Μετά πάσης λαμπρότητος και θρησκευτικής κατανύξεως και εις ατμόσφαιραν ψυχικής εξάρσεως και με ασυγκράτητον ενθουσιασμόν εγένετο εις τας 30 παρελθόντος μηνός η εις πρεσβύτερον χειροτονία του ιερολογιωτάτου διακόνου π. Φανουρίου Πάππα εις τον Ι. Ν. Ευαγγελίστριας Χαλέπας (όπου και εγένετο και η τοποθέτησις αυτού ως τακτικού εφημερίου) υπό του Αγαθοποιού ποιμενάρχου μας κ. Δαμασκηνού περιστοιχούμενος υπό πλειάδος οφφικιούχων κληρικών και μοναχών και όπου η εύσημος ταύτη ημέρα έδωσε την ωραίαν ευκαιρίαν με «αγαλλομένω ποδί» εις τους ενορίτας αυτού οι οποίου θα φωταγωγούνται με την πνευματική του αχτινοβολίαν, εις τους τα πρώτα φέροντας, ως και εις τα εν υπεροχή πρόσωπα να εκδηλώσουν τα οφειλόμενα αισθήματα τιμής, σεβασμού, αφοσιώσεως και αγάπης και να ηχήσουν τα εύμολπα και πηγαία «Άξιος» και μυριόστομες οι ευχές προς τον ύψιστον υπέρ μακροημερεύσεως και αμεταπτώτου υγείας εις ένα φωτισμένο διάκονο της εκκλησίας του Χριστού με πλούσια ψυχικά κοιτάσματα και πνευματικάς καταβολάς. Ο π. Φανούριος είναι μια φυσιογνωμία με γλαφυρά την έκφραση της ιεροπρέπειας και με πλήρη ιερατική συνείδηση. Ένας κληρικός από εκείνους που η παρουσία του κάνει να ξεπροβάλλει στις ψυχές των ανθρώπων η συνείδηση της αρετής.
Με τις αρετές του αυτές δεν υπάρχουν ενδοιασμοί, υπάρχουν μόνο βεβαιότητες. Η εκκλησία απαιτεί κληρικούς μη ηθική τόλμη, με πνευματικούς παλμούς, κληρικούς χωρίς στίγματα και χωρίς σκιές, κληρικούς αγωνιστάς της θείας διδασκαλίας του γλυκού Ναζωραίου, κληρικούς που να αγαπούν και να σέβονται τον Χριστόν, τον λαόν και τους εαυτούς των. Ο πατήρ Φανούριος τυγχάνει αριστούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τυγχάνει κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου εξειδίκευσης “master” με βαθμόν «Άριστα» και φιλοπονεί από τούδε και δια την απόκτησιν διδακτορικού διπλώματος από την ως άνω Θεολογική Σχολή. Τυγχάνει ακόμη και πολύγλωσσος ώστε να του δίδεται η δυνατότις της παρακολουθήσεως της παγκοσμίου πνευματικής κινήσεως και η άνετος κίνησις αυτού μεταξύ όλων των στρωμάτων του ποικιλλομόρφου ποιμνίου του. Εις τούτον εκ μέσης καρδίας ευχόμεθα ο Θεός να φρουρή και ευφραίνη την καρδίαν του, να στηρίζη και να σθενώνη τα βήματα του και εν ισχύει να συνεχίση να εξέρχεται προς πάντα άνθρωπον όπου κι αν ευρίσκεται…
Με θερμές αδελφικές ευχές
Γεώργιος – Σταυρακάκης
Πρωτοπρεσβύτερος