Ο Πόντιος Πιλάτος ήταν καλός χριστιανός, θα μπορούσε να πει κανείς. Δεν του φαίνεται, αλλά αυτό οφείλεται στο ότι η μοίρα κάθε σημαντικού ανθρώπου συμπυκνώνεται ενίοτε σε μία μόνο φράση, που μπορεί και να τον αδικεί. Η «ετυμηγορία της ιστορίας», όπως λέμε σε αυτές τις περιπτώσεις, τον ταύτισε στη συλλογική μνήμη με το «νίπτω τας χείρας μου», δηλαδή με τη δειλία και την ευθυνοφοβία. (Το πλύσιμο των χεριών αναφέρεται συχνά σε σχετικά κείμενα, όπως το «Δευτερονόμιο» και οι «Ψαλμοί», ως σύμβολο της αθωότητας)
Η μετέπειτα αγιοποίησή του μπορεί να οφείλεται στην προσπάθεια εξευμενισμού των Ρωμαίων. Για να αντιληφθεί κανείς πόσο τεταμένες ήταν οι σχέσεις μεταξύ Εβραίων και Ρωμαίων αρκεί να αναφερθεί ότι ένας Ρωμαίος στρατιώτης στη διάρκεια του εβραϊκού Πάσχα επέδειξε τα γεννητικά του όργανα μέσα στον ναό εις ένδειξιν περιφρόνησης, με αποτέλεσμα να επακολουθήσει μια στάση στην οποία λέγεται ότι έχασαν τη ζωή τους 30.000 άνθρωποι. (E. Pagels, «Τα γνωστικά Ευαγγέλια», εκδ. Ενάλιος). Οι ιστορικοί που ήταν σύγχρονοι με τον Πιλάτο (Φίλων, Φλάβιος Ιώσηπος) μιλούν για δωροδοκίες, ύβρεις, φόνους και ωμότητα, αλλά τον 6ο αιώνα αυτός ανακηρύσσεται μάρτυρας και άγιος της κοπτικής εκκλησίας. (Στ. Ράμφος, «Το μυστικό του Ιησού», εκδ. Αρμός). Ας δούμε λοιπόν αυτή τη θετική προσέγγιση και ας την αξιολογήσουμε.
Η παράδοση η πιο φιλική προς τον Πιλάτο (ως χριστιανό!) εντοπίζεται στα Ευαγγέλια, και κυρίως στα λεγόμενα Απόκρυφα Ευαγγέλια. Η λέξη «Απόκρυφα» παραπέμπει σε συνωμοσίες αποσιώπησης μυστικών παραδόσεων, αλλά μαρτυρεί κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον. Τα ευαγγέλια ήταν λογοτεχνικό είδος (Έτσι επιγράφεται και το πρώτο κεφάλαιο στο βιβλίο «Η αναζήτηση του ιστορικού ευαγγελίου», του L. Wills). Έχουμε πληθώρα τέτοιων αφηγήσεων που αν και δεν ήταν γραφτό τους να εισχωρήσουν στον Κανόνα των τεσσάρων Ευαγγελίων, ήταν έργα «αξιούντα εξ ίσου ότι αντιπροσωπεύουν την παράδοσιν των αυτοπτών μαρτύρων», όπως λέει ο Ρενάν («Ο βίος του Ιησού», εκδ. Δωδώνη), συνεπώς για μας τους αλιβάνιστους διατηρούν ακέραιη τη λογοτεχνική αξία τους.
Ξεκινούμε τη στιγμή που ο Πιλάτος παραδίδει τον Ιησού για να τον μαστιγώσουν. Δεν το κάνει από σαδισμό. Θεωρεί ότι θα μπορέσει να ανταλλάξει την εσχάτη των ποινών, τον σταυρικό θάνατο, με μια ηπιότερη, τη μαστίγωση. Εξ ου και λέει «παιδεύσας ουν αυτόν απολύσω» (Λκ. 23.22). Γιατί;
Στο Ευαγγέλιο του Γαμαλιήλ αναφέρεται πως αυτός και η σύζυγός του έβαλαν να τον μαστιγώσουν «για να ικανοποιήσουν τους καταραμένους Εβραίους, μήπως και μαλακώσει η ψυχή τους και τον αφήσουν δίχως να τον καταδικάσουν σε θάνατο». Η πληροφορία πως η σύζυγος του Πιλάτου είχε πειστεί και προσπάθησε να μεταπείσει τον άνδρα της αναφέρεται και στο κατά Ματθαίον (27.19).
Η «Παράδοσις Πιλάτου» περιέχει μια επιστολή του Πιλάτου προς τον Ηρώδη, όπου ο Τιβέριος αγανακτεί μετά και τον ρωτά πώς μπόρεσε να σταυρώσει έναν άνθρωπο που είχε κάνει τέτοια θαύματα. Έχει, και αυτός και η γυναίκα του, πειστεί για τη θαυματουργή φύση του Ιησού, αλλά η δύναμη της απόφασης δεν βρίσκεται στα χέρια του. Βρίσκεται στα χέρια των φρικτών Εβραίων.
Οι νομομαθείς και οι ιστορικοί του δικαίου μπορεί να ερίζουν ως προς το αν ήταν όντως στα χέρια του η απόφαση, αλλά την ετυμηγορία τους δεν θα την ακούσει κανείς. Κι αυτό γιατί, όπως είπαμε, βαραίνει αμετάκλητα μία μόνο φράση που τον σημάδεψε και τον έστειλε στον άλλο κόσμο χωρίς οίκτο και προβληματισμό. Γιατί το βάρος της μοίρας είναι ακριβώς ότι δεν μένει ούτε η προσπάθεια ούτε η αγωνία. Μένει μόνο αυτή η κακιά η ώρα.
Ο Πιλάτος προσεύχεται στον Ιησού για να τον σώσει την τελευταία στιγμή. Ωραία αντιστροφή αυτή, όταν ο υπόδικος γίνεται ξαφνικά κυρίαρχος, γιατί η Βασιλεία του που δεν είναι του κόσμου τούτου γίνεται ξαφνικά του κόσμου τούτου. Λέει ο Πιλάτος: «Κύριε, μη με καταστρέψεις, μαζί με τους πονηρούς Εβραίους, γιατί εγώ, αν δεν ήταν οι παράνομοι Εβραίοι, δεν θα σήκωνα ποτέ το χέρι εναντίον σου».
Είναι θλιβερό, πόση περιφρόνηση προκαλεί η στάση αυτή του ανθρώπου που την κρίσιμη ώρα δείλιασε, απέφυγε κάθε ευθύνη, και μετά ζητούσε συγγνώμη κάνοντας το άσπρο μαύρο και κατηγορώντας άλλους για την ολιγωρία του. Και τι θα μπορούσε να κάνει; Η ιστορία του χριστιανισμού έχει πολλά τέτοια παραδείγματα: Η σκληρότητά σας είναι η δόξα μας, έλεγε ο Τερτυλλιανός.
Αλίμονο, όμως, δεν είναι όλοι για ηρωισμούς. Ο Πιλάτος είχε μπροστά του τον Ιησού, δεν τον είχε για μακρινό πρότυπο. Και δεν είχε καμία διάθεση να φέρει τα πάνω κάτω για χάρη του. Μερικοί ανήκουν στην κατηγορία της ηρωίδας του Γούντι Άλλεν, που έχουμε ξανααναφέρει: -Αναρωτιέμαι πόσο θα άντεχα στα βασανιστήρια. –Αγάπη μου, θα ομολογούσες τα πάντα μόλις σου έκοβαν τις πιστωτικές κάρτες.
Η στάση του Πιλάτου όπως παρουσιάζεται στο Ευαγγέλιο καταλήγει στην αναφορά του Δάντη, που τον στόλισε όπως του άξιζε, ως δειλό. Όμως, όπως η παράδοση του βίου του υπήρξε αντιφατική, το ίδιο αντιφατικό υπήρξε και το τέλος του, πολύ ταιριαστά. Έτσι, αναφέρεται πως ο Πιλάτος ναι μεν αποκεφαλίζεται, αλλά ένας άγγελος παραλαμβάνει το κομμένο του κεφάλι.
Ποια θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλη μοίρα για κάποιον που πίστεψε στον Χριστό αλλά δεν επέμεινε, ήταν Έπαρχος αλλά δεν αποφάσισε, και την κρίσιμη ώρα «ένιψε τας χείρας του»; Θα τιμηθεί λοιπόν με τον ίδιο αντιφατικό τρόπο: αποκεφαλισμένος στα χέρια ενός αγγέλου. Διότι, παρ’ όλα τα λόγια που ντύνουν κάποτε την ιστορία ενός ανθρώπου, πολλές φορές μπορεί η δράση του όντως να συμπυκνώνεται σε μία μόνο στιγμή. Το περίφημο che fece per viltade il gran rifiuto (αυτός που είπε από δειλία το μεγάλο «όχι») διατυπώνεται από τον Δάντη χωρίς συγκεκριμένη αναφορά, αλλά πολλοί πιστεύουν πως υπονοεί τον Πόντιο Πιλάτο. Όσα λόγια και αν ακολουθήσουν, μετράει η κρίσιμη στιγμή. Μετά, το αίμα δεν φεύγει από τα χέρια. Δεν το ξεπλένουν όλοι οι ωκεανοί της Γης, όπως θα καταλάβει πικρά ο Μάκβεθ. Λένε πως ο στίχος αυτός βασίζεται σε εικονογραφήσεις των ματωμένων χεριών του Ηρώδη. Το συμπέρασμα είναι το ίδιο: χαλάς το σαπούνι σου, το αίμα θα είναι πάντα εκεί.
«Ο μύθος λέγεται για σένα». Το δίκιο, οι μετάνοιες, οι δικαιολογίες, η δειλία, οι Εβραίοι, καταλαβαίνουμε καλά τι σημαίνουν. Κι όλο που μένει από την ιστορία ενός ανθρώπου είναι τι έκανε την ώρα που η μοίρα έφερε μπροστά του μία κρίσιμη απόφαση. Αυτό είναι το τέλος κάποιου που πίστεψε τον Χριστό αλλά δεν εμπόδισε τη σταύρωσή του: να μεταφέρει ένας άγγελος το κομμένο του κεφάλι.
Υ.Γ. Η ιδέα γι’ αυτό το κείμενο προέρχεται από ένα βιβλιαράκι του Αγκάμπεν με τίτλο «Πιλάτος και Ιησούς», εκδ. του Εικοστού Πρώτου. Όσοι αναγνώστες και φίλοι ασχολούνται όντως με τα θεολογικά παρακαλούνται να αντιμετωπίσουν με επιείκεια το περιστασιακό μου σουλατσάρισμα στους τόπους της λατρείας τους.
Σε κατάσταση χάους βρίσκεται η Βενεζουέλα αφού εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης συνεχείς είναι οι διακοπές ρεύματος αλλά και οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά.
Τα ράφια πολλών καταστημάτων είναι άδεια ενώ σούπερ μάρκετ, παντοπωλεία και φαρμακεία φρουρούνται για να αποφευχθούν οι λεηλασίες.
Τεράστιες ουρές για τα τρόφιμα και μάχες σώμα με σώμα μεταξύ των πολιτών είναι οι εικόνες που μεταδίδουν τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Σύμφωνα με το Forbes, η χώρα δεν έχει καν χρήματα για να κόψει χαρτονομίσματα.
Η οικονομία της χώρας που ήταν έτσι κι αλλιώς σε κακή κατάσταση επιδεινώθηκε από την ενεργειακή κρίση. Αυτή προέκυψε καθώς η υδροηλεκτρική ενέργεια, η οποία είναι η πηγή των δύο τρίτων της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, έχει υποστεί πλήγμα από την χειρότερη ξηρασία με την οποία έχει έρθει αντιμέτωπη η χώρα από το 1969.
Ο πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο αποδίδει την περίοδο παρατεταμένης ξηρασίας στο φαινόμενο Ελ Νίνο και παράλληλα κατηγορεί την φιλελεύθερη αντιπολίτευση και τις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις για πόλεμο.
Αντίθετα η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Μαδούρο για την οικονομική κατάσταση της χώρας ενώ αναφορικά με την ενεργειακή κρίση του χρεώνει την έλλειψη επενδύσεων στις υποδομές. Η αντιπολίτευση οργανώνει δημοψήφισμα για την αποπομπή του Μαδούρο από την προεδρία.
Σε μια σημαντική καταγγελία προχώρησαν οι εργαζόμενοι στα αεροδρόμια της χώρας. Σύμφωνα με ανακοίνωσή τους, το Υπουργείο Οικονομικών στραγγαλίζει οικονομικά την ΥΠΑ με σκοπό να απαξιώσει τα αεροδρόμια. Τονίζουν ότι αν και δε θα προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις, σεβόμενοι τους πολίτες και την εορταστική περίοδο που διανύουμε απαιτούν το πρόβλημα να λυθεί άμεσα.
Στην ανακοίνωση, πιο αναλυτικά, σημειώνονται τα εξής:
Αναφερόμενοι στο αντικείμενο του θέματος και με αφορμή την «ανεξήγητη», έως σημείου παρεξήγησης, αντιμετώπιση των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών προς την ΥΠΑ, την οποία κυριολεκτικά έχουν οικονομικά «στραγγαλίσει», μπλοκάροντας τη λειτουργία της, η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ), καταγγέλλει τα παρακάτω :
Για λόγους, που με την λογική δεν κατανοούμε, αλλά υποψιαζόμαστε, το Υπουργείο Οικονομικών εδώ και αρκετό καιρό, όχι μόνο ουδεμία δαπάνη σχετικά με την ΥΠΑ διεκπεραιώνει, αλλά συγχρόνως δεν προωθεί σχετική τροπολογία νόμου, που ήδη έχει υπογράψει ο κ. Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων, η οποία θα έδινε τη δυνατότητα να λυθούν σημαντικά προβλήματα των περιφερειακών αεροδρομίων. Δυστυχώς η παραπάνω καθαρά γραφειοκρατική φιλοσοφία παραβλέπει το γεγονός ότι η Υπηρεσία μας λειτουργεί με άλλους ρυθμούς και χρόνους, που εκ των πραγμάτων ακολουθούν τις «αεροπορικές ταχύτητες». Η «στάση πληρωμών» που ουσιαστικά μας έχει επιβληθεί, όχι μόνο δημιουργεί κακή εικόνα για την Υπηρεσία, γιατί ουδείς προμηθευτής δέχεται πλέον να μας προμηθεύει, αλλά υπάρχει ορατός και άμεσος κίνδυνος αδυναμίας λειτουργίας των αεροδρομίων που λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, αναλωσίμων κλπ είναι πλέον αδύνατον να συντηρηθούν., αν και έχει ήδη ξεκινήσει η τουριστική περίοδος
Η «παύση πληρωμών» αφορά βέβαια και το προσωπικό της ΥΠΑ, στο οποίο δεν έχουν καταβληθεί οι αμοιβές για τα νυχτερινά, εξαιρέσιμες και αργίες τουλάχιστον τριών μηνών.
Έντονα μας προβληματίζει το γεγονός ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν λαμβάνει υπόψη ή δεν θέλει να λάβει τα παρακάτω :
α) Ο μεγάλος αριθμός των μονάδων σε όλη την Επικράτεια (αεροδρόμια, τηλεπικοινωνιακοί σταθμοί, ραδιοβοηθήματα, ειδικές μονάδες κλπ), οι αυξημένες απαιτήσεις ασφάλειας πτήσεων, η φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων (FRONTEX), οι έκτακτες αεροδιακομιδές ασθενών, η συμμετοχή και ενεργοποίηση των α/δ στη πυρόσβεση και η διαχείριση της αεροναυτιλίας, η πολυπλοκότητα και η ιδιαιτερότητα του έργου της Υπηρεσίας, καθώς και η σημασία του από κοινωνικοοικονομικής σκοπιάς, επιβάλλουν την αντιμετώπιση της ΥΠΑ ως φορέα πρώτης γραμμής και επιβάλλουν την άμεση επίλυση προβλημάτων.
β) Η τουριστική βιομηχανία είναι ο κυριότερος αιμοδότης, αν όχι ο μοναδικός της Εθνικής Οικονομίας τις δύσκολες ημέρες που περνά η χώρα μας και τα αεροδρόμια σαν κύριος μοχλός λειτουργίας της πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Μετά τα παραπάνω και επειδή οι εργαζόμενοι στην ΥΠΑ, δεν δέχονται να ενοχοποιηθούν οι ίδιοι και η Υπηρεσία τους, για τις συνέπειες της οικονομικής ασφυξίας, που εδώ και χρόνια σκόπιμα μεθοδεύεται για την απαξίωση των αεροδρομίων και το ευκολότερο ξεπούλημά τους στους γερμανούς «κατακτητές», ζητάμε:
-Την άμεση υπογραφή από τον Υπουργό Οικονομικών της σχετικής τροπολογίας, που θα επιτρέψει στα αεροδρόμια να λειτουργήσουν με το καλύτερο δυνατόν τρόπο
-Την άμεση διεκπεραίωση των δαπανών που αφορούν υποχρεώσεις της ΥΠΑ.
– Την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, νυχτερινών, εξαιρεσίμων και υπερωριών στο σύνολο των εργαζομένων.
Σεβόμενοι τις εορταστικές ημέρες του Πάσχα και το επιβατικό κοινό, δεν προβαίνουμε σε κινητοποιήσεις, επιφυλασσόμενοι για το μέλλον, δηλώνοντας δε κατηγορηματικά ότι δεν θα επιτρέψουμε να επιτευχθούν στόχοι που μόνο σκοπό έχουν την απαξίωση της Υπηρεσίας και το ξεπούλημα των κρατικών αεροδρομίων.
Αμέσως μετά το Πάσχα, και οπωσδήποτε πριν από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας, αναμένεται από την ελληνική Βουλή η ψήφιση των συμβάσεων παραχώρησης των 14 αεροδρομίων μεταξύ αυτών και του αεροδρομίου Χανίων.
Ο σχετικός νόμος είναι σχεδόν έτοιμος και αναμένεται να περιλάβει τις δύο συμβάσεις παραχώρησης, που αφορούν στις δύο ομάδες επτά συν επτά αεροδρομίων, έτσι όπως είχαν προβλεφθεί στον διαγωνισμό που πραγματοποίησε το ΤΑΙΠΕΔ. Αυτονόητο είναι ότι για να προχωράει σε αυτό το βήμα η διαδικασία έχει ληφθεί, εκτός από το «πράσινο φως» που δόθηκε από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού για τη συγκεκριμένη συγκέντρωση, και η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, ότι η σχετική σύμβαση δεν συνιστά κρατική ενίσχυση.
Να σημειώσουμε ότι ακόμη και σήμερα, παράγοντες της ΥΠΑ αλλά και δημόσιοι υπάλληλοι εμποδίζουν την είσοδο των στελεχών της Fraport στα αεροδρόμια. Τα μεγαλύτερα εμπόδια εντοπίζονται στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, στο αεροδρόμιο των Χανίων και στο αεροδρόμιο της Κεφαλονιάς. Να υπενθυμίσουμε ότι ο περιφερειάρχης των Ιονίων Νήσων, πραγματοποίησε δημοψήφισμα «Ναι» ή «Οχι» στην παραχώρηση των αεροδρομίων. Στο συγκεκριμένο ηλεκτρονικό δημοψήφισμα υπερψηφίστηκε το «Οχι» σε ποσοστό 75%.
Η γερμανική πλευρά με τη συνεργασία του ομίλου Κοπελούζου λέει ότι είναι έτοιμη για την ανάληψη του ελέγχου των αεροδρομίων. Οι δύο επιχειρηματικοί όμιλοι φέρεται ότι έχουν εξασφαλίσει ήδη χρηματοδότηση 600 εκατ. ευρώ από τις τρεις θεσμικές τράπεζες (EBRD, IFC και ΕΙΒ), ενώ το ποσό δεν αποκλείεται να αυξηθεί στα 750 εκατ. ευρώ, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο. Ο δανεισμός θα εξαρτηθεί από το ύψος των ιδίων κεφαλαίων που θα αξιοποιήσουν οι δύο πλευρές. Στη συμφωνία δανειοδότησης της Fraport Greece αναμένεται να συμμετάσχουν και εμπορικές τράπεζες από την Ελλάδα.
Ανακοίνωση εργαζόμενων στα αεροδρόμια
Με αφορμή τις συνεχιζόμενες επισκέψεις κλιμακίων της Fraport σε ελληνικά κρατικά αεροδρόμια (ευτυχώς ακόμη είναι, προς απογοήτευση μερικών) και την απαράδεκτη διαδικασία, τρόπο και συμπεριφορά που οι επισκέψεις αυτές γίνονται , καταγγέλλουμε και σας ενημερώνουμε για τα παρακάτω :
1. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα ελληνικά κρατικά αεροδρόμια με νόμο (κατοχικής φιλοσοφίας ) έχουν περιέλθει στη δικαιοδοσία του ΤΑΙΠΕΔ, οι διεθνείς κανονισμοί και συμβάσεις, που εξακολουθούν να ισχύουν, (ICAO, EASA, ΕΕ κλπ) αναγνωρίζουν σα μόνο υπεύθυνο φορέα ελέγχου και εφαρμογής του αεροπορικού κώδικα και των κανονισμών ασφαλείας, την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
2. Οι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας είναι δημόσιοι υπάλληλοι και εντέλλονται μόνο από τους ιεραρχικά προϊσταμένους τους, οι δε αερολιμενάρχες εντέλλονται μόνο από το Διοικητή της ΥΠΑ, σύμφωνα με το Νόμο 714/70 και το Π.Δ. 56/89.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οποιοδήποτε έγγραφο ή ενημέρωση του ΤΑΙΠΕΔ ή της Fraport, προς αεροδρόμια ή υπηρεσιακούς παράγοντες ουδεμία υπηρεσιακή ισχύ έχει εκτός από τη διαδικασία ενημέρωσης. Για την επίσκεψη κλιμακίου της Fraport – ΤΑΙΠΕΔ, τους χώρους που αυτό θα κινηθεί και τις ενέργειές του, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, πρέπει να υπάρχει έγγραφη και αναλυτική εντολή της Διοίκησης της ΥΠΑ, την οποία αυτή και μόνο αυτή οφείλουν να εκτελέσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι είναι και οι μόνοι αρμόδιοι για τον έλεγχο και την εφαρμογή των κανονισμών ασφαλείας στους χώρους του αεροδρομίου.
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση που καθένας εργαζόμενος και όλοι μαζί, πρέπει να έχουμε προς τα προαναφερόμενα κλιμάκια, η ΟΣΥΠΑ, έχει αποφασίσει τα παρακάτω :
– Ουδεμία εκπαίδευση επί των αντικειμένων εργασίας μας δίνουμε σε αυτούς που έρχονται να μας τη στερήσουν.
– Ουδένα στοιχείο σχετικό με την εργασία μας δίνουμε .
– Ουδεμία συμμετοχή έχουμε σε μία φιλοξενία που μοναδικό σκοπό έχει την εκδίωξη του οικοδεσπότη από το φιλοξενούμενο, που με θράσος διεκδικεί τη θέση του. Αυτό για να ληφθεί υπόψη από όσους επικαλούνται τις αρχές φιλοξενίας προς τα κλιμάκια που θέλουν να αρπάξουν τη δουλειά και το μέλλον μας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, και κυρίως τους Αερολιμενάρχες και Διευθυντές να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να σηκώσουν το βάρος της προάσπισης της εργασιακής αξιοπρέπειας και επιβίωσής τους, καθώς και της προστασίας της Δημόσιας Περιουσίας, όπως ορίζει το άρθρο 114 του Συντάγματος.
«Μαύρο Πάσχα» ( 20 Απριλίου 1941 ) , Ανήμερα αντί για Ανάσταση οι πολίτες της Ελλάδας στα , Ιωάννινα , την Άρτα , το Λιδόρικι στα πεδία των μαχών της βόρειας και κεντρικής ηπειρωτικής Ελλάδας , όπως και στην θάλασσα , συναντούν τον θάνατο από τα «Στουκας» και τα προελαύνοντα γερμανικά στρατεύματα. Ανήμερα βυθίζεται εξ αέρος στην θαλάσσια περιοχή των Μεγάρων και το «Α/Τ Ψαρά» με 37 μέλη του Π.Ν. σε παιδική & εφηβική ηλικία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι είχε προηγηθεί και ο δολοφονικός μαζικός βομβαρδισμός αμάχων του Βελιγραδίου με χιλιάδες θύματα , την ώρα του «Επιταφίου» ! , που λόγω «παλαιού ημερολογίου» ήταν νωρίτερα για τους Σέρβους.
Πριν 75 χρόνια , στις 27 Απριλίου 1941 εισέβαλλαν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα και σε λίγες μέρες ολοκλήρωσαν την κατάληψη όλης ηπειρωτικής Ελλάδας –
Στην συνέχεια η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Ελληνισμού , η οποία ξεκίνησε τον «Μαύρο Απρίλη του 1941» , και κράτησε τέσσερα χρόνια !
Ήρθαν , κατέβηκαν ( όπως κατέβαιναν στους αιώνες και θα κατεβαίνουν πάντα από τον βορρά , όποτε νοιώθουν την ανάγκη να διασφαλίσουν την δική τους ευημερία ) οι … «Ιεραπόστολοι της Ευρώπης» και της από τις … «εξαγωγές και πρώτες ύλες – πάντα – εξαρτώμενης» άρχουσας οικονομικής τάξης της Γερμανίας ! Θα ακολουθουν σαν “νομοτελεια” του γερμανικου ιμπεριαλισμου το διαχρονικό από το 1872 “DRANG” προς την Ανατολική & Ν-Α Ευρώπη για την δημιουργια ενος “Μεγαλου Ευρωπαικου Οικονομικου Χωρου” ( “Grosseuropaeiisches Wiirtschaftsraum”, απο τον Ατλαντικο μεχρι τον Καυκκασο και …”λιγο παρακατω”).
Το τελευταιο “οραμα” το ειχαν ονομασει και προσδιορισει οι οικονομολογοι του Χιτλερ ΚΑι το εχει ετσι αυτολεξη παραλαβει η “Ε.Ε των Λαων”. Οσοι δεν τα ξερουν η -ΔΕΝ- ηθελαν να τα ξερουν ολα αυτα δηλωναν “εκπληκτοι” για γεγονος οτι η Γερμανια – ΑΜΕΣΩΣ μετα την Ενοποιηση της “ξεκινησε” με τον εμφυλιο για την διαλυση της Γιουγκοσλαβιας ΚΑΙ ΕΠΕΒΑΛΕ την ενσωματωση στην Ε.Ε. ( δηλαδη στην “αγορα της”) των χωρων της πρωην Ανατολικης Ευρωπης – χωρις καμια απο τις χωρες αυτες να διαθετει τις προυποθεσεις – ακομα δεν τις διαθετουν ! Οσοι “δεν” τα γνωριζαν ολα αυτα “ξαφνιαστηκαν” επισης για το “περιεργο” γονονος οτι η “δημοκρατικη Γερμανια του Γκαιτε , του Σιλερ, του Βιλυ Μπραντ και του Γιοσκα Φισερ” ( για πολλους “αστα να πανε Αριστερους της συμφιλιωσης” της Ελλαδας την “δημοκρατικη Γερμανια” την συμβολιζουν ακομα και οι Ριχαρντ ΒαΙτσεκερ και ο Γιοαχιμ Γκαουγκ ! , (το ακουνε Γερμανοι αριστεροι και ξεκαρδιζονται! ), ανελαβε να “υποστηριξει με παθος” στην Ουκρανια τους συνειδητους κληρονομους των συνεργατων του Αδολφου Χιλτλερ , για να … “αποκατσταθει η δημοκρατια , ν’ απομονωθει η Ρωσια ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ( ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ Η.Π.Α / ΝΑΤΟ ) ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ – ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ Α’ + Β’ Π.Π. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ” !
Ήρθαν και θα έρχονται συμφώνα με το διαχρονικό “DRANG” προς την «Ανατολική & Ν-Α Ευρώπη» και την «ανεξίτηλη επιθυμία» για μια «Ενωμένη Ευρωπαϊκή Ενδοχώρα» της Γερμανίας.
«Μπήκαν οι Οχτροί» σε μια πόλη έρημη , με τα παράθυρα κλειστά και τους δρόμους άδειους , εκτός από τα μέλη της περίφημης από την εποχή του Όθωνα «γερμανικής παροικίας» ( της οποίας την «ειδική παρουσία & δράση» στην αγαπημένη τους Ελλάδα δεν μας βοήθησαν μέχρι σήμερα οι διάφοροι – «αρχειοφαγοι« ( καλοί διαχειριστές και έμπειροι χειριστες ιδιαίτερα των «αψεγαστων» γερμανικών ιστορικών αρχείων ) κ..κ. Χ. Ριχτερ & Χαγκεν-Φλαισερ» να την μελετήσουμε , μαζί με τους «μεταπτυχιακούς τους Έλληνες φοιτητές») , «έραιναν άνθη» για την «ηρωική νίκη και ειισοδο στην Αθηνα» των ομογενών ΚΑΙ ομοϊδεατών τους ναζιστών.
Στην Κηφισιά την ίδια ώρα η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτονεί για την μεγάλη αυτή ύβρη . Από τους ραδιοθαλάμους του Ι. Βουλπιώτη ( γαμπρού του «Καρλ Φον Ζήμενς» και χρηματοδότη των Ταγμάτων – γερμανικής – Ασφάλειας ) , στο Ζάππειο ο δημοσιογράφος Κ. Σταυρόπουλος εκφωνεί , λίγο πριν τον εκτελέσουν , το τελευταίο μήνυμα Αντίστασης. Εδω για να μην ξεχναμε το γνωστο και διαχρονικο μηνυμα των παντα Ανυποτακτων Ελευθερων Πολιορκημενων Ελληνων :
Από την γενική οικονομική ληστεία , τις καταστροφές και τα γενοκτονικά εγκλήματα πολέμου μέσα σ’ ένα πρωτοφανές σύντομο χρονικό διάστημα τεσσάρων χρονών (!) η Ελλάδα, ο υλικά , ψυχικά κατεστραμμένος και τραυματισμένος ελληνικός λαός δεν συνήλθε ποτέ !
Τις οφειλόμενες , έστω και με το αναπηρικό ισχύον «διεθνές δίκαιο του πολέμου» , για έναν διεθνώς αναγνωρισμένο επιθετικό – κατακτητικό και αναίτιο πόλεμο , Γερμανικές Επανορθώσεις – Αποζημιώσεις – απαγόρευσαν οι Η.Π.Α να τις πάρουμε ( αφού πρώτα οι τέσσερις άμεσα κατοχικές πρώην «συμμαχικές μας» , δυνάμεις στη Γερμάνια Αυτό – αποζημιώθηκαν – όπως και με ότι ήθελαν) , για να επιτρέψουν ν ανορθωθεί οικονομικά , κυρίως η Δυτική – πάντα … «ανάδελφη και αδικημένη Γερμάνια» , ώστε να γίνει η «βιτρίνα του δυτικού καταναλωτικού κόσμου της ευημερίας» και κατά προέκταση το «ανάχωμα του κομμουνισμού» ΚΑΙ … για να «περισσεύουν χρήματα» για την «ανασύσταση» μετά το 1955 του Δυτικογερμανικού Στρατού ( που θ αναλάμβανε , όπως και ανέλαβε , στην Ευρώπη «σταδιακά» τα «Αμερικανικά Καθήκοντα», αλλά και τα καθήκοντα του νέου – μεταπολεμικού Γερμανικού “DRANG” ) ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ για να μπορεί να συντηρεί στο γερμανικό έδαφος – μέχρι το 1990 – περίπου ένα εκατομμύριο , αρχικά σαν κατοχικά και μετά το 1954 σαν «συμμαχικά» στρατεύματα !
Αντί για τις οφειλόμενες Επανορθώσεις μας πρότειναν το περίφημο «Σχέδιο Μάρσαλ» , τ’ όποιο πρόσφεραν ( όπως πάντα από «αγάπη στον άνθρωπο» ) ΚΑΙ στην «Ηττημένη Γερμανία» που είχε προκαλέσει τα – τότε – ( ζούμε ήδη τα επόμενα ) δεινά της Ευρώπης .
Με σκοπό να αποκατασταθεί – ανορθωθεί , πριν αποκατασταθούν ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΟΥΝ οι χώρες – θύματα της ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ ΤΟ 1945 ΣΤΗΝ «ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΟΤΣΝΤΑΜ» ( ΟΤΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΤΑΝ Ν’ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ! )
Με την διαφορά ότι το «Σχ. Μάρσαλ» το πρόσφεραν στην Γερμανία με την πραγματική πρόθεση και την «αδεία» για την βιομηχανική – παραγωγική – οικονομική της Ανασυγκρότηση, ώστε ν ‘ αποκατασταθεί ο ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΗΓΕΤΙΚΟΣ & ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΡΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.
ΕΝΩ … στην Ελλάδα το πρόσφεραν με τους ορούς ν’ απαγορευτεί η βιομηχανική της ανάπτυξη και η αξιοποίηση των φυσικών πλουτοπαραγωγικών της πόρων , επίσης για πολεμικές δαπάνες στην νικηφόρο έκβαση του «εμφύλιου πολέμου» ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ και τον συνέχισαν οι Αγγλοαμερικανοι
ΚΑΙ βέβαια … για να λαδωθεί με «παγωμένες πιστώσεις» για άλλη μια φορά ( όπως στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής ) η μεταπρατική αστική μας τάξη των «εχόντων και κατεχόντων» ( πάντα εμπορομεσιτικης ιδεολογίας από την περίοδο της Τουρκοκρατίας ).
Σήμερα , ιδιαίτερα μετά από την «οικονομική δικτατορία & την πολιτική κυβερνητική κηδεμονία» που επέβαλλαν στην Ελλάδα , αλλά σταδιακά και σε όλη την Ευρώπη με την λεγόμενη «εμβάθυνση της Ε.Ε», η «νέα γερμανική εξόρμηση» , η οποία πέρασε στην «τελική αντεπίθεση» το «σκοτεινό έτος του 1990» ( τ’ οποίο είχε δρομολογηθεί στην επίσης σκοτεινή «Διάσκεψη της Μάλτας» το 1986 μεταξύ πάτερα Μπους & Γκορμπατσόφ ) , θυμήθηκε μετά από 60 χρονιά ( ! ) πως πρέπει , προφανώς για ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥΣ «κατευναστικούς λογούς», παράλληλα με την επιβολή Μνημονικής Ε.Ε – Δ.Ν.Τ οικονομικής δικτατορίας , να «αδελφοποιηθουν» – μαζικά – οι δήμοι της Ελλάδας με αυτούς της Γερμανίας.
Σημειώνουμε για όλους τους «ανυποψίαστους» Gut – Ανθρώπους της Ελλάδας , πως μεταπολεμικά πάντα υπήρχαν «λογικές τον αριθμό αδελφοποίησης» με τους δήμους και της Γερμανίας και όλου του κόσμου , αλλά όχι πάνω στα σημερινά ΣΧΕΔΙΑ ΝΕΟ – ΑΠΟΙΚΙΟΠΟΙΗΣΗΣ της χώρας μας . Όμως προφανώς – προφανέστατα οι «Γερμανοί» , η άρχουσα πολιτικοοικονομική τάξη της Γερμανίας , θέλουν «το κάτι άλλο» , με την παροχή «γερμανικής τεχνικής βοηθείας για νέες δημοτικές επιχειρήσεις – εκμετάλλευσης τοπικών φυσικών πόρων» και την προώθηση ενός καλοκάγαθου νέου τύπου «ευρωπαϊκού» Παιδομαζώματος)
ΚΑΙ τέλος τα δυο τελευταία χρονιά για να κατευναστεί επίσης το «Κίνημα Διεκδίκησης των Γερμανικών Επανορθώσεων – Αποζημιώσεων» , η κραταιά «νέα» Γερμανία προχώρησε στην «κατασκευή»( κυριολεκτικά ) δυο Ιδρυμάτων «συμφιλίωσης» ,
Α) για το «μέλλον» ( σύμφωνα με το χαζοχαρούμενο «εκσυγχρονιστικό» θεώρημα ενός δήθεν πολιτικού ρεαλισμού του «κοιτάμε μπροστά και όχι πίσω» ) και
Β ) «Ελληνογερμανικης Νεολαίας» , για ένα ας πούμε «σφιχταγκάλιασμα νέων» της Ελλάδας και της Γερμανίας ( όπου οι νέοι της Ελλάδας , ανεξάρτητα από τις αιτίες και την ευθύνη εκείνο των δυνάμεων που αφήνουν τον τόπο τους ΧΩΡΙΣ οικονομική ανάπτυξη , επαρκή μόρφωση – εκπαίδευση και εργασία , πέρα από («προ» ) καταλήψεις για την Γερμάνια και τις πολιτικές της».
Θα προετοιμάζονται να επισκεφτούν ( σε πρώτη φάση με δωρεάν «επισκέψεις γνωριμίας και ανταλλαγής εμπειριών» ) και να γνωρίσουν την Γερμανία , να σπουδάσουν και να «επιμορφωθούν» και να δουλέψουν στην χωρά που … ονειρεύονται και οι υπόλοιποι «πρόσφυγες» του κόσμου ).
Τα ίδια αυτά ευαγή «Ιδρύματα» , των οποίων όπως ήδη αναφέραμε και το τονίζουμε ξανά ( για τους λιγότερο σκεπτόμενους ) η «σωτήρια ιδέα» κατέβηκε εξ – ουρανού ταυτόχρονα με την έλευση του «1ου μνημονικού νέο – κατοχικού έτους του 2010» , μαζί με την λεγόμενη «Ελληνογερμμανικη Συνέλευση« ( για την διείσδυση στην κατά κόσμο «Τοπική Αυτοδιοίκηση» της ακόμα – Ελλάδας) , όπως επίσης και με τα «κακόφημα» ( σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Ν. Αμερική ! ) παραρτήματα των Γερμανικών «κομματικών ιδρυμάτων» στην Ελλάδα. Τα οποία χρηματοδοτούνται ( όπως και το κατα ευφημισμό «Ρόζα Λούξεμπουργκ» ) «φυσιολογικά» από το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας και «άλλους» κωδικούς χορηγίας κονδυλίων για προσφορά «ειδικών υπηρεσιών».
Όλη αυτή την «τριμερή» και πολυδιάστατη νέο – γερμανική «Ειδική Επιχείρηση – Ελλάδα» , νέα – “SONDERAKTION GRIECHENLAND” , για την οποία έχει οριστεί και ένας ας πούμε «Υπουργός Ελλάδας» της Γερμανίας ( συνηθίζεται αυτό σε Αποικίες από “Kulturvoelkker” που έχουν αποστολή να «εκπολιτίσουν» άλλες χώρες και λαούς ) , ο Γιούχα Φουχτελ , παρουσιάζεται σε ξεχωριστή ιστοσελίδα της Γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα , κάτω από τον … ιεραποστολικό τίτλο «Γερμανικές Αποστολές στην Ελλάδα»! , περνά και στο … «ψαχνό» της «ειδικής επιχείρησης», δηλαδή στην προσπάθεια «ενσωμάτωσης» των Μαρτυρικών Δήμων που υπέστησαν το Γερμανικό ( «συγγνώμη» το ναζιστικό ) Ολοκαύτωμα , κυρίως μέσω του «Δικτύου Μαρτυρικών Δήμων» της Ελλάδας , ορισμένοι από τους οποίους ΧΩΡΙΣ ΑΙΔΩ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ -ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΞΟΔΑ- ΤΗΝ «ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ» ΤΩΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΩΝ – ΣΗΜΕΙΩΝ ΘΥΣΙΑΣ – ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥΣ !
Την στιγμή που η «Δικαιοσύνη της Γερμανίας του Γκαίτε κα του Σίλερ» ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ «ΜΕ ΒΟΥΛΕΥΜΑΤΑ» ΑΠΑΛΛΑΞΕΙ – ΑΘΩΩΣΕΙ – ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 850 ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟΥΣ «ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !
Με το επαίσχυντο –όλως επισήμως διατυπωμένο «δικαστικό αιτιολογικό«– το ίδιο που κοινοποίησε και η γερμανική κυβέρνηση στον επιζώντα του δίστομου «Αργύρη σφουντουρη» ήδη πριν 20 χρόνια ! – τ’ οποίο κυνικά ισχυριζόταν –και ισχύει ακόμα – πως «το ξεκοίλιασα εγκύων γυναικών – το κάρφωμα νήπιων με ξιφολόγχες και το κάψιμο ζωντανών γυναικόπαιδων με «σκόνη φωσφόρου»( φλογοβόλα ) αποτελούσαν «νόμιμα στρατιωτικά αντίποινα για την δράση ληστοσυμμοριτών» … Και οι γνωστοί μας «μαρτυρικοί δήμαρχοι» – δεν – έχουν ακόμα ζητήσει – τουλάχιστον την επίσημη συγνώμη της γερμανικής βουλής για αυτό το γεγονός – όπως και την άμεση ρύθμιση των οφειλομένων γερμανικών επανορθώσεων – αποζημιώσεων – για όλη την Ελλάδα – και όχι μόνο για τους … «δήμους τους» – ΣΑΝ ΤΗΝΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟκΥΠΟΘΕΣΗσαν – για την αποδοχή κάθε δήθεν ( κρατικής) “συμφιλιωτικής” προσφοράς ( οι επισκέψεις ομάδων και πρωτοβουλιών ήταν και θα πρέπει να είναι πάντα ευπρόσδεκτες- για κάτι άλλο μιλάμε ! ). Και – δεν είναι ούτε σε θέση ( οι “μαρτυρικοι δημαρχοι” ) να δηλώσουν ξεκάθαρα ότι «δεν μπορείς να «καταθέτεις στεφάνια στην «μνήμη των θυμάτων» και να υποστηρίζεις παράλληλα ότι οι έλληνες «ζούσαν πιο πλουσιοπάροχα από τους γερμανούς πολίτες – έχουν ( είχαν ) μεγαλύτερο από τους γερμανούς «μέσο όρο ζωής» – και τώρα πρέπει να εξαθλιωθούν υπό την επίβλεψη & συμμετοχή «γερμανών συμβουλών και επιθεωρητών στα υπουργεία τους»
Η φωτογραφία είναι από το πρωτοσέλιδο του «Λαϊκού Παρατηρητή» , επίσημου οργάνου του Χιτλερικού καθεστώτος , οι οποίος θριαμβευτικά γραφεί «Η ΑΘΗΝΑ ΕΠΕΣΕ – ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΧΕΡΙΑ», η «Αγγλία πετάχτηκε έξω από την Ευρωπαϊκή Ήπειρο !
Πως δεν μπορείς να μιλάς ΑΝΕΞΟΔΑ για το «λυπηρό παρελθόν» , παραβλέποντας το θλιβερό ΠΑΡΟΝ ( που προσβάλει όλους τους αγώνες , τις θυσίες και τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού των τελευταίων 200ων χρόνων ) , υποσχόμενος ένα «καλλίτερο μέλλον» με «Ιδρύματα & Ταμεία για το μέλλον».
Και μάλιστα την στιγμή που αρνείται η «νέα» Γερμανία επί 70 χρόνια με προσβλητικά για την κοινή νοημοσύνη «επιχειρήματα» να Αποζημιώσει – Επανορθώσει , καταρρακώνοντας το διεθνές δίκαιο και εμπαίζοντας την διεθνή κοινότητα , για την ΟΥΣΙΑ της «Συνθήκης των 4 + 2» που της απέδωσε την κρατική ανεξαρτησία και επέτρεψε την ενοποίηση της. ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ «ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΔΗΜΩΝ & ΠΟΛΕΩΝ» – ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ «ΑΦΩΝΟΥΣ»!
Τα ψευδό – «συμφιλιωτικά» σχέδια της Γερμανίας υλοποιούνται ΚΑΙ μέσω Γερμανοελληνων & Ελληνογερμανων ( με ακαδημαϊκούς «σεβάσμιους τίτλους» ) , «Αναθεωρητών της Ιστορίας» ( του Β’ γερμανικού – ιμπεριαλιστικού πολέμου ) , οι οποίοι έχουν αναλάβει την «ιδεολογική κατήχηση» και τον πνευματικό – συνειδησιακό ευνουχισμό των δήθεν «μονομερώς προκατειλημμένων» και «αυτό ηρωοποιημενων» Ελλήνων όπως λένε η αφήνουν να εννοηθεί ( χωρίς δήθεν επαρκή «επιστημονικά» στοιχεία και κυρίως την χρήση των «άμεμπτων» γερμανικών ιστορικών αρχείων ).
Η φωτογραφία είναι απόσπασμα «ανοιχτής επιστολής της “Bildzeitung” για την υποδοχή του Γιώργου Παπανδρέου στην Γερμάνια ( 2010 ) , η οποία ξεκινά με το γνωστό «γερμανικό βερμπαλιστικό σθένος» ως εξής «Κύριε πρωθυπουργέ όπως αντιλαμβάνεστε τώρα δεν βρίσκεστε στην Ελλάδα, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ( όπως λέμε «τέλειωσαν τα ψέματα» ! ) και καταλήγει προσβλητικά «ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΠΑΤΙΡΗΔΕΣ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ( “PLEITE GRIECHEN” ) ΣΑΣ ΕΣΩΚΛΕΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ γραμματόσημο για να μας απαντήσετε ! Βέβαια σύμφωνα και με τις Αμερικανικές επιθυμίες ο George , εξυπηρέτησε την Γερμανία και υπέγραψε την θανατική καταδίκη της Ελλάδας – το παρθενικό – δολοφονικό μνημόνιο και στην συνεχεία έλαβε , για την «ειλικρίνεια» του μέχρι «μ» ! , και το γερμανικό «τέθριππο βραβείο» δια χειρός Ακερμαν – Deutsche Bank.
Το παραμύθι του πολύ συστηματικά ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ εργαζόμενου ιστορικού αναθεωρητισμού έχει πολλές παραμέτρους. Ξεκινά με τον συμψηφισμό των θυμάτων του Γερμανικού επεκτατισμού και των «βιομηχανικά οργανωμένων» εγκλημάτων πολέμου και γενοκτονιών με τα εγκλήματα «όλων των φασιστών» , με καλά επιλεγμένες έξυπνες αναφορές τύπου «Στέμμα & Σβάστικα» και συνεχίζεται με την διάδοση απόψεων «Οι Έλληνες φασίστες έκαναν τα ίδια η και περισσότερα από τους Γερμανούς εγκλήματα» , προχωρούν με θέσεις «σε όλους τους πολέμους γίνονται αδικίες , έτσι είναι πόλεμος , κοιτάξτε τι σας έκαναν οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί και όχι μόνο οι Γερμανοί» , κορυφώνεται σε ισχυρισμούς «ο λιμός και ο θάνατος 300.000 Ελλήνων είναι «ελληνική υπερβολή« , και οι «Αθηναίοι έκαψαν την Μήλο» ( το τελευταίο «σοβαρό» επιχείρημα το άκουσα σε διάλεξη του κ. Α, Λιακού που θέλειι ν’ αλλάξει τα σχολικά μας βιβλία , «επιστημονικού φίλου» του κ. Χαγκκεν – Φλαισερ ) «ο λιμός , η πείνα και ο θάνατος της γερμανικής κατοχής οφείλεται και στους «συμμάχους σας /μας» – όχι μόνο στην γερμανική» διαχειριστική οικονομική ληστεία« , αποδυόμουν «εθνικιστικές» αυτοπεποιθήσεις με απόψεις «στρατιωτικά το ελληνικό ανταρτικό δεν συνέβαλε σχεδόν καθόλου στην γερμανική ήττα , ούτε βέβαια η Παλλαϊκή Αντίσταση των Κρητικών καθυστέρησε την γερμανική επίθεση στην Ρωσία , συμβάλλοντας έμμεσα στην ήττα τους λόγω του χειμώνα που ακολούθησε.
Στην φωτογραφία είναι η ίδια η “Bildzeitung” που υποδέχεται τον άλλο “Alexis” της Ελλάδας με ειδική φιλική επιστολή – στα ελληνικά !
Όλα αυτά είναι «ελληνικοί μύθοι η η συνήθης προπαγάνδα μύθων των νικητών» , παντα συμφωνα με την ιδια Αναθεωρητικη προπαγανδα η «κυριότερη αιτία γέννησης του ναζισμού και του πολέμου που εξαπέλυσε ήταν ο …”φυλετισμός κα η έλλειψη σεβασμού στο διαφορετικό” , δηλαδή δεν υπήρχαν κυρίως οικονομικά αίτια εμφάνισης του και ο στόχος να μεταβάλει όλους τους λαούς της Ευρώπης σε δούλους των γερμανικών συμφερόντων , όλα αυτά είναι για τους Ρεβιζιονιστές της Ιστορίας , ιδιαίτερα για τον Γερμανικό μεταπολεμικό Ρεβανσισμό «δευτερεύοντες παράγοντες» , επειδή δεν θέλουν να θίξουν τα γερμανικά μεγάλο – ιδιοκτησιακά συμφέροντα , τον “εξαγωγικά προσανατολισμένο γερμανικό τρόπο παράγωγη” – ΣΥΝΕΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ «ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ – ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ – ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΠΡΩΤΙΑ ΤΟΥ» – και βέβαια τον καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό γενικότερα.
Βρε πως «αλλάζουν» οι καιροί … ( από το 1941 στο 2016)
Υ.Γ. ( 2 ) εδώ η ενημέρωση για το πώς «γιόρτασαν» οι Έλληνες το Μαύρο Πάσχα του 1941 :
Τη Μ. Πέμπτη έβαφαν τ’ αυγά. Η παράδοση τα ήθελε κόκκινα, στο χρώμα της θυσίας του Χριστού και της χαρμόσυνης αναμονής. Πολλές νοικοκυρές έβαφαν τ’ αυγά με κρεμμύδι. Έβαζαν φλούδες κρεμμυδιών στον πάτο μιας κατσαρόλας, από πάνω μια στρώση αυγά, από πάνω πάλι φλούδες και πάλι αυγά μέχρι να γεμίσει η κατσαρόλα. Πρόσθεταν νερό και τα έβραζαν σε σιγανή φωτιά μέχρι να πάρουν τ’ αυγά χρώμα.
Το πρώτο αυγό που έβαφαν το τοποθετούσαν στο εικονοστάσι. Πολλοί το κρατούσαν ως φυλαχτό και το φύλαγαν μέχρι να γίνει ο κρόκος του σαν κεχριμπάρι.
Οι αγορές της Σμύρνης γέμιζαν από τη Μ. Δευτέρα με κοπάδια αρνιών που συνήθως τα έφερναν οι έμποροι με το σιδηρόδρομο από την Καππαδοκία.
Οι Σμυρνιοί αγόραζαν συνήθως δύο αρνιά. Ένα για τη Λαμπρή και ένα για τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου. Το πασχαλινό αρνί δε συνήθιζαν να το σουβλίζουν. Το γέμιζαν με ρύζι, αμύγδαλα και κουκουνάρι και το έβαζαν στη χόβολη αποβραδίς για να ψηθεί σιγά σιγά ως το πρωί.
Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα οι γυναίκες άσπριζαν και καθάριζαν το σπίτι. Έπρεπε να λάμπει από καθαριότητα για να «υποδεχθεί τον Αναστάντα Χριστόν».
Το Πάσχα, για όλη τη Μ. Ασία αποτελούσε ένα κορυφαίο θρησκευτικό γεγονός που ήταν ταυτισμένο με την άνοιξη και την εποχή της γονιμότητας και της ευημερίας…
Επίσης το Πάσχα έφτιαχναν κούνιες με σχοινί στα δέντρα και κουνιόταν όλοι, μικροί, μεγάλοι. Το έθιμο το ‘φεραν οι πρόσφυγες και εδώ. Στις ελιές της γιαγιάς της Σμυρνιάς βάζομε σκοινιά και μαξιλάρι και κουνιόμαστε όλοι. Η μαμά ντρεπόταν επειδή ήταν μεγάλη αλλά κάθιζε και αυτή. Ήταν Κρητικιά και όλοι οι άλλοι Σμυρνιοί. Αχ, που είναι τώρα η γιαγιά, ο μπαμπάς, η μαμά ο θείος!
Το τραγούδι του Χριστού (ψάλλεται τη Μ. Παρασκευή)
«Κάτω στα Ιεροσόλυμα και του Χριστού τον τάφο εκεί καθόταν Παναγιά μόνον και μοναχή της.
Τα προσευχάς της έκανε για τον Μονογενή της Φωνή εξήλθε εξ ουρανού κι απ’ αρχάγγελου στόμα: «Σώνουν κυρά μ’ οι προσευχές, σώνουν και οι μετάνοιες».
Βγαίνει στην πόρτα η Παναγιά να δει και να ρωτήσει, βλέπ’ τον ουρανό θολό και τ’ άστρα βουρκωμένα και το φεγγάρι της αυγής στο αίμα βουτηγμένο, βλέπει τον Γιάννη κι έρχεται κλαμένο, πικραμένο.
– Τι έχεις Γιάννη μ’ κι έρχεσαι κλαμένος, πικραμένος;
– Το δάσκαλό μου πιάσανε και στα χαλκιά τον πάνε και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τυραννάνε.
Σαν τ’ άκουσε η Παναγιά πέφτει λιποθυμάει, κρύο νερό της περιχούν, τρία κανάτια μόσχο και τρία ρο ροδόσταμο, ώσπου να σενεφέρει. Και πάνω που συνήφερε αυτόν τον λόγο λέει:
Που είν’ η Μάρθα και η Ματθία και του Λαζάρου η μάνα, του Ιακώβ η αδελφή κι οι τέσσερις αντάμα να πάμε να τον εβρούμε προτού τονέ σταυρώσουνε, προτού του βάλουν τα καρφιά και τονε φαρμακώσουν.
Πήραν το δρόμο το δρόμι, δρόμι το μονοπάτι, το μονοπάτι σ’ έβγαλε στου τσιγγάνου την πόρτα.
– Ώρα καλή σου, μάστορα, και τι ‘ναι αυτά που κάνεις;
– Ένανε θα σταυρώσουμε και κάνω τα καρφιά του, με παράγγειλαν τέσσερα, μα ‘γω τα κάνω πέντε.
– Πές μου, αμάν, ω μάστορα, τι θα τα κάνεις πέντε;
– Τα δυό στα δυό τα χέρια του, τα δυό στα γόνατά Του, το πέμπτο το φαρμακότερο το βάζω στην καρδιά Του, να τρέξει αίμα και νερό, να λιγοθ’ η καρδιά Του.
Σαν άκουσε κι η Παναγιά πέφτει λιποθυμάει, κρύο νερό της περιχούν, τρία κανάτια μόσχο και τρία ροδόσταμο, ώσπου να σενεφέρει. Και πάνω που συνέφερε αυτόν τον λόγο λέει:
Ανάθεμα σε τσιγγάνε, ποτέ να μην χιλιάσεις, όπου κι αν πας και σταθείς, κατάστασ’ να μην έχεις.
Πήραν το δρόμο το δρόμι, δρόμι το μονοπάτι, το μονοπάτι σ’ έβγαλε στην πόρτα του Πιλάτου. Βρίσκουν τις πόρτες σφαλιστές και τα κλειδιά παρμένα και τα μικρά παράθυρα σφιχτά μανταλωμένα.
Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου κι η πόρτ’ από το φόβο της ανοίγει μοναχή της. Μπαίνει κει μέσα η Παναγιά, κανένα δε γνωρίζει, τηράει ζερβά, τηράει δεξά, τηράει τον Αϊ Γιάννη.
– Γιάννη μου κι Αϊ – Γιάννη μου και Βαπτιστά του Γιού μου, μην είδες το παιδάκι μου και σε το δάσκαλό σου;
– Δεν έχω στόμα να σου πω, γλώσσα να σε μιλήσω, καρδιά δεν το νταγιαντά για να στ’ ομολογήσω.
Το βλέπεις κείνο το γυμνό, τον παραπονεμένο, που φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο, όπου φορεί στην κεφαλή στεφάνι αγκαθένιο; Εκείνος είναι ο γιόκας σου κι εμέ διδάσκαλος μου.
Σαν τ’ άκουσε η Παναγιά πέφτει λιποθυμάει, κρύο νερό της περιχούν, τρία κανάτια μόσχο και τρία ρο ροδόσταμο, ώσπου να συνεφέρει.
Και σαν της ήρθε ο λογισμός και σαν της ήρθε ο νους της , ζητάει μαχαίρι να σφαγεί, φωτιά να πάει να πέσει, ζητάει γκρεμό να γκρεμιστεί για τον Μονογενή της.
Απιλογιέται κι ο Χριστός απ’ τα σταυρώματά Του:
Μάνα μου σαν σφαγείς εσύ, σφάγετ’ ο κόσμος όλος. Σύρε μάνα μ’ στο σπίτι σου και στην καλή σου ώρα, βάλε κρασί μεσ’ στο γυαλί κι αφράτο παξιμάδι και κάνε την παρηγοριά, να το βρει ο κόσμος όλος. Μόνον το Μέγα Σάββατο, κοντά σο μεσονύχτι, που θα λαλήσ’ ο πετεινός, σημαίνουν οι καμπάνες, τότες και συ, μανούλα μου, να ‘χεις χαρές μεγάλες, τότες κι εγώ θ’ αναστηθώ με τις χρυσές λαμπάδες. Όποιος το λέει, σώζεται, κι όποιος τ’ ακούει, αγιάζει , κι όποιος το καλοφουγκριστεί, παράδεισο θα λάβει, παράδεισο και λίβανο από τον Άγιο Τάφο».
«Δίκαιοι εις τον αιώνα ζήσονται και εν Κυρίω ο μισθός αυτών… παρά Υψίστω. Δια τούτο λήψονται… και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου»
(Σοφ. Σολομ. 5,15-16)
Πέρασαν τρία χρόνια από την εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου, Ημέρα αποφράδα. Μεγάλη Τρίτη πρωί 30 Απριλίου 2013. Οι Εκκλησιές μαυροντυμένες κι οι καμπάνες να προαναγγέλλουν τα πάθη του Θεανθρώπου. Έτσι μαυροντύθηκαν οι καρδιές μας με το άκουσμα της εκδημίας του Δασκάλου και Επισκόπου μας Ειρηναίου. Χάσαμε ένα προσκυνητάρι που οι ασκητικές του ανταύγειες μας φώτιζαν, μας δίδασκαν, μας γαλήνευαν. Τον ζούσαμε, και ως μαθητούδια κρεμόμασταν από τα χείλη του και αφυπνιζόμαστε από το προφητικό παράστημά του. Χείμαρρος γνώσεων με παιδαγωγικό ύφος και συναρπαστικότητα. Δεν μας ξεχνούσε, και σ’ αυτές ακόμη τις διακοπές μας έγραφε μέσω του Περιοδικού της Τοπικής Εκκλησίας βαθυστόχαστα γράμματα, που μετά την κοίμησή του εκδόθηκαν σε καλαίσθητο βιβλίο.
Εργάστηκε, έσπειρε λόγον πνευματικόν, ευεργέτησε, ομολόγησε, έθρεψε σώματα και ψυχές, ανάστησε ελπίδες, κτύπησε την αδικία, υπερασπίσθηκε τα όσια και ιερά της Πίστεως και της Πατρίδας.
Παρά την φήμην και το κυλαυγές κύρος του, παρέμεινε απλός, ταπεινός μακρυά από φαντασιώσεις και χρυσοπλούμιστες αμφιέσεις…
Και θυμάμαι όταν πρωτοπήγε, μετά την ενθρόνισή του, επίσκεψη στην Παλαιόχωρα, όπου τον περίμενε πλήθος πιστών και τον περίμεναν με κάποια λιμουζίνα και εμφάνταστον, είδαν να καταφθάνει ένας απλός κληρικός. Έτσι έμεινε έως τα έσχατά του. Είχε όμως τον πλούτον του Θεού και «το διάδημα του κάλλους δια χειρός Κυρίου».
Εθυσίασε τα πάντα για τον «αγαπημένο του Χριστόν» και τον συνάνθρωπό του. Έγινε και εφήρμοζε πάντοτε τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Τοις πάσι γέγονα τα πάντα, ίνα πάντως τινάς σώσω» (Α’ Κορινθ. 9,22).
Επρόσφερε τα πάντα, «εσκόρπισεν, έδωκεν τοις πένησιν, η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα» (Β’ Κορινθ. 9,9). Προσφερόμενος και διαδιδόμενος, λύπας γενόμενος τοις πάσι κατά την παραγγελία του αποστόλου Παύλου «Τύπος γίνου των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή, εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστει, εν αγνεία» (Α’ Τιμοθ. 4,12).
Αυτόν τον δρόμον βάδισε κι αυτόν μας παρέδωσε ο ηγαπημένος Διδάσκαλος και Επίσκοπός μας μακαριστός Ειρηναίος. Αυτήν την λυτρωτική παρακαταθήκη μας άφησε η αγιασμένη αυτή μορφή. Την έχομε πάντα κατά νουν και είναι σαν ν’ ακούμε τον απόστολο Παύλον γράφοντα στα έσχατά του στον μαθητήν του Τιμόθεον «Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον δια Πνεύματος Αγίου του ενοικούντος εν ημίν» (Β’ Τιμοθ. 1,14). Παρακαλούμε τον Θεόν να φανούμε αντάξια παιδιά του φυλάσσοντες την άγια παρακαταθήκη του «εις τύπον και τόπον Χριστού» (Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος) μακαριστού Δασκάλου μας, Πατέρα μας και Επισκόπου μας Ειρηναίου.
Μέσα στην αφ’ ημών απουσία του Μεγάλου Ιεράρχη Ειρηναίου, αισθανόμαστε και εκείνην του αειμνήστου κατά σάρκα αδελφού του Αθανασίου, του φιλόχριστου και φιλάγιου αυτού Χριστιανού ομολογητή και αφανούς φιλανθρώπου. Είχε δε την ευλογία να αποκτήσει μια εξαίρετη και ενάρετη σύζυγο την σεβαστή και αγαπητή μας κ. Αγγέλα, το γένος Σαριδάκη, από τον Κεφαλά Αποκορώνου, και να δημιουργήσουν μια υποδειγματική πολύτεκνη οικογένεια με τα ευλογημένα παιδιά: Τον Γιώργο (επέθανε σε ηλικία 30 ετών), τον Μιχάλη, την Σοφία, την Αθηνά, την Μαρία, τον Γιάννη και την Νεκταρία.
Τους καλοτυχίζομε που είχαν θείον τους τον Άγιο Γέροντα – Επίσκοπο Ειρηναίο, και τους εαυτούς μας που υπήρξαμε παιδιά του και τον έχομε παρρησία προς τον Θεόν, που τόσο αγάπησε και διακόνησε.
Στην τελική ευθεία για την υποδοχή των επισκεπτών του καλοκαιριού και στο Ελαφονήσι βρίσκεται ο δήμος Κισάμου. Στο πλαίσιο των ενεργειών για την καλύτερη λειτουργία και παροχή υπηρεσιών προχωρά στην πρόσληψη του απαραίτητου προσωπικού.
Συνολικά, για χρονικό διάστημα δύο μηνών, θα γίνει η πρόσληψη 16 ατόμων.
Η περιοχή της Ελαφονήσου όπως και οι περιοχές του Μπάλου και της Γραμβούσας είναι από τις πιο επισκέψιμες της Κρήτης την καλοκαιρινή περίοδο.
Να έχουν ηλικία από 18 έως 65 ετών (παρ. 6 άρθρο 21 Ν. 2190/1994 και παρ. 5 άρθρο 9 του Ν. 3174/2003).
Να έχουν την υγεία και τη φυσική καταλληλότητα που τους επιτρέπει την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσεως που επιλέγουν.
Να μην έχουν κώλυμα κατά το άρθρο 16 του Ν.3584/2007.
Προθεσμία υποβολής αιτήσεων
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις …
….στο Δήμο Κισάμου στην Κίσαμο, εντός δέκα (10) ημερών που αρχίζει από την επομένη της ημέρας τοιχοκόλλησης της παρούσας ανακοίνωσης στο Δήμο Κισσάμου, δηλαδή από 27/4/2016 έως 6/5/2016. Πληροφορίες κα Κουτρούλη Αργυρή – τηλ.: 28223-40215.Δικαιολογητικά:
I. κατέχουν τα γενικά προσόντα που προβλέπονται για διορισμό μονίμων υπαλλήλων ΟΤΑ, σύμφωνα με τις διατάξεις του πρώτου μέρους του Ν. 3584/2007 «Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων»
II. ότι το αμέσως προηγούμενο δωδεκάμηνο (12μηνο) από την τελευταία ημέρα της νέας σύμβασης δεν έχουν απασχοληθεί σε δημόσια υπηρεσία ή νομικό πρόσωπο του άρθρου 14 του Ν. 2190/94 με την ιδιότητα του εποχικού υπαλλήλου ή για την κάλυψη περιοδικών ή πρόσκαιρων αναγκών. Σε περίπτωση που έχουν απασχοληθεί, να δηλώνουν την υπηρεσία που απασχολήθηκαν και την ακριβή χρονική διάρκεια της απασχόλησης (έναρξη και λήξη)
“Δεν προτιθέμεθα να παραιτηθούμε. Ο κ Πολάκης ας βρει άλλη διαδικασία” απάντησε μέσω του ΣΚΑΙ ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ Θανάσης Γιαννόπουλος στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη, ο οποίος χτες ζήτησε τις παραιτήσεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΕΕΛΠΝΟ. Μάλιστα, με ανάρτησή του στο Facebook προανήγγειλε χθες ορισμό νέων μελών.
O αναπληρωτής Υπουργός Υγείας ακολουθώντας τη συμβουλή του κ. Γιαννόπουλου βρήκε άλλη διαδικασία. Με ανακοίνωσή του Υπουργείο Υγείας που ανέβασε στον λογαριασμό του ενημερώνει για την παύση του κ. Γιαννόπουλου από τη θέση του προέδρου και την αντικατάσταση του από τον κ. Θεόφιλο Ρόζενμπεργκ, αναπληρωτή καθηγητή χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η ανακοίνωση του Υπουργείου έχει ως εξής:
Μετά τις απαράδεκτες δηλώσεις του προέδρου του ΚΕΕΛΠΝΟ, Αθανάσιου Γιαννόπουλου που με προκλητικό τρόπο αρνήθηκε (και μάλιστα εξ ονόματος όλων των οριζόμενων από το Υπουργείο μελών του ΔΣ) να διευκολύνει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας που ζήτησε τις παραιτήσεις τους, ανακοινώνεται η παύση του κ. Γιαννόπουλου από τη θέση του προέδρου και η αντικατάσταση του από τον κ. Θεόφιλο Ρόζενμπεργκ, αναπληρωτή καθηγητή χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ιδρυτή και επί πολλά έτη πρόεδρο των Ελλήνων «Γιατρών του Κόσμου» ο οποίος από το 2007 διευθύνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών «Διεθνής Ιατρική- Διαχείριση Κρίσεων Υγείας».
Την έντονη αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας προκαλεί η πρακτική των ξενοδόχων του Νομού Ηρακλείου Κρήτης να θέλουν να μειώσουν τις αμοιβές του προσωπικού κάτω από την τοπική κλαδική σύμβαση της περασμένης χρονιάς.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής στο υπουργείο Εργασίας ήταν το γεγονός ότι οι ξενοδόχοι του Ν. Ηρακλείου αγνόησαν την πρόσκληση του υπουργείου Εργασίας να συμμετάσχουν σε τριμερή συμφιλιωτική διαδικασία, που ζήτησε ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων του νομού, με πρόσχημα την απεργία των δικηγόρων, παρ’ ότι η παρουσία δικηγόρου δεν είναι υποχρεωτική από τον νόμο.
«Οι ξενοδόχοι του Ν. Ηρακλείου, παρ’ όλες τις συστάσεις του υπουργείου, συνεχίζουν να εκβιάζουν τους εργαζόμενους, συστήνουν καταχρηστικά ενώσεις προσώπων και τους πιέζουν να υπογράψουν ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις με αμοιβές πολύ χαμηλότερες από την τοπική κλαδική της περασμένης χρονιάς, με πρόσχημα ότι δεν υπάρχει εργοδοτικό σωματείο», αναγράφεται στη σχετική ανακοίνωση που εξεδόθη για το θέμα.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας συστήνει στους ξενοδόχους του Ν. Ηρακλείου να μη συνεχίσουν την τακτική αυτή, να περιμένουν την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων που θα γίνει στις 9 Μαΐου και να σεβαστούν τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.
Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο μέσω του ΣΕΠΕ και της Τοπικής Επιθεώρησης Εργασίας του νομού θα ελέγχει μεθοδικά και συστηματικά την πλήρη εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και θα επιβάλλει τις νόμιμες κυρώσεις σε όποιους την παραβιάζουν.
