Τον Σεπτέμβριο του 1974, επί Μεταπολίτευσης πια, κυκλοφόρησε ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο από τις εκδόσεις Ερμείας, που είχε τίτλο «Πολυτεχνείο: Από την κατάληψη στην εισβολή». Επρόκειτο για ένα λεύκωμα 160 σελίδων, στο οποίο συγκεντρώνονταν δεκάδες φωτογραφίες από τις ημέρες της εξέγερσης, της εισβολής κι εκείνων που επακολούθησαν – ένα διάστημα που ξεκινά την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου και ολοκληρώνεται τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 1973.
Οι φωτογραφίες αυτές πάρθηκαν: α) από δύο ταινίες της ολλανδικής τηλεόρασης, που γύρισαν οι Albert Coerant, Charles Schwietert και Henri Jenner, β) από την ταινία του Δημήτρη Μακρή «Εδώ Πολυτεχνείο», γ) από τον φωτορεπόρτερ Αλέκο Βουτσαρά και δ) από ερασιτέχνες φωτογράφους.
Ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον έχει μια από αυτές τις φωτογραφίες. Σε αυτή φαίνονται μερικά από τα πανό που κρατούσαν φοιτητές στο Πολυτεχνείο. Το ένα έγραφε «Γενική απεργία», ένα άλλο «Κάτω η χούντα», το τρίτο «Κάτω ο φασισμός» και κάποιο άλλο «Κάτω το ποδόσφαιρο». Το ποδόσφαιρο, γι’ αυτούς που αντιστέκονταν, ήταν ένα εργαλείο που χρησιμοποιούσε η χούντα για να ναρκώνει τον λαό. Άραγε, και σήμερα, που μεγαλοκεφαλαιούχοι χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για να δημιουργούν ιδιωτικούς στρατούς και να ασκούν πολιτικές πιέσεις, δεν ισχύει κάτι παρόμοιο;
Δείτε τη φωτογραφία:
