Του Μανώλη Μπαδογιάννη
Ήταν μια μέρα, κίτρινη μέρα σαν Παρασκευή
κι ήταν στο τέλος του μήνα
ήμουνα σε δύσκολη στιγμή
μου ‘παν το κακό που βρέθηκε ξάφνου και για σένα
χάθηκε απ’ τα μάτια μου το φως
θόλωσε στη σκέψη μου ο ουρανός
ο ήλιος άσπρισε, έγινε σύννεφο καυμός
Μπορεί να ‘χαμε συγκρούσεις να ‘χαμε κάποιες διαφορές
Όμως ότι ήσουνα για μένα δεν σηκώνει αλλαγές μήτε αθιβολές
Στο τέλος έμεινα στον αέρα, μοναχος,
αφού έχασα, κόπηκαν οι ρίζες μου…
Δεν είχα λόγια για να πω, μόνο μια φράση βγήκε απ’ το στόμα
Γεια σου καλό ταξίδι…