– Τελικά είμαι ανάποδος άνθρωπος. Όταν όλοι σοβαρεύονται κάνω πλάκα, κι όταν όλοι κάνουν πλάκα εγώ σοβαρεύομαι. Να, όπως τώρα. Δείτε την εικόνα…
– Στη ΝΔ, δίνουν νέο ορισμό στη λέξη «τσίρκο». Απού μπορεί κι επάνω του και όλοι εναντίον όλων.
– Η πρώτη φορά αριστερά, έγινε πρώτη φορά όξω ρε από την κοινοβουλευτική ομάδα. Ο Παναγούλης πήρε τ’ όπλο του και δε δίνει την έδρα πίσω στον Αλέξη, νέος γραμματέας της νεολαίας – της ποιάς είπατε; – ένας κακός χαμός…
– Στο Ποτάμι κάτι φουρτούνες πήρε τ’ αυτί μου. Σε ΚΚΕ και ΛΑΕ, είναι όλοι καλά και σας χαιρετούν… Μικρό το μαγαζάκι μας μα είν’ όλο δικό μας.
– Φανατικοί τζιχαντιστές απειλούν τον δυτικό – τρομάρα μας – πολιτισμό. Κάτι άλλα ντόπια νούμερα σκάνε στρακαστρούκες στον ΣΕΒ, οι Τούρκοι βάλαν στο στόχαστρο τους Ρώσους και πάρτο κάτω το πετούμενο…
– Γεωπολιτικά μυρίζει μπαρούτι, εγχώρια το πολιτικό προσωπικό αυτοκαταστρέφεται, κι εγώ αντί να κάνω πλάκα σκέφτομαι σοβαρά, πως όλη αυτή η αποδόμηση κάτι κρύβει. Κάτι όχι απαραίτητα καλό, όσο απουσιάζει από το προσκήνιο ο λαϊκός παράγοντας.
– Δεν το ‘πιασες κυρ Παντελή; Όσο κάθεσαι και χαζεύεις ειδήσεις με το στόμα ανοιχτό, περιμένοντας το επόμενο επεισόδιο θέλω να πω…
– Δε θα κάνει σε σένα νόημα ο Αλέξης βρε κουτό. Άλλος είναι πίσω από την κουρτίνα… Να δω νεύμα προς τη Φώφη, όπως τότε ο Αντρέας προς τη Μιμή κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο, και να κλείσω τα μάτια μου ήσυχη… Έχουν υπομονή τα παιδιά…
– Εγώ όμως την έχω μεγαλύτερη. Την υπομονή ντε… Γι’ αυτό και δεν χάνω καμία δήλωση της αγαπημένης συντρόφισσας – κυβερνητικής εκπροσώπου από την Άρτα.
– Σταμάτα τη γκρίνια Παντελή, άσε τα «Όχι άλλο Γεροβασίλη – Όχι άλλο κάρβουνο» και δώσε βάση στη δήλωση: «Έκλεισε ο πρώτος κύκλος της διαπραγμάτευσης με επιτυχία».
– Πάρε στυλό και χαρτί και γράφε συνταγή εγγυημένης επιτυχίας: Τσιγαρίζεις πέντε δανειολήπτες, προσθέτεις ψιλοκομμένες 100 δόσεις και σβήνεις με ένα ποτήρι κρασί των 20 λεπτών συν. Προσθέτεις τρεις πρώτες κατοικίες και δύο επιχειρηματικά δάνεια.
– Αγνοείς τις μύγες και τα κοράκια που κόβουν βόλτες πάνω από την κατσαρόλα και τα αφήνεις να βράζουν για δύο ώρες σε χαμηλή φωτιά.
– Σερβίρεις, κατά προτίμηση, σε γεύμα ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζιτών, γαρνιρισμένο με όνειρα κι ελπίδες.
– Ή και σε αποχαιρετιστήριο δείπνο του Αλέξη μας, που φεύγει πάλι, για Ισραήλ και Παλαιστίνη αυτή τη φορά. Περήφανη εξωτερική πολιτική με ίσες αποστάσεις πάντα από τον θύτη και το θύμα…
– Παρ’ το στεφάνι μας, παρ’ το γεράνι μας… παρ’ το φυσικό αέριο, πάρε και το δυαράκι στη Δραπετσώνα… Καλή τους όρεξη… και άστα να πάνε κυρ Παντελή…
