Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) κατέθεσαν φορείς και πολίτες ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), με την οποία εγκρίθηκε η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίωναπό το ΤΑΙΠΕΔ.
Στην αίτηση ακύρωσης τη συγκεκριμένης απόφασης, προβάλλονται μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα επιχειρήματα:
-
μη νόμιμη σύνθεση του ΚΥΣΟΙΠ
-
έλλειψη ουσιωδούς τύπου
-
παραβίαση υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου
-
λόγοι εθνικής ασφαλείας
-
παραβίαση της ενωσιακής νομοθεσίας
-
παραβίαση κανόνων του Συντάγματος και διεθνών συμβάσεων της Ελλάδας
-
παραβίαση κριτηρίων της ίδιας της πρόσκλησης ενδιαφέροντος από την Fraport A.G.
Διαβάστε και την αίτηση ακύρωσης όπως είχε κατατεθεί στις 22-12-2014:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
1) Της Περιφερειακής Ενότητας (Αντιπεριφέρειας) Χανίων που εδρεύει στα Χανιά νόμιμα εκπροσωπούμενης από τον Αντιπεριφεριάρχη Χανίων κ. Απόστολο Βουλγαράκη.
2) Της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου (Αντιπεριφέρειας) ΡΕΘΥΜΝΟΥ που εδρεύει στο ΡΕΘΥΜΝΟ νόμιμα εκπροσωπούμενης από την Αντιπεριφεριάρχη Ρεθύμνου κ. Λιονή Μαρία.
"google ad"
3) Του Δήμου Χανίων που εδρεύει στα Χανιά και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του κ. Αναστάσιο Βάμβουκα.
4) Του Δήμου Πλατανιά που εδρεύει στον Πλατανιά και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του κ. Ιωάννη Μαλανδράκη.
5) Του Δήμου Κισσάμου που εδρεύει στην Κίσσαμο και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του κ. Θεόδωρο Σταθάκη.
6) Του Δήμου Αποκορώνου που εδρεύει στις Βρύσες Αποκορώνου και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του κ. Χαράλαμπο Κουκιανάκη.
7) Του Δήμου Σφακίων που εδρεύει στην Χώρα Σφακίων και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του κ. Παύλο Πολάκη.
8) Του Δήμου Καντάνου – Σελίνου που εδρεύει στην Κάντανο Χανίων και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχό του κ. Αντώνη Περράκη.
9) Του Δήμου Γαύδου που εδρεύει στην Γαύδο Χανίων και εκπροσωπείται νόμιμα από την Δήμαρχό του κ. Ευαγγελία Καλλίνικου.
10) Του Δήμου Ρεθύμνου που εδρεύει στο Ρέθυμνο και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχό του κ. Γεώργιο Μαρινάκη.
11) Του Δήμου Αμαρίου που εδρεύει στο Αμάρι Ρεθύμνου και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχό του κ. Αδάμ Παραδεισανό.
12) Του Δήμου Μυλοποτάμου που εδρεύει στον Μυλοπόταμο Ρεθύμνου και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχό του κ. Δημήτρη Κόκκινο.
13) Του Δήμου Αγίου Βασιλείου που εδρεύει στον Άγιο Βασίλειο και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του κ. Ιωάννη Ταταράκη.
14) Του Δήμου Ανωγείων που εδρεύει στα Ανώγεια Ρεθύμνου και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχό του κ. Εμμανουήλ Καλλέργη.
15) Του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων (ΝΠΔΔ) που εδρεύει στα Χανιά και εκπροσωπείται νόμιμα από τον πρόεδρο του κ. Γιάννη Δασκαλάκη.
16) Του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου (Ν.Π.Δ.Δ.) που εκπροσωπείται νόμιμα από τον πρόεδρο του κ. Ευάγγελο Μουνδριανάκη.
17) Του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Χανίων (ΕΒΕΧ) Ν.Π.Δ.Δ. που εδρεύει στα Χανιά και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Πρόεδρο του κ. Γιάννη Μαργαρώνη.
18) Του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ρεθύμνου (ΕΒΕΡ) – Ν.Π.Δ.Δ. που εδρεύει στο Ρέθυμνο και εκπροσωπείται νόμιμα από τον πρόεδρο του κ. Γεώργιο Γιακουμάκη.
Κ Α Τ Α
1) Του Ελληνικού Δημοσίου νόμιμα εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό των Οικονομικών.
2) Της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα οδός Κολοκοτρώνη 1 και Σταδίου νόμιμα εκπροσωπούμενης.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ
1) Της υπ. αρ. 195/27-10-2011 απόφασης της διυπουργικής επιτροπής αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Πολιτισμού και Τουρισμού (Φ.Ε.Κ. Β 2501/4-11-2011) με την οποία παραχωρήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. το δικαίωμα παραχώρησης σε τρίτους μέσω συμβάσεων παραχώρησης των δικαιωμάτων που αφορούν στην διοίκηση, διαχείριση, λειτουργία, ανάπτυξη, επέκτασης, συντήρηση, και εκμετάλλευση, όλων των κρατικών αεροδρομίων και ιδιαίτερα του αεροδρομίου Χανίων, των οποίων η οργάνωση λειτουργία και διοίκηση, ανήκει στην Υ.Π.Α. συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης επί των κινητών και ακινήτων που σχετίζονται με την λειτουργία τους, καθώς και των χώρων εμπορικής ή άλλης χρήσης που βρίσκονται μέσα ή κοντά στα κρατικά αεροδρόμια …..
2) Της υπό χρονολογίαν 1-4-2013 πρόσκλησης για την υποβολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. για την παροχή υπηρεσιών σε σχέση με την λειτουργία και συντήρηση των περιφερειακών αεροδρομίων του Ελληνικού Δημοσίου και ιδιαίτερα του περιφερειακού Αεροδρομίου Χανίων.
3) Της υπό χρονολογίαν 25-11-2014 πράξεως κατακύρωσης διαγωνισμού της ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. (του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ και του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων) με την οποία ανακηρύχθηκε προτιμητέας Επενδυτής ή FRAPORT AG – SLENTEL LTD για την παραχώρηση σ΄ αυτήν αεροδρομίων της χώρας μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και το Αεροδρόμιο Χανίων.
4) Κάθε άλλης συναφούς πράξεως παρελθούσης παρούσης, ή μελλούσης σχετικής με την παραχώρηση ή μίσθωση ή πώληση των αεροδρομίων της χώρας και ιδιαίτερα του Αεροδρομίου Χανίων.
……………………….
Στις 30-11-2014 ελάβαμε γνώση από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι η δευτέρα εκ των καθ ών ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. μετά την προσβαλλόμενη πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος εξεδήλωσαν ενδιαφέρον τα επενδυτικά σχήματα CASA (CORPORATION AMERICA A.A.) – ΜΕΤΚΑ Α.Ε.) FRAPORT A.G. – SLENTEL LTD) και VINCI AIRPORTS S.A.S – actor παραχωρήσεις Α.Ε. και ότι μετά από κοινή συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ με το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων που έλαβε χώρα στις 25-11-2014 παραχωρήθηκε το δικαίωμα χρήσης, λειτουργίας διαχείρισης και εκμετάλλευσης των περιφερειακών αεροδρομίων της ομάδας Α της χώρας στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το αεροδρόμιο των Χανίων αλλά και της ομάδας Β, στο επενδυτικό σχήμα «FRAPORT AG – SLENTEL LTD» επειδή υπέβαλε υψηλότερη προσφορά, δηλαδή υπέβαλε προσφορά για την ομάδα Α 609 εκατ. ευρώ εφ΄ άπαξ τίμημα και 11,3 εκατ. ετήσιο εγγυημένο καταβλητέο μίσθωμα αναπροσαρμοζόμενο ετησίως με τον πληθωρισμό και 625 εκατ. Ευρώ και 11,6 εκατ. Για την ομάδα Β΄ αντίστοιχα. Από έλεγχο τον οποίο πραγματοποιήσαμε προέκυψε, ότι, είχε προηγηθεί η από 1-4-2013 πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος του ΤΑΙΠΕΔ, η οποία πρόσκληση στηρίχθηκε στην προσβαλλόμενη ως άνω διυπουργική απόφαση με αρ. 195 /27-10-11. Στη συνέχεια επηκολούθησαν δεσμευτικές προσφορές των επενδυτικών σχημάτων, από 3 επενδυτικά σχήματα οι οποίες κρίθηκαν νόμιμες από την αρμόδια επιτροπή του ΤΑΙΠΕΔ στις 10-10-2014, και μετά από αξιολόγηση τους στην συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ και του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων που έγινε στις 25-11-2014 κρίθηκε ότι το επενδυτικό σχήμα FRAPORT AG – SLEN– TEL LTD υπέβαλε την υψηλότερη προσφορά και καταχωρήθηκε η χρήση και εκμετάλλευση των αεροδρομίων και των 2 ομάδων σ΄ αυτό. Όλων των ανωτέρω πράξεων ελάβαμε γνώση όπως προαναφέρθηκε στις 30-11-2014.
Με βάση τα παραπάνω ότι δηλαδή ελάβαμε γνώση στις 30-11-2014 η παρούσα αίτηση μας είναι νόμιμη και εμπρόθεσμη προσφεύγοντες δε ενώπιον του δικαστηρίου σας ζητούμε την ακύρωση και εξαφάνιση των προσβαλλομένων πράξεων.
ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ
Οι εκ των αιτούντων Περιφερειακές Ενότητες Χανίων και Ρεθύμνου (Ο.Τ., Α – Β΄ Βαθμού) και όλοι οι Δήμοι των νομών Χανίων και Ρεθύμνου (Ο.Τ.Α. – Α΄ βαθμού) εδρεύομε στις Περιφέρειες των νομών Χανίων και Ρεθύμνου οι οποίες εξυπηρετούνται από το Αεροδρόμιο Χανίων το οποίο ευρίσκεται στην Α΄ ομάδα των αεροδρομίων των οποίων παραχωρείται η χρήση, διαχείριση και εκμετάλλευση στο παραπάνω επενδυτικό σχήμα FRAPORT AG – SLENTEL LTD. Μέχρι σήμερα το πολιτικό τμήμα δηλαδή η εξυπηρέτηση των αερομεταφορών επιβατών και εμπορευμάτων εσωτερικού και εξωτερικού, του αεροδρομίου Χανίων διαχειρίζεται η Υ.Π.Α. (το Ελληνικό Δημόσιο) το στρατιωτικό τμήμα το διαχειρίζεται το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για εξυπηρέτηση αναγκών της πολεμικής αεροπορίας και σε ένα τμήμα έχουν παρασχεθεί διευκολύνσεις για στρατιωτικούς σκοπούς των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ.
Με την ανάθεση της εκμετάλλευσης του Αεροδρομίου Χανίων αλλά και των υπολοίπων 13 αεροδρομίων της χώρας (όλων των αεροδρομίων πλην Αθηνών και Ηρακλείου) στο παραπάνω επενδυτικό σχήμα θα δημιουργηθεί ένα ιδιωτικό μονοπώλιο σίγουρα θα επιβαρυνθεί το κόστος αερομεταφορών, θα αυξηθεί το κόστος των εισιτηρίων και αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες στην τουριστική κίνηση των νομών Χανίων και Ρεθύμνου αλλά και στην εν γένει ανάπτυξη των 2 Νομών. Ήδη η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων των 2 νομών της Δυτικής Κρήτης έχει εκφρασθεί αρνητικά για την παραπάνω παραχώρηση, όσο και οι φορείς της δυτικής Κρήτης είναι αντίθετοι, ιδιαίτερα δε οι σύλλογοι ξενοδόχων αλλά και όλες οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις είναι αντίθετες στην παραπάνω παραχώρηση διότι πιστεύουν ότι θα ανακοπεί η αύξηση της τουριστικής ανάπτυξης της δυτικής Κρήτης, θα μειωθούν τα έσοδα των τουριστικών επιχειρήσεων και θα αυξηθεί η ανεργία στην περιοχή.
Με τα παραπάνω δεδομένα οι εκ των αιτούντων Ο.Τ.Α. 1ου και 2ου βαθμού έχομε έννομο συμφέρον να καταθέσομε την παρούσα αίτηση και να ζητήσομε την ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων του ΤΑΙΠΕΔ αλλά και της διυπουργικής απόφασης, διότι αποστολή των Ο.Τ.Α. μεταξύ άλλων είναι και η φροντίδα τους για την προστασία των συμφερόντων των πολιτών αλλά και για την ανάπτυξη της περιοχής στην οποία εκτείνεται η δραστηριότητα μας.
Οι εκ των αιτούντων Δικηγορικοί Σύλλογοι Χανίων και Ρεθύμνου ΝΠΔΔ έχομε έννομο συμφέρον για την κατάθεση της παρούσης αίτησης και να ζητήσομε την ακύρωση των προσβαλλόμενων πράξεων.
Συγκεκριμένα:
Στο άρθρο 90 του Κώδικα περί δικηγόρων (νόμος 4194/2013) ορίζονται τα εξής:
Στους Δικηγορικούς Συλλόγους ανήκει:
Α) Η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μία δημοκρατική πολιτεία.
(β) … (γ) …
Ζ) Η άσκηση παρεμβάσεως ενώπιον δικαστηρίων και κάθε αρχής για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα, καθώς και για κάθε ζήτημα, εθνικού κοινωνικού, πολιτισμικού ενδιαφέροντος. Για την υλοποίηση και επίτευξη αυτού του σκοπού οι δικηγορικοί σύλλογοι μπορούν να υποβάλουν αγωγή, κυρία ή πρόσθετη παρέμβαση αναφορά, μήνυση, δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, αίτηση ακύρωσης, ουσιαστική προσφυγή και γενικά οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα και μέσο οποιασδήποτε φύσης κατηγορίας ενώπιον κάθε δικαστηρίου ποινικού, πολιτικού, διοικητικού ουσίας ή ακυρωτικού ή ελεγκτικού οποιουδήποτε βαθμού και δικαιοδοσίας στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και σε οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο.
Η) Η συνεργασία με άλλους επιστημονικούς και επαγγελματικούς, φορείς σε θέματα κοινού ή ευρύτερου ενδιαφέροντος.
Με τα παραπάνω δεδομένα οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Χανίων και Ρεθύμνου έχουν έννομο συμφέρον να καταθέσουν την παρούσα αίτηση και να ζητήσουν την ακύρωση των ανωτέρω πράξεων, αφού τα μέλη των συλλόγου μας εργάζονται και διαμένουν στα Χανιά και στο Ρέθυμνο και πιστεύουν ότι η παραπάνω παραχώρηση της χρήσεως και εκμετάλλευσης του Αεροδρομίου Χανίων σε ιδιωτικό φορέα, θα επιφέρει βλάβη στην κοινωνία των Χανίων, και στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Πρόκειται για μείζον ζήτημα κοινωνικού ενδιαφέροντος το οποίο θα βλάψει την κοινωνία και τους κατοίκους της Δυτικής Κρήτης αφού θα συρρικνώσει και την οικονομική ανάπτυξη αυτής, ιδιαίτερα την τουριστική ανάπτυξη, επί πλέον η παραχώρηση για εκμετάλλευση όλων των αεροδρομίων της χώρας (πλην των Αθηνών και Ηρακλείου) σε ένα επενδυτικό σχήμα θα δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στις αερομεταφορές στην χώρα μας πράγμα που μετά βεβαιότατος θα βλάψει και το Δημόσιο συμφέρον. Επομένως και οι δικηγορικοί σύλλογοι έχουν έννομο συμφέρον να καταθέσουν την παρούσα αίτηση ακυρώσεως.
Τα εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια Χανίων και Ρεθύμνου έχουν επίσης έννομο συμφέρον να καταθέσουν την παρούσα αίτηση και να ζητήσουν την ακύρωση των ανωτέρω πράξεων, διότι πρόκειται περί Ν.Π.Δ.Δ. με σκοπό (μεταξύ άλλων) την λήψη πάσης φύσεως μέτρων για την προστασία των μελών τους – επιχειρήσεων των Νομών Χανίων και Ρεθύμνου θεωρούν, δε, ότι, με την παραχώρηση της χρήσης και εκμετάλλευσης του Αεροδρομίου Χανίων στο παραπάνω επενδυτικό σχήμα θα αλλάξουν οι συνθήκες εξυπηρέτησης των επιβατών και πελατών του Αεροδρομίου Χανίων, και θα υπάρξει μεγαλύτερη επιβάρυνση τους, πράγμα που θα πλήξει την τουριστική και εν γένει ανάπτυξη των νομών Χανίων και Ρεθύμνου, αλλά και για όλους τους λοιπούς λόγους που αναφέρονται για το έννομο συμφέρον των Ο.Τ.Α. και των δικηγορικών συλλόγων έχουν έννομο συμφέρον να ζητήσουν και αυτά την ακύρωση των προβαλλομένων πράξεων.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΣΑΣ
Το ΤΑΙΠΕΔ συστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 3986/2011 το σύνολο δε του μετοχικού του κεφαλαίου ανήκει στο Δημόσιο και ελέγχεται από αυτό, έχει δε αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών στοιχείων Ν.Π.Δ.Δ. ή των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ΄ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ., και η αξιοποίηση αυτή πραγματοποιείται όπως ορίζεται στο άρθ. 5 του ιδίου νόμου. Με το άρθρο 22 παρ. 8 περ. γ΄ του Ν. 3913/2011 παραχωρήθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ και τα δικαιώματα παραχώρησης σε τρίτους της διοίκησης διαχείρισης, εκμετάλλευσης κλπ. όλων των κρατικών αεροδρομίων της χώρας.
Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 3886/2010, «1. Οι διαφορές που αναφύονται κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης συμβάσεων δημοσίων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών διέπονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, εφόσον η σύμβαση εμπίπτει στο Πεδίο εφαρμογής των Οδηγιών 2004/17ΕΚ (L 134) και 2004/18/ΕΚ (L 134) ή στις διατάξεις, με τις οποίες οι εν λόγω Οδηγίες μεταφέρονται στην εσωτερική έννομη τάξη. 2. Στον παρόντα νόμο υπάγονται και οι διαφορές που προκύπτουν από τις διαδικασίες ανάθεσης συμφωνιών – πλαισίων, συμβάσεων παραχώρησης δημοσίων έργων και δυναμικών συστημάτων αγορών.» Το άρθρο 3 παρ. 3 του ιδίου νόμου προβλέπει ότι: «Κατ΄ εξαίρεση των διατάξεων των δύο προηγούμενων παραγράφων, διαφορές του νόμου αυτού που αφορούν συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων έργων ή υπηρεσιών, συμβάσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ ή συμβάσεις με προϋπολογισμό μεγαλύτερο των δεκαπέντε εκατομμυρίων (15.000.000) ευρώ, περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α., εκδικάζονται από το συμβούλιο της επικρατείας.» Η παρούσα διαφορά όπως αναφύεται στο πλαίσιο των προβαλλομένων αποφάσεων έχει ως αντικείμενο (και) την αξιοποίηση την χρήση, εκμετάλλευση κλπ. 14 αεροδρομίων της χώρας, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το Αεροδρόμιο Χανίων.
Η παρούσα αίτηση ακύρωσης συνεπώς αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου Σας σύμφωνα με τον συνδυασμό των άρθ. 1 παρ. 2, 3 παρ. 3 και 7 παρ. 1 του Ν. 3886/2010 (και υπό το φώς της ενωσιακής νομοθεσίας και νομολογίας που καταγράφεται αμέσως παρακάτω). Με τις ανωτέρω διατάξεις του Ν. 3886/2010, οι οποίες ρυθμίζουν ζητήματα δικαιοδοσίας και καθ ύλην αρμοδιότητας, ανατίθεται στο συμβούλιο της επικρατείας η εκδίκαση των διαφορών που αφορούν συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων κτημάτων, έργων ή υπηρεσιών καθώς και συμβάσεις που εμπίπτουν στο περίοδο εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, ανεξαρτήτως εάν ο αναθέτων φορέας είναι διοικητική αρχή ή νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Η ως άνω νομοθετική ρύθμιση, όπως προκύπτει και από την αιτιολογική έκθεση του σχετικού νομοσχεδίου, ευρίσκει έρεισμα, καθ΄ ο μέρος αφορά διαφορές αναφυόμενες από πράξεις νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, στο άρθρο 94 παρ. 3 του συντάγματος, το οποίο παρέχει στο νομοθέτη την ευχέρεια να αναθέτει την εκδίκαση κατηγοριών διαφορών στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και στο συμβούλιο της επικρατείας (ΣτΕ 424/2011 ασφ.). Με την παραχώρηση της χρήσεως, διαχείρισης και εκμετάλλευσης στον παραπάνω ιδιωτικό επενδυτικό φορέα των 14 αεροδρομίων της χώρας παραχωρήθηκαν πράγματα κοινής χρήσης (967 Α.Κ.). Τα κοινόχρηστα πράγματα ανήκουν στη δημόσια κτήση και προορίζονται για την άμεση εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού, ο οποίος συνίσταται στην κοινοχρησία τους, η διαχείριση τους δε αντιδιαστέλλεται προς τη διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και αποτελεί άσκηση Δημοσίας εξουσίας. Ως εκ τούτου, ανήκει στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας η πράξη με την οποία, στο πλαίσιο της διαχειρίσεως των κοινοχρήστων πραγμάτων, παραχωρούνται επ αυτών, σύμφωνα με τον βασικό, δημοσίου δικαίου, κανόνα του άρθρου 970 ΑΚ, ιδιαίτερα δικαιώματα, τα οποία έχουν χαρακτήρα δημοσίου και όχι ιδιωτικού δικαίου. Εξ΄ άλλου, η παραχώρηση ιδιαιτέρων δικαιωμάτων επί κοινοχρήστων πραγμάτων αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος. Και δεν αποκλείεται μεν η επιδίωξη και ταμιευτικού σκοπού, μόνον όμως δευτερευόντως και εφ΄ όσον δεν αναιρείται ο κατά τα ανωτέρω προέχων σκοπός. Εν όψει των ανωτέρω, πράξεις της διοικήσεως με τις οποίες παραχωρούνται ιδιαίτερα δικαιώματα επί κοινοχρήστων πραγμάτων, στις οποίες περιλαμβάνονται και εκείνες με τις οποίες παραχωρείται η συνολική διαχείριση και εκμετάλλευση αυτών, καθώς και εκείνες με τις οποίες καθορίζεται χρηματικό ποσό ως αντάλλαγμα για την παραχώρηση τέτοιου δικαιώματος, αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, διότι εκδίδονται κατ΄ ενάσκηση δημοσίας εξουσίας και αποβλέπουν σε δημόσιο σκοπό. Συνεπώς οι διαφορές που δημιουργούνται από τις πράξεις αυτές, εφ΄ όσον δεν έχουν υπαχθεί στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, υπόκεινται στον ακυρωτικό έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας, ανεξαρτήτως αν οι εν λόγω πράξεις εντάσσονται σε διαδικασία καταρτίσεως συμβάσεως, ως και της φύσεως της συμβάσεως αυτής, εφ΄ όσον πάντως, στην τελευταία αυτή περίπτωση, προσβάλλονται από τρίτους (βλ. ΣτΕ 1016/2008 (αναστ.) επί της ΟΛΘ Α.Ε. με σχετικές παραπομπές, ΜΠρΧαλκίδος 561/1988, ΕιρΠειρ 225/2009). Έχει κριθεί ότι παραδεκτός προσβάλλεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας με αίτηση ακυρώσεως τόσο η ίδια η πράξη που αποφασίζει την αξιοποίηση, όσο και η πράξη που εγκρίνει τους όρους του συναφούς διαγωνισμού και της διαδικασίας του (ΣτΕ 1176/2008, για την ιδιωτικοποίηση της μαρίνας Ζέας). Τέλος έχει νομολογηθεί ειδικά σε σχέση με το ΤΑΙΠΕΔ, ότι ανεξαρτήτως της φύσεώς του ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, το Ταμείο λειτουργεί προδήλως προς εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. Για τον λόγο αυτό θεσπίζεται διοικητική διαδικασία για τη μεταβίβαση στο Ταμείο των στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (ΣτΕ 1415/2013, ΝΟΜΟΣ), δεδομένου άλλωστε ότι μοναδικός μέτοχος του ΤΑΙΠΕΔ είναι το Ελληνικό Δημόσιο.
ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
1ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Το Αεροδρόμιο Χανίων συμπεριλαμβάνεται στα 14 αεροδρόμια της χώρας, που παραχωρήθηκαν κατά χρήση, εκμετάλλευση και διαχείριση στο ιδιωτικό επενδυτικό σχήμα «FRAPORT AG – SLENTEL LTD». Μέχρι σήμερα την διαχείριση και εκμετάλλευση των την είχε η υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο.
Στο Αεροδρόμιο Χανίων εκτελούνται από έτους έργα επέκτασης του ύψους, 100 εκατομμυρίων ευρώ με κονδύλια ΕΣΠΑ. Δηλαδή τα έργα αυτά επιχορηγούνται από κονδύλια της ευρωπαϊκής ένωσης. Τα έργα αυτά βρίσκονται σε εξέλιξη, δεν έχουν αποπερατωθεί και δεν έχουν παραδοθεί. Βάσει των ισχυουσών διατάξεων οδηγιών της ευρωπαϊκής ένωσης που έχουν κυρωθεί με Νόμους οποιασδήποτε φύσεως έργο ιδιωτικό, Δημοτικό ή Δημόσιο το οποίο κατασκευάζεται με πόρους της ευρωπαϊκής ένωσης, επιχορηγήσεις, κονδύλια ΕΣΠΑ κ.λπ., δεν είναι δυνατόν να εκποιηθούν ή να εκμισθωθούν, ή να παραχωρηθεί η χρήση τους σε τρίτους πριν παρέλθουν τουλάχιστο 5 (πέντε) έτη από την ολοκλήρωση και παράδοση του έργου και την είσπραξη του ποσού της επιχορήγησης. Η δέσμευση αυτή του ελληνικού Δημοσίου για την επιχορήγηση που λαμβάνει μέσω κονδυλίων ΕΣΠΑ ουδόλως περιελήφθη στην πρόσκληση ενδιαφέροντος των ενδιαφερομένων, ούτε λήφθηκε υπ΄ όψη από την επιτροπή αξιολόγησης των προσφορών, ούτε προβλέφθηκε στην τελική έγκριση του επενδυτικού σχήματος που ανέλαβε το έργο, ποιος θα πληρώσει τα τυχόν πρόστιμα που θα επιβληθούν από την ευρωπαϊκή ένωση λόγω παραβάσεως των όρων της χορήγησης αυτής της επιδότησης. Τούτο έπρεπε να ληφθεί υπ΄ όψει σε όλα τα στάδια της διαδικασίας δηλαδή τόσο κατά την έκδοση της Διυπουργικής απόφασης, όσο και κατά την έκδοση των προσβαλλομένων πράξεων του ΤΑΙΠΕΔ διότι επίκειται ζημία του Ελληνικού Δημοσίου τεράστια και ανεπανόρθωτη.
2ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Όπως αναφέραμε και ανωτέρω το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ σε κοινή συνεδρίαση του με το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων ανακήρυξε ως προτιμώτερο επενδυτή το επενδυτικό σχήμα FRAPORT AG. SLENTEL LTD για όλα τα αεροδρόμια της χώρας (και των 2 ομάδων) – εκτός των αεροδρομίων Αθηνών και Ηρακλείου- αυτό όμως θα δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στην διαχείριση και εκμετάλλευση των αεροδρομίων αυτών πράγμα που απαγορεύεται από τις ισχύουσες διατάξεις περί ανταγωνισμού τόσο του Ευρωπαϊκού δικαίου όσο και του Ελληνικού Δικαίου. Διότι τόσο στην διακήρυξη για την υποβολή προσφορών όσο και στην ανακήρυξη για την κατακύρωση της προσφοράς του προτιμωτέρου επενδυτή δεν περιλαμβάνεται όρος περί του ποίος θα καθορίζει το ύψος των τελών χρήσεων των αεροδρομίων και των λοιπών εσόδων αυτών, αν δηλαδή θα καθορίζονται από το Ελληνικό Δημόσιο ή από το ιδιωτικό επενδυτικό σχήμα.
Με το δεδομένο ότι η διαχείριση και εκμετάλλευση όλων των αεροδρομίων θα γίνεται μονοπωλιακά από το ιδιωτικό επενδυτικό σχήμα τα τέλη και τα λοιπά έσοδα θα είναι αυξημένα έναντι των σημερινών καταβαλλομένων πράγμα που θα έχει ως συνέπεια την αύξηση των τιμών εισιτηρίων των επιβατών, και των ναύλων μεταφοράς εμπορευμάτων και αυτό θα αποβεί σε βάρος των ελλήνων πολιτών και των ελληνικών επιχειρήσεων και του Δημοσίου συμφέροντος γενικώτερα.
3ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Μεταξύ των αεροδρομίων της χώρας των οποίων η διαχείριση και εκμετάλλευση ανατέθηκε στο επενδυτικό σχήμα «FRAPORT AG – SLENTEL LTD» περιλαμβάνεται και το αεροδρόμιο Χανίων, το οποίο όμως στις κύριες εγκαταστάσεις του (αεροδιάδρομος), πύργος ελέγχου κλπ.) χρησιμοποιείται και ως στρατιωτικό αεροδρόμιο δηλαδή για εξυπηρέτηση αναγκών της πολεμικής μας αεροπορίας (115 Π.Μ.) για εξυπηρέτηση αναγκών του ΝΑΤΟ, και για εξυπηρέτηση αναγκών της Πολεμικής Αεροπορίας των Η.Π.Α. με βάση διμερείς συμβάσεις (Ελλάδος – Η.Π.Α.) πολυετούς διαρκείας. Επομένως λόγοι εθνικής ασφαλείας, αλλά και Δημοσίου συμφέροντος επέβαλαν την εξαίρεση του Αεροδρομίου Χανίων από την ανάθεση της διαχείρισης και εκμετάλλευσης του σε ιδιωτικό επενδυτικό σχήμα, διότι το ιδιωτικό επενδυτικό σχήμα δεν δύναται να διασφαλίσει την εθνική ασφάλεια που έχει πρωταρχική σημασία για το Αεροδρόμιο Χανίων, ούτε το Δημόσιο συμφέρον ανεξάρτητα των εσόδων που θα έχει το Δημόσιο από την παραχώρηση αυτή σε σχέση με τα έσοδα που έχει σήμερα το αεροδρόμιο αυτό. Η παραχώρηση κοινοχρήστου πράγματος όπως είναι του Αεροδρομίου Χανίων, (το οποίο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάγεται στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου) σε ιδιωτικό επενδυτικό σχήμα για ταμιευτικούς σκοπούς, αντίκειται στις ισχύουσες διατάξεις περί διαχειρίσεως πραγμάτων κοινής χρήσεως (άρθρου 967 Α.Κ. κλπ.) Διότι τα πράγματα αυτά ανήκουν στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας και δεν περιλαμβάνονται στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου.
4ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Αι προσβαλλόμενες πράξεις στερούνται νομίμου βάσεως, διότι δεν περιέχεται ΄σ αυτές η υπό του συντάγματος μας και του Νόμου επιβεβλημένη, πλήρης και εμπεριστατωμένη αιτιολογία από την οποία να προκύπτει, ότι η παραχώρηση των αεροδρομίων της χώρας σε ιδιωτικό φορέα έγινε για το Δημόσιο συμφέρον υπό την ευρεία αυτού έννοια και συγκεκριμένα:
Α) Δεν αναφέρεται στην διυπουργική απόφαση εάν για την λήψη της απόφασης παραχώρησης της χρήσης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης των αεροδρομίων της χώρας προηγήθηκε τεχνικοοικονομική μελέτη από αρμοδίους τεχνικούς και οικονομολόγους με την οποία να εξετάζεται η σημερινή κατάσταση τεχνική και οικονομική των αεροδρομίων, τα έσοδα αυτών (μικτά και καθαρά) της τελευταίας πενταετίας, τα έσοδα που προβλέπονται να εισπραχθούν από το Δημόσιο για τα έτη της παραχώρησης των Αεροδρομίων σε ιδιωτικό φορέα και ποίο θα είναι το συμφέρον των ελλήνων πολιτών και της Ελληνικής Οικονομίας στην περίπτωση παραχώρησης της χρήσης και εκμετάλλευσης των αεροδρομίων από ιδιωτικό φορέα. Οι ίδιες παραλείψεις υπάρχουν και στις προσβαλλόμενες αποφάσεις του ΤΑΙΠΕΔ. Η απλή αναφορά των επιβατών που εξυπηρετήθηκαν τα τελευταία χρόνια δεν αναπληρώνει την έλλειψη αιτιολογίας.
Β) Δεν αναφέρεται στις προσβαλλόμενες αποφάσεις εάν με την παραχώρηση των αεροδρομίων της χώρας σε ιδιωτικό φορέα, προσβάλλεται ή όχι, η εθνική μας κυριαρχία, δεδομένου ότι τα αεροδρόμια της χώρας ως κοινόχρηστα δημόσια πράγματα ανήκουν στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας και είναι άμεσα συνδεδεμένα και με την εθνική ασφάλεια της χώρας μας.
5ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Παράβαση της ενωσιακής νομοθεσίας για τη διαδικασία του διαγωνισμού, του κράτους δικαίου, της χρηστής διοίκησης και της ασφάλειας του δικαίου σε σχέση με τους όρους του διαγωνισμού και το εφαρμοστέο δίκαιο.
Σε ολόκληρο το κείμενο της απόφασης 195/2011, δεν καθορίζεται ρητά και συγκεκριμένα το ρυθμιστικό – κανονιστικό πλαίσιο που τυγχάνει εφαρμοστέο αναφορικά με την «Συναλλαγή».
Η νομολογία του Ενωσιακού Δικαίου, που άλλωστε προκρίνει ως εφαρμοστέα η απόφαση, έχει κρίνει τα ακόλουθα, σε απόφασή της σχετική με τη μεταβίβαση μετοχών από δημόσιο σε ιδιωτικό φορέα. Στην απόφαση της 6ης Μαΐου 2010 επί των συνεκδικαζόμενων υποθέσεων C-145/08 και C-149/08, Κλαμπ Οτέλ Λουτράκι ΑΕ κλπ. κατά ΕΣΡ κλπ., ετέθησαν υπόψη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τα πραγματικά περιστατικά που αφορούσαν την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας Ελληνικά Καζίνο Πάρνηθας ΑΕ, κατόπιν απόφασης της αρμόδιας Διϋπουργικής Επιτροπής. Το σύνολο των μετοχών της εταιρείας αυτής κατείχε το Ελληνικό Δημόσιο, και το 2001 προκηρύχθηκε δημόσιος διαγωνισμός ο οποίος προέβλεπε αφενός ένα πρώτο στάδιο προεπιλογής μεταξύ των ενδιαφερομένων που πληρούσαν τις προϋποθέσεις της προκήρυξης, αφετέρου σε μεταγενέστερο στάδιο θα καθοριζόταν ο πλειοδότης που θα υπέγραφε τη σύμβαση. Η μέλλουσα να υπογραφεί σύμβαση κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι έχει μικτό χαρακτήρα, αφού περιλάμβανε τόσο συμφωνία για τη μεταβίβαση του 49% των μετοχών του καζίνο στην εταιρεία του πλειοδότη, όσο και διάφορες επιμέρους συμφωνίες ως προς τη διαχείριση της επιχείρησης του καζίνο. Το πρώτο σκέλος, ως πώληση – μεταβίβαση μετοχών (μειοψηφικού πακέτου), κρίθηκε ότι δεν εμπίπτει στους κανόνες της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων, ενώ το δεύτερο σκέλος περί παροχής ή παραχώρησης υπηρεσιών κρίθηκε στην περίπτωση αυτή ότι είχε παρεπόμενο χαρακτήρα. Η απόφαση, ωστόσο, παραπέμποντας στο Πράσινο Βιβλίο της Επιτροπής σχετικά με τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα και το Κοινοτικό Δίκαιο των Δημοσίων Συμβάσεων και των Συμβάσεων Παραχώρησης (30.4.2004, COM(2004) 327 τελικό) (σημείο 69), διευκρίνισε ότι «η Επιτροπή τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλίζεται ότι μια πράξη κεφαλαιακής συναλλαγής δεν υποκρύπτει στην πραγματικότητα την ανάθεση σε εταίρο του ιδιωτικού τομέα συμβάσεων που δύνανται να χαρακτηριστούν ως δημόσιες συμβάσεις ή συμβάσεις παραχωρήσεως». Καθίσταται επομένως αντιληπτό ότι στην περίπτωση όπου υποκρύπτεται της κεφαλαιακής συναλλαγής μια τέτοια ανάθεση δημόσιας σύμβασης ή σύμβασης παραχωρήσεως, εφαρμόζεται το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο. Το πλαίσιο αυτό συνιστά αναγκαστικό και όχι ενδοτικό δίκαιο, επομένως όπου συντρέχουν κατά τα ανωτέρω οι προϋποθέσεις εφαρμογής του, δεν χωρεί απόκλιση κατ’ επιλογήν των μερών. Σημειωτέον ότι οι συμβάσεις παραχώρησης είναι κοινοτικού ενδιαφέροντος επί των οποίων έστω και αν δεν υφίσταται αυτή τη στιγμή εφαρμοζόμενο παράγωγο ενωσιακό δίκαιο (αν και επίκειται η έκδοση σχετικής Οδηγίας η οποία προς το παρόν βρίσκεται στο στάδιο της Πρότασης, COM (2011) 897), τυγχάνουν εφαρμογής οι γενικές αρχές του ενωσιακού δικαίου. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει κρίνει προ της θέσεως σε ισχύ των Οδηγιών 2004/17/ΕΚ και 2004/18/ΕΚ ότι, καίτοι η σύμβαση παραχώρησης ως θεσμικό μόρφωμα κείται εκτός του δευτερογενούς δικαίου για τις δημόσιες συμβάσεις και, επομένως, και των εγγυήσεων της δικονομικής Οδηγίας 89/665, αυτό δεν υποδηλώνει ότι οι διαδικασίες ανάθεσής της και διαπραγματεύσεων συνιστούν μη κοινοτικού ενδιαφέροντος ζητήματα (βλ. ενδεικτικά Απόφαση ΔΕΚ της 21.07.2005, Υπόθεση C-231/03, Consorzio Aziende Metano(Coname) κατά Comune di Cingia de Botti, σκέψη 16, Απόφαση ΔΕΚ της 07.12.2000, Υπόθεση C-324/1998, Telaustria und Telefonadress, σκέψη 60 και Απόφαση ΔΕΚ της 18.06.2002, Υπόθεση C-92/2000, Hospital Ingenieure Krankenhaustechnik Planungs– Gesellschaft mbH (HI) και Stadt Wien, σκέψη 47). Τα ενωσιακά όργανα έχουν ρητά αναφερθεί στο γεγονός ότι ακόμη και συμβατικές μορφές μη υπαγόμενες ρητά στο δευτερογενές κοινοτικό δίκαιο, λόγω ακριβώς της έλλειψης εναρμόνισης στο οικείο πεδίο, εξακολουθούν να υπάγονται στις δεσμεύσεις των γενικών αρχών του ενωσιακού δικαίου. Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση συνιστά η Πράσινη Βίβλος «σχετικά με τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και το κοινοτικό δίκαιο των δημόσιων συμβάσεων και των συμβάσεων παραχώρησης». Στις συμβάσεις αυτές εφαρμόζονται, μέχρι να υπάρξει κοινοτική εναρμόνιση σε επίπεδο δευτερογενούς δικαίου, οι θεμελιώδεις αρχές του πρωτογενούς κοινοτικού δικαίου, όπως κατοχυρώνονται στο κείμενο της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως τα άρθρα 49 και 56 (πρώην 43 και 49 ΣυνθΕΚ), και οι κεφαλαιώδεις αρχές που διατρέχουν το δίκαιο των συμβάσεων, όπως η αρχή της διαφάνειας, της ισότητας των διαγωνιζομένων, της αναλογικότητας και της αμοιβαίας αναγνώρισης (30.04.2004 COM(2004) 327, κεφ. 2.1.2, παρ. 29-30). Συμπερασματικά, σε κάθε περίπτωση, η απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι δεν αναγνωρίζει ως εφαρμοστέο δίκαιο τους ενωσιακούς κανόνες, είτε πρόκειται για το πρωτογενές είτε για το παράγωγο δίκαιο, αφενός ορίζοντας ως μη εφαρμοστέους τους κανόνες για την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων, αφετέρου παραπέμποντας αποσπασματικά μόνο στους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις και την ευρωπαϊκή νομολογία.
6ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Παραβίαση των κανόνων δημοσιότητας και των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης
Η απόφαση, ως κανονιστική πράξη κατά τη νομική της φύση, παραβιάζει την αρχή της διαφάνειας, η οποία αποτελεί γενική ενωσιακή αρχή, όπως προαναφέρθηκε. Συγκεκριμένα στην απόφασή του της 7ης Δεκεμβρίου 2000 για την υπόθεση Telaustria, C-324/98, το Δικαστήριο αναφέρει σχετικά με το θέμα αυτό ότι «[η] υποχρέωση διαφάνειας που απόκειται στην αναθέτουσα αρχή συνίσταται στη διασφάλιση, υπέρ όλων των ενδεχομένων αναδόχων, προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας που να καθιστά δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό καθώς και τον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού» (σκ.62).
7ος ΛΟΓΟΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Η πρόβλεψη για τον δημόσιο χαρακτήρα των Αεροδρομίων της χώρας είναι σαφής κατά ΑΚ 967. Στη συνέχεια, διάφορες προβλέψεις στα προγράμματα των μνημονίων και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος αναφέρονται σε αξιοποίηση δημοσίων κτημάτων. Όμως, οι προβλέψεις αυτές έχουν χαρακτήρα απλώς πολιτικού προγράμματος και δεν έχουν νομικές συνέπειες. Αυτό κρίθηκε με την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας 668/2012 επί του πρώτου μνημονίου, ως εξής (επί λέξει): «το Μνημόνιο δεν αναγνωρίζει αρμοδιότητες σε όργανα διεθνών οργανισμών ούτε θεσπίζει άλλους κανόνες δικαίου και δεν έχει άμεση εφαρμογή, αλλά, για να πραγματοποιηθούν οι εξαγγελλόμενες με αυτό πολιτικές, πρέπει να εκδοθούν σχετικές πράξεις από τα αρμόδια, κατά το Σύνταγμα, όργανα του Ελληνικού Κράτους (νόμοι ή κανονιστικές διοικητικές πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση νόμου». Συνεπώς, ενόψει της ρητά διατυπωμένης βούλησης του νομοθέτη, για να αξιοποιήσει το Δημόσιο κοινόχρηστο ακίνητο, απαιτείται ρητή πρόβλεψη τυπικού νόμου, εφόσον δεν υφίσταται ρητή και ειδική εξουσιοδότηση προς την διοίκηση για την κανονιστική ρύθμιση του θέματος. Παρόμοια ειδική εξουσιοδότηση δεν υπάρχει. Αντιθέτως, με το άρθρο 48 παρ. 1 του Ν. 3871/2010, όπως ισχύει, προβλέφθηκαν τα εξής:
1. Η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.) δύναται να αποφασίζει την αξιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης, περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, εφαρμοζομένων αναλογικά των διατάξεων του Ν. 3049/2002.
Περαιτέρω, με το Ν. 3986/2011 προβλέφθηκε ότι στο υπό κρίση Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα: α) Κατά πλήρη κυριότητα, ακίνητα και κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α Ν. 2362/1995 (Α` 247). Επομένως, η δοθείσα γενική και αόριστη εξουσιοδότηση στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση να ρυθμίσει όπως η ίδια κρίνει χωρίς κανένα, έστω και γενικό, προσδιορισμό του αντικειμένου της ρύθμισης από κάποιο κανόνα δικαίου στο κείμενο του νόμου, δεν κείται απλώς πολύ πέραν του επιτρεπόμενου πεδίου μιας νομοθετικής εξουσιοδότησης, αλλά ουσιαστικά συνιστά πρόσκληση στην διοίκηση να νομοθετήσει πρωτογενώς. Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε από την διοίκηση υποκατέστησε την νομοθετική εξουσία, σε αντίθεση με τα άρθρα 26 και 43 παρ. 2 του Συντάγματος και πρέπει, για το λόγο αυτό, να ακυρωθεί.
Περαιτέρω, η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη είναι, σε κάθε περίπτωση, αντίθετη με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 εδ. β του Συντάγματος, με την οποία παρέχεται στον κοινό νομοθέτη το δικαίωμα να μεταβιβάζει την αρμοδιότητά του προς θέσπιση κανόνων δικαίου στην εκτελεστική εξουσία, κατ’αρχήν προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στο εδάφιο β’ της παρ. 2 του άρθρου 43 του Συντάγματος προβλέπονται οι όροι υπό τους οποίους και άλλα όργανα της διοίκησης, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, μπορούν να εκδίδουν κατ’ εξουσιοδότηση κανονιστικές πράξεις και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να ασκείται η εξουσία αυτή, ως εξής: «…Εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικών πράξεων από άλλα όργανα της διοίκησης επιτρέπεται προκειμένου να ρυθμιστούν ειδικά θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό».
Συνεπώς, με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος μόνον κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται να ορισθούν ως φορείς της κατ΄ εξουσιοδότηση ασκούμενης νομοθετικής αρμοδιότητος και άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα της Διοικήσεως εφόσον πρόκειται για ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό (βλ.ΣτΕ 1892/2010 Ολομ., ΣτΕ 3973/2009 Ολομ). Ως «ειδικότερα» θέματα, για τη ρύθμιση των οποίων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση σε άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας όργανα της Διοικήσεως, νοούνται μερικότερες περιπτώσεις θεμάτων που ρυθμίζονται ήδη στον νόμο σε γενικό έστω, αλλά πάντως ορισμένο πλαίσιο (βλ. ΣτΕ Ολομ 1692/2010, Ολομ 125/2009, Ολομ 4025/1998), πράγμα που δεν συμβαίνει με την προσβαλλομένη.
Από τη φύση των ρυθμιζόμενων με την προσβαλλομένη θεμάτων είναι πρόδηλο ότι δεν πρόκειται περί θεμάτων με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό. Θα πρέπει εν προκειμένω να εξεταστεί εάν η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη παρέχει τη δυνατότητα στη διοίκηση να ρυθμίσει ειδικά θέματα σε σχέση με τις διατάξεις που εισάγει ο νόμος, εντός του πλαισίου της εν λόγω συνταγματικής διάταξης.
Συνεπώς, ακόμη και εάν θεωρηθεί ότι είναι ανεκτή η παροχή νομοθετικής εξουσιοδότησης, και πάλι αυτή θα έπρεπε να δοθεί προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι προς την κανονιστικά δρώσα διοίκηση, και, επομένως, η προσβαλλομένη πρέπει να ακυρωθεί.
2. Παράβαση των συνταγματικών επιταγών των άρθρων 1 παρ. 2, 24 παρ.1 και 25 παρ.2.
Το Ελληνικό Κράτος, για να είναι κυρίαρχο, πρέπει να διαθέτει την αναγκαία εδαφική επικράτεια, η οποία κατά την πάγια συνταγματική θεωρία αποτελεί συστατικό στοιχείο αυτού και επί της οποίας ασκεί ανά πάσα στιγμή κυρίαρχη εξουσία. Η επικράτεια αυτή αποτελεί τον μόνιμο πυρήνα του κράτους και πρέπει να παραμένει ανέπαφη. Για να είναι βιώσιμο το Ελληνικό Κράτος πρέπει να έχει τον απόλυτο έλεγχο των ουσιωδών στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας, ώστε αυτά να μεταβιβάζονται ακέραια στις επόμενες γενιές. Ο χαρακτήρας του ελληνικού κράτους, ως κοινωνικού κράτους δικαίου, δημιουργεί σε αυτό τη συνταγματική υποχρέωση να εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες την παροχή όλων εκείνων των δημόσιων υπηρεσιών που προσιδιάζουν σε ένα σύγχρονο κράτος και δη κατά τρόπο ασφαλή, συνεχή και φθηνό. Κατά συνέπεια προκύπτει αβίαστα ότι δημόσιες επιχειρήσεις, ακίνητα και εγκαταστάσεις, που συνδέονται με τους σκοπούς της κυριαρχίας και της βιωσιμότητας δεν είναι δυνατόν να εξέλθουν της κυριαρχικής εξουσίας του Κράτους. Η παραχώρηση της χρήσης διαχείρισης και εκμετάλλευσης των αεροδρομίων της χώρας στην Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.» , εταιρεία με κερδοσκοπικό χαρακτήρα, χωρίς αντάλλαγμα, γίνεται κατά παράβαση των άνω συνταγματικών επιταγών.
Επαναλαμβάνουμε ότι, κοινόχρηστα ή κοινής χρήσης είναι τα πράγματα τα οποία το δίκαιο θέτει στην άμεση διάθεση του κοινού γενικά για χρήση σύμφωνα με τον προορισμό τους. Σύμφωνα με το άρθρο 967 ΑΚ, ως πράγματα κοινής χρήσεως αναφέρονται «ιδία τα ελευθέρως και αενάως ρέοντα ύδατα, οι οδοί και οι πλατείες, ο αιγιαλός, οι λιμένες και οι όρμοι, οι όχθες πλευσίμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους». Όλα τα άνω που ενδεικτικά απαριθμούνται συνιστούν και συγκροτούν το εθνικό κεφάλαιο της χώρας, επί του οποίου ασκείται η κυριαρχική εξουσία του Κράτους. Σύμφωνα δε με το άρθρο 174 ΑΚ «Απαγορεύεται η μεταβίβαση πράγματος εκτός συναλλαγής. Κατά συνέπεια σχετική δικαιοπραξία μεταβιβάσεως είναι από την αρχή άκυρη». Επομένως η προσβαλλόμενη πράξη αντιτίθεται στις συνταγματικές επιταγές και το βασικά αναπαλλοτρίωτο των δημόσιων κοινόχρηστων πραγμάτων, η οποία επιτάσσεται από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1 παρ.2, 24, παρ.2 και 25 παρ. 2 Σ.
Με την μεταβίβαση της χρήσης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των αεροδρομίων της χώρας στην Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε» με σκοπό περαιτέρω μεταβίβαση αυτής σε ιδιώτες, αίρεται η δημόσια ωφέλεια, η οποία αφορά στον κυριαρχικό έλεγχο του κράτους επί των ακινήτων κυριότητάς του και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε αυτά. Η Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε» ιδρύθηκε σύμφωνα με το Ν. 3986/2011 και προσκρούσει σε βασικές συνταγματικές αρχές και ιδίως στα άρθρα 1 παρ.2, 5 παρ. 1, άρθρο 25 παρ.1 Σ. Η ίδρυση και οι αρμοδιότητες που παρέχει ο νόμος στο άνω ταμείο, στο όνομα της εξόφλησης του δημόσιου χρέους, δεν μπορεί να αναιρούν βασικές διατάξεις του Συντάγματος.
Όπως προκύπτει από το κείμενο του Νόμου οι αρμοδιότητες του ταμείου εκτείνονται όχι μόνο στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, αλλά και στα ακίνητα που ανήκουν στην εν στενή έννοια δημόσια κτήση και δη αποτελούν, όπως στην προκειμένη περίπτωση, ουσιώδη στοιχεία του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας. Τα ακίνητα αυτά υπάγονται, έκαστο ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, σε αυστηρούς περιορισμούς διαχειρίσεως και χρήσεως και είναι ανεπίδεκτα εκποιήσεως ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο απαλλοτριώσεως, επιτρέπεται δε μόνο εξαιρετικώς ήπια διαχείριση αυτών, ώστε να εκπληρώνουν το φυσικό προορισμό τους. Με τα δεδομένα αυτό το Ταμείο, οσάκις κινεί τη διαδικασία εκποίησης των ακινήτων αυτών, διαχειρίζεται δημόσια αγαθά προορισμένα από τη φύση τους να εξυπηρετούν τους θεμελιώδεις δημόσιους σκοπούς και όχι το Δημόσιο χρέος. Κατά συνέπεια το Ταμείο ενεργεί σε κάθε περίπτωση ως φορέας δημόσιας εξουσίας, γεγονός που αποδίδει στις πράξεις του εκτελεστό χαρακτήρα.
Επειδή η παρούσα είναι νόμιμη και βάσιμη.
Επειδή δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου του Δημοσίου διότι όλοι οι αιτούντες είναι Ο.Τ.Α. και Ν.Π.Δ.Δ. και δικαιούνται σε κατάθεση πάσης φύσεως ενδίκων μέσων και δικαστικής προστασίας ατελώς.
Επειδή προσκομίζεται και γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών – κρατήσεων του Δ.Σ.Χ. για τον εκ των υπογραφόντων την παρούσα δικηγόρο Δημήτρη Ποντικάκη, για δε τους λοιπούς δικηγόρους δεν απαιτείται γραμμάτιο προείσπραξης διότι αμείβονται με πάγια αντιμισθία ο μεν δικηγόρος Μάρκος Περράκης από τον Δήμο Χανίων ο δε δικηγόρος Χαρ. Πιτσιγαυδάκης από την Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Και για όσους νομίμους προστεθούν με ιδιαίτερο δικόγραφο προσθέτων λόγων και με την ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας.
Ζ Η Τ Ο Υ Μ Ε
Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτηση μας.
Να ακυρωθούν και εξαφανισθούν αι προσβαλλόμενες πράξεις και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της διοίκησης προγενέστερη ή μεταγενέστερη.
Να καταδικασθούν το Δημόσιο και το ΤΑΙΠΕΔ στην δικαστική μας δαπάνη.
Αντίκλητους μας δικηγόρους ορίζομε τους:
1) Δημήτρη Ποντικάκη δικηγόρο Χανίων (Α.Μ. 31) κάτοικο Χανίων – οδός Αποκορώνου 50.
2) Μάρκο Περράκη – δικηγόρο Χανίων (Α.Μ. 219) κάτοικο Χανίων – οδός Ανδρέου Παπανδρέου 84.
3) Χαράλαμπο Πιτσιγαυδάκη – δικηγόρο Χανίων (Α.Μ. 274) κάτοικο Χανίων – οδός Ηρώων Πολυτεχνείου 43.
Χανιά 22-12-2014
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι