι για την ανύπαρκτη ασφάλεια στο σιδηρόδρομο
  • την μη απόδοση κατηγοριών σε στελέχη των σιδηροδρομικών εταιρειών, με σημαντικές ευθύνες για τη λειτουργία του σιδηροδρόμου, της ΡΑΣ και τους εκπροσώπους της αναδόχου της σύμβασης 717 εταιρείας ΤΟΜΗ ΑΒΕΤΕ-ALSTROM S.A.
  • την απουσία κατηγορητηρίου για τον θάνατο και την απανθράκωση των 25 από τα 57 θύματα, παρά την διεξοδική και επί 2,5 χρόνια διερεύνηση των αιτιών της φωτιάς που ακολούθησε της σύγκρουσης, από κρατικούς φορείς και τεχνικούς συμβούλους
  • τον αδιανόητο χαρακτηρισμό της δολοφονίας των 57 θυμάτων του Εγκλήματος των Τεμπών ως ανθρωποκτονία από ΑΜΕΛΕΙΑ και όχι ανθρωποκτονία με πρόθεση δόλου, παρά τα ενοχοποιητικά στοιχεία που προέκυψαν.

Ό,τι και να κάνουν εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την πραγματική δικαίωση, έτσι ώστε να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι για την εγκληματικά επικίνδυνη λειτουργία του σιδηρόδρομου.

Όπως γράφει και ο Πάνος θα συνεχίσουμε “για να μη χαθούν άλλες ζωές για τα κέρδη τους”.

Για να μην υπάρξουν άλλα Τέμπη!

Συμμετέχουμε σήμερα Κυριακή 21/9, στις 6:30, στο Σύνταγμα, στο κάλεσμα σωματείων προς υποστήριξη του Πάνου Ρούτσι και του δίκαιου αιτήματός του καθώς και για τη συνέχιση της ανάκρισης».

Οι Συγγενείς:

1. Γκαμπριέλα Φόριαν
2. Μαρίνα Χατζηβασιλείου
3. Νικόλαος Χατζηβασιλείου
4. Λάζαρος Πορφυρίδης
5. Άννα Καρατζόγλου
6. Αντώνιος Ψαρόπουλος
7. Αθανάσιος Καραθεοδώρου
8. Κατερίνα Μαλιόγλου
9. Ασημίνα Γκοντούλη
10. Χρήστος Χούπας
11. Ντιάνα Μπόζο
12. Σωκράτης Μπόζο
13. Άγγελος Μπόζο
14. Κανέλλα Ανδρεάδου
15. Ευάγγελος Τσιώμας
16. Νικολέτα Τσιώμα
17. Λυσίμαχος Παπάζογλου
18. Δέσποινα Γκανίδου
19. Φωτεινή Κοκάλα
20. Έλλη Παυλίδου
21. Σωκράτης Παυλίδου
22. Βασίλειος Παυλίδης
23. Ηλίας Παπαγγελής
24. Μαρία Ντόλκα
25. Άλμα Λάτα
26. Τζένη Λάτα
27. Έντουαρντ Λάτα
28. Ελένη Βασάρα
29. Γεώργιος Τσακλίδης
30. Σμαρώ Οικού
31. Ευθύμιος Οικού
32. Νικόλαος Οικού
33. Αθανασία Μπουρνάζη
34. Δημήτριος Μπουρνάζης
35. Παύλος Ασλανίδης
36. Νικολέτα Λαζαρίδου
37. Ιωάννης Ασλανίδης
38. Άγγελος Ασλανίδης
39. Αντώνιος Καρασάββας
40. Ζαφειρώ Καρασάββα
41. Θεόδωρος Ελευθεριάδης
42. Ελισάβετ Εγούτ
43. Δημήτριος Ναλμπάντης
44. Ηρώ Λασκαριδάκη
45. Κατερίνα Βουτσινά
46. Κατσαρας Αθανάσιος
47. Μπαμπαρακου Ευαγγελία
48. Κατσαρας Βασίλειος

EUROKINISSI

Σε συνέντευξη που παραχώρησε το Σάββατο (20/9) στο MEGA, προφανώς καταβεβλημένος, ο Πάνος Ρούτσι κατέστησε σαφές πως δε θα σταματήσει τον αγώνα του και θα συνεχίσει μέχρι τέλους.

«Έχει γίνει κάτι μοναδικό. Ο κόσμος έρχεται από παντού όλη μέρα, να με αγκαλιάσει, να μου δώσει κουράγιο, δύναμη. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω» είπε για το κύμα συμπαράστασης από τον κόσμο.

Στην ερώτηση γιατί πήρε την απόφαση να ζητήσει κάτι τόσο σκληρό για ένα γονέα, τόνισε: «Γιατί δεν τους πιστεύω πια. Δυόμιση χρόνια ψάχνουμε αλήθεια. Ψάχνω Δικαιοσύνη και το μόνο που αντικρίζω είναι κλειστές πόρτες και ψέματα. Δεν μπορώ άλλο να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια. Έχω δώσει υπόσχεση στο παιδί μου, ότι θα βρω τους δολοφόνους και θα τους βάλω μέσα στη φυλακή».

H ακρίβρια σφίγγει την πνιγηρή θηλειά της στα νοικοκυριά και γεμίζει τα δημόσια ταμεία με χρήμα

Οικονομική «ασφυξία» δέχονται τα ελληνικά νοικοκυριά με τη θηλιά να σφίγγει δύο στις τρεις οικογένειες, αφού, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της MRB που διεξήχθη για λογαριασμό του
Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, δεν τα βγάζουν πέρα τον μήνα.

Πιο συγκεκριμένα το 66% των ερωτώμενων δήλωσε ότι το εισόδημα αρκεί για 3 από τις 4 εβδομάδες του μήνα, ενώ για το 32,2% αρκεί για τις 15 πρώτες ημέρες του μήνα.

Υπάρχει ένα 23,9% των ερωτώμενων που δηλώνουν ότι μπορούν με άνεση να ανταποκριθούν στα έξοδα του μήνα, ενώ το 7,7% έχει και τη δυνατότητα αποταμίευσης.

Την ίδια ώρα η ακρίβεια καλά κρατεί, αφού οι τιμές στη χώρα μας εξακολουθούν να κινούνται σημαντικά υψηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.

Μάλιστα, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, η επιμονή της ακρίβειας στη χώρα αποδίδεται κυρίως στη μη αναμενόμενη αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και στις υπηρεσίες – δύο κατηγορίες που επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητα των νοικοκυριών και αναμένεται να συνεχίσουν να
επιβαρύνουν τα ελληνικά νοικοκυριά και το 2026.

Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν προσδοκίες για αποκλιμάκωση, καθώς οι τιμές σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες δείχνουν ανθεκτικότητα και διαμορφώνουν ένα περιβάλλον παρατεταμένης
πίεσης στο εισόδημα, ειδικά των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Ήρθε για να μείνει

Έτσι λοιπόν, παρότι τον Αύγουστο του 2025 παρατηρήθηκε μείωση στον γενικό δείκτη τιμών (στο 3,1% από 3,7% τον Ιούλιο), η μείωση αυτή αποδίδεται σε πτωτικές τάσεις σε επιμέρους κατηγορίες και όχι σε συνολική βελτίωση του κόστους ζωής.

Επιπλέον, ο δομικός πληθωρισμός – που εξαιρεί τρόφιμα και ενέργεια – παραμένει στο υψηλό 3,9%, έναντι 4,3% τον Ιούλιο, διατηρώντας σημαντική απόκλιση από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό
δείκτη, που βρίσκεται σταθερά στο 2,3%.

Η ακρίβεια, σύμφωνα με τους ειδικούς, ήρθε για να μείνει στην Ελλάδα, με τα τρόφιμα να οδηγούν την «κούρσα» του ασταμάτητου πληθωρισμού, γεγονός που προκύπτει και από το τελευταίο Δελτίο Παρακολούθησης του Πληθωρισμού που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος. Μάλιστα, ειδικά για το μοσχαρίσιο κρέας, διατυπώνονται έντονες ανησυχίες από παράγοντες της αγοράς ότι μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 20 ευρώ το κιλό τους επόμενους μήνες.

Την ίδια ώρα ο κλάδος της κτηνοτροφίας «γονατίζει» από την έλλειψη στήριξης και τις αλλαγές στην αγροτική πολιτική.

Στον… πάτο ο κατώτατος

Παράλληλα και η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει σημαντικές αυξήσεις σε κρίσιμα είδη και υπηρεσίες το τελευταίο δωδεκάμηνο, από το κρέας, τα φρούτα και τα λαχανικά έως προϊόντα ζαχαροπλαστικής, σοκολάτες και καφέ, ενώ αυξήσεις εμφανίζονται και στα ψάρια, στα ενοίκια και στο ηλεκτρικό ρεύμα καθώς και στην ένδυση, την υπόδηση και τα αεροπορικά εισιτήρια, εικόνα που δείχνει ότι σχεδόν κάθε πτυχή της καθημερινότητας επιβαρύνει σταθερά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Η ακρίβεια έτσι στριμώχνει τα νοικοκυριά σε ένα περιβάλλον χαμηλών πραγματικών αποδοχών και υψηλού κόστους βασικών αναγκών.

Θυμίζουμε ότι παρά το υψηλό κόστος στα βασικά προϊόντα ο κατώτατος μισθός στη χώρα μας παραμένει αισθητά χαμηλότερος από άλλες χώρες της Ε.Ε., αφού στην Ελλάδα ανέρχεται σε 1.027
ευρώ με αναγωγή στις 14 καταβολές, στη Λιθουανία διαμορφώνεται στα 1.038 ευρώ και στη Γαλλία φτάνει τα 1.802 ευρώ, την ώρα που οι τιμές δεν ακολουθούν ανάλογα χαμηλή πορεία.

Στα αυγά η Ελλάδα καταγράφει από τις υψηλότερες τιμές με 3,86 ευρώ τα 12 τεμάχια ή 0,32 ευρώ το τεμάχιο, όταν στη Λιθουανία η τιμή είναι 2,64 ευρώ τα 12 ή 0,22 ευρώ το τεμάχιο και στη Γαλλία 3,78 ευρώ τα 12 ή 0,31 ευρώ το τεμάχιο, ενώ το ένα λίτρο γάλα κοστίζει 1,49 ευρώ στην Ελλάδα έναντι 1,31 ευρώ στη Λιθουανία και 1,16 ευρώ στη Γαλλία, γεγονός που υπογραμμίζει την υστέρηση της αγοραστικής δύναμης.

Στην εγχώρια λιανική οι τιμές των αυγών διαφοροποιούνται έντονα ανά κατηγορία, με τα κλουβιού να κυμαίνονται από 0,29 έως 0,35 ευρώ το τεμάχιο, τα αχυρώνα από 0,38 έως 0,40 ευρώ, τα
ελευθέρας βοσκής από 0,50 έως 0,55 ευρώ και τα βιολογικά από 0,60 έως και 1,00 ευρώ, επιβεβαιώνοντας ότι ακόμη και στα πλέον βασικά είδη το ελληνικό καλάθι επιβαρύνεται δυσανάλογα σε σχέση με τα εισοδήματα.

Το αποτέλεσμα είναι ένα επίμονο έλλειμμα ισορροπίας ανάμεσα σε τιμές και μισθούς που αναγκάζει τα νοικοκυριά να αναπροσαρμόζουν διαρκώς τις προτεραιότητές τους και να περιορίζουν την κατανάλωση για να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες του μήνα.

Μόνο το… δημόσιο ταμείο χαίρεται

Ωστόσο για την κυβέρνηση ο πληθωρισμός δεν είναι και τόσο άσχημος, αφού φέρνει έσοδα στα δημόσια ταμεία και τροφοδοτεί τα έσοδα από τους έμμεσους φόρους και ειδικά από τον ΦΠΑ και
ως εκ τούτου έχουμε αύξηση των φορολογικών βαρών χωρίς αύξηση συντελεστών. Για αυτό και η απόσταση από την Ε.Ε. σε αυτό το πεδίο διευρύνεται διαρκώς.

Τα έσοδα από τον ΦΠΑ στην Ελλάδα ανέρχονται περίπου στο 11% του ΑΕΠ σήμερα, όταν ο
μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης φτάνει μόλις το 7,5%.

Βέβαια το οικονομικό επιτελείο αποδίδει την αύξηση των φορολογικών εσόδων στη μείωση της ανεργίας, στην ενίσχυση της ανάπτυξης και στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αλλά δεν
μιλά καθόλου για τα επίσημα στοιχεία που δείχνουν πως τον  καθοριστικότερο ρόλο έχει παίξει η εκτόξευση του πληθωρισμού.

Με τις τιμές να ανεβαίνουν σχεδόν σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες, τα νοικοκυριά κλήθηκαν να πληρώσουν μεγαλύτερους λογαριασμούς για τα ίδια προϊόντα, γεγονός που αυτόματα ενίσχυσε τις εισπράξεις ΦΠΑ. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις οικονομίες με υψηλό πληθωρισμό, καθώς η έμμεση φορολογία «τρέχει» πίσω από τις αυξήσεις τιμών και
φουσκώνει τα κρατικά έσοδα, ανεξάρτητα από την πραγματική βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών.

topontiki.gr

Χάρης Δούκας: Καμία περίπτωση συγκυβέρνησης με τη ΝΔ, να το αποφασίσει το συνέδριο – Τέλος Οκτωβρίου ανοίγει η Βασιλίσσης Όλγας

Ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν υπάρχει περίπτωση συγκυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία (εννοώντας ούτε με τον Μητσοτάκη, ούτε με άλλο πρόσωπο) έστειλε ο δήμαρχος Αθήνας και μέλος του Πολιτικού Κέντρου του Κινήματος,Χάρης Δούκας. Παράλληλα προειδοποίησε εμμέσως την κυβέρνηση, που έχει αποκλείσει την Βασιλίσσης Όλγας, παραχωρώντας την μόνο σε όσους παίζουν… τένις απέναντι από το Ζάππειο, ότι ο δρόμος θα ανοίξει στα τέλη Οκτωβρίου – διαμηνύοντας ουσιαστικά ότι ο σχεδιασμός του δήμου της Αθήνας δεν αλλάζει από τις διαφωνίες τριών υπουργών.

Μιλώντας το πρωί της Κυριακής στο Mega ο κ. Δούκας είπε πως το επόμενο βήμα του ΠΑΣΟΚ για να «μπορέσει να υπάρξει μία ξεκάθαρη προοδευτική απάντηση απέναντι στη σήψη, να γίνει ένα μεγάλο δημοκρατικό ανοιχτό συνέδριο με ένα κεντρικό διακύβευμα: τον προσανατολισμό». «Εκεί» -πρόσθεσε- «θα υπάρξει και συλλογική απόφαση. Η συλλογική αυτή απόφαση θα λέει ότι δεν υπάρχει περίπτωση συγκυβέρνησης με τη ΝΔ».

«Το ΠΑΣΟΚ έχει πρόεδρο»

Εξηγώντας τις πολιτικές του θέσεις, σε μία συζήτηση που ήδη έχει φουντώσει τον τελευταίο καιρό, σχετικά με τα σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών, ο κ. Δούκας, έθεσε το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει, κατά τη γνώμη του, να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ. Προτάσσοντας την ανάγκη για ένα μεγάλο, ανοιχτό συνέδριο, που θα αποφασίσει τον προσανατολισμό του Κινήματος:

«Το ΠΑΣΟΚ έχει πρόεδρο και είναι χρέος του Νίκου Ανδρουλάκη να νικήσει τον Μητσοτάκη γιατί αλλιώς η χώρα θα έχει μεγάλες δυσκολίες και προβλήματα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι είναι να στηρίξουμε την προσπάθεια για να είναι το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα. Και θεωρώ πολύ βασικό αυτό να το κάνουμε ξεκάθαρο πολιτικό προσανατολισμό. Η απάντηση σε σημαντικά προβλήματα της χώρας, πρέπει να είναι μία προοδευτική απάντηση. Θέλουμε μια προοδευτική απάντηση απέναντι στην συντήρηση και στην εδραιωμένη συνθήκη σήψης που υπάρχει στη χώρα. Πώς μπορεί να γίνει αυτό: εάν ξεκάθαρα φτιάξουμε ένα πρόγραμμα δυνατό, τολμηρό και ξεκαθαρίσουμε επίσης ότι δεν υπάρχει περίπτωση συγκυβέρνησης με την ΝΔ. δεν αφήνει καμία χαραμάδα ο κ. Ανδρουλάκης. Παρουσιάσαμε και το πρόγραμμά μας στη Θεσσαλονίκη. Το επόμενο βήμα είναι, για να μπορέσει να υπάρξει μία ξεκάθαρη προοδευτική απάντηση απέναντι στη σήψη, να γίνει ένα μεγάλο δημοκρατικό ανοιχτό συνέδριο με ένα κεντρικό διακύβευμα: τον προσανατολισμό. Όπου και εκεί θα υπάρξει και συλλογική απόφαση. Η συλλογική αυτή απόφαση θα λέει ότι δεν υπάρχει περίπτωση συγκυβέρνησης με τη ΝΔ».

«Νομίζω ότι πρέπει να μιλάμε και να συζητάμε. Είμαστε όλοι ενεργοί πολίτες και πρέπει να έχουμε άποψη που αφορά στην πόλη μας, στην ζωή των κατοίκων. Είμαι ΠΑΣΟΚ, κατέβηκα και υποψήφιο πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ και υπάρχει και κόσμος που με στήριξε στην δεύτερη Κυριακή. Θεωρώ ότι έχω χρέος, την άποψή μου να την εκφέρω δημόσια, να εκτίθεμαι, να παρουσιάζω τις θέσεις και τις απόψεις μου και ο κόσμος να κρίνει», είπε χαρακτηριστικά για τις συχνές πολιτικές παρεμβάσεις του.

Για τον Αλέξη Τσίπρα

Ερωτώμενος για τη φημολογούμενη επιστροφή Τσίπρα, ο δήμαρχος Αθηναίων απάντησε: «Δεν ξέρω αν είναι πιθανολογούμενη η επιστροφή του κ. Τσίπρα, πρέπει και ο ίδιος να αποφασίσει και όταν υπάρξουν ανακοινώσεις θα τοποθετηθούμε νομίζω όλοι».

«Όμως αυτό δεν πρέπει να αλλάζει την δική μας προσέγγιση η οποία πρέπει να είναι προοδευτική απάντηση και νίκη στις επόμενες εκλογές. Είναι χρέος του κ. Ανδρουλάκη να νικήσει τον Μητσοτάκη γιατί αλλιώς η χώρα θα έχει μεγάλες δυσκολίες και προβλήματα. Πρέπει να δουλέψουμε όλοι για το Plan A και να μην υπάρχει καμία υποψία εσωστρέφειας. Πρέπει πολλοί να έχουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι δουλευτούμε για τον κοινό στόχο που είναι εθνικός στόχος. Σε καμία περίπτωση συγκυβέρνηση με τη ΝΔ», πρόσθεσε.

Τέλος Οκτωβρίου η διάνοιξη της βασιλίσσης Όλγας

Για τη διάνοιξη της βασιλίσσης Όλγας, ο δήμαρχος Αθηναίων ήταν ξεκάθαρος, στέλνοντας εμμέσως μήνυμα στην κυβέρνηση και τα τρία υπουργεία που έχουν αντιδράσει στο άνοιγμα του δρόμου. Είπε πως η «εταιρεία που έχει αναλάβει την υλοποίηση του έργου, ότι θα μας το παραδώσει τέλος Οκτωβρίου».

«Τέλος Οκτωβρίου λοιπόν θα έχουμε δύο ροές, μία από την Αμαλίας δεξιά και θα καταλήγει δεξιά στην Αρδηττού και μία από τη βασιλέως Γεωργίου που θα μπαίνει δεξιά στην Όλγας και θα κάνει ξανά δεξιάς στην Αμαλίας. Και δύο άλλες κινήσεις εκεί κοντά σε Συγγρού και Βουλιαγμένης. Είναι δύο ήπιες λωρίδες κυκλοφορίας κατασκευαστικά έτοιμες να αποδοθούν για να υπάρξει μεγάλη αποσυμφόρηση», σημείωσε ο κ. Δούκας.

«Εμείς θα αποδώσουμε την Όλγας σε όλους τους πολίτες. Δεν μπορεί στο κέντρο της Αθήνας να υπάρχουν πριβέ δρόμοι, δρόμοι για κάποια παρέα, για φίλους που θέλουν να παίζουν τένις. Μιλήσαμε με ειδικούς για το αν θα φρακάρει και μας είπαν ότι εφόσον δίνουμε δεξιές στροφές θα είναι μικρή η πίεση. Το μάξιμουμ είναι 250 αμάξια την ώρα», διαμήνυσε.

Ο δήμαρχος Αθηναίων μίλησε για την πτώση δέντρου στην πλατεία Ειρήνης, στο κέντρο της Αθήνας.

«Χθες είχε πάρα πολύ αέρα, τρία δέντρα έπεσαν. Το συγκεκριμένο το είχαμε ελέγξει και τέλος Αυγούστου διότι είχε ανέβει ένας νεαρός και έπαιζε, είχε ανέβει σε ένα κλαδί. Ήταν σε καλή κατάσταση και χθες στην συνέχεια που έγιναν οι τομές για να το μεταφέρουμε, ήταν νωπός ο κορμός, άρα δεν υπήρχε κάποιο θέμα να είναι σάπιο. Είχε πολύ αέρα. Είχαμε την γυναίκα που χτύπησε το κεφάλι της, μίλησα χθες μαζί της είναι όλες οι εξετάσεις μια χαρά και λογικά θα βγει σήμερα. Θέλει πολλή προσοχή γιατί και σήμερα θα έχει ριπές και θα φτάσουν στα 6 μποφόρ οι ριπές σε κάποια. σημεία. Είναι περίπου 190.000 δέντρα, έχουμε ελέγξει τα 100.000, παλεύουμε να ελέγξουμε και τα υπόλοιπα. Κυρίως εξωτερικά, γιατί εσωτερικά έρχονται οι ειδικοί που ελέγχουν το εσωτερικό, κυρίως σε υπεραιωνόβια δέντρα στον Εθνικό Κήπο», υπογράμμισε.

Τελειώνει το σκηνικό με τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα

«Στα δύο αυτά μαγαζιά, όπου σημειώθηκε το περιστατικό – και βλέπουμε ότι πάνω στο δέντρο στηρίζεται μία ομπρέλα – το ένα το έχουμε σφραγίσει, και θα έπρεπε να είναι κλειστό. Και δεν είναι κλειστό, γιατί έβαλε το δικαστήριο αναστολή εφαρμογής του σφραγίσματος. Και το άλλο το έχουμε σφραγίσει τον Ιούλιο και πήγαμε χθες μετά το συμβάν και ήταν τα τραπεζοκαθίσματα εκτός των ορίων αδειοδότησης – παράνομα δηλαδή. Τελειώνει το σκηνικό αυτό, και το στηρίζουν τις ομπρέλες τους παράνομα – προφανώς τους γράψαμε. Είναι λογικό να στηρίζουμε την τέντα πάνω στο δέντρο ενώ έχουμε πει ότι έχει αέρα, και θέλει προσοχή; Βλέπουμε ότι δίπλα από εκεί που πέφτει το δέντρο, είναι η εκκλησία. Σε λίγο αυτά τα τραπεζοκαθίσματα θα μπουν μέσα στην εκκλησία. Σφραγίζουμε, η δικαιοσύνη αντί για τις 21 μέρες το βάζει 3 μέρες. Αν συνεχιστεί η ίδια δουλειά θα πάω στις Αρχές. έχουμε προχωρήσει σε 116 σφραγίσεις από την αρχή της χρονιάς. Θέλουμε ειρήνη αλλά να σεβόμαστε και τον χώρο», πρόσθεσε.

topontiki.gr

Συνεχίζεται η ισοπέδωση της Γάζας: Αδιάκοπο το ισραηλινό «σφυροκόπημα» – Θάνατος ή δύσκολη έξοδος οι επιλογές

Ο διευθυντής του νοσοκομείου Σίφα της πόλης της Γάζας, ο Μοχάμεντ Αμπού Σαλμίγια, είχε βάρδια χθες Σάββατο στο τμήμα επειγόντων περιστατικών όταν διακομίστηκαν εκεί τα πτώματα του αδελφού του και της νύφης του, θυμάτων ισραηλινού βομβαρδισμού.

«Έπαθα σοκ, συγκλονίστηκα όταν είδα τα πτώματα του αδελφού μου και της γυναίκας του», είπε ο γιατρός στο AFP. «Τα πάντα είναι πιθανά τώρα, να παραλάβεις νεκρούς ή τραυματισμένους αγαπημένους σου. Τα εγκλήματα της κατοχής (του Ισραήλ) συνεχίζονται κι ο αριθμός των μαρτύρων δεν σταματά να αυξάνεται».

Η πολιτική προστασία έκανε λόγο για τουλάχιστον 87 νεκρούς χθες σε ισραηλινά πλήγματα στη Λωρίδα της Γάζας, 70 στην πόλη της Γάζας.

Σύμφωνα με τον οργανισμό άμεσης βοήθειας, 11 θύματα έχασαν τη ζωή τους σε ισραηλινά πλήγματα στη συνοικία ας Σάμπρα. Το νοσοκομείο Σίφα ανέφερε πως παρέλαβε 34 πτώματα και το νοσοκομείο των βαπτιστών άλλα 28.

Ο ισραηλινός στρατός δεν απάντησε αμέσως όταν το Γαλλικό Πρακτορείο του ζήτησε σχόλιο για τους θανάτους αυτούς.

«Ως την ύστατη στιγμή»

Λαμβανομένων υπόψη των περιορισμών που επιβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης στη Λωρίδα της Γάζας και των δυσκολιών πρόσβασης στο πεδίο, το AFP σημειώνει πως δεν είναι σε θέση να επαληθεύσει με ανεξάρτητο τρόπο απολογισμούς κι ανακοινώσεις οποιασδήποτε πλευράς.

Το νοσοκομείο Σίφα, το μεγαλύτερο στη Λωρίδα της Γάζας, από τα ελάχιστα που συνεχίζουν να λειτουργούν στον μικρό παραθαλάσσιο θύλακο, παραλαμβάνει καθημερινά νεκρούς και τραυματίες αφότου ξέσπασε ο πόλεμος, με έναυσμα έφοδο άνευ προηγουμένου του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς εναντίον του νότιου τμήματος της ισραηλινής επικράτειας την 7η Οκτωβρίου 2023.

Όμως η ροή των θυμάτων αυξήθηκε πολύ από την έναρξη, τη 16η Σεπτεμβρίου, χερσαίας επίθεσης του ισραηλινού στρατού στην πόλη της Γάζας, με διακηρυγμένο στόχο να αφανιστεί το παλαιστινιακό κίνημα εκεί.

Νωρίς χθες το πρωί, ασθενοφόρο μπήκε στον περίβολο της δομής υγείας με τις σειρήνες να ουρλιάζουν. Τέσσερα πτώματα τυλιγμένα με λευκά σάβανα αφέθηκαν κάτω από δέντρο, ενώ κατέφτανε άλλο ασθενοφόρο, με τραυματίες, ανάμεσά τους αγοράκι.

«Ο θάνατος είναι πιο ελεήμων», αναστέναξε ο Μοχάμεντ Νάσαρ, 38 ετών, κάτοικος της συνοικίας Τελ αλ Χάουα, με το βλέμμα στραμμένο στη ροή κατοίκων που έφευγαν για να σωθούν από τους βομβαρδισμούς.

Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, κάπου 480.000 κάτοικοι της πόλης της Γάζας έφυγαν από τα τέλη Αυγούστου. Η πολιτική προστασία έκανε λόγο προχθές για λίγες δεκάδες χιλιάδες λιγότερους, 450.000 εκτοπισμένους.

Με κάποια λιγοστά υπάρχοντά τους σε φορτηγά, αυτοκίνητα, κάρα που σέρνουν γαϊδούρια ή στην πλάτη, χιλιάδες Παλαιστίνιοι παίρνουν καθημερινά τους δρόμους προς νότο.

Εξαντλημένος, ο Μοχάμεντ Νάσαρ είπε πως δεν έχει ούτε τις δυνάμεις, ούτε τα μέσα για να φύγει. Η γυναίκα μου, οι τρεις κόρες μου κι εγώ θα περιμένουμε ως στην ύστατη στιγμή».

«Να εκτοπίσει τους πάντες»

Ο ισραηλινός στρατός «θέλει να εκτοπίσει διά της βίας τους πάντες για να καταστρέψει την πόλη της Γάζας και να την κάνει δεύτερη Μπέιτ Χανούν ή Ράφα, αβίωτη για τα επόμενα εκατό χρόνια», εκτίμησε ο Μοχάμεντ Νάσαρ, αναφερόμενος σε άλλες κοινότητες στον θύλακο που έχουν μεταμορφωθεί σε ερείπια αφότου άρχισε ο πόλεμος πριν από προσεχώς δυο χρόνια.

Παρά τις διαταγές να φύγουν εσπευσμένα και τους βομβαρδισμούς, πολλές οικογένειες αρνούνται ή αδυνατούν να φύγουν. Η διαδρομή κοστίζει ακριβά για κάποιους. Άλλοι λένε πως δεν ξέρουν ή δεν έχουν πού να πάνε.

Κάτοικοι που έφυγαν από την πόλη αφηγήθηκαν πως χρειάστηκαν πάνω από δώδεκα ώρες για να φθάσουν στις περιοχές του νότου οι οποίες υποδείχτηκαν από τον ισραηλινό στρατό. Οι τιμές για τη διαδρομή δεν σταματούν να αυξάνονται. Πλέον κάποιοι ιδιοκτήτες φορτηγών ζητούν από 1.500 ως 2.000 δολάρια για να κάνουν το δρομολόγιο, σύμφωνα με μαρτυρίες που συγκέντρωσε το AFP.

«Δεν έχουμε χρήματα για να φύγουμε»

«Θέλουμε να φύγουμε αλλά δεν έχουμε χρήματα», είπε η Ραΐντα αλ Αμαρίν, που ξύπνησε το πρωί από τους κρότους των εκρήξεων.

«Δεν έχουμε ούτε δέκα σέκελ για να αγοράσουμε ψωμί. Τι μπορούμε να κάνουμε; Θα μείνουμε — είτε θα μας σκοτώσουν ή κάποιος θα βρει λύση για μας».

Ο ισραηλινός στρατός διαβεβαιώνει πως οι κάτοικοι που φεύγουν θα βρουν τρόφιμα, σκηνές και φάρμακα σε ζώνη που χαρακτηρίζει «ανθρωπιστική» στο αλ Μαουάσι, στον νότο.

Όμως η περιοχή αυτή, παρότι παρουσιάζεται ως ασφαλής, βομβαρδίστηκε επανειλημμένα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες και τοπικές πηγές, εντείνοντας τη δυσπιστία των Γαζαίων.

topontiki.gr

Ή κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει σε ψήφιση το αποκρουστικό αντεργατικό νομοσχέδιο

Του Δημήτρη Βρυσάλη *

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 1/10 Ή κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει σε ψήφιση το αποκρουστικό αντεργατικό νομοσχέδιο…

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει σε ψήφιση το αποκρουστικό αντεργατικό νομοσχέδιο που προβλέπει μεταξύ άλλων τις 13 ώρες δουλείας, την επέκταση της ευελιξίας με συμβάσεις έως και δύο ημερών, το περαιτέρω ξεχαρβάλωμα κάθε έννοιας σταθερού εργάσιμου χρόνου. Με λίγα λόγια τη υποταγή της καθημερινότητας μας, της οικογενειακής μας ζωής και του ελεύθερου χρόνου μας (εάν υπάρχει..) στις ανάγκες του κάθε εργοδότη.

Ένα νομοσχέδιο που έρχεται τις με ευλογίες της ΕΕ, σε συνέχεια των αντεργατικών νόμων που έφεραν τα προηγούμενα οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια των μνημονίων και των ευρωπαϊκών οδηγιών. Έχουμε ήδη πικρή πείρα εμείς οι υγειονομικοί από εξοντωτικά ωράρια, εντατικές και απαράδεκτες συνθήκες και παράνομες βάρδιες, όλα αυτά συχνά κατά παράβαση της ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας, δηλαδή το 8ωρο, κλπ…. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα μας ετοιμάζουν όταν ακόμη και τυπικά θα ξεφορτωθούν και αυτά τα δικαιώματα.

Εξάλλου ο χώρος της υγείας είναι από τους «πρωτοπόρους», με το νόμο του 2017 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τη διευθέτηση του χρόνου στους νοσοκομειακούς ιατρούς, που εισήγαγε τη 12 ώρη εργασία και τις 60 ώρες εβδομαδιαίως πάντα με τη συμφωνία του εργαζόμενου ( αλλοίμονο!), ο οποίος λόγω των αντιδράσεων σε μεγάλο βαθμό παρέμεινε στα χαρτιά.

Δεν είναι τυχαίο ότι το προηγούμενο διάστημα ψηφίστηκε η αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων που δίνει φτερά στην τρομοκρατία, τη καταστολή και τη διοικητική αυθαιρεσία στα νοσοκομεία, με στόχο να αντιμετωπίσει τον αγώνα, τις αντιδράσεις και την αγανάκτηση των εργαζομένων. Μετά και τις πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να περισσεύουν εκατομμύρια από τη φοροαφαίμαξη του λαού για να δοθούν στους επιχειρηματίες και τους πολεμικούς εξοπλισμούς αλλά όχι για τις λαϊκές ανάγκες σε υγεία, παιδεία, στέγαση κλπ, τη στιγμή που οι μισθοί δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε τα αναγκαία…Ακόμα και αυτές οι εξαγγελίες περί φοροελαφρύνσεις είναι ψίχουλα πχ Ένας νεοδιόριστος δημόσιος υπάλληλος χωρίς παιδιά θα έχει όφελος από τη μείωση του φόρου, 1,88 ευρώ το μήνα! 6 ολόκληρα λεπτά την ημέρα!Τα προβλήματα στο χώρο της υγείας είναι πολλά και διαχρονικά

Καθημερινά όλες οι δημόσιες δομές υγείας – πρόνοιας υποβαθμίζονται χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΠΑΓΝΗ το οποίο στενάζει από τις ελλείψεις, στις οποίες προστίθενται συνεχείς παραιτήσεις προσωπικού κάτω από το βάρος των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας. Την ίδια ώρα όταν ο υπουργός δεν ξημεροβραδιάζεται προσπαθώντας να παρουσιάσει μία ειδυλλιακή εικόνα του ΕΣΥ με τα περίφημα «βραχιολάκια» κ.ά. η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί με ταχύτατους ρυθμούς το ξεπούλημα του τομέα της υγείας. Ο χώρος μας είναι διαβόητος για την «πιλοτική» εφαρμογή όλων των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων που δυσχεραίνει ολοένα περισσότερο την ελεύθερη πρόσβαση των ασθενών μας σε δημόσιες-δωρεάν – ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και ταυτόχρονα, εξασφαλίζει την ένταση της εκμετάλλευσης των υγειονομικών με εξαθλίωση των συνθηκών της δουλειάς μας(μισθολογικά-εργασιακά ασφαλιστικά-επιστημονικά), «διευθέτηση»- επέκταση του εργάσιμου χρόνου [διπλοβάρδιες – «13ωρο» – 6μερα – βδομάδες χωρίς ρεπό] και παράλληλα, κατακόρυφη αύξηση της καταστολής

Μέσα αυτές τος συνθήκες κηρύχτηκε η απεργία Τα ερωτήματα των εργαζόμενων είναι πολλά

Λένε αρκετοί εργαζόμενοι στο δημόσιο ότι δεν μας αφορά εμάς ΑΠΑΝΤΑΜΕ

Οι οικογένειες που είμαστε μέλη, δεν αποτελούνται μόνο από δημοσίους υπάλληλους. Κανείς δεν μπορεί να είναι αδιάφορος όταν αναγκάζονται να εργάζονται σαν σκλάβοι τα παιδιά μας, τα αδέρφια ή οι σύντροφοί στη ζωή μας.

✓ Είναι χιλιάδες οι συνάδελφοί μας που εργάζονται μέσω «εργολάβων» στις υπηρεσίες που δουλεύουμε.

✓Είναι δεκάδες χιλιάδες οι συνάδελφοί μας που εργάζονται με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης και φεύγοντας από το δημόσιο, θα δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα.

✓ Έχει εκτοξευτεί ο αριθμός των αιτήσεων συναδέλφων μας στα υπηρεσιακά συμβούλια για να τους επιτραπεί να κάνουν δεύτερη δουλειά, αδυνατώντας να ζήσουν με τους ντροπιαστικούς μισθούς που δίνονται.

Μα στην ουσία ήδη δουλεύουμε πολλές παραπάνω ώρες από το 8ωρο στην υγεία »

«Πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας;», είναι ένα από τα ερωτήματα των εργαζομένων σχετικά με το νομοσχέδιο. Σε αυτήν τη μαύρη πραγματικότητα όμως πατάει η ΝΔ και έρχεται να βάλει σφραγίδα στην «ευελιξία», στη ζωή – λάστιχο.

ΤΟ νομοσχέδιο κάνει μια τομή: Μετατρέπει σε κανονικότητα όχι απλά τις περισσότερες ώρες δουλειάς μέσω του 13ωρου, αλλά την «ευελιξία» δίχως τέλος, ώστε να φτάνει στα απώτατα όρια η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Εκεί στοχεύουν η γενικευμένη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου για όλο το έτος, οι υπερωρίες στην εκ περιτροπής εργασία, οι δουλειές των 2 ημερών, η κατάργηση της ενιαίας άδειας αναψυχής, επισφραγίζοντας τελικά το «μοντέλο» ενός εργαζόμενου που θα είναι διαθέσιμος όλη μέρα και όλο τον χρόνο στην εργοδοσία. Εργαζόμενοι που θα δουλεύουν χωρίς ωράριο, όποτε και για όσο χρειαστεί, από 6ωρο έως 12ωρο, για 4 ή για 7 μέρες τη βδομάδα, να μην προγραμματίζουν τη ζωή τους και ο ελεύθερος χρόνος να είναι ένας «μέσος όρος» μερικών ωρών σε βάθος ενός έτους.

Το νομοσχέδιο λοιπόν αποτελεί τη βάση για τη νέα εφόρμηση της εργοδοσίας, κάτι που αποκαλύφθηκε και στη «δημόσια διαβούλευση» που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή, με φορείς της μεγαλοεργοδοσίας να απαιτούν περαιτέρω ελαστικοποίηση, μέχρι και 16ωρα (!), όπως έκανε η ένωση ξενοδόχων Ηρακλείου περιγράφοντας ουσιαστικά τα …επόμενα νομοσχέδια αν οι εργαζόμενοι δεν αντιδράσουν στέλνοντας στα σκουπίδια αυτήν την αθλιότητα.

«Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί, αφού η ΝΔ είναι πλειοψηφία»

«Ακόμα και να απεργήσουμε, η κυβέρνηση είναι πλειοψηφία στη Βουλή, οπότε θα ψηφίσει το νομοσχέδιο»: Η σκέψη αυτή απασχολεί εργαζόμενους που αναλογίζονται αν αξίζει να κάνουν το βήμα και να απεργήσουν την 1η Οκτώβρη, αν θα έχει κάποιο αποτέλεσμα η δική τους συμμετοχή.

Βεβαίως, η κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία στη Βουλή για να ψηφίσει το νομοσχέδιο, όμως ο αγώνας των εργαζομένων με όλες τις μορφές και με κορυφαία την απεργία μπορεί να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις. ακόμα κι αν γίνει τελικά νόμος ένα νομοσχέδιο όπως αυτό, το «στοίχημα» για τους εργαζόμενους παραμένει ανοιχτό: Πατώντας στον απεργιακό τους ξεσηκωμό μπορούν να βρουν τη δύναμη για να το υπονομεύσουν στην πράξη εκεί που θα επιχειρήσει να το υλοποιήσει η εργοδοσία.

• όπου οι εργαζόμενοι με τα σωματεία τους έκαναν κουρελόχαρτα αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, υπέγραψαν Συλλογικές Συμβάσεις με προβλέψεις κόντρα στο νομοθετικό πλαίσιο

• Πιο πρόσφατο είναι αυτό των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής, που με τον αγώνα τους ακύρωσαν τις αξιώσεις της εργοδοσίας για 12ωρη δουλειά μέσα από τη «διευθέτηση» που προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος της ΝΔ.

• Οι Οικοδόμοι, με τις αυξήσεις στα μεροκάματα που απέσπασαν στη ΣΣΕ

• Οι μεταλλεργάτες στη Ζώνη του Περάματος, που έχουν κατοχυρώσει το 7ωρο – 5ήμερο και την απαγόρευση υπερωρίας πάνω από 10 ώρες.

• Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΛΤΑ, που πήραν τις προσαυξήσεις για τις τριετίες, παρά τον νόμο που δίνει το δικαίωμα στην εργοδοσία να τους τις κλέβει

• Οι εργαζόμενοι στο ημερήσιο κέντρο Άνοιας στο ΠΑΓΝΗ που με το σωματείο μπροστά πληρώθηκαν τα δεδουλευμένα τους

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ . Να οργανωθούμε στο σωματείο και να συμμετέχουμε στον αγώνα για να μείνουν οι νόμοι τους στα χαρτιά, για να βάλουμε φραγμό σε αυτή την κατάσταση που ωθεί στην πλήρη απαξίωση & διάλυση του δημόσιου νοσοκομείου και να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και ζωής, αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας που θα προσφέρει στον ελληνικό λαό δωρεάν, σύγχρονες και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 1 ΟΚΤΩΒΡΗ

ΟΧΙ ΣΤΗ 13ΩΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ -> 6ωρο – 5ήμερο – 30ωρο με πραγματική ένταξη στα ΒΑΕ & ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ!

 

* ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΑΓΝΗ ΜΕΛΟΣ ΓΣ ΠΟΕΔΗΝ

 

Δολοφονική επίθεση Ισραήλ με 31 δημοσιογράφους νεκρούς στην Υεμένη: Η πιο αιματηρή επίθεση σε Μέσο Ενημέρωσης τα τελευταία 16 χρόνια

Το πλήγμα στην ελευθερία του Τύπου, η διεθνής κατακραυγή και οι αμφιβολίες για τη νομιμότητα της στρατιωτικής δικαιολογίας

Σε μια φονική επίθεση που έχει συγκλονίσει τη διεθνή κοινότητα, 31 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σκοτώθηκαν στις 10 Σεπτεμβρίου 2025, όταν ισραηλινά πληρώματα αεροπορικών επιδρομών χτύπησαν τα γραφεία δύο εφημερίδων στο προπύργιο των Χούθι στην πρωτεύουσα της Υεμένης, Σανάα. Committee to Protect Journalists+2The Washington Post+2 Ο αριθμός αυτός αναδεικνύει την πιο θανατηφόρα επίθεση κατά δημοσιογράφων παγκοσμίως από τη «σφαγή του Μαγκουιντάναο» στις Φιλιππίνες το 2009, και εντείνει την κριτική για χρήση της πολεμικής ισχύος εναντίον πολιτών που εργάζονται στα Μέσα.

Η εφημερίδα 26 September της Υεμένης ήταν η πρώτη που κατονόμασε τους 31 νεκρούς από τους πολλαπλούς βομβαρδισμούς που έπληξαν τα γραφεία της, καθώς και εκείνα της εφημερίδας Yemen, και τα δύο στεγάζονταν στην έδρα της Διεύθυνσης Ηθικής Καθοδήγησης της κυβέρνησης. Όλοι εκτός από έναν από τους νεκρούς εργάζονταν στα δύο αυτά Μέσα.

Ο Νάσερ Αλ-Χάντρι, αρχισυντάκτης της 26 September, χαρακτήρισε τις δολοφονίες ως «μια πρωτοφανή σφαγή δημοσιογράφων», εξηγώντας ότι πολλαπλά πλήγματα έπληξαν την αίθουσα σύνταξης γύρω στις 4:45 μ.μ., την ώρα που το προσωπικό ετοίμαζε την εβδομαδιαία έκδοση της εφημερίδας, η οποία αποτελεί επίσημο έντυπο του στρατού της Υεμένης.

«Είναι μια βίαιη και αδικαιολόγητη επίθεση που στόχευσε αθώους ανθρώπους, των οποίων το μόνο “έγκλημα” ήταν ότι εργάζονταν στον τομέα της ενημέρωσης, οπλισμένοι μόνο με τα στυλό και τις λέξεις τους», δήλωσε στον CPJ, προσθέτοντας ότι πολλοί συνάδελφοί του βρέθηκαν διαμελισμένοι.

Ένα παιδί που είχε συνοδεύσει δημοσιογράφο στην εργασία του συγκαταλέγεται στους νεκρούς, σύμφωνα με τον Αλ-Χάντρι, ενώ 22 δημοσιογράφοι τραυματίστηκαν.

Το περιστατικό αποτελεί τη δεύτερη πιο θανατηφόρα μεμονωμένη επίθεση σε εκπροσώπους του Τύπου που έχει καταγράψει ποτέ η Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων (CPJ), μετά τη σφαγή του Μαγκουιντάναο στις Φιλιππίνες το 2009, όπου 32 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν όταν η αυτοκινητοπομπή τους δέχτηκε ενέδρα.

Ο Αλ-Χάντρι κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να πάρει ξεκάθαρη και αποφασιστική στάση:

«Ο ισραηλινός στρατός κατέστρεψε τις εγκαταστάσεις των εφημερίδων, τα τυπογραφεία και τα αρχεία. Το αρχείο της 26 September είναι από τα σημαντικότερα ιστορικά τεκμήρια της Υεμένης, καταγράφοντας την ιστορία της χώρας από τον προηγούμενο αιώνα, και η απώλειά του είναι βαθύτατα επώδυνη», τόνισε στον CPJ.

Ο πόλεμος του Ισραήλ κατά των δημοσιογράφων επεκτείνεται πέρα από τη Γάζα

Η CPJ έχει καταγράψει εδώ και καιρό την τακτική του Ισραήλ να παρουσιάζει δημοσιογράφους ως μαχητές, ώστε να δικαιολογήσει τη δολοφονία τους. Μήνες πριν από τον τρέχοντα πόλεμο στη Γάζα, η έκθεση της CPJ με τίτλο “Deadly Pattern” (Θανάσιμο Μοτίβο) του 2023, ανέλυσε πέντε ανεπιβεβαίωτες κατηγορίες περί τρομοκρατικής ή μαχητικής δράσης εναντίον δημοσιογράφων που σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις μεταξύ 2004 και 2018.

Η CPJ χαρακτηρίζει τους 31 θανάτους στην Υεμένη ως δολοφονίες — δηλαδή, εκ προθέσεως στοχευμένες επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων λόγω του έργου τους. Πριν από την επίθεση της 10ης Σεπτεμβρίου, η Επιτροπή είχε ήδη τεκμηριώσει ότι πάνω από δύο ντουζίνες άλλοι δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα ΜΜΕ είχαν δολοφονηθεί από το Ισραήλ από την έναρξη του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Το Ισραήλ ευθύνεται για 1 στις 6 δολοφονίες δημοσιογράφων παγκοσμίως από το 2016

Κατά την τελευταία δεκαετία, η CPJ έχει καταγράψει τη δολοφονία 227 δημοσιογράφων παγκοσμίως. Το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για πάνω από το 16% αυτών, μέσω επιθέσεων στη Γάζα, τον Λίβανο, το Ιράν και την Υεμένη.

Μια έρευνα του ισραηλινού ανεξάρτητου περιοδικού +972 τον Αύγουστο του 2025 αποκάλυψε ότι ο IDF διατηρεί μια μονάδα με την ονομασία “Legitimization Cell”, η οποία παρουσιάζει δημοσιογράφους στη Γάζα ως επιχειρησιακά στελέχη της Χαμάς, με στόχο τη μείωση της παγκόσμιας αγανάκτησης για τις συνεχόμενες δολοφονίες.

Επιθέσεις που στοχεύουν ξεκάθαρα τον Τύπο

Τις τελευταίες εβδομάδες, οι καταγγελίες εντάθηκαν έπειτα από δύο επιθέσεις που στόχευσαν άμεσα τον Τύπο:

  • Στις 10 Αυγούστου, έξι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν σε πρόχειρες δημοσιογραφικές σκηνές κοντά στο Νοσοκομείο Al-Shifa της Γάζας. Ανάμεσά τους ήταν και ο ανταποκριτής του Al Jazeera, Άνας Αλ-Σαρίφ, που το Ισραήλ ισχυρίστηκε, χωρίς αποδείξεις, ότι ήταν μέλος της Χαμάς.

  • Στις 26 Αυγούστου, πέντε ακόμη δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στο Νοσοκομείο Nasser στο Χαν Γιούνις, σε επίθεση που δικαιολογήθηκε με ισραηλινή έκθεση που ανέφερε πως στόχος ήταν κάμερα της Χαμάς και εξουδετερώθηκαν έξι «τρομοκράτες».

«Καμία περιοχή δεν είναι ασφαλής για τους δημοσιογράφους»

«Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ έχει εξελιχθεί σε περιφερειακό δολοφόνο δημοσιογράφων», δήλωσε η Σάρα Κούντα, Περιφερειακή Διευθύντρια Προγραμμάτων της CPJ.
«Η επίθεση της 10ης Σεπτεμβρίου σε δύο γραφεία εφημερίδων στην Υεμένη αποτελεί ανησυχητική κλιμάκωση, επεκτείνοντας τον πόλεμο του Ισραήλ κατά της δημοσιογραφίας πολύ πέρα από τη γενοκτονία στη Γάζα. Αυτή η νέα δολοφονική έξαρση δεν είναι απλώς σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου· είναι και ένα τρομακτικό προειδοποιητικό μήνυμα προς τους δημοσιογράφους σε όλη την περιοχή: καμία περιοχή δεν είναι ασφαλής.»

Η έρευνα της CPJ δείχνει ότι από την αρχή του πολέμου στη Γάζα:

  • 193 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα ΜΜΕ σκοτώθηκαν στη Γάζα

  • 6 στον Λίβανο

  • 3 στο Ιράν

  • 31 στην Υεμένη

Από τους 31 στην Υεμένη, τουλάχιστον 9 έχουν ταυτοποιηθεί ως δημοσιογράφοι, ενώ συνεχίζεται η διερεύνηση για τους υπόλοιπους.

Στο Λίβανο και στο Ιράν

  • Στον Λίβανο, τον Οκτώβριο του 2024, τρεις δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή σε συγκρότημα όπου διέμεναν 18 δημοσιογράφοι. Οι νεκροί εργάζονταν για τα φιλο-Χεζμπολάχ κανάλια Al-Mayadeen και Al-Manar.

  • Στο Ιράν, τον Ιούνιο του 2025, ένας δημοσιογράφος και ένας εργαζόμενος σε κρατικό τηλεοπτικό σταθμό σκοτώθηκαν σε χτύπημα εναντίον του κεντρικού κτιρίου του καναλιού. Ο Ισραηλινός Υπουργός Άμυνας, Ισραέλ Κατζ, δήλωσε ότι ο στόχος ήταν «η προπαγανδιστική αρχή του ιρανικού καθεστώτος».

Η μη τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ επί της υπόθεσης δολοφονίας του Σ. Βαλυράκη δημιουργεί ερωτήματα

Από το fb του Μάνου Λαμπράκη

Η μη τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ επί της υποθέσεως της πολιτικής δολοφονίας του πρώην υπουργού, αντιστασιακού αγωνιστή, δραπέτη των φυλακών της χούντας, ιστορικού στελέχους και συνοδοιπόρου του Ανδρέα Παπανδρέου, Σήφη Βαλυράκη, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά τη βίαιη, οργανωμένη, δολοφονική επίθεση που του στοίχισε τη ζωή στην Ερέτρια, δεν αποτελεί ένδειξη πολιτικού τακτ ούτε δυσκολίας νομικής ερμηνείας, αλλά συνιστά πλήρες στρατήγημα αφαίρεσης του παρελθόντος από τον δημόσιο λόγο του κόμματος, μια λειτουργική εξαγωγή του τραύματος έξω από τη σφαίρα της πολιτικής αλήθειας, μια απόσυρση της ιστορικής υποχρέωσης στο όνομα της μεταπολιτικής ευταξίας, μια αποκήρυξη της ίδιας της κομματικής του ταυτότητας, που τεκμαίρει τη συντριβή κάθε εννοιολογικής συνέχειας μεταξύ της πράξης της Αντίστασης και της σημερινής διαχειριστικής του γραφειοκρατίας, η οποία επιλέγει να δρα μονάχα ως μηχανισμός σφυγμομέτρησης εκλογικής ανοχής και όχι ως ιστορικός φορέας μιας αποστολής.

Η επιδεικτική σιωπή του κόμματος καθ’ όλη τη διάρκεια των διαδοχικών αναβολών της δίκης, οι οποίες λειτουργούν όχι ως τυχαία εμπόδια αλλά ως μετανεωτερικοί μηχανισμοί αδρανοποίησης του πραγματικού, η μετατροπή της Δικαιοσύνης σε επ’ αόριστον pending κατάσταση τύπου software update, όπου το αίτημα της οικογένειας παραμένει εσαεί σε ουρά αναμονής και το φάκελο δεν τον αγγίζει κανείς από σεβασμό στη σκόνη που έχει καθίσει πάνω του, η πλήρης θεσμική και συμβολική απουσία του κόμματος από τη δημόσια υπεράσπιση της αλήθειας του Βαλυράκη, ενός ανθρώπου που έζησε, έδρασε, κινδύνευσε και υπέφερε για να υπάρξει η δυνατότητα της ίδιας της δημοκρατικής ανασυγκρότησης του κόμματος αυτού, δεν μπορεί να ερμηνευτεί παρά μονάχα ως συνειδητή πολιτική επιλογή διαγραφής της ριζοσπαστικής του ιστορικότητας, μια σιωπή που δεν είναι έλλειψη αλλά επιτελεστικότητα, ένα κενό, στο οποίο το κόμμα κάνει ακριβώς αυτό που κάνουν οι σύγχρονοι φορείς της διαχειριστικής εξουσίας: παράγει γυμνή ζωή, μια ζωή χωρίς πολιτική αναγνώριση, ένα νεκρό σώμα χωρίς δικαίωμα επανάληψης στο λόγο, ένα πολιτικό υποκείμενο που δεν είναι πια ούτε υποκείμενο ούτε πολιτικό, αλλά σκιά, επιβίωση, κατάλοιπο.

Όταν ο Βαλυράκης πεθαίνει στην αγκαλιά της θάλασσας, χτυπημένος από παρακρατικούς σε θαλάσσιο πεδίο κυριαρχίας φασιστικού τύπου, η παρατεταμένη αναβολή της δίκης, η σιωπή της Βουλής, η απουσία οποιασδήποτε πολιτικής τελετής ανάμνησης, η μη έκδοση πολιτικής καταγγελίας για τη βία εναντίον ενός πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ που υπήρξε και δεξί χέρι του Ανδρέα Παπανδρέου, αποκαλύπτει την καθολική κρίση της μοναδικότητας της μνήμης στον δημόσιο λόγο του κόμματος, καθώς αυτό δεν αντέχει πια να εκπροσωπεί την τραυματική του ύλη, μετατρέποντας τους ήρωες σε ανεπιθύμητα φορτία και τα μαρτύρια τους σε ενοχλητικά αρχεία, που δεν εξυπηρετούν το σύγχρονο μάρκετινγκ της πολιτικής εικόνας, όταν περιγράφει τη μετάβαση από το πολιτικό σώμα στο πολιτικά αξιοποιήσιμο πρόσωπο, με άλλα λόγια, από την τραγική υποκειμενικότητα στην ανώνυμη χρηστικότητα του προφίλ.

Η αμηχανία του ΠΑΣΟΚ μπροστά στην ίδια του την ιστορική κληρονομιά είναι πλέον θεσμικά κωδικοποιημένη ως φοβία απέναντι στο ανέκφραστο, ως διαχειριστικός τρόμος απέναντι στην πολιτική ασυνέχεια, ως προληπτική απώθηση της εσωτερικής ρήξης, και αυτή η απώθηση δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε πίσω από την αιδήμονα σιωπή ούτε πίσω από τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις περί σεβασμού της Δικαιοσύνης ούτε βεβαίως πίσω από τη στεγνή αποπομπή ενός υποψηφίου όπως ο Γιάννης Γλύκας, ο οποίος υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης των φερόμενων ως δολοφόνων του Βαλυράκη, αποπομπή που έγινε όχι από θέση πολιτικής ευθύνης αλλά από ανάγκη αποφυγής επικοινωνιακής φθοράς, όχι για να αποκατασταθεί ο Βαλυράκης ως σημαίνων της Δημοκρατίας αλλά για να επανέλθει το ψηφοδέλτιο στη ροή της διαχειρίσιμης εικόνας, διότι η πολιτική μνήμη, όταν δεν είναι θεμελιωμένη σε αξιακό λόγο, μετατρέπεται σε ρητορική νεκρολογία χωρίς συνέπειες.

Η μη-αναγνώριση της πολιτικής φύσης του εγκλήματος εις βάρος του Σήφη Βαλυράκη, η μη-διεκδίκηση της δίκης ως πράξης ανάκτησης της δημοκρατικής τάξης, η απουσία του ΠΑΣΟΚ από τον δημόσιο λόγο υπέρ της οικογένειας του νεκρού, που παραμένει εδώ και πέντε χρόνια μέσα σε ένα καθεστώς αναμονής και εξουθένωσης, όπου κάθε νέα αναβολή λειτουργεί ως ένα μικρότερο έγκλημα εντός του πρώτου, και η αδυναμία του κόμματος να συνδέσει την υπόθεση αυτή με την ιστορική του αποστολή, φανερώνουν την πλήρη αποσύνθεση της έννοιας του κομματικού καθήκοντος, την καταγώγια κατάρρευση της σχέσης μεταξύ κόμματος και Ιστορίας, μεταξύ οργανισμού και ηθικής υποχρέωσης, καθιστώντας το ΠΑΣΟΚ όχι μόνον αδιάφορο απέναντι στους νεκρούς του, αλλά εν δυνάμει συνένοχο στην καθολική αποπολιτικοποίηση της απώλειας.

Αν η πένθιμη υποκειμενικότητα συγκροτεί την ηθική κοινότητα, τότε το ΠΑΣΟΚ, με τη συνεχιζόμενη του σιωπή και την απουσία πένθους, αυτοαποκλείεται από το ίδιο του το θεμελιακό κοινωνείν, μετασχηματιζόμενο σε κομματικό φάντασμα του εαυτού του, απονεκρωμένο φορέα μιας παλιάς υπόσχεσης, που προτίμησε να ξεχάσει εκείνον που του χάρισε ιστορική υπόσταση, ακριβώς επειδή η ανάμνηση του Βαλυράκη απαιτεί πολιτικό θάρρος, απαιτεί ανάληψη λόγου, απαιτεί την επικίνδυνη πράξη της μνήμης, που δεν χωράει σε δελτία τύπου, ούτε σε συλλυπητήριες επιστολές χωρίς πρόσωπο, ούτε σε ρητορικές τιμές άνευ περιεχομένου, αλλά μόνο σε ρήξεις, σε τοποθετήσεις, σε πράξεις δικαιοσύνης, που λείπουν ολοκληρωτικά.

Ο Βαλυράκης δεν πέθανε από φυσικά αίτια, δεν έπεσε από το σκάφος του, δεν χτυπήθηκε από την προπέλα, αλλά δολοφονήθηκε πολιτικά από εκείνους που έλεγχαν τη θάλασσα και κοινωνικά από εκείνους που φοβούνταν να μιλήσουν και θεσμικά από εκείνους που επέτρεψαν πέντε χρόνια αργότερα η υπόθεση να σέρνεται σαν άψυχο φάκελο σε μια Δικαιοσύνη που δεν αποδίδει, και πολιτικά από εκείνους που σωπαίνουν ακόμη και σήμερα, διότι δεν ξέρουν πώς να σταθούν δίπλα στους νεκρούς τους, εφόσον έχουν πλέον ξεχάσει πώς ήταν να μάχονται μαζί τους.