Λόγω της μικρής συγκομιδής της περασμένης χρονιάς αλλά και εξαιτίας των πληθωριστικών πιέσεων, η τιμή του ελαιολάδου για τον παραγωγό, είχε φτάσει σε ιστορικά υψηλά μέχρι και 9,5 ευρώ το κιλό. Αυτό, όπως είναι αναμενόμενο, είχε ως αποτέλεσμα η τιμή στο ράφι των σούπερ μάρκετ να έχει «εκτοξευθεί» πάνω από 15 ευρώ το κιλό πέρυσι, οδηγώντας πολλούς καταναλωτές να στραφούν σε άλλα λάδια για την κάλυψη των καθημερινών τους αναγκών. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, η υψηλή τιμή ανάγκασε σχεδόν 4 στους 10 καταναλωτές να επιλέξουν άλλα έλαια.
«Αυτό το διάστημα έχουμε μια σημαντική διόρθωση προς τα κάτω στη τιμή παραγωγού, από τα 9,5 ευρώ που είχε φτάσει το περασμένο διάστημα. Στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο βρισκόμαστε στην περιοχή των 5 ευρώ» είπε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου, Μανώλης Γιαννούλης.
Και πρόσθεσε «στο ράφι βλέπουμε μια μικρή μείωση από το καλοκαίρι», κάτι που, σύμφωνα με τον ίδιο, οφείλεται στην αυξημένη παραγωγή τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της λεκάνης της Μεσογείου. «Γενικότερα η μεγάλη εικόνα είναι ότι έχουμε μια παραγωγή αυξημένη έως και 50% σε σχέση με πέρυσι σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή τη στιγμή έχουμε υπερεπάρκεια ελαιολάδου και αυτό, σε συνδυασμό με τη μειωμένη κατανάλωση, η οποία ανέρχεται έως και 40% λόγω των υψηλών τιμών του προηγούμενου διαστήματος, πιέζει προς τα κάτω τις τιμές, τόσο στον παραγωγό, όσο και αυτή που αγοράζει ο καταναλωτής».
Η Ελλάδα δεύτερη σε παραγωγή στην Ε.Ε.
Κατά την περασμένη χρονιά η Ελλάδα είδε την παραγωγή της να μειώνεται στους 120-130 χιλιάδες τόνους. Αυτό βέβαια δεν ήταν «ελληνικό φαινόμενο» μιας και παρατηρήθηκε και σε άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες, όπως η Ισπανία, η οποία είχε συγκομιδή 850 χιλιάδων τόνων.
Φέτος η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική όμως. «Από πλευράς ποσότητας είμαστε διπλάσια από πέρυσι. Σύμφωνα με εκτιμήσεις η φετινή ελληνική παραγωγή ελαιολάδου θα ανέλθει στους 250 χιλιάδες τόνους» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γιαννούλης, συμπληρώνοντας ότι «τη χώρα μας την ταλαιπώρησαν η ξηρασία και η ανομβρία. Υπάρχουν κάποια ποιοτικά προβλήματα, κυρίως σε επίπεδο γεύσης».
Σχεδόν διπλάσια θα είναι και η ισπανική παραγωγή να προβλέπεται να ανέλθει στους 1,5 εκατομμύρια τόνους ελαιολάδου, ενώ στη Πορτογαλία η οποία πέρυσι συγκόμισε 100 χιλιάδες τόνους, φέτος αναμένει παραγωγή 180 χιλιάδων τόνων. Αντίθετα η Ιταλία προβλέπεται να συγκομίσει περί τους 230 χιλιάδες τόνους φέτος, όσους και πέρυσι, κυρίως λόγω της ξηρασίας και των κλιματικών συνθηκών που επικράτησαν εφέτος στη χώρα.
Έτσι, σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, η χώρα μας προβλέπεται να είναι η δεύτερη χώρα ως προς τον όγκο παραγωγής, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από χώρες εκτός Ε.Ε. η Τουρκία πάει για ιστορικό ρεκόρ 450 χιλιάδων τόνων, ενώ και η Τυνησία αναμένεται να αυξήσει την παραγωγή της μεταξύ 300-330 χιλιάδων τόνων από μια περσινή συγκομιδή 150-170 χιλιάδων τόνων.
«Δεν γίνεται να πληρώνουμε ένα κιλό λάδι όσο ένα καφέ – Κάποιοι πρέπει να το παράξουν»
Αναφορικά με τα όσα ακούγονται ότι η τιμή του ελαιολάδου είναι υψηλή ο πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου κάνει λόγο για «εμμονή με την τιμή στο ράφι», επισημαίνοντας ότι «για να υπάρχει λάδι στο ράφι κάποιος πρέπει να το παράγει».
Και εξηγεί «είδαμε πριν από 3-4 χρόνια όταν η τιμή του ελαιολάδου ήταν σε ιστορικά υψηλά, ότι πολλοί ήταν οι παραγωγοί που είδαν ότι η καλλιέργεια ήταν ασύμφορη και επέλεξαν να εγκαταλείψουν το λάδι» τονίζοντας ότι «δεν γίνεται να θέλουμε να πληρώνουμε το λάδι όσο πληρώνουμε έναν καφέ».
«Θέλουμε να έχουμε φθηνό τρόφιμο και αυτό δεν γίνεται εύκολα, γιατί για να γίνει θα χρειαστεί να δουλέψει κάποιος χωρίς να αμειφθεί ικανοποιητικά» κατέληξε.